Η απογοήτευση, αν όχι η οργή, ήταν το συναίσθημα υποδοχής των επιχορηγήσεων θεάτρου και χορού από τους θιάσους. Οχι για την καθυστέρηση - συνηθισμένα τα βουνά απ' τα χιόνια! Ούτε τόσο γιατί κάποιοι «κόπηκαν» και κάποιοι αναβαθμίστηκαν «ενώ είχαν μόνο μία, και ολιγοπρόσωπη, παράσταση». Το θέατρο, η τέχνη γενικότερα, δεν είναι πατάτες να τις μετράς με το κιλό, και αναλόγως με το βάρος τους να τις αμείβεις! Οι επιχορηγήσεις θεάτρου είναι και αξιολόγηση καλλιτεχνικής προσφοράς.Το τραγικό είναι ότι, ενώ το ΕΚΕΘΕΧ και ο υπουργός Πολιτισμού Μ. Λιάπης είχαν διαβεβαιώσει το «σώμα» των επιχορηγούμενων ότι οι επιχορηγήσεις 2007-2008 θα είναι ίδιες, αν όχι μεγαλύτερες, με αυτές της προηγούμενης χρονιάς, τελικά προέκυψαν μειωμένες. Με άλλα λόγια, ΕΚΕΘΕΧ και ΥΠΠΟ πήραν στον λαιμό τους το πιο ακμαίο κομμάτι του εγχώριου θεάτρου, που από την τελική «σούμα» βγαίνει «κρεμασμένο» και υπερχρεωμένο. Γιατί όλοι προγραμμάτισαν τη σεζόν που τέλειωσε, συνυπολογίζοντας το ποσό που αιφνιδίως κόπηκε. Οπότε μάλλον καλά έπραξε ο Κωσταντίνος Ρήγος και... αθέτησε τις συμβατικές του υποχρεώσεις. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΕΚΕΘΕΧ, «αποκλείστηκε από τη διαδικασία αξιολόγησης λόγω αθέτησης συμβατικών υποχρεώσεων», δηλαδή επειδή δεν ανέβασε την παράσταση που είχε υποβάλει. Στην περίπτωση αυτή και σε όλες άλλωστε τις περιπτώσεις, το κράτος είναι αυτό που αθέτησε τις υποχρεώσεις του. Γνωρίζοντας ο Ρήγος το υπάρχον καθεστώς, ότι δηλαδή θα πρέπει να παράγει έργο με δικά του ή δανεικά χρήματα, μη γνωρίζοντας ούτε πότε θα ανακοινωθεί η επιχορήγησή του, ούτε ποιο ποσό θα του δοθεί, ούτε καν πότε θα εκταμιευτεί, προτίμησε να μην κάνει απολύτως τίποτα. Μήπως προς τα εκεί οδηγούνται σιγά σιγά όλοι οι θίασοι;
No comments:
Post a Comment