Monday, April 16, 2012

Κείμενα του Τάσου Λειβαδίτη από τον “Διθύραμβο”


Το θέατρο Διθύραμβος θα παρουσιάσει την παράσταση «Διανυκτέρευση», από την Παρασκευή 20 Απριλίου στην Εστία Τέχνης Διθύραμβος στο Μαρούσι. Πρόκειται για μια σκηνική σύνθεση ποιητικών κειμένων του Τάσου Λειβαδίτη. Ένα ταξίδι στον κόσμο του ποιητή, από την εποχή των πολιτικών και κοινωνικών συγκρούσεων, στις τρυφερές μνήμες του πατρικού σπιτιού και της παιδικής αθωότητας, φτάνοντας μέχρι την υπαρξιακή του αναζήτηση τη στιγμή που «ανταμώνουν ο προαιώνιος πόνος με το άπειρο και η παιδικότητα με τη μεγαλοσύνη..» Ο ποιητικός λόγος και τα φώτα της σκηνής. Η πορεία μας στη ζωή. Τα κρίματα και οι ενοχές μας. Τα ναι και τα όχι μας. Τα λάθη μας και τα σωστά μας. Νίκες και ήττες. Μελαγχολία και όραμα. Όλα πρέπει να εξηγηθούν…, ώστε να πάψουμε να «αγκαλιάζουμε σαν μόνη εξήγηση τη σιωπή»…

Sunday, April 15, 2012

Απεβίωσε στην Μόσχα ο λαϊκός ηθοποιός της Ρωσίας Αλεξάντρ Ποροχοβσικόβ

© Скриншот: "КиноПоиск.Ru" 

Στην Μόσχα την νύχτα του Σαββάτου μετά από βαρύτατη ασθένεια απεβίωσε ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης Αλεξάντρ Ποροχοβσικόβ σε ηλικία 72 ετών. Ο Ποροχοβσικόβ νοσηλεύτικε στις 6 Μαρτίου με υποψία εγκεφαλικού επεισοδίου, όμως αργότερα αυτή η διάγνωση δεν επιβεβαιώθηκε. Οι γιατροί πίστευαν, πως είχε νευρολογική ασθένεια, αλλά η ακριβής διάγνωση δεν αποκαλύπτεται. Στις 10 Μαρτίου η σύζυγος του ηθοποιού αυτοκτόνησε, όπως πιστεύεται λόγο της βαριάς ασθένειας του συζύγου της. Ο Ποροχοβσικόβ κατά την διάρκεια της καριέρας του έπαιξε σε 69 ταινίες και σκηνοθέτησε 6.

Εννέα μετανάστες αφηγούνται…

Απλοί, σύντομοι, αυθεντικοί μονόλογοι ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους
  • Του Σπυρου Παγιατακη, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 14/4/2012
  • Πατρίδες
  • σκην.: Θαν. Παπαθανασίου, Μιχ. Ρέππας
  • θέατρο: Εθνικό, Νέα Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»
Χριστός Ανέστη! Τι; Χριστός Ανέστη; «Δύσκολο να δεχτείς την Ανάσταση του Χριστού. Ακόμα και οι μαθητές του απιστούσαν στην πρώτη είδηση, τη λογάριασαν για παραλήρημα των γυναικών», ανέφερε σε σημείωμά του -στις 7.4.1996- με τον τίτλο «Αναστάσιμη Εμπειρική Πιστοποίηση» ο γνωστός -και- για τη βαθιά του πίστη καθηγητής Χρήστος Γιανναράς. Ο ίδιος μερικούς μήνες αργότερα (3.11.1996) έγραφε: «Η εκκλησιαστική ορθοδοξία παράγει πολιτισμό…». Ομως πιο κάτω συμπλήρωνε πως: «Με τα σύγχρονα δυτικά κριτήρια “ανάπτυξης” και “προόδου” οι κοινωνίες με ορθόδοξη πολιτιστική καταγωγή κρίνονται ως κοινωνίες σε “καθυστέρηση” ή και σε “υπανάπτυξη”». Oπου αναφέρονται μερικές βασικές έννοιες όπως: Ορθοδοξία, πολιτισμός, δυτικά κριτήρια, κοινωνική καθυστέρηση, παραλήρημα γυναικών.

Το Growing Up Gonzales του Φέλιξ Ρόχας



Jan Hus Playhouse
www.growingupgonzales.com
«Growing Up Gonzales». Εργο για έναν ηθοποιό, το Growing Up Gonzales του Φέλιξ Ρόχας είναι μια γλυκόπικρη κωμωδία με θέμα δύο αδέλφια από το Πουέρτο Ρίκο που μεγάλωσαν στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης. Συνδυάζοντας τη stand-up comedy και το μελόδραμα, ο Αντρές Τσουλίζι Ροντρίγκες ερμηνεύει και τους δύο αδελφούς: τον Σίσκο, τον καλοκάγαθο αλλά φιλάσθενο νεότερο αδελφό, που μαθαίνουμε εξαρχής ότι έχει πεθάνει, και τον Τζόνι, τον μεγάλο αδελφό, που είναι «μάγκας» και «παιδί της πιάτσας» και που ανακαλύπτει τα ημερολόγια του Σίσκο μετά το θάνατό του. Ο αθόρυβος Σίσκο αποδεικνύεται έξοχος αφηγητής, εξιστορώντας τις τραγωδίες και τα κωμικά περιστατικά που σημάδεψαν τα παιδικά και εφηβικά τους χρόνια. Η ζωή του Σίσκο ξετυλίγεται έτσι μέσα από τα μάτια του Τζόνι, ο οποίος προσπάθησε να αντικαταστήσει τον απόντα πατέρα τους ως προστάτης του μικρού αδελφού του. Το έργο όσο και ο ερμηνευτής, έμπειρος κωμικός ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας, έχουν κερδίσει ευνοϊκά σχόλια από την κριτική, αλλά και θερμή ανταπόκριση από τους θεατές.

Μια κωμωδία του Νόελ Κάουαρντ


Noel Coward Theatre
www.noel-coward-theatre.org.uk
«Hay Fever». Η κωμωδία του Νόελ Κάουαρντ, έργο γραμμένο από τον διάσημο Βρετανό θεατρικό συγγραφέα το 1924, παρουσιάζεται στο θέατρο που φέρει το όνομά του σε μια νέα παραγωγή, σκηνοθετημένη από τον Χάουαρντ Ντέιβις, η οποία έχει κερδίσει θερμούς επαίνους από την κριτική. Το έργο έχει ως σκηνικό το εξοχικό σπίτι της οικογένειας Μπλις, όπου τα τέσσερα μέλη της έχουν καλέσει από έναν επισκέπτη ο καθένας, για να περάσουν μαζί το Σαββατοκύριακο. Οι εκκεντρικοί οικοδεσπότες, με την τρελή, εγωκεντρική συμπεριφορά τους, οδηγούν τους καλεσμένους σε φυγή, την οποία οι Μπλις δεν αντιλαμβάνονται μπλεγμένοι όπως είναι στις μεταξύ τους διαμάχες. Εξαιρετική στο ρόλο της Τζούντιθ Μπλις, η Λίντσεϊ Ντάνκαν [φωτο] αναδεικνύει όχι μόνο το κωμικό δυναμικό της ηρωίδας αλλά και το συναισθηματικό της υπόβαθρο. Μαζί της πρωταγωνιστούν ο Κέβιν Μακνάλι, η Ολίβια Κόλμαν, ο Τζέρεμι Νόρθαμ, η Εϊμι Μόργκαν και η Φίμπι Λουόλερ-Μπριτζ. Εως τις 2 Ιουνίου.

Μετανάστες του ’60 στη σκηνή του 2012


Η ιστορία του χθες γίνεται σημερινή μέσα από το «Διπλό Βιβλίο» του Δημήτρη Χατζή
  • Του Ηλια Μαγκλινη, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 14/4/2012

«Είμαι, λοιπόν, ένας άνθρωπος που δεν έχει πατρίδα» λέει ο αφηγητής του «Διπλού Βιβλίου», Ελληνας μετανάστης στη Γερμανία το ’60 - μα θα μπορούσε να είναι και φράση ενός Ελληνα στην Ελλάδα του 2012, προτού καν σκεφτεί να μεταναστεύσει, όχι ως εργάτης όπως τότε, αλλά ως εξειδικευμένος επιστήμονας. Η πρόσκληση εξάλλου από τα χείλη της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, της Γερμανίδας υπουργού Εργασίας, ήταν προς άπαντες τους άνεργους πτυχιούχους του ευρωπαϊκού νότου: «Ελάτε στη Γερμανία να δουλέψετε ώστε κι εσείς να έχετε δουλειά αλλά και η χώρα να επωφεληθεί, καλύπτοντας περισσότερο από ένα εκατομμύριο κενές θέσεις εργασίας που απαιτούν υψηλή εξειδίκευση».
Οταν την περασμένη Δευτέρα η πρόσκληση της Γερμανίδας υπουργού έγινε είδηση, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, η θεατρική ομάδα Pequod ξεκινούσε πρόβες στη Μικρή Σκηνή για την παράσταση του «Διπλού Βιβλίου» του Δημήτρη Χατζή. Συνάντησα εκεί τους συντελεστές αλλά όχι μόνος: είχα μαζί μου τον συγγραφέα Γιώργο Μαντζουράνη και τη γυναίκα του Ευσταθία. Είχαν γνωρίσει τον Χατζή σ’ ένα λιμανάκι της τότε Γιουγκοσλαβίας, το Πιράνο, και ειδικά τους δύο άνδρες το «Διπλό βιβλίο» τους ένωσε με έναν ιδιαίτερο τρόπο.