Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΟΥΖΑΚΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/08/2008
Το «Κοκτέιλ πάρτι», ένα από τα επτά θεατρικά έργα του ποιητή της «Ερημης χώρας» και νομπελίστα Τ. Σ. Ελιοτ θα δούμε από τα τέλη Οκτωβρίου στη σκηνή του θεάτρου «Προσκήνιο». Ο Ελιοτ στο «Κοκτέιλ πάρτι» -πρωτοπαρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Εδιμβούργου το 1949 με πρωταγωνιστή τον Αλεκ Γκίνες- σκιαγραφεί ένα εσωτερικό ταξίδι στις ανθρώπινες σχέσεις, στα προβλήματα του γάμου, στην απομόνωση των ανθρώπων.
 «Τα πρόσωπα του έργου είναι τραγικά χωρίς να το ξέρουν, απορροφημένα διαρκώς από τη ματαιοδοξία και τον εαυτό τους» λέει η Βαρβάρα Μαυρομάτη |
Θεατρικό έργο με σασπένς και απρόβλεπτη εξέλιξη που φλερτάρει με το μπουλβάρ, το «Κοκτέιλ πάρτι» αντιτίθεται στην πεποίθηση του Σαρτρ ότι η κόλαση είναι οι άλλοι. Ο Ελιοτ μας λέει, εμμέσως, ότι «η κόλαση είναι ο εαυτός μας. Δεν φταίνε, πάντοτε, οι άλλοι» συμπληρώνει η, ανήσυχη θεατρικά, Βαρβάρα Μαυρομάτη, που σκηνοθετεί την παράσταση.
- Τι σας κέντρισε σε αυτό το έργο του Ελιοτ;
«Είναι ένα έργο που μ' αρέσει πολύ. Τα έργα των μεγάλων ποιητών είναι πάντα σύγχρονα. Αναφέρεται στις ανθρώπινες σχέσεις, κυρίως στις ερωτικές, στον γάμο και στην ψυχιατρική. Σ'έναν άντρα που είναι ανίκανος να αγαπήσει, σε μια γυναίκα που διαπιστώνει ότι κανένας άντρας δεν την έχει αγαπήσει. Οσο κι αν φαίνεται περίεργο, όλα αυτά τα βαριά θέματα και ερωτήματα θίγονται μ' έναν ιδιότυπο τρόπο. Πρόκειται τελικά για κωμωδία, μια κωμωδία ιδεών».
- Πώς προκύπτει το κωμικό στοιχείο;
«Τα πρόσωπα του έργου είναι τραγικά χωρίς να το ξέρουν, απορροφημένα διαρκώς από τη ματαιοδοξία και τον εγωισμό τους. Ακόμα και την ψυχανάλυση θέλουν να τη χειριστούν, να δώσουν οι ίδιοι τη θεραπεία και τη συνταγή. Το κωμικό στοιχείο προκύπτει καθώς παρακολουθείς, ως τρίτος, τη συμπεριφορά αυτών των πλάσματων. Το Εγώ τους είναι υπεργιγαντωμένο. Ενώ μιλάνε πολύ, κανείς δεν ακούει τον άλλον. Πιάνονται από τις λέξεις και απαντούν».
- Πώς προσεγγίζετε σκηνοθετικά το έργο;
«Το "Κοκτέιλ πάρτι" γράφτηκε το 1949 αφού ο Ελιοτ είχε πάρει το βραβείο Νόμπελ. Πρόκειται για ένα θεατρικό έργο "εσωτερικού τοπίου", το οποίο δύσκολα προδίδει την ημερομηνία που γράφτηκε. Το κείμενο δεν σηματοδοτεί την εποχή του κι αυτό διευκολύνει τη μεταφορά της παράστασης στο σήμερα. Οι συμπεριφορές των ανθρώπων, δυστυχώς, δεν έχουν αλλάξει πολύ. Προς το παρόν προσπαθούμε να καταλάβουμε το έργο, να μη μειώσουμε την αξία του. Να είμαστε πολύ σοβαροί στην προσέγγισή μας και ταυτόχρονα ανάλαφροι. Δεν ενδιαφέρομαι να κάνω μοντερνιτέ αλλά να χωράει το έργο στο σήμερα. Και κυρίως να μην προδώσω τον συγγραφέα γιατί αυτός είναι ο δημιουργός. Εγώ προσπαθώ να τον ερμηνεύσω».
 Η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου και ο Αρης Λεμπεσόπουλος είναι δύο από τους καλούς ηθοποιούς που παίζουν στο «Κοκτέιλ πάρτι» |
- Το καστ της παράστασης είναι εντυπωσιακό. Πώς επιλέγετε ηθοποιούς;
«Αν δεν έχω καλό καστ, δεν σκηνοθετώ. Μου αρέσει που οι ηθοποιοί είναι... θεατρένιοι. Εχουμε πάρα πολύ κέφι όλοι. Με ορισμένους ξανασυναντιόμαστε. Οταν είσαι νεότερος, θεωρείς αυτονόητο ότι θα ξανασυναντηθείς αλλά ύστερα από χρόνια διαπιστώνεις πόσο δύσκολο είναι τελικά να συναντηθείς με ανθρώπους που έχεις μια γλώσσα κοινή. Και γι' αυτό όταν συμβαίνει το εκτιμάς περισσότερο».
- Κάποιο σχόλιό σας για όσα συνέβησαν πρόσφατα με τα γουχαΐσματα στην Επίδαυρο;
«Κατ' αρχάς το γιουχάισμα ενοχλεί. Οφείλω να σεβαστώ μια παράσταση ακόμα κι όταν δεν μ' αρέσει. Καταλαβαίνω πολύ καλά να μη σου αρέσει μια παράσταση και να σηκωθείς να φύγεις. Κι εγώ έχω φύγει από παράσταση παρ' όλο που είμαι άνθρωπος του θεάτρου. Δεν θα κάνω τώρα την αθώα. Είναι διακαίωμά μου, όπως και κάθε ανθρώπου. Διαφωνώ, όμως, με το γιουχάισμα και αναρωτιέμαι: γιατί δεν σπάνε τις τηλεοράσεις όταν δεν τους αρέσει κάτι; Προφανώς για να μη χαλάσει η ιδιοκτησία τους».
*Θέατρο «Προσκήνιο» (Στουρνάρη & Καπνοκοπτηρίου 8). Παίζουν: Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Αρης Λεμπεσόπουλος, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Λουκία Πιστιόλα, Γιώργος Γιαννακάκος, Παναγιώτης Λάρκου, Βασιλική Κυπραίου. Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας. Σκηνικά - Κοστούμια: Αγγελος Μέντης. Μουσική: Κωνσταντίνος Βήτα *
No comments:
Post a Comment