Αγλαΐα Παππά, Λυδία Κονιόρδου και πίσω ο αντρικός Χορός της «Μήδειας» (εύρημα του Βασίλιεφ) με ακορντεόν και μπουζούκι |
Μουσική και τραγούδια με ρεμπέτικο χρώμα θα έχει σε μεγάλο βαθμό η «Μήδεια» του Ευριπίδη που θα παρουσιάσει το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας στις 15 και 16 Αυγούστου στην Επίδαυρο, σε σκηνοθεσία του Ανατόλι Βασίλιεφ και με πρωταγωνίστρια τη Λυδία Κονιόρδου στον ομώνυμο ρόλο.
Ο συνθέτης Τάκης Φαραζής εξηγεί ότι ήταν επιθυμία του Ρώσου σκηνοθέτη κι ερευνητή να υπάρχει «σαφής αναφορά στο μουσικό ιδίωμα που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, γνωστό σαν ρεμπέτικο». Μια επιλογή που «συνδέει την αρχαιότητα με τη σημερινή εποχή, μιας και το ιδίωμα αυτό διατηρεί σε μεγάλο βαθμό βαθιές ρίζες σ' ένα αρχέγονο μουσικό υλικό και ταυτόχρονα αποτελεί ζωντανή παράδοση στην Ελλάδα τού σήμερα».
Τα δέκα από τα δώδεκα τραγούδια της παράστασης πάνω σε στίχους του κειμένου, σε μετάφραση Εφης Μπαστιά, τα ερμηνεύει αντρικός Χορός, αποτελούμενος από τέσσερις μουσικούς και δέκα ηθοποιούς (ο Χορός αυτός είναι ένα εύρημα του σκηνοθέτη). Τα υπόλοιπα δύο ερμηνεύουν, το ένα, δύο γυναικείες φωνές («Σ' έσωσα, κακούργε») και, το άλλο, το σύνολο του γυναικείου Χορού με τη συμμετοχή ενός άντρα-κορυφαίου («Ερωτα που έρχεσαι με ορμή»). Υπάρχει ακόμη ένας αμανές, που τον ερμηνεύει η Μήδεια-Κονιόρδου. Οπως και οργανικά κομμάτια-γέφυρες ανάμεσα στα επεισόδια. Αν ο γυναικείος Χορός συμπάσχει με τα πάθη της Μήδειας, ο αντρικός Χορός -μαθαίνουμε- είναι ξεκάθαρα με το μέρος της παρά τις ανείπωτες πράξεις της «τείνοντας να μεταφέρει τον θρήνο σε γιορτή».
Ο Φαραζής σημειώνει πως σε ορισμένες συνθέσεις χρησιμοποιήθηκαν γνήσια παραδοσιακά ρεμπέτικα μοτίβα, όπως το «Μινόρε του Τεκέ» και το «Χτες το βράδυ στον Καρύπη», στα οποία βασίστηκε η πάροδος. Επίσης, κομμάτια όπως «Τα σπαρματσέτα», «Μες στου Συγγρού τη φυλακή», «Ο Ξέμαγκας», «Ο Δερβίσης» λειτούργησαν ως πηγές έμπνευσης για τα εξής τραγούδια του στην παράσταση αντίστοιχα: «Του θανάτου μονοπάτι», «Μια δούλα γριά», «Εξόριστη» και «Της νιας της νύφης το κορμί».
Εμπειρος πιανίστας, που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την τζαζ (κάποιοι θα θυμούνται το γκρουπ «ISKRA» με δύο δίσκους στο ενεργητικό του), ο Τάκης Φαραζής έχει συνεργαστεί μ' αρκετούς καταξιωμένους συνθέτες και τραγουδιστές. Μουσικές επενδύσεις για το θέατρο έχει κάνει με το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου («Ελευθερία στη Βρέμη» του Φασμπίντερ, «Αλκηστις» του Ευριπίδη), το Εθνικό Θέατρο («Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, «Οιδίπους Τύραννος», «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, «Ιων» του Ευριπίδη) και με την Πολιτεία («Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη). Είναι βασικός συνεργάτης αλλά και σύντροφος της Λυδίας Κονιόρδου εδώ κι αρκετά χρόνια.
Η περιοδευόμενη «Μήδεια» του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας παρουσιάζεται σε σκηνικά Διονύση Φωτόπουλου και κοστούμια Τσάμπα Αντάλ. Σε βασικούς ρόλους οι Αγλαΐα Παππά, Νίκος Ψαρράς, Νίκος Καραθάνος, Δημήτρης Κανέλλος, Γιώργος Γάλλος. [Γ. ΒΙΔΑΛΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/07/2008]
Ο συνθέτης Τάκης Φαραζής εξηγεί ότι ήταν επιθυμία του Ρώσου σκηνοθέτη κι ερευνητή να υπάρχει «σαφής αναφορά στο μουσικό ιδίωμα που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, γνωστό σαν ρεμπέτικο». Μια επιλογή που «συνδέει την αρχαιότητα με τη σημερινή εποχή, μιας και το ιδίωμα αυτό διατηρεί σε μεγάλο βαθμό βαθιές ρίζες σ' ένα αρχέγονο μουσικό υλικό και ταυτόχρονα αποτελεί ζωντανή παράδοση στην Ελλάδα τού σήμερα».
Τα δέκα από τα δώδεκα τραγούδια της παράστασης πάνω σε στίχους του κειμένου, σε μετάφραση Εφης Μπαστιά, τα ερμηνεύει αντρικός Χορός, αποτελούμενος από τέσσερις μουσικούς και δέκα ηθοποιούς (ο Χορός αυτός είναι ένα εύρημα του σκηνοθέτη). Τα υπόλοιπα δύο ερμηνεύουν, το ένα, δύο γυναικείες φωνές («Σ' έσωσα, κακούργε») και, το άλλο, το σύνολο του γυναικείου Χορού με τη συμμετοχή ενός άντρα-κορυφαίου («Ερωτα που έρχεσαι με ορμή»). Υπάρχει ακόμη ένας αμανές, που τον ερμηνεύει η Μήδεια-Κονιόρδου. Οπως και οργανικά κομμάτια-γέφυρες ανάμεσα στα επεισόδια. Αν ο γυναικείος Χορός συμπάσχει με τα πάθη της Μήδειας, ο αντρικός Χορός -μαθαίνουμε- είναι ξεκάθαρα με το μέρος της παρά τις ανείπωτες πράξεις της «τείνοντας να μεταφέρει τον θρήνο σε γιορτή».
Ο Φαραζής σημειώνει πως σε ορισμένες συνθέσεις χρησιμοποιήθηκαν γνήσια παραδοσιακά ρεμπέτικα μοτίβα, όπως το «Μινόρε του Τεκέ» και το «Χτες το βράδυ στον Καρύπη», στα οποία βασίστηκε η πάροδος. Επίσης, κομμάτια όπως «Τα σπαρματσέτα», «Μες στου Συγγρού τη φυλακή», «Ο Ξέμαγκας», «Ο Δερβίσης» λειτούργησαν ως πηγές έμπνευσης για τα εξής τραγούδια του στην παράσταση αντίστοιχα: «Του θανάτου μονοπάτι», «Μια δούλα γριά», «Εξόριστη» και «Της νιας της νύφης το κορμί».
Εμπειρος πιανίστας, που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την τζαζ (κάποιοι θα θυμούνται το γκρουπ «ISKRA» με δύο δίσκους στο ενεργητικό του), ο Τάκης Φαραζής έχει συνεργαστεί μ' αρκετούς καταξιωμένους συνθέτες και τραγουδιστές. Μουσικές επενδύσεις για το θέατρο έχει κάνει με το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου («Ελευθερία στη Βρέμη» του Φασμπίντερ, «Αλκηστις» του Ευριπίδη), το Εθνικό Θέατρο («Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, «Οιδίπους Τύραννος», «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, «Ιων» του Ευριπίδη) και με την Πολιτεία («Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη). Είναι βασικός συνεργάτης αλλά και σύντροφος της Λυδίας Κονιόρδου εδώ κι αρκετά χρόνια.
Η περιοδευόμενη «Μήδεια» του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας παρουσιάζεται σε σκηνικά Διονύση Φωτόπουλου και κοστούμια Τσάμπα Αντάλ. Σε βασικούς ρόλους οι Αγλαΐα Παππά, Νίκος Ψαρράς, Νίκος Καραθάνος, Δημήτρης Κανέλλος, Γιώργος Γάλλος. [Γ. ΒΙΔΑΛΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/07/2008]
No comments:
Post a Comment