Γράμμα σ’ ένα παιδί... Βασισμένο στο BEST SELLER της Οριάνα Φαλάτσι, «Γράμμα σ ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ».

«Μετά τη sold out επιτυχία στο Θέατρο «Αυλαία» της Θεσσαλονίκης την άνοιξη του 2012 και το βραβείο κοινού καλύτερης παράστασης και ερμηνείας, η παράσταση «Γράμμα σ’ ένα παιδί» της Μάρως Μπουρδάκου με τη Ζέτα Δούκα, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα, στο Θέατρο Κάππα από 20 Νοεμβρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Για πρώτη φορά στη σκηνή ένα βιβλίο που συγκίνησε τον κόσμο από την Ευρώπη στις Ηνωμένες Πολιτείες, από την Μέση Ανατολή στην Λατινική Αμερική, από την Κίνα στην Ιαπωνία, από την Ινδία στο Ιράν και το Μπαγκλαντές, όπου κι αν ταξίδεψε αυτό το μυθιστόρημα συγκλόνισε και αναγνωρίσθηκε ως αριστούργημα. Ένα εκρηκτικό ντοκουμέντο που συγκλονίζει με τον ωμό ρεαλισμό του τις συνειδήσεις ανδρών και γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο.

Κράμερ εναντίον Κράμερ

Η Ελληνική Θεαμάτων παρουσιάζει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, την παράσταση «Κράμερ εναντίον Κράμερ», στο θέατρο Εμπορικόν. Η ταινία Κράμερ εναντίον Κράμερ σε διασκευή και σκηνοθεσία του  Robert Benton και στους πρωταγωνιστικούς ρόλους την Μέρυλ Στρηπ και τον Ντάστιν Χόφμαν, βραβεύτηκε το 1985 με 5 Όσκαρ. Το έργο πραγματεύεται την μεταμόρφωση ενός «απόντα» γονιού σε ιδανικό πατέρα που προσπαθεί ν’ αναπληρώσει την απουσία της γυναίκας του και μητέρας του ανήλικου παιδιού τους όταν εκείνη τους εγκατέλειψε για να βρει τον «χαμένο εαυτό της»  μακριά από τον εγκλωβισμένο ρόλο της μητέρας -συζύγου. Επιστρέφει όμως και διεκδικεί την επιμέλεια του παιδιού. Ο δικαστικός αγώνας είναι αναπόφευκτος. Τα έντονα δραματουργικά στοιχεία του έργου δίχασαν και διχάζουν μέχρι σήμερα το κοινό, ωστόσο στο τέλος αυτό που μένει αναλλοίωτο είναι η ανιδιοτελής και παντοτινή αγάπη των γονιών προς το παιδί.

Mistero Buffo

Το καυστικά σατιρικό σπονδηλωτό έργο του ιταλού νομπελίστα Ντάριο Φο, Mistero Buffo είναι η πρώτη δουλειά της νεοσύστατης ομάδας Επτάρχεια του σκηνοθέτη Θωμά Μοσχόπουλου. Η ομάδα Επτάρχεια θα παρουσιάζει από 19 Νοεμβρίου 2012 στο "Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες" το Mistero Buffo (1969) ακριβώς με τον τρόπο που επιθυμεί και ο ίδιος ο συγγραφέας του, χωρίς σκηνικά, κοστούμια, φωτισμούς. Ο Ντάριο Φο μεταγράφει τις εμβόλιμες κωμικές σκηνές των μεσαιωνικών λειτουργικών δραμάτων στα κείμενα που του χάρισαν το βραβείο Νόμπελ, όπου το θείο και το ανθρώπινο δράμα ξαναδιαβάζονται με τραγικωμικό τρόπο και με έντονο  κοινωνικοπολιτικό σχόλιο και καυστική αντιεξουσιαστική σάτιρα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το συγκεκριμένο έργο έχει μεταφραστεί σε 30 διαφορετικές γλώσσες και έχει παρουσιαστεί σε όλον τον κόσμο με μεγάλη επιτυχία. Κάθε παράσταση θα περιλαμβάνει διαφορετικές σκηνές, καθώς ο αριθμός των σκηνών είναι τόσο μεγάλος που δεν μπορούν να παρουσιαστούν σε μία μόνο παράσταση.

Οι άλλες μου ζωές στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Η παράσταση "Οι άλλες μου ζωές" είναι μια μονολογική θεατρική σύνθεση στιγμών της πορείας του Κώστα Καστανά στο θέατρο. Ένα παιχνίδι αναδρομής συναρμολογημένο από αποσπάσματα ρόλων, που μελέτησε και έπαιξε, το οποίο εμπλουτίζεται από αποστάγματα σκέψεων, μνήμες και σχόλια. Ανεβαίνει στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης για τρεις μόνο παραστάσεις στις 12,13 και 21 Νοεμβρίου 2012. Ο Κώστας Καστανάς, κάποια χρόνια μετά, ξανά-ταξιδεύει με αγαλλίαση σ’ αυτά τα κείμενα των σπουδαίων συγγραφέων, τα οποία ιδωμένα ως ενιαίο σύνολο έχουν πάρει τη μορφή ενός σχεδόν πλήρους θεατρικού απολογισμού. Και ευγνωμονεί την τύχη του που του έδωσε τη χαρά να τα ζήσει, από τη νεανική του ηλικία, να τα ανακαλύπτει αδιάκοπα και τώρα να τα παρουσιάσει στο κοινό, σε μία ενιαία παράσταση φιλοδοξώντας η σύνθεση των ρόλων, μαζί με τα προσωπικά του σχόλια και τις μνήμες από πρόβες και παραστάσεις μιας ζωής να διαμορφώνουν ένα νέο, πρωτότυπο θεατρικό έργο.

Χταποδάκια και άλλα διηγήματα στο Bios

Tα «Χταποδάκια» παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο πλαίσιο των Scratch Nights του Bob Theatre Festival 2012 στο ΒIOS και επιστρέφουν ως«Χταποδάκια και άλλα διηγήματα», σε μια σκηνική προσαρμογή του διηγήματος του Μ. Καραγάτση που ήταν και η αρχική παρουσίαση της παράστασης. Τρεις νέοι ηθοποιοί (Ηλίας Βογιατζηδάκης, Μυρτώ Πανάγου και Νατάσα Παπανδρέου) ξαναπιάνουν το νήμα της πρώτης παρουσίασης «Τα χταποδάκια». Η ομάδα επιστρέφει στο BIOS εμπλουτίζοντας το εγχείρημα δραματοποίησης κειμένων της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Στα «Χταποδάκια» του Μ. Καραγάτση προστίθενται άλλα τέσσερα διηγήματα εμβληματικών συγγραφέων της μεταπολεμικής γενιάς: «Τα ρέστα» του Κ. Ταχτσή, «Ένας χωρισμός» του Μ. Χάκκα, «Ο τάφος» του Δ. Χατζή και «Ο κ. Γαρύφαλλος» του Ντ. Χριστιανόπουλου.

Θεατρικό αναλόγιο: Τα χάρτινα λουλούδια στο Αγγέλων Βήμα

Τα θεατρικά αναλόγια σε ρυθμό παράστασης για "Τα χάρτινα λουλούδια" παρουσιάζονται στο "Αγγέλων Βήμα" τις Πέμπτες 8, 15, 22 και 29 Νοεμβρίου 2012. Αυτά τα αναλόγια είναι τμήμα της θεματικής ενότητας με τίτλο: "Η εξουσία σε φόντο ασπρόμαυρο" που παρουσιάζεται φέτος στο "Αγγέλων Βήμα" και περιλαμβάνει στο σύνολό της επτά θεατρικές παραγωγές και πέντε θεατρικά αναλόγια σε ρυθμό παράστασης. Ένα από αυτά τα πέντε, είναι αφιερωμένο στα "χάρτινα λουλούδια". "Τα χάρτινα λουλούδια" είναι ένα αβυσσαλέο έργο με πολλά επίπεδα ανάγνωσης και άπειρους συμβολισμούς. Επιλέχθηκε και εντάχθηκε σε αυτή τη θεματική ενότητα για να ανιχνευθεί, μέσα από την ανάλυσή του, το θέμα της εξουσίας σε τρία επίπεδα:

X-tokio στο Από Μηχανής Θέατρο

Η Εταιρεία Θεάτρου Συν-Επί (+,Χ) παρουσιάζει από 3 Δεκεμβρίου 2012 τo έργο του Στέλιου Λυκουρέση Χ-Τokio σε συνεργασία με τη θεατρική ομάδα blindspot. Μετά την παράσταση «Parklife» η ομάδα blindspot επιστρέφει με τη νέα της παράσταση «Χ-Τokio», η οποία πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Εταιρεία Θεάτρου Συν-Επί (+,Χ). Σε ατμόσφαιρα ενός τυπικού ανακριτικού χώρου οι δύο ηθοποιοί βρίσκονταιαποκλεισμένοι μέσα σε ένα δωμάτιο χωρίς να μπορούν να δουν ή να ακούσουν τίποτα έξω από αυτό. Ο τρίτος ηθοποιός και οι θεατές-ως αυτόπτες μάρτυρες- τους βλέπουν, αλλά τους ακούνε μόνο μέσα από τα μικρόφωνα που έχουν «παγιδεύσει» το μικρό δωμάτιο.

Bent στο Vault Theatre Plus

ΒΕΝΤ (ετυμολογία λέξης: αυτός που γέρνει, που έχει κλίση, κυρτός. Επίσης ο αποφασισμένος να φτάσει μέχρι τα άκρα. Παλιότερα η λέξη χαρακτήριζε την ομοφυλοφιλία). Το έργο ακολουθεί τη διαδρομή του Μαξ, ενός απελευθερωμένου σεξουαλικά ομοφυλόφιλου άντρα στο Βερολίνο του 1934, ο οποίος συζεί μ’ έναν χορευτή (Ρούντυ) που δουλεύει στο φημισμένο για την εποχή gay club της Γκρέτα και συχνάζει εκεί παραδομένος στο αλκοόλ, την κοκαίνη και το ευκαιριακό σεξ. Ένα βράδυ γνωρίζει ένα νεαρό αξιωματικό (Βολφ) και τον πηγαίνει σπίτι, για ακόμα μία ερωτική βραδιά. Το ίδιο βράδυ ο Χίτλερ, με το πρόσχημα της οργάνωσης πραξικοπήματος, αποφασίζει να καθαιρέσει και να απομακρύνει τους ομοφυλόφιλους από τα στρατεύματα του, αφού πρώτα δολοφονήσει πάνω από διακόσια ηγετικά στελέχη των Ες– Ες και τους συντρόφους τους.

Ο Artaud θυμάται τον Hitler και το Cafe Roman στο Θέατρο Εξαρχείων

Ο (εσωτερικός) μονόλογος του Tom Peuckert "Ο Artaud θυμάται...." εξ ολοκλήρου επινοημένος, στηρίζεται σε ένα πραγματολογικό δεδομένο: από την ψυχιατρική κλινική Rodex του Παρισιού, όπου είχε εισαχθεί, λίγο μετά τα σαράντα του χρόνια (αρχής γενομένης το 1937), ο θεωρητικός του «Θεάτρου της σκληρότητας», 1935 συντάσσει ένα σύντομο κείμενο-αφιέρωση στο βιβλίο του Les Nouvelles Revelations de l’Etre (Gallimard, 1956) με ημερομηνία «3η Δεκεμβρίου 1943» και αποδέκτη τον Adolf Hitler. Του υπενθυμίζει την πρώτη τους συνάντηση τον Μάϊο του 1932, «κάποιο απόγευμα στο Romanishes Cafe» στο Βερολίνο, και παρακαλεί τον θεό να του δίνει την χάρη του» (παραισθητικός ασφαλώς ισχυρισμός). Το Romanishes Cafe υπήρξε πράγματι ο γνωστότερος χώρος συνάντησης καλλιτεχνών και διανοούμενων την εποχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.

Η Διεύθυνση της κλινικής θα αποκρύψει την αφιέρωση και η συνέχεια του δράματος θα παιχτεί στην εσωτερική, θυελλώδη σκηνή του αποστολέα: Μνήμη μιας φανταστικής συνάντησης, πραγματικής ωστόσο ως επίθεσης εναντίον της δυτικής σκέψης, εναντίον του διαχωρισμού της τέχνης από την ζωή. Ακόμη, εκβιασμένη (προληπτική) μνήμη μιας «εμετικής σύμπτωσης και ταύτισης» με το τερατώδες. Το «θέατρο της σκληρότητας» θέλησε να διαπλάσει τη σκληρότητα της ζωής. Le double en theatre. Ο Artaud (1896 - 1948), που έφτασε να δηλώσει πως ο Hitler ετοίμασε τον πόλεμο για να τον απελευθερώσει, εκβιάζει την ταύτησή του μ’ έναν πρώην επίδοξο και αποτυχημένο καλλιτέχνη και εισχωρεί στον παραληρηματικό του «επί σκηνής» λόγο, αυτόν που κατόρθωσε να καταργήσει το θέατρο κηρύσσοντας τον πόλεμο κατά πάντων και αφυπνίζοντας το σκοτεινό ένστικτο του γερμανικού λαού (κατά τον Artaud πάντα).

H φαλακρή τραγουδίστρια στο Θέατρο Βικτώρια

Η Φαλακρή Τραγουδίστρια του Ευγένιου Ιονέσκο ανεβαίνει στο Τheatro Victoria από το Σάββατο 10 Νοεμβρίου σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Κομνηνού. Το έργο είναι μια ντανταϊστική κωμωδία, μια άγρια σάτιρα που χλευάζει το παράλογο στην επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων κατά τη διάρκεια της οποίας αυτό που λέγεται είναι κατ’ απόλυτη κυριολεξία. Ο Ιονέσκο τοποθέτησε τέσσερις ανθρώπους επί σκηνής, τους απογύμνωσε από οποιαδήποτε προσωπικότητα, πρωτοβουλία ή ευθύνη, τους κλείδωσε στον κώδικα της εικόνας και των συμβάσεων τους και τους έβαλε κατόπιν να συναντηθούν και να συνεννοηθούν. Και σα να μην έφτανε αυτό, τους πρόσθεσε τον ατίθασο χαρακτήρα μιας καμαριέρας, ενώ στη μέση περίπου του έργου τους στέλνει κι έναν απρόσκλητο επισκέπτη. Έναν πυροσβέστη, που έχει πάρει σβάρνα τα σπίτια της περιοχής και ψάχνει... μια πυρκαγιά.

Ο προτελευταίος των Μόνικιν

"Ο Μόνικιν είναι εις νέος 4.000 περίπου ετών, ενδεδυμένος με γαλανόλευκες πυτζάμες, ή μετά μέλανος ως ζωμού, σμόκιν, με πρόσωπον, φέρων εισέτι, ίχνη πανελλήνιας παλιγγενεσίας". Πρόκειται για τον κωμικοτραγικό μονόλογο ενός αυτοκτονικού χαρακτήρα, με τον εαυτό του και με άλλα πρόσωπα, με μπεκετικές και ιονεσκικές αναφορές, ο οποίος αναφέρεται - διακωμωδεί την ελληνική πολιτική, κοινωνική και πνευματική πραγματικότητα. H παράσταση του Θεατρικού Φυτώριου Αίγινας παρουσιάζεται με την ευκαιρία των συναντήσεων που θα γίνουν τις Τετάρτες του Νοεμβρίου στο ΙΜΚ – "Τετάρτες με τον Πάρι Τακόπουλο".

Βιτγκενστάιν Unleashed

Στον πολυχώρο HUB παρουσιάζεται από 5 Νοεμβρίου 2012 το έργο του Θεοδόση Πελεγρίνη "Βιτγκενστάιν Unleashed" σε μια προσπάθεια να εξοικειωθεί ο θεατής με το έργο του φιλοσόφου. Πέραν της αισθητικής απόλαυσης που ο θεατής αποκομίζει, η πλοκή του έργου, μέσα από ανατροπές και εύθυμα γεγονότα, τον φέρνει σε επαφή με την πολύπτυχη και απρόβλεπτη σκέψη του μεγαλύτερου σύγχρονου φιλοσόφου, του Ludwig Wittgenstein, του πατέρα της αναλυτικής φιλοσοφίας. Η παράσταση εντάσσεται σε μια ευρύτερη προσπάθεια, η οποία έχει ξεκινήσει ήδη από το 2006, να παρουσιαστούν μεγάλες μορφές της φιλοσοφίας -και η σκέψη τους- μέσα από την θεατρική πράξη, ώστε ο θεατής να οικειοποιείται με τρόπο ευχάριστο και εύληπτο τις θεμελιώδεις φιλοσοφικές αρχές και θεωρίες.

Δυο Ευγενείς από τη Βερόνα

Η ομάδα INKAL (Βασίλης Μαυρογεωργίου, Μαρία Φιλίνη, Κατερίνα Μαυρογεώργη) παρουσιάζει από τις 18 Νοεμβρίου στο Soirée de Votanique την δική της,’80s εκδοχή του πρώιμου έργου του Shakespeare «Δυο ευγενείς από την Βερόνα». Πρόκειται για την ιστορία μιας αντρικής φιλίας που δοκιμάζεται για χάρη του έρωτα. Ενας πολύ νέος ακόμα Shakespeare εφευρίσκει τηνκωμική γραφή του, ενώ η σκηνοθεσία ανταποκρίνεται στις απότομες στροφές του κειμένου με την ανάλογη ελευθερία. Οκτώ ηθοποιοί σε συνεχείς εναλλαγές ρόλων, με κατεστραμμένα ερωτικά γράμματα, πόζες, μαύρα γυαλιά, τούλια, εφηβικός παροξυσμός και χιτάκια των 80s, ζωντανεύουν τους στίχους του άγγλου βάρδου και αφηγούνται αυτήν την παράξενη ερωτική ιστορία…

Όλιβερ Τουίστ του Kαρόλου Ντίκενς

Με αφορμή τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Ντίκενς, από την Κυριακή 4 Νοεμβρίου, ανεβαίνει στην Παιδική Σκηνή του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν το κλασικό έργο του Καρόλου Ντίκενς «Όλιβερ Τουίστ» σε μια παράσταση - μιούζικαλ για παιδιά, σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του Κωστή Καπελώνη. Το Θέατρο Τέχνης επιλέγει να παρουσιάσει ένα έργο που αγαπήθηκε από πολλές γενιές. Ένα έργο που συνέβαλε ώστε τα παιδιά να μάθουν, αλλά και να νιώσουν ότι η κοινωνία εκτός από την σκληρή όψη της έχει και την πλευρά του αλτρουισμού και της συντροφικότητας, αυτή που τελικά επέλεξε ο Όλιβερ Τουίστ. Η συνύπαρξη κωμικών και δραματικών στοιχείων, η σωματική έκφραση και οι ευρηματικοί αυτοσχεδιασμοί, οι προβολές, οι θεαματικές χορογραφίες και τα τραγούδια συνιστούν μία πρωτότυπη θεατρική διασκευή και δημιουργούν ένα γοητευτικό θέαμα για μικρούς και μεγάλους. Η μουσική της Kallliopi, ένα γοητευτικό παιχνίδι κλασσικών και ροκ-ποπ ήχων, είναι ειδικά γραμμένη για την παράσταση και παίζεται ζωντανά από μουσικούς - ηθοποιούς.

Μέσα σου: Η αιώνια πάλη θηλυκού - αρσενικού

Tο πρωτόπαιχτο έργο «Μέσα σου», του Γιώργου Βασιλειάδη θα παρουσιαστεί από τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο εργαστήρι του θεάτρου Διάχρονο της Μαίρης Βιδάλη. Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης της παράστασης, Γιώργος Βασιλειάδης, γράφει για το έργο του:

Η αιώνια πάλη αρσενικού – θηλυκού, μέσα από εγωισμούς, ζήλειες, ανασφάλειες, κτητικότητα και εμμονές. Ο τέλειος έρωτας δηλαδή!

Ένας διαφορετικός Βυσσινόκηπος στο θέατρο του Νέου Κόσμου

• Ένας πανέμορφος βυσσινόκηπος, που αναφέρεται στο “Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν” της Ρωσίας, πρόκειται να κοπεί και να χαθεί, γιατί δεν είναι πια “αποδοτικός”...

Από 5 Νοεμβρίου θα παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου ο "Βυσσινόκηπος" του Άντον Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκηκαι με έναν θίασο πολύ σημαντικών ηθοποιών της νέας γενιάς. Θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στην κεντρική σκηνή του θεάτρου.

«Ρώσικη ρουλέτα» στο Θέατρο Ροές

Στον Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ, το σπουδαίο Ρώσο διηγηματογράφο και θεατρικό συγγραφέα, θα είναι αφιερωμένα τα Δευτερότριτα στο θέατρο Ροές, τη νέα σκηνή του θεάτρου Ακροπόλ. Η Λίλλυ Μελεμέ, ηθοποιός αλλά και σκηνοθέτης της νεότερης γενιάς με σημαντικότατο έργο, διάλεξε τρία σπουδαία κωμικά μονόπρακτα του Τσέχωφ και με γενικό τίτλο «Ρώσικη ρουλέτα» τα παρουσιάζει σε παραγωγή του Ακροπόλ. Πρόκειται για μια φρέσκια, ξεκαρδιστική δουλειά που αποτελείται από τα έργα «Αρκούδα», «Πρόταση σε γάμο», «Βλαβερές συνέπειες του καπνού». Mαζί της τρεις ηθοποιοί που η έως τώρα θητεία τους στο θέατρο έχει ξεχωρίσει, η Άννα Κουτσαφτίκη, ο Δημήτρης Μυλωνάς και ο Στρατής Πανούριος.

Η Μίνα Αδαμάκη είναι «Η κοκόνα η Μαρώ»

Η Μίνα Αδαμάκη σκηνοθετεί και ερμηνεύει στο 104 το απόσπασμα «Η κοκόνα η Μαρώ» από το αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Νάνου Βαλαωρίτη «Τα σπασμένα χέρια της Αφροδίτης της Μήλου». Πρόκειται για ένα σουρεαλιστικό κείμενο που μπλέκει επιδέξια το χρόνο και το χώρο της αφήγησης, το παρελθόν και το μέλλον με ένα χιούμορ ασεβές και καταλυτικό. Μέσα από την ιδιοφυή σύλληψη του συγγραφέα, η κοκόνα η Μαρώ, μια «εξώλης και προώλης» Πολίτισσα των αρχών της ελληνικής επανάστασης του 1821, αναμειγνύει την ηδονή του έρωτα με την οδύνη για τον χαμό του Γένους των Ελλήνων, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα ευφορίας και προβληματισμού για το μέλλον αυτού του τόπου. Προβληματισμού που ακουμπάει στο τότε αλλά και στο τώρα της πορείας αυτής της χώρας, σχεδόν 200 χρόνια μετά.

ΝΙΚΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Είναι πολλά τα λεφτά για την «Οδύσσεια»

«Το να σπαταλάς σε μια τέτοια δύσκολη περίοδο που βουλιάζουμε... σε μια Ελλάδα που λιμοκτονεί... περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ για να φέρεις τον Γουίλσον να κάνει την "Οδύσσεια" είναι μια Υβρις κατά τη γνώμη μου... Μια πολύ μεγάλη Υβρις!» αναφέρει ο Νίκος Μαστοράκης σε ιντερνετική συνέντευξή του.

Και προσθέτει ότι οι μσθοί που παίρνουν οι ηθοποιοί στο Εθνικό είναι μισθοί... «πείνας. Οι πρωταγωνιστές του πρώτου θεάτρου της Ελλάδας παίρνουν με το ζόρι χίλια ευρώ και οι υπόλοιποι περίπου το βασικό... Αθλιο δεν είναι αυτό; Δεν ζεις με επτακόσια ευρώ - πόσο δε με παιδιά...». Σε ερώτηση εάν «ο Μπομπ Γουίλσον άξιζε τα όσα πήρε», ο Νίκος Μαστοράκης απαντά: «Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του θεάτρου, μίλησε για το ότι το θέατρο μπορεί να είναι εικόνα, το έκανε πράξη, με θαυμαστά αποτελέσματα σε πολλές παραστάσεις, αλλά πλέον αυτό το πράγμα είναι μανιέρα! Αυτήν τη στιγμή ο Μπομπ Γουίλσον είναι κενός περιεχομένου! Δεν υπήρχε κανένας λόγος να τον φέρουν στην Ελλάδα δίνοντάς του τόσα για την "Οδύσσεια"...».