Saturday, March 8, 2008

ΡΟΪΔΗΣ ΚΑΙ «ΠΑΠΙΣΣΑ ΙΩΑΝΝΑ» ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ

Ο Σωτήρης Χατζάκης ανεβάζει το θρυλικό έργο στο Θέατρο της Πάτρας κρατώντας ατόφια την «αυστηρή καθαρεύουσα» του συγγραφέα


Έχει περάσει ενάμισης αιώνας από τότε που ο Εμμανουήλ Ροΐδης σκανδάλιζε το πανελλήνιο και αφοριζόταν από την Εκκλησία για το μυθιστόρημά του «Η Πάπισσα Ιωάννα», αλλά το θρυλικό έργο συνεχίζει να προκαλεί. Όχι ως «σκάνδαλο» πλέον (που κι αυτό δεν είναι τόσο σίγουρο), αλλά ως έργο πολλαπλά τολμηρό, «ανευλαβές», ανηλεώς δηκτικό και ιοβόλο. Προκαλεί, βεβαίως, πάντα το ενδιαφέρον γιατί είναι επίσης έργο καλοστημένο κι ευφάνταστο, γραμμένο με πνεύμα σπινθηροβόλο και γλώσσα την απολαυστική εκείνη του συγγραφέα του – γλώσσα γεμάτη εκπλήξεις κατά τον ρουν της και φερτές ύλες, η οποία συχνότατα εκβάλλει στη διαβόητη ροΐδεια ειρωνεία. Αλλά μπορούν όλ’ αυτά να αποδοθούν από σκηνής, σε μια παράσταση; Φυσικό να ακούς με πολλή επιφύλαξη την απόφαση ενός θεάτρου να ανεβάσει σκηνική εκδοχή της «Πάπισσας» του Ροΐδη. Πολύ περισσότερο που ανάλογες απόπειρες στο παρελθόν, του Γιώργου Ρούσου ή του Γεράσιμου Σταύρου, το μόνο σχεδόν που είχαν κρατήσει από το έργο του Ροΐδη ήταν η «υπόθεση», κι αυτή μέσες άκρες. Δεν γνωρίζουμε τι είδους διασκευή είχε κάνει ο Δημήτρης Μαυρίκιος όταν πριν από τρία χρόνια επρόκειτο να ανεβάσει το έργο στο Εθνικό, πράγμα που τελικά δεν έγινε, αλλά επιδιώξαμε τώρα να πάρουμε μια γεύση για το πώς ανεβάζει ο Σωτήρης Χατζάκης την «Πάπισσα Ιωάννα» στο υπό τη διεύθυνση της Λυδίας Κονιόρδου ΔΗΠΕΘΕ Πατρών, με την Μαρία Κατσιαδάκη στο βασικό ρόλο. Η παράσταση ανεβαίνει στις 21 Μαρτίου στον Απόλλωνα της Πάτρας, το Μάιο θα παιχτεί στην Αθήνα και κατόπιν θα περιοδεύσει στην Αχαΐα… [Του Βασίλη Αγγελικόπουλου, Η Καθημερινή, 9/3/2008]

Ο Βασίλης Ρώτας και το έργο του για παιδιά και εφήβους




Μια ολοκληρωμένη έκδοση γύρω από τη ζωή και το έργο του πολυγραφότατου Βασίλη Ρώτα (1889 - 1977). Ποια ήταν η ζωή του σημαντικού αυτού ανθρώπου; Ποια η προσφορά του στο θέατρο, στην ποίηση και στην πεζογραφία για παιδιά και εφήβους; Τι γνωρίζουμε για τη συνεργασία του με περιοδικά και εφημερίδες, από τις αρχές του 20ού αιώνα («Νουμάς» 1908), από το Μεσοπόλεμο και την Κατοχή μέχρι και τη δεκαετία του 1970; Ποιες ήταν οι πρωτοβουλίες του στο θέατρο (σπουδές, ηθοποιία, κριτική θεάτρου, συγγραφή θεατρικών έργων, σκηνογραφία, ίδρυση του «Λαϊκού Θεάτρου Αθηνών» - 1930, ίδρυση του «Θεατρικού Σπουδαστηρίου» - 1942, του «Θεατρικού Ομίλου ΕΠΟΝ Θεσσαλίας - 1944 κλπ); Ποια η θεματολογία και η ιδεολογία των κειμένων του; Ποια η παιδαγωγική διάσταση του έργου του για παιδιά και εφήβους; Απαντήσεις σε όλα αυτά και σε πολλά άλλα ερωτήματα δίνονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου (διδακτορικής διατριβής του συγγραφέα Θ. Καραγιάννη), αποτέλεσμα μακροχρόνιας επιστημονικής έρευνας και μελέτης. Το έργο συμπληρώνεται με πλήρη Χρονολόγιο και Εργογραφία του Β. Ρώτα, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Μια έκδοση ιδιαίτερα χρήσιμη όχι μόνο για το σπουδαστή ή το μελετητή, αλλά για οποιονδήποτε επιθυμεί να γνωρίσει το έργο του μεγάλου συγγραφέα. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». [Ριζοσπάστης, 9/3/2008]

ΤΟ ΓΑΛΑ: ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

Ο καθηγητής που θριάμβευσε στο θέατρο: η πένα του στοχεύει στην ανθρώπινη ψυχή και εμπνέεται από τον κόσμο όπου ζει
Ηρωες πάνω σε μια λεπτή γραμμή
Ο συγγραφέας του θεατρικού «Το γάλα» Βασίλης Κατσικονούρης μιλάει για την επιτυχία και το νεοελληνικό έργο


Φωτογραφία
«Το γάλα» επί σκηνής από δύο διαφορετικούς σκηνοθέτες και θιάσους. Αριστερά, η Μάνια Παπαδημητρίου με τον Γιάννο Περλέγκα στο θέατρο Χώρα όπου ανέβηκε η παράσταση το 2006 σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη για τη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Δεξιά, η Αννα Βαγενά με τους Στέφανο Κοσμίδη (αριστερά) και Αλέξανδρο Μπαλαμώτη στην παράσταση που σκηνοθετεί η πρωταγωνίστρια και πρωτοανέβηκε στο θέατρο Μεταξουργείο, ενώ τώρα συνεχίζεται επίσης με μεγάλη επιτυχία στη σκηνή του θεάτρου Βασιλάκου
«Αν βραβευθεί ένα έργο σου, οι άνθρωποι αναγκάζονται να σε διαβάσουν». Αυτό τουλάχιστον πιστεύει ο Βασίλης Κατσικονούρης, ο θεατρικός συγγραφέας που από το 2006 με «Το γάλα» γνωρίζει μια διαρκή επιτυχία, μια επιτυχία που δεν διασταυρώνεται συχνά με το νεοελληνικό θεατρικό έργο.
Ηταν ο Νίκος Μαστοράκης που ανέβασε «Το γάλα» στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου με μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διανομή (Μάνια Παπαδημητρίου, Κωνσταντίνος Παπαχρόνης, Γιάννος Περλέγκας, Μαρία Παπαστεφανάκη) το 2006. Με επίκεντρο τον μετανάστη αλλά και τον διαφορετικό, τον ψυχικά άρρωστο, ο Κατσικονούρης έπλεξε μια ιστορία με συναίσθημα, βίαια ξεσπάσματα και μια μάνα να προσπαθεί να κρατηθεί όρθια - σε τεντωμένο σχοινί. Η παράσταση πήρε παράταση και τη σεζόν 2006-2007, ενώ οι λίστες αναμονής στοιβάζονταν στο ταμείο του θεάτρου Χώρα... [Μυρτώ Λοβέρδου, To B;hma, 8/3/2008].

ΑΝΕΚΔΟΤΟΣ ΑΡΘΟΥΡ ΜΙΛΕΡ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΦΥΛΕΤΙΚΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ


Ανέκδοτα μυθιστορήματα και διηγήματα του Αρθουρ Μίλερ, τα οποία αποκαλύπτουν πολλά για έναν από τους σημαντικότερους δραματουργούς του 20ού αιώνα, ήρθαν στο φως. Στις δακτυλογραφημένες αλλά και στις χειρόγραφες σελίδες, ο συγγραφέας επιτίθεται στον άδικο αμερικανικό ρατσισμό πολύ προτού τα κινήματα των κοινωνικών δικαιωμάτων αναλάβουν δράση. Επίσης, δίνουν στοιχεία για τον Μίλερ και την πρώτη του σύζυγο Μαίρη Σλέιτερι [Mary Slattery], την οποία εγκατέλειψε για τη Μέριλιν Μονρόε [Marilyn Monroe].
Τα γραπτά, τα οποία χρονολογούνται πολύ πριν από τον καταγγελτικό για το αμερικανικό όνειρο «Θάνατο του εμποράκου», αποτελούν μέρος της κληρονομιάς που ο Μίλερ άφησε λίγο πριν από τον θάνατό του στον επιφανή μελετητή και συγγραφέα Κρίστοφερ Μπίγκσμπι [Christopher Bigsby]. Ο Μίλερ δεν επέτρεπε σε κανέναν να δει αυτά τα γραπτά και ανησυχούσε για τους βιογράφους που θα ασχολούνταν με την κουτσομπολίστικη πλευρά της ζωής του. Εκτιμούσε ιδιαιτέρως όμως τον Μπίγκσμπι και συνήθιζε να του στέλνει αντίγραφα των έργων του, ζητώντας τη γνώμη του.
Ο Μίλερ άνοιξε το προσωπικό του αρχείο όταν ανακάλυψε ότι ο καθηγητής ήθελε να γράψει τη βιογραφία του. Το βιβλίο με τίτλο «Αρθουρ Μίλερ: Η οριστική βιογραφία» [Arthur Miller: The Definitive Biography] θα κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο από τον εκδοτικό οίκο Weidenfeld & Νicolson. Η βιογραφία θα περιλαμβάνει και δύο ανέκδοτα έργα από τις δεκαετίες του 1940 και του 1950, καθώς και πέντε διηγήματα από το 1938 ως το 1940. Οι ιστορίες αυτές είχαν απορριφθεί από περιοδικά… [συνέχεια: Το Βήμα, 8/3/2008]

ΕΜΠΝΕΕΙ ΑΚΟΜΗ Η "ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ;"

E.KE.BI, 2001. Μητρόπουλος

Μια σύγχρονη εκδοχή των σχέσεων Κλυταιμνήστρας και Ηλέκτρας, εμπνευσμένη από τις αρχετυπικές ηρωίδες του Σοφοκλή, φωτίζεται μέσα από το έργο του Ανδρέα Στάικου (φωτογραφία) «Κλυταιμνήστρα;» που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του συγγραφέα, αυτή τη φορά, στο θέατρο Ράγες, στο Γκάζι, από τις 21 Μαρτίου. Η ιστορία έχει ως εξής: Δύο ταλαιπωρημένες θεατρίνες προσπαθούν να θυμηθούν το αρχαίο κείμενο. Το κείμενο όμως χάνεται, τους ξεγλιστρά και τελικά «παίζουν» και «πουλάνε» τον εαυτό τους. Δεν έχουν πια ανάγκη την τραγωδία, την έχουν ενσωματώσει. Η «Κλυταιμνήστρα;» γράφτηκε την περίοδο 1974-75 κατά τη διάρκεια των μαθημάτων του Αντουάν Βιτέζ στο Κονσερβατουάρ Νασιονάλ στο Παρίσι. Ηταν μια θεατρική άσκηση που εμπνεόταν από τους ηθοποιούς και απευθυνόταν σε αυτούς. Πρωτοπαρουσιάστηκε στην Αθήνα το 1987 σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου με την Ολια Λαζαρίδου και την Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου. Εκτοτε ανέβηκε πολλές φορές σε άλλες σκηνοθεσίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
O Βασίλης Ρίσβας, σεναριογράφος και ηθοποιός (εφέτος συνυπογράφει το σενάριο της τηλεοπτικής σειράς «Μαύρα μεσάνυχτα» που παρουσιάζεται στο Μega), δοκιμάζει το συγγραφικό ταλέντο του και στο θέατρο. Στο έργο «Ο τοίχος στη μέση» δύο άνθρωποι ουσιαστικά άγνωστοι μεταξύ τους, αλλά γείτονες για πολλά χρόνια, συστήνονται κατά τύχη, ερωτεύονται, μαλώνουν, ξαναζούν την περίοδο της εφηβείας. Πρόκειται για δύο μεσηλίκους οι οποίοι ψάχνουν να βρουν έναν σύντροφο για να συμπληρώσουν τον μονόλογό τους, τις εκμυστηρεύσεις για το παρελθόν. Δύο ψυχές που λόγω της γνωριμίας τους αναγκάζονται να επιλέξουν ανάμεσα στην αλλαγή, στην εξέλιξη και στη στασιμότητα που ζούσαν ως σήμερα. Σκηνοθετεί ο Πέτρος Πετράκης και παίζουν οι Μπάμπης Αλατζάς, Τζένη Καλλέργη. Στο Θέατρο της Ημέρας από τις 13 Μαρτίου.


ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ

[πρόσωπα & παρασκήνια, επιμέλεια: Άννα Βλαβιανού, Το Βήμα, 8/3/2008]

Friday, March 7, 2008

ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΘΗΝΑ, 14 – 18 Μαΐου 2008

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου προς όλες τις Εταιρείες Θεάτρου για το ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΘΗΝΑ 2008.

Το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου σε συνεργασία και με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου & Χορού του Υπουργείου Πολιτισμού μετά την πιλοτική εφαρμογή του Συστήματος Αθήνα / Athens System που πραγματοποιήθηκε πέρυσι το Μάιο του 2007 ανακοινώνει την επίσημη διοργάνωση του συστήματος Σύστημα Αθήνα/Athens System 2008 στις 14 - 18 Μαΐου 2008

  • Το Σύστημα Αθήνα / Athens System 2008 θα πραγματοποιηθεί τον Μάιο 2008 παρουσιάζοντας 15 παραστάσεις από τη θεατρική περίοδο 2007-2008 (Απρίλιος 2007 – Μάρτιος 2008). Οι παραστάσεις θα επιλεγούν από ειδική επιτροπή που αποτελείται από ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης καθώς και από μία ομάδα φοιτητών θεατρολογίας των ελληνικών πανεπιστημίων. Τις παραστάσεις θα παρακολουθήσουν διευθυντές διεθνών φεστιβάλ, διευθυντές πολιτιστικών φορέων που έχουν τη δυνατότητα μετάκλησης παραστάσεων, κριτικοί θεάτρου από την Ελλάδα και το εξωτερικό και το ελληνικό κοινό.
  • Σκοπός της δράσης είναι να οδηγήσει σε διεθνείς συνεργασίες και σε πρόσκληση των ελληνικών παραστάσεων σε διεθνείς συναντήσεις και φεστιβάλ. Παράλληλα, το ελληνικό κοινό θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει ενδιαφέρουσες παραστάσεις της τρέχουσας περιόδου από όλη την Ελλάδα. Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι οι παραστάσεις κινηματογραφούνται κατά την παρουσίασή τους στο Σύστημα Αθήνα με σκοπό να δημιουργηθεί ένα ψηφιακό αρχείο ελληνικών παραστάσεων.

Ήδη η περυσινή πιλοτική εφαρμογή του Συστήματος Αθήνα / Athens System 2007 είχε ως αποτέλεσμα να προσκληθούν 4 από τους 8 θιάσους σε διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού. Κάθε χρονιά η διοργάνωση του Συστήματος Αθήνα θα κλείνει με ένα Συμπόσιο με διαφορετικό κάθε φορά θεματικό άξονα, το οποίο θα προσεγγίζει ζητήματα της σύγχρονης θεατρικής πραγματικότητας.

Οι ενδιαφερόμενες Εταιρείες Θεάτρου θα πρέπει να υποβάλουν:

  1. Συμπληρωμένη Δήλωση Δυνατότητας Συμμετοχής (με υπογραφή νομίμου εκπροσώπου Εταιρείας & σφραγίδα)
  2. Συμπληρωμένο το παράρτημα: Όροι & Προϋποθέσεις (με υπογραφή νομίμου εκπροσώπου Εταιρείας & σφραγίδα)
  3. 15 αντίγραφα DVD της παράστασης (όσα και τα μέλη της Επιτροπής)

Thursday, March 6, 2008

«Η ανταλλαγή» - «Λεωφορείο ο Πόθος» - «Το φιόρο του Λεβάντε» - «Ο τοίχος στη μέση» - «Ιππότα Φηρ... κοιμάσαι;» - «Αmor y Μuerte»



Η Ομάδα Κυανούς Λέων παρουσιάζει το έργο του Πολ Κλοντέλ Η ανταλλαγή στο θέατρο Μεταξουργείο. Ο Κλωντέλ πραγματεύεται την έννοια της αγάπης και της εξαγοράς της. Παρουσιάζει το παράλογο της ανθρώπινης συμπεριφοράς και της παράδοξης σχέσης του ατόμου με τις βαθύτερες επιθυμίες του. Με τον ιδιαίτερο ποιητικό του λόγο αγγίζει το θέμα της αγάπης, της προδοσίας, της διαφθοράς και τα αντιφατικά στοιχεία της ανθρώπινης φύσης, όπως η σκληρότητα, η πίστη, η αλαζονεία. Το παρουσιαζόμενο κείμενο είναι διασκευαστική συρραφή των δύο εκδοχών του έργου «Η ανταλλαγή». Οι δύο εκδοχές γράφτηκαν με διαφορά 51 χρόνων. Η πρώτη το 1890, όταν ο συγγραφέας ήταν 25 ετών και η δεύτερη το 1944, όταν ο Κλωντέλ ήταν 76 ετών. Τη μετάφραση και συρραφή του αρχικού υλικού έκανε η Γαλήνη Λυμπεροπούλου, με τη βοήθεια της ομάδας. Η σκηνοθεσία είναι των Γαλήνης Λυμπεροπούλου και Γεωργίας Τσαγκαράκη, σκηνικά Αντώνης Μιχαηλίδης, κοστούμια Χαρά Λυμπεροπούλου, και παίζουν οι Γρηγόρης Γαλάτης, Κώστας Παπακωνσταντίνου και οι σκηνοθέτιδες. Ακαδήμου 14, Μεταξουργείο, πληροφορίες στο τηλ. 210 5234.382. Ωρα έναρξης: 21.00.
Στο έργο του Τενεσί Ουίλιαμς Λεωφορείο ο Πόθος βασίζεται η παράσταση που παρουσιάζει το Θέατρο Δωματίου στο Θέατρο Σφενδόνη. Η σκηνοθεσία είναι της Αντζελας Μπρούσκου και παίζουν οι ηθοποιοί Ολια Λαζαρίδου, Παρθενόπη Μπουζούρη, Γιάννης Στάνκογλου, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μαρκέλλα Μανωλιάδη, Κώστας Κουρτάρας. Μακρή 4, Μακρυγιάννη, πληροφορίες στο τηλ. 210 9246.692. Ωρα έναρξης: 21.00.
Το έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου Το φιόρο του Λεβάντε παρουσιάζεται στο θέατρο Ανεσις. Η σκηνοθεσία είναι του Κώστα Τσιάνου και πρωταγωνιστούν οι Σπύρος Παπαδόπουλος, Χάρης Σώζος, Χριστίνα Αλεξανιάν, Ευαγγελία Μουμούρη κ.ά. Κηφισιάς 14, Αμπελόκηποι, πληροφορίες στο τηλ. 210 7707.227. Ωρα έναρξης: 21.00.
Ο τοίχος στη μέση του Βασίλη Ρίσβα παρουσιάζεται από τις 13 του μήνα στην Άλλη Σκηνή, στο Θέατρο της Ημέρας (Μπλε Σκηνή), σε σκηνοθεσία Πέτρου Πετράκη. Το έργο προσπαθεί να δώσει απάντηση σε ερωτήματα όπως πόσο γνωρίζουμε τον άλλον. Αυτόν που ζει στο απέναντι σπίτι, ή στο διπλανό διαμέρισμα, ή ακόμα και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Μας ενδιαφέρει να τον μάθουμε ή μας συμφέρει να αγνοούμε την ύπαρξή του; Παίζουν: Μπάμπης Αλατζάς, Τζένη Καλλέργη.
Στο Θέατρο της Άνοιξης (Γερμανικού 20, Μεταξουργείο) παρουσιάζεται το έργο του Γιάννη Μαργαρίτη Ιππότα Φηρ... κοιμάσαι;, σε σκηνοθεσία του ίδιου. Τους ρόλους ερμηνεύουν οι Νίκος Βασιλάκης, Χρυσάνθη Δούζη, Βίκυ Κουκούτση, Νίκος Σταθόπουλος και Βασίλης Χατζηδημητράκης.
Η Πέμη Ζούνη σκηνοθετεί και συμμετέχει από την οθόνη μιλώντας, χορεύοντας και συνδέοντας τις σκηνές στην παραγωγή Αmor y Μuerte στο Εl Βandoneon. Θεατρικές σκηνές Ελλήνων και ξένων συγγραφέων (Εβίτα, Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Στέλλα με τα κόκκινα γάντια, Όπερα της πεντάρας, Ματωμένος γάμος, Επικίνδυνες σχέσεις, Καλιγούλας) ζωντανεύουν με σημείο αναφοράς το Μπουένος Αϊρες και πρωταγωνιστή το τανγκό. Ο Κωνσταντίνος Φάμης, η Άννα-Έλενα, η Ποθητή Σταυρινούδη δοκιμάζουν επτά διαφορετικούς χαρακτήρες πλαισιούμενοι από τέσσερα ζευγάρια επαγγελματιών χορευτών.

«ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ» ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ

Στο "Βήμα" [7/3/2008] το διάβασα σήμερα ότι ένα καινούργιο φεστιβάλ καταφθάνει στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα ανοιξιάτικο. Τίτλος του «Θεατρικές Συναντήσεις», διοργανωτής του ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Καλαμαριάς και καλλιτεχνικός διευθυντής του ο Θανάσης Παπαγεωργίου. Από τις 7 Μαΐου ως τις 8 Ιουνίου θα συναντηθούν στο 290 θέσεων θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» ο «Πατέρας» του Στρίντμπεργκ σε σκηνοθεσία Παπαγεωργίου από το θέατρο Στοά, το «Νordost» σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου από το Θέατρο Τέχνης, το «Ένας στους δέκα» του Λαέρτη Βασιλείου από το θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία του ιδίου, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» από το Τόπος Αλλού σε σκηνοθεσία Νίκου Καμτσή και το «Σωτηρία με λένε» της Σοφίας Αδαμίδου σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου. Κάθε παραγωγή θα παρουσιάζεται σε έξι παραστάσεις. [πρόσωπα & παρασκήνια, επιμέλεια: Άννα Βλαβιανού]

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: «ΜΗΔΕΙΑ» ΝΟΥΜΕΡΟ... ΔΥΟ


Φωτογραφία
Σκηνή από τις πρόβες της «Μήδειας» (2)
Δεκαπέντε χρόνια έχουν περάσει από την πρώτη «Μήδεια» του Δημήτρη Παπαϊωάννου με την Ομάδα Εδάφους, μια παράσταση η οποία άφησε το στίγμα της στο χοροθέατρο της εποχής μας. Εκτοτε, αυτή η υδάτινη Μήδεια ταξίδεψε και προκάλεσε το ενδιαφέρον εντός και εκτός των τειχών. Τώρα, ο δημιουργός της την παρουσιάζει εκ νέου, ρίχνοντάς της το βλέμμα που έχει σήμερα ο ίδιος, πιο έμπειρος, πιο ώριμος, ελπίζοντας το αποτέλεσμα να είναι εξίσου ή και περισσότερο ευτυχές... Σκηνικά Νίκος Αλεξίου, φωτισμοί Αλέκος Γιάνναρος . Με τους Ευαγγελία Ράντου, Γιάννη Νικολαΐδη, Αρη Σερβετάλη, Κατερίνα Λιόντου, Φοίβο Παπαδόπουλο κ.ά. Παραγγελία του υπουργείου Πολιτισμού για το Πολιτιστικό Ετος της Ελλάδας στην Κίνα, η «Μήδεια» αποτελεί συμπαραγωγή της Ελληνικής Θεαμάτων, του Φεστιβάλ Αθηνών και της εταιρείας ΔΥΟ, του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Η πρεμιέρα της θα δοθεί την 1η Ιουνίου στον Χώρο Η της Πειραιώς 260, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ (και θα διαρκέσει ως τις 5/6). Τον Αύγουστο θα ταξιδέψει στο Πεκίνο, ενώ η σεζόν 2008-2009 του Παλλάς θα ξεκινήσει με τη «Μήδεια».

ΑΝΟΙΞΗ, Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ «ΜΙΚΡΩΝ» ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ


Νέες ομάδες, ανήσυχοι δημιουργοί και εναλλακτικές προτάσεις βρίσκουν έδαφος για να εκφραστούν


Φωτογραφία
Στη φωτογραφία αριστερά, ο Κώστας Γάκης (αριστερά) και ο Βασίλης Μαυρογεωργίου, οι οποίοι πρωταγωνιστούν στην παράσταση «Μόνο την αλήθεια, Μέρος Ι», η οποία θα ρίξει αυλαία στα τέλη Μαρτίου. Δεξιά, ο Αρης Ρέτσος σκηνοθετεί και παίζει στο «Αίμα κακό»
Είναι η πλέον κατάλληλη περίοδος για να αρχίσουν οι καθιερωμένες θεατρο-μετακομίσεις. Παραστάσεις ολοκληρώνονται, άλλες τις διαδέχονται, κάποιες αλλάζουν πόλη και συγκεκριμένα μεταφέρονται από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη. Σύνηθες το φαινόμενο και απολύτως φυσιολογικό. Είναι άλλωστε η ώρα να φανούν και οι «μικροί», οι νέες ομάδες, οι πιο ανήσυχοι δημιουργοί, οι πιο «περιθωριακοί» χώροι, οι διαφορετικές προτάσεις που πιθανόν βρίσκουν πιο πρόσφορο έδαφος όταν αρχίζει να καταλαγιάζει ο θόρυβος των μεγάλων θιάσων... [Αφροδίτη Γραμμέλη, Το Βήμα, 7/3/2008]

ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΣ ΣΕΡΟ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟΥ

Στον Γάλλο σκηνοθέτη Πατρίς Σερό θα απονεμηθεί το 12ο Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου, στη διοργάνωση που θα γίνει και φέτος στη Θεσσαλονίκη από τις 10 έως τις 13 Απριλίου.

Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου

Εκτός από το Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου θα απονεμηθεί και το 10ο Βραβείο «Νέες θεατρικές πραγματικότητες», το οποίο προβάλλει τη δουλειά νέων, πρωτοπόρων καλλιτεχνών και φέτος θα μοιραστούν: η Γερμανίδα χορογράφος Σάσα Βαλτς, ιδρύτρια της ομάδας Sasha Waltz and Guests o Πολωνός σκηνοθέτης Κριστόφ Βαρλικόβσκι και η ανατρεπτική σκηνοθετική ομάδα της Γερμανίας Πρωτόκολλο Ρίμινι.


ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ 25 ΡΟΛΟΥΣ!


Ο ερμηνευτικός... άθλος συμβαίνει στην παράσταση «Ταξίδια με τη θεία μου». Πρόκειται για την αναπαράσταση ενός παιδικού παιχνιδιού στη διάρκεια του οποίου κάθε ηθοποιός αναλαμβάνει την εξιστόρηση μιας ιστορίας, ερμηνεύοντας ταυτόχρονα τους «ρόλους» όλων των εμπλεκομένων σε αυτήν. Το έργο αποτελεί μεταφορά του μυθιστορήματος του Γκράχαμ Γκριν [στο σκίτσο του Levine] από τον Τζάιλς Χάβεργκαλ για το θέατρο, ένα κείμενο άπαιχτο στην Ελλάδα, αλλά αντίθετα πολυβραβευμένο στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη και στο Σαν Φρανσίσκο. Κεντρικός ήρωας, ένας συνταξιοδοτημένος τραπεζίτης που ζει στη μιζέρια. Σημαντικό ρόλο στην πορεία της ζωής του θα παίξει η θεία του την οποία συναντά στην κηδεία της μητέρας του. Η γυναίκα αυτή διαλύει την αδράνεια και το τέλμα και τον παρασύρει στα «ταξίδια της», οδηγώντας τον στην περιπέτεια, βάζοντάς τον και πάλι στο παιχνίδι της ζωής. Τα ταξίδια είναι τόσο κυριολεκτικά όσο και φανταστικά. Η σκηνοθεσία είναι του Μπάμπη Χατζηδάκη, ο οποίος παίζει μαζί με τους Δημήτρη Κουτρουβιδέα, Δημήτρη Σταμούλη, Δημήτρη Μοσχονά . Στο Θέατρο του Ηλιου ως τις 15 Μαρτίου.
Γουίλιαμ Σαίξπηρ, βρετανός ποιητής (1564-1616). Στην ηλικία των τεσσάρων ετών θα πρέπει να αρχίζει η διδασκαλία του έργου του, σύμφωνα με τη γνώμη των επικεφαλής της Royal Shakespeare Company. Οπως υποστηρίζει η διευθύντρια εκπαίδευσης της σαιξπηρικής ομάδας Τζάκι Ο΄ Χέινλον στην εφηβεία είναι ήδη πολύ αργά για να γνωρίσουν οι μαθητές το έργο του Βάρδου. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν έπειτα από πειραματικές διδασκαλίες σε παιδιά του Δημοτικού, όπου διαπίστωσαν ότι οι μαθητές ήταν καλύτεροι δέκτες, αφού δεν είχαν ξανακούσει για τον Σαίξπηρ και δεν τον αντιμετώπιζαν με δέος.
ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ

[πρόσωπα & παρασκήνια, επιμέλεια: Άννα Βλαβιανού, Το Βήμα, 6/3/2008]

Wednesday, March 5, 2008

Η Έλενα Ναθαναήλ στο θέατρο...

Η γόησσα που έφυγε σαν Λεβεντόπαιδο

Η Έλενα Ναθαναήλ που "έφυγε" απρόσμενα για τους ανθρώπους που την αγπάπησαν [βλέπε κι ΕΔΩ] έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο, παίζοντας στην κωμωδία «Ανδρα θέλω τώρα τον εθέλω» των Σακελλάριου- Γιαννακόπουλου και από τότε ήταν συμπρωταγωνίστρια σε όλες τις εμφανίσεις της στις παραστάσεις «Φου» (1972) του Γιώργου Λαζαρίδη και «Ο επαρχιώτης» (1971-1972) των Πολύβιου Βασιλειάδη- Λάκη Μιχαηλίδη, «Ενας δημοκράτης χορεύει» (1973) του Γιάννη Δαλιανίδη, «Αναλαφρες τον Αύγουστο» (1976-1977) της Ντενίζ Μπονάλ και στο προσκήνιο του Αλέξη Σολομού στο «Λουτρό» του Μαγιακόφσκι (1978-79).

Tuesday, March 4, 2008

Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου


Αφιέρωμα στον κορυφαίο χορογράφο Μορίς Μπεζάρ θα παρουσιαστεί στο Ηρώδειο
Ογδόντα μία παραγωγές, ελληνικές και ξένες, που αφορούν στο θέατρο, το χορό, τη μουσική κ.ά., συνθέτουν το πρόγραμμα του Ελληνικού Φεστιβάλ που παρουσιάστηκε χτες. Ο προγραμματισμός των εκδηλώσεων, όπως ανέφερε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Γιώργος Λούκος, «συνδύασε το χαρακτήρα της διεθνούς συνάντησης με την ανάδειξη της σύγχρονης ελληνικής δημιουργίας και το ρίσκο της ανάθεσης σκηνοθεσιών σε καταξιωμένους, αλλά και νεότερους σκηνοθέτες, χορογράφους και μουσικούς». Σημείωσε, δε, ότι δύο παραγωγές του Φεστιβάλ - το «Πεθαίνω σαν χώρα» σε σκηνοθεσία Μ. Μαρμαρινού και «Αντιγόνη» σε σκηνοθεσία Λ. Βογιατζή - θα ταξιδέψουν στα σημαντικότερα ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Αναφερόμενος στα οικονομικά, είπε ότι το Φεστιβάλ λαμβάνει «5 εκατ. ευρώ από τον τακτικό προϋπολογισμό και περίπου 4-5 εκατ. από το καζίνο (από ΕΟΤ)».

Το Φεστιβάλ ξεκινά στο Ηρώδειο (1/6) με τη Λυρική Σκηνή που θα παρουσιάσει την «Τουραντό» του Πουτσίνι. Ακολουθεί (11/6) κλασικός και μοντέρνος χορός (χορογραφία Π. Τέιλορ), (16-17/6) αφιέρωμα στον Μορίς Μπεζάρ. Στο Ηρώδειο μεταξύ άλλων θα εμφανιστούν: ο Σταμάτης Κραουνάκης και η «Σπείρα Σπείρα» (27-28/6), η ΚΟΘ με τον Τούρκο πιανίστα Φαζίλ Σάι (30/6), η ΚΟΑ με την υψίφωνο Ρ. Φλέμινγκ (3/7), η Ορχήστρα του Παρισιού, υπό τον Κρ. Εσενμπαχ (11/7), η ΚΟΕΜ με Μ. Φαραντούρη, Μ. Μητσιά (13/7), Ορχήστρα και Χορωδία Θεάτρου Μπολσόι - αφιέρωμα στον Σ. Προκόφιεφ (14/7), ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου με τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη (16/7), «Θέατρο Τέχνης» με τους αριστοφανικούς «Ορνιθες» (20-21/7), η Λένα Πλάτωνος (28/7), ο Πάολο Κόντε (31/7).

Στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου: «Ευτυχισμένες μέρες» του Μπέκετ, σε σκηνοθεσία Ντέμπορα Γουόρνερ (4,5/7), «Βάτραχοι» από Εθνικό Θέατρο (11,12/7), όπερα Γκλουκ «Ορφέας και Ευρυδίκη» (Πίνα Μπάους, Μπαλέτο Οπερας Παρισιού, 19-20/7), «Φοίνισσες» από «Αμφι-Θέατρο» (25-26/7), «Ορέστης» από ΚΘΒΕ (1,2/8), «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» από Εθνικό Θέατρο (8,9/8), «Μήδεια» σε σκηνοθεσία Ανατόλι Βασίλιεφ - σύμπραξη με ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας (15,16/8), «Αγαμέμνων» (σκηνοθεσία Αντζελα Μπρούσκου, 22,23/8).

Εκδηλώσεις του Φεστιβάλ θα φιλοξενηθούν επίσης στους χώρους: Πειραιώς 260, Μέγαρο Μουσικής, Μικρό Θέατρο Επιδαύρου, στο «Σχολείον», Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138), Μικροσκοπικό Θέατρο, Τεχνόπολη.

ΒΛΕΠΕ ΚΑΙ:
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ
. Παρουσιάστηκε το πρόγραμμα με τις 81 παραγωγές θεάτρου, μουσικής, όπερας και χορού όχι μόνο σε Ηρώδειο και Επίδαυρο. Πόλοι έλξης τα διάσημα ονόματα και οι χώροι με τις εναλλακτικές προτάσεις για το νεανικό κοινό. [Ισμα Τουλάτου, Το Βήμα, 5/3/2008]

ΦΕΣΤΙΒΑΛ: ΤΡΙΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ... ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ. Νεανική αύρα και στα φετινά προγράμματα Αθηνών και Επιδαύρου που ανακοινώθηκαν χθες. [Του Βασίλη Αγγελικόπουλου, Η Καθημερινή, 5/3/2008]

ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΑΣ ΜΕ 81 ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ. Τι θα δούμε το καλοκαίρι στο Ελληνικό Φεστιβάλ. Λούκος: Ξεκινά η αναγνώριση από το εξωτερικό. [Έθνος, 5/3/2008]
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΝ. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων για Αθήνα και Επίδαυρο. [Του Γιώργου Δ. Κ. Σαρηγιάννη, Τα Νέα, 5/3/2008]
ΜΥΡΙΣΕ... ΦΕΣΤΙΒΑΛ. Από 1η Ιουνίου έως 23 Αυγούστου γεμίζουμε πολιτισμό. [Ιωάννα Μπλάτσου – Βάιος Μαχμουντέ, Ελεύθερος Τύπος, 5/3/2008]

«Η ζωή μου με τον Μότσαρτ» στο Αμφι-Θέατρο

Ο Πέτρος Φυσσούν θα απευθύνει επιστολές στον... Μότσαρτ μέσα από το έργο του σύγχρονου Γάλλου συγγραφέα Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ «Η ζωή μου με τον Μότσαρτ», που θα ανέβει σύντομα στο «Αμφι-Θέατρο» σε πανελλήνια πρώτη, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου. Πρόκειται για σειρά γοητευτικών επιστολών που απευθύνει ο συγγραφέας στον Μότσαρτ και στις οποίες απαντά ο μεγάλος συνθέτης με τη μουσική του.
Ο μοναδικός επί σκηνής ερμηνευτής Πέτρος Φυσσούν θα πλαισιώνεται ακουστικά από μια χορεία μεγάλων ερμηνευτών της όπερας και της συμφωνικής μουσικής.

Επιστροφή του "Μπακαλόγατου" στο θέατρο "Μουσούρη"

Ο «Μπακαλόγατος» ξανά στο «Μουσούρη»

Ο «Μπακαλόγατος» επιστρέφει στο θέατρο «Μουσούρη». Οι παραστάσεις της κωμωδίας που σπάει φέτος ταμεία είχαν διακοπεί ξαφνικά, ύστερα από ένα ατύχημα του Πέτρου Φιλιππίδη.
Θα ξεκινήσουν ξανά στις 12 Μαρτίου και θα συνεχιστούν και μετά το Πάσχα μέχρι τα τέλη Μαϊου, ώστε να μπορέσουν όλοι όσοι επιθυμούν να απολαύσουν τον «Μπακαλόγατο».

Πειραματικός «Σχοινοβάτης» στη σκηνή


Η Ζωή  Παπαδοπούλου  παίζει όλους  τους ρόλους της  παράστασης











Η Ζωή Παπαδοπούλου παίζει όλους τους ρόλους της παράστασης
Η Ομάδα Πειραματικού Θεάτρου «Fractals» δημιουργήθηκε πριν από επτά χρόνια στη Θεσσαλονίκη και τα τελευταία τρία χρόνια έχει αναπτύξει έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα: συμμετέχει σε εναλλακτικά φεστιβάλ, σε εκπαιδευτικά προγράμματα θεατρικής αγωγής, σε θεατρικά εργαστήρια δρόμου, σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Πριν από έναν χρόνο ανέβασε τον «Σχοινοβάτη», ένα κείμενο που βασίζεται στο ομώνυμο, μονολογικό έργο του Ζαν Ζενέ, το οποίο θα μεταφέρουν στην Αθήνα... [Ε.Δ.Χ., Τα Νέα, 4/3/2008]

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του ταλέντου!

Οι ιστορίες πέντε ηθοποιών που παλεύουν να βρουν τη θέση τους στο καλλιτεχνικό στερέωμα, δοσμένες με καυστική διάθεση και χιούμορ, διαδραματίζονται στην παράσταση «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του ταλέντου!» που ανεβαίνει στο θέατρο «Σημείο» (Χαριλάου Τρικούπη 10, τηλ. 210-9229.579) στις 21.00. Τα κείμενα είναι του Κώστα Δελακούρα και της Άννας Ετιαρίδου, η οποία έχει αναλάβει και τη σκηνοθεσία. Παίζουν οι Κατερίνα Μαρτιμιανάκη, Γεωργία Οικονόμου, Έρη Μανουρά, Άννα Ετιαρίδου, Ελευθερία Φουρναράκου.

100 χρόνια θεατρικής μουσικής σε μια παράσταση

Εκατό χρόνια θεατρικής μουσικής θα χωρέσουν στο αφιέρωμα που θα φιλοξενηθεί το καλοκαίρι στο Ηρώδειο διά χειρός και εμπνεύσεως Σταμάτη Κραουνάκη - Λίνας Νικολακοπούλου και με πρωταγωνιστές την... Εθνική Ελλάδας Ηθοποιών.

100 χρόνια θεατρικής μουσικής σε μια παράσταση

Εκπρόσωποι από διάφορες αλλά και διαφορετικές γενιές ηθοποιών ενέδωσαν στην πρόταση που τους έγινε και «έκλεισαν» να κάνουν το δικό τους σπέσιαλ γκεστ στη βραδιά που αναμένεται να κλέψει την παράσταση στο φετινό Ελληνικό Φεστιβάλ.

100 χρόνια θεατρικής μουσικής σε μια παράσταση

Ανάμεσα σε αυτούς που θα συμπράξουν είναι οι κ. Αννα Καλουτά, Μάρω Κοντού, Ζωζώ Σαπουντζάκη, Μάρθα Βούρτση. Είναι ο Γιώργος Μαρίνος αλλά και ο Λάκης Λαζόπουλος, η Αννα Παναγιωτοπούλου, η Κατιάνα Μπαλανίκα. Η ιδέα της βραδιάς-αφιερώματος στο τραγούδι στο ελληνικό θέατρο ανήκε στον διευθυντή του Ελληνικού Φεστιβάλ Γιώργο Λούκο, που ανέθεσε στο δίδυμο Κραουνάκη - Νικολακοπούλου να της δώσει σάρκα και οστά.

Monday, March 3, 2008

"Ριζοσπάστη"... αποκόμματα



«Μανδραγόρας» στο «Θέατρο Νέου Κόσμου»
Την κωμωδία του Νικολό Μακιαβέλι «Μανδραγόρας» θα ανεβάσει (5/3) στο δώμα του το «Θέατρο του Νέου Κόσμου». Η μετάφραση είναι της ποιήτριας Τζένης Μαστοράκη, η σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη (σε συνεργασία με την χορογράφο Σταυρούλα Σιάμου), τα σκηνικά - κοστούμια της Ολυμπίας Σιδερίδου, η μουσική του Σταύρου Γασπαρινάτου, οι φωτισμοί του Χρήστου Τσαμπά. Παίζουν: Κατερίνα Λυπηρίδου, Γιώργος Γάλλος, Ευθύμιος Παπαδημητρίου, Παναγιώτης Λάρκου, Παντελής Δεντάκης. Ο «δαιμόνιος» διανοητής της Αναγέννησης, πολυπράγμων περί την πολιτική και συγγραφέας του «Ηγεμόνα», Μακιαβέλι, χρησιμοποιώντας την παραφημολογία ότι το βοτάνι Μανδραγόρας είναι θαυματουργό ελιξίριο σεξουαλικότητας και γονιμότητας, αποκαλύπτει τα ερωτικά ήθη της εποχής του και σαρκάζει κάθε λογής φαύλους, βλακώδεις, γέροντες και νεαρούς ερωτύλους, που ανταγωνίζονται λαχταρώντας να συνερευθούν με μια νέα, όμορφη και ενάρετη γυναίκα.
Γιορτάζοντας τα 30 χρόνια του, το «Θέατρο της Κούκλας» παρουσιάζει μερικές από τις σημαντικότερες παραστάσεις του. Αρχή με τους «Αδέσποτους», μία από τις καλύτερες παραστάσεις του Τάκη Σαρρή, ο οποίος μόνος, για πάνω από μία ώρα, δίνει τον καλύτερο εαυτό του, ενσαρκώνοντας ένα ρακοσυλλέκτη που από το «τίποτα» φτιάχνει έναν κόσμο ονείρου. Η παράσταση, που απευθύνεται σε μεγάλους και παιδιά ( πάνω από 7 χρόνων), θα παίζεται κάθε Σάββατο (9.15 μ.μ.) το Μάρτη και Απρίλη, στο χώρο του «Θεάτρου της Κούκλας» (Ψαρουδάκη 34, Κάτω Πατήσια, τηλέφωνο 210.8323.714).
Στο θέατρο του Βενιζελείου Ωδείου Χανίων το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης παρουσιάζει την κωμωδία «Μπαμπάδες με ρούμι» των Θανάση Παπαθανασίου - Μιχάλη Ρέππα, σε σκηνοθεσία - μουσική επιμέλεια Θανάση Θεολόγη, σκηνικά - κοστούμια Νίκου Σαριδάκη. Παίζουν: Μαρίνα Γαζετά, Δέσποινα Γιαννοπούλου, Γιάννης Καλαβριανός, Αντώνης Ραμπαούνης, Νταίζη Σεμπεκοπούλου, Ελίζα Τσοπουρίδου. Το έργο σατιρίζει την υποκρισία, την ηθική και κοινωνική κατάπτωση, το «θεό» της σύγχρονης κοινωνίας - το χρήμα - που γεννά την πλεονεξία, την απληστία, τη βουλιμία.
Η ομάδα Per-Theater-Formance παρουσιάζει (7/2-30/3) στη «Θύρα Τέχνης» (Σαρρή 14, Ψυρρή, τηλ.210 3314422) το δρώμενο «Στους Dada θα άρεσε μια νύχτα σαν κι αυτή», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσιάμη. Η παράσταση αφορά στο παράλογο και παράδοξο πνεύμα του κινήματος Νταντά και τα προσφιλή του θέματα «Ταυτότητα» και «Χάος», στη σημερινή εποχή. Εικαστικά έργα, μανιφέστα, ποιήματα, διάλογοι των Dada και των ηθοποιών συνθέτουν ένα μείγμα κουζίνας και θεάτρου. Δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνα Σταθουλοπούλου. Σκηνικά Παύλος Καπάλας. Παίζουν: Γιώργος Βρόντος, Βάσω Πολυμένη, Θοδωρής Σμέρος, Αντζελα Χριστοφίλου.
Η θεατρική ομάδα «Hot Spot» παρουσιάζει (3/3-15/4) το έργο του Στέφεν Μπιν «Το κουτί της λήθης» στο «Bios». Πρόκειται επίσης για μονόπρακτο του θεάτρου του παραλόγου, που διακρίθηκε στο Φεστιβάλ Εδιμβούργου (2007) διασκευασμένο σε ταινία μικρού μήκους. Ενας άνδρας, σε παγκάκι πάρκου, διαβάζει εφημερίδα, όταν μια γυναίκα αφήνει στο παγκάκι ένα κουτί με άγνωστο περιεχόμενο και οδηγίες, «να μην πειραχτεί καθόλου». Τότε εμφανίζονται ετερόκλητοι χαρακτήρες που πιθανολογούν περί του περιεχομένου του κουτιού. Μετάφραση: Ελισάβετ Σχοινά - Κώστας Τσάχρας. Σκηνοθεσία: Κώστας Τσάχρας. Κοστούμια: Ελισάβετ Σχοινά. Σκηνικά: Νίκη Τσάχρα. Παίζουν: Κώστας Τσάχρας, Γιώργος Γαρνάβος, Ιπποκράτης Τροβάς, Νίκος Αποστολίδης, Ευαγγελία Αλεξανδρή.

Μονόλογοι στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας


Ενας άνδρας, μια γυναίκα. Στην κόψη. Πολύ μοναχικοί. Αποκλίνοντες. Για την ακρίβεια, διαταραγμένοι. Δυο μονόλογοι. Από τις 25 Μαρτίου «Η τελευταία Μάρθα» του Αλέξη Σταμάτη και «Το πράσινό μου το φουστανάκι» της Λένας Κιτσοπούλου, με κοινό τίτλο «Κρυψώνες», θα παρουσιάζονται στη Β' Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας (η σκηνοθεσία είναι της Βίκυς Γεωργιάδου).

Η Μαρία Σκουλά και ο Χρήστος Στέργιογλου, οι δύο ερμηνευτές των δύο μονολόγων στους «Κρυψώνες»
Στο μονόπρακτο του Αλέξη Σταμάτη ο μανιοκαταθλιπτικός άνδρας που θα υποδυθεί ο Χρήστος Στέργιογλου βρίσκεται πενήντα λεπτά πριν από το σημαντικότερο ραντεβού της ζωής του με ένα πρόσωπο στο οποίο έχει αποδώσει υπερφυσικά χαρακτηριστικά σαμάνου. Η νεαρή γυναίκα της Λένας Κιτσοπούλου, που θα υποδυθεί η Μαρία Σκουλά, πέραν του ότι... αυτοτραυματίζεται, επιθυμεί να ανατιναχθεί ως καμικάζι σπέρνοντας τον θάνατο και στους γύρω της... [Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ, Ελευθεροτυπία, 3/3/2008]

Γκόλφω comedy


Η σύγχρονη εκδοχή του βουκολικού έργου γνωρίζει απρόσμενη επιτυχία. Ποιος το περίμενε η αδικοχαμένη Γκόλφω, ηρωίδα στο ομώνυμο βουκολικό δράμα του Σπ. Περεσιάδη, να φτάσει από τη Φιλανδία μέχρι τον Καναδά; Βέβαια, αυτή που παρουσιάζεται στην παράσταση του Σίμου Κακάλα και της εταιρείας θεάτρου «Χώρος», που παίχτηκε σ' όλη την Ελλάδα και σε μεγάλη περιοδεία στο εξωτερικό, είναι τελείως διαφορετική... Δεν είναι καν μία! Στην πρώτη από τις νέες εκδοχές της Γκόλφως, που πρωτοπαίχτηκε στο ΚΘΒΕ στη Θεσσαλονίκη, βασικό στοιχείο ήταν ένας μαύρος κύβος που άνοιγε στο κοινό. Ακολούθησε μια βελτιωμένη με μάσκες, μια τρίτη με την είσοδο του θεάτρου σκιών που ταξίδεψε σε πόλεις και χωριά, μια τέταρτη με την stand-up comedy... [Της ΕΦΗΣ ΜΑΡΙΝΟΥ - φωτ.: Π. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 2/3/2008]

ΑΠΌ ΤΟΝ ΦΙΛΑΡΓΥΡΟ... ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ "ΚΙΒΩΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ"

Τα λεφτά του «Φιλάργυρου»

Στη σκηνή που τα λεφτά του «Φιλάργυρου» (φωτό) κάνουν φτερά, ο Γιώργος Μεσσάλας κατεβαίνει στην πλατεία του θεάτρου «Αλκυονίς» και ζητεί χρήματα από τους θεατές, οι οποίοι τον λυπούνται και τον ενισχύουν...

Τα λεφτά του «Φιλάργυρου»

Αυτά τα χρήματα, ο Γιώργος Μεσσάλας και η Ντένη Θεμελή τα έδωσαν στον πατέρα Αντώνιο για τα παιδιά της «Κιβωτού του κόσμου», που εκείνος φιλοξενεί με περισσή ευαισθησία και αγάπη. Ο σεμνός ιερέας και παιδιά από την Κιβωτό παρακολούθησαν εκείνη τη μέρα το έργο του Μολιέρου και ευχαρίστησαν θερμά τους θιασάρχες και όλους τους συνεργάτες τους.

Βασίλη Χριστοφιλάκη «Ιnoubliable»


Εμπνευσμένο και επηρεασμένο από τα (ασπρόμαυρα) κόμικς με σκληρό περιεχόμενο είναι το έργο του Βασίλη Χριστοφιλάκη «Ιnoubliable», που παίζεται στο «Θέατρο του Νέου Κόσμου» (Πάνω Χώρος), σε σκηνοθεσία Βασίλη Χριστοφιλάκη και Πέτρου Καλογήρου. Η παράσταση, που ακολουθεί τη λογική του κόμικς, σκοτεινή αλλά με πολύ χιούμορ, μια μαύρη κωμωδία ουσιαστικά, είναι ενίοτε σκληρή αλλά με μια υφέρπουσα τρυφερότητα και ευαισθησία, αφού πίσω από τις αυτοματοποιημένες κινήσεις των ηρώων της μοιάζει να κρύβεται η πληγωμένη ευαισθησία τους… [Αντ. Καρ., Έθνος, 3/3/2008]

Αλέξανδρος Μπουρδούμης: "Eπάνω στη σκηνή καλύτερα να σε φοβούνται παρά να σε λυπούνται"

Αλέξανδρος Μπουρδούμης: Με γερές βάσεις

Η παιδεία του Αλέξανδρου Μπουρδούμη είναι σίγουρα ένα από τα πιο ισχυρά όπλα του στη «μάχη» της show biz, καθώς και ένα από τα πρώτα στοιχεία που εισπράττεις συναντώντας τον τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και επί σκηνής. Νέος, ταλαντούχος, επιτυχημένος. O Aλέξανδρος Mπουρδούμης για δεύτερη χρονιά στο σίριαλ «Λούφα και Παραλλαγή» είναι ο απολαυστικός Mπαλούρδος, με έναν σημαντικό ρόλο που σίγουρα κάνει τη διαφορά... Στη θεατρική επιτυχία των Pήγα-Aποστόλου «Παρακαλώ, ας μείνει μεταξύ μας» πρωταγωνιστεί δίπλα σε σπουδαίους ηθοποιούς, την Kάτια Δανδουλάκη, τον Γιώργο Mαρίνο και την Kατιάνα Mπαλανίκα.

Με γερές βάσεις

Eνας τριαντάρης της γενιάς που ξέρει τι θέλει και προσπαθεί να το πετύχει. Στόχοι, όνειρα, μέσα από πολλή δουλειά και κόπους χρόνων. Oι σελίδες τής δικής του ζωής μας έφεραν στο σχολείο του. Eκεί όπου πέρασε τα χρόνια μιας εφηβείας που τον έφεραν κοντά στην υποκριτική. [...] «Eνα πράγμα που μου έμαθε η οικογένεια είναι να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και να πιστεύω σε μένα. Aυτό μου το πέρασαν οι γονείς μου πολύ έντονα. Nα προσπαθώ να προχωράω στη ζωή μου βήμα βήμα. Nα μην εκμεταλλεύομαι καταστάσεις και ανθρώπους. Eπειδή ακολούθησα το επάγγελμα του ηθοποιού, θυμάμαι ότι πάντα μου έλεγαν "σιγά, σιγά, βήμα, βήμα...". Eπίσης, κάτι πολύ σημαντικό μου έχει πει η δασκάλα μου, η Pένη Πιττακή, που δεν το ξεχνάω ποτέ. "Eπάνω στη σκηνή καλύτερα να σε φοβούνται παρά να σε λυπούνται", "να στέκεσαι δυνατός πάνω στη σκηνή και να μη φοβάσαι κανένα". Aυτό το γνωμικό το έχω πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου»...[Ζωή Παπαδοπούλου, Εικόνες].

«Χωρίς Μουσική» σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη

Παραμύθι... "χωρίς μουσική"

Ευφάνταστη παρουσίαση με φρεσκάδα και χιούμορ στη «Θύρα Τέχνης», σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη. Πώς μπορεί ένας πιανίστας από τη μια μέρα στην άλλη να γίνει φαροφύλακας; Πώς μπορούν τρεις κοπέλες του Ωδείου να ανοίξουν ένα σκοτεινό καμπαρέ με απαγορευμένα νούμερα; Πώς μπορεί ένα λαγωνικό της Αστυνομίας να χάσει το μουστάκι του; Πώς μπορεί το φως ενός φάρου να τρυπώσει σ' ένα ύποπτο υπόγειο; Και τέλος πάντων, πώς μπορεί μια μουσική παράσταση να έχει τίτλο «Χωρίς Μουσική»;

Παραμύθι... χωρίς μουσική

Τέσσερις νέοι ηθοποιοί δίνουν τις απαραίτητες εξηγήσεις βγαίνοντας στη μουσική παρανομία στη «Θύρα Τέχνης» (κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Κυριακή), παρουσιάζοντας το ξεκούρδιστο αστικό παραμύθι με φτηνά υλικά «Χωρίς μουσική», σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη... [Αντιγόνη Καράλη, Έθνος, 3/3/2008]


Sunday, March 2, 2008

Ο περιθωριακός Στρίντμπεργκ




Η ταινία «Τhe Freethinker» του Peter Watkins, που αναφέρεται στον Αύγουστο Στρίντμπεργκ, προβάλλεται σήμερα στις 17.15 στο «Τριανόν». Πρόκειται για παραγωγή του 1994 που παρουσιάζει τον Σουηδό δραματουργό ως έναν περιθωριακό και εικονοκλάστη που αψηφούσε τους κανόνες και καταφερόταν εναντίον των συμβάσεων και της υποκρισίας προκειμένου να αλλάξει την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ηθική της κοινωνίας του 19ου αιώνα.

ΒΛΕΠΕ ΚΑΙ:

Peter Watkins and the Politics of Expression by Gordon Thomas

Η τραγική μάνα Βάσσα Ζελεζνόβα...

Η «Πράξη» γιορτάζει τα εικοσάχρονά της με μια παράσταση υψηλής αισθητικής. Η «Βάσσα» του Μαξίμ Γκόρκι ευτυχεί στο ανέβασμά της στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας και τα μηνύματα-νοήματά της «φωτίζονται» εξαιρετικά από τον Στάθη Λιβαθινό που υπογράφει τησκηνοθεσία της.

Η τραγική μάνα Βάσσα Ζελεζνόβα...

Καθώς ο πατέρας-αφέντης ψυχορραγεί, η τραγική μορφή της μητέρας, Βάσσα Ζελεζνόβα, επιβιώνει ανάμεσα σε συνωμοσίες, σε «βρώμικες» συμμαχίες, απαγορευμένους έρωτες και ένοχα μυστικά του σπιτιού, που συνθέτουν μια ανθρώπινη τοιχογραφία απαράμιλλης λεπτότητας και ακρίβειας, διαποτισμένη από το χιούμορ του Μαξίμ Γκόρκι. Η Χρύσα Προκοπάκη μετέφρασε το έργο με δεινότητα, ο Στάθης Λιβαθινός έστησε μια παράσταση καλοκουρδισμένη, η Ελένη Μανωλοπούλου φιλοτέχνησε το λειτουργικό σκηνικό και έφτιαξε τα κοστούμια που έπαιζαν βασικό ρόλο στην παράσταση, όπως και η μουσική του Θοδωρή Αμπαζή και οι φωτισμοί του Αλέκου Αναστασίου. Μεγάλο ατού της παράστασης είναι η διανομή της. Με την εξαιρετική διδασκαλία του Λιβαθινού η Μπέτυ Αρβανίτη συναρπάζει στη Βάσσα της πετυχαίνοντας μια από τις καλύτερες ερμηνείες της και ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος έχει σπάνια εσωτερικότητα και ακρίβεια... [Έθνος, 1/3/2008].

«Γεννάει» θεατές η Κατσαρίδα.

30.000 την είδαν στη Θεσσαλονίκη, έκλεψε καρδιές στην Πάτρα και επέστρεψε στην Αθήνα για να συνεχίσει το... έργο της. Τι λένε για την επιτυχία της οι πρωταγωνιστές της Παπαγεωργίου – Οικονόμου. Μπορεί μια... κατσαρίδα να κεντρίζει το ενδιαφέρον μεγάλη μερίδας κόσμου και να γίνεται «μαστ»; Αν πρόκειται για το ομώνυμο έργο του Βασίλη Μαυρογεωργίου -εξωφρενικό ντανταϊστικό μιούζικαλ δρόμου, το χαρακτηρίζει ο ίδιος- τότε ναι…

«Γεννάει» θεατές    η Κατσαρίδα


Ολα ξεκίνησαν όταν ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος αποφάσισε να στήσει την πρώτη... φωλιά της στο «Δώμα» του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Αρχές του 2005 και η Κατσαρίδα κερδίζει τις πρώτες εντυπώσεις, για να... σαρώσει το εν λόγω θέατρο και να βρεθεί αργότερα στον Κάτω Χώρο, «αλωνίζοντας» για δυόμισι ολόκληρα χρόνια. Ανακόπτεται η πορεία μιας τέτοιας Κατσαρίδας; Ποτέ! Γι αυτό και «ανηφόρισε» φέτος κατά Θεσσαλονίκη μεριά -ξαναδουλεμένη και με νέους ηθοποιούς στη διανομή... [Βασίλης Μπουζιώτης, Έθνος, 1/3/2008]

Βήμα Κυριακάτικο [2/3]... αποκόμματα

Γιασμινά Ρεζά: Γράφοντας για βιρτουόζους

Η Γιασμίνα Ρεζά (φωτογραφία), η συγγραφέας που προ ετών έγινε παγκοσμίως (και εδώ) γνωστή με το Art, επέμενε πάντοτε τόσο πολύ να αναμειγνύεται στο ανέβασμα των έργων της ώστε δεν μπορούσε παρά να καταλήξει να σκηνοθετήσει η ίδια, πράγμα που συμβαίνει με το τελευταίο της, τον Θεό του μακελειού. Η Ρεζά περνούσε από ψιλό κόσκινο τη δουλειά του σκηνοθέτη, του παραγωγού και προπαντός των ηθοποιών, για τους οποίους λέει: «Γράφω για βιρτουόζους, αλλιώς τι νόημα έχει;». Η επιμέλεια αυτή της εξασφάλισε για τον Θεό του μακελειού εξαίρετη πρωταγωνίστρια, την Ιζαμπέλ Υπέρ, ενώ και στο Λονδίνο, όπου το έργο θα ανέβει σύντομα, θα το ερμηνεύσουν λαμπροί ηθοποιοί με επικεφαλής τον Ρέιφ Φάινς και θα το σκηνοθετήσει ο Μάθιου Γουόρτσας, ο οποίος διαθέτει πείρα από τα έργα της Ρεζά έχοντας σκηνοθετήσει τέσσερα από τα παλαιότερά της, μεταξύ των οποίων και το Art. Οι παρισινές παραστάσεις του Θεού του μακελειού, στο θέατρο Antoine, θα διαρκέσουν ως τις 29 Μαρτίου. Η λονδρέζικη πρεμιέρα, στο θέατρο Gielgud, θα δοθεί στις 8 Μαρτίου. [ars... brevis, Αναστασία Ζενάκου]

Πρεμιέρα «Άλμα Μάλερ». Παν μέτρον άριστον
Τι συνδέει τη Ζωή Λάσκαρη με τη Δήμητρα Ματσούκα εκτός από μια πλατιά αγκαλιά; Μια γυναίκα τόσο ερωτική όσο ήταν η πρώτη τη λεγόμενη «χρυσή» εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και όσο η δεύτερη προσπάθησε να γίνει την σήμερον. Η Αλμα Μάλερ, η σύζυγος του διάσημου συνθέτη, ζωγράφος και συνθέτις η ίδια, η οποία συνέδεσε τη ζωή της με πολλούς ακόμη σημαντικούς ανθρώπους από τον χώρο του πολιτισμού, είναι το πρόσωπο που υποδύεται η Ζωή Λάσκαρη στην ομότιτλη παράσταση που προ ολίγων ημερών έκανε πρεμιέρα στη θεατρική σκηνή της Αθηναΐδας ­ από όπου και το στιγμιότυπο με τη νεαρότερη συνάδελφό της. Στα πηγαδάκια που ακολούθησαν σε δεξίωση παραπλήσιας αίθουσας του πολυχώρου του Βοτανικού οι περισσότεροι από τους παρευρισκομένους ομολόγησαν ότι έδωσαν το «παρών» για να δουν πώς η Ζωή Λάσκαρη κινείται από ηλικία σε ηλικία της εν λόγω ηρωίδας. Πράγματι η ηθοποιός επιχειρεί να ενσαρκώσει τη γυναίκα που έκανε αίσθηση στους κύκλους της Βιέννης των αρχών του 20ού αιώνα από τα 16 ως τα 84 της χρόνια. Τόλμημα; Μάλλον, αν αναλογιστεί κανείς ότι η πλειονότητα των παρευρισκομένων τη βρήκε πιο πειστική ως όψιμη παρά ως έφηβη Αλμα Μάλερ. Δυστυχώς, όμως, τέτοια σχόλια δεν είναι από αυτά που μοιράζεται κανείς με τον πρωταγωνιστή και μάλιστα σε ένα γενικό κλίμα διαχύσεων μιας πρεμιέρας. [Άσπρο-μαύρο, Κατερίνα Λυμπεροπούλου]
Τρωάδες από τον Β. Θεοδωρόπουλο στην Αλβανία

Με το Εθνικό Θέατρο της Αλβανίας θα συνεργασθεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος για να ανεβάσει τις Τρωάδες του Ευριπίδη. Ο σκηνοθέτης του Θεάτρου του Νέου Κόσμου θα είναι ο πρώτος που θα γνωρίσει στο αλβανικό κοινό το αρχαίο δράμα καθώς στα 60 χρόνια του Εθνικού τους Θεάτρου δεν έχει ανεβεί ποτέ αρχαία ελληνική τραγωδία ή κωμωδία. Η πρόταση αφορούσε στον Αριστοφάνη αλλά ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος αντιπρότεινε τις Τρωάδες, και γιατί πρέπει να γνωρίζεις καλά το κοινό και να ξέρεις με τι γελάει για να ανεβάσεις κωμωδία, αλλά και γιατί είναι ένα έργο για την προσφυγιά. Τον ρόλο της Εκάβης θα υποδυθεί η κορυφαία αλβανίδα πρωταγωνίστρια Μαργαρίτα Τζέπα. Η πρεμιέρα θα δοθεί στο Βουθρωτό, στις 17 Ιουλίου, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας στα Τίρανα - στο Βουθρωτό άλλωστε πήγαν πρόσφυγες οι Τρώες, και εκεί πήγε την Ανδρομάχη ο Νεοπτόλεμος. Το έργο θα περιληφθεί και στο χειμερινό ρεπερτόριο. Σε όλη αυτή τη διαδικασία ο σκηνοθέτης έχει κοντά του έναν «δικό τους» και «δικό του» άνθρωπο, τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Λαέρτη Βασιλείου, ο οποίος, εκτός από μεταφραστής, θα είναι και ο βοηθός σκηνοθέτη στις Τρωάδες… [στη μπούκα, Μυρτώ Λοβέρδου]

Ορλάντο, μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ σε θεατρική διασκευή Ρόμπερτ Γουίλσον - Ντέιβιντ Πίκνεϊ στον πολυχώρο Bios, σε σκηνοθεσία Στ. Τσακίρη (τηλ. 210 3425.335). Αγγλία, 16ος αιώνας. Ενας εξαιρετικά όμορφος νέος ψάχνει απεγνωσμένα να ακουμπήσει κάπου την περιπλανώμενη καρδιά του. Του ανήκουν τα δάση - χάνεται μέσα τους για ώρες μαζί με τα σκυλιά του. Τον ποθεί μια βασίλισσα, αυτός όμως επιλέγει την αγάπη μιας βελανιδιάς και τον έρωτα μιας ρωσίδας πριγκίπισσας. Η προδοσία μεταμφιέζεται σε ένα καράβι που σαλπάρει νωρίτερα, ο Μεγάλος Παγετός λιώνει και ο 17ος αιώνας κάνει θριαμβευτικά την εμφάνισή του. Μια νέα γυναίκα με τα πατίνια της στροβιλίζεται ανάμεσά μας στο σκοτάδι. Κινείται γρήγορα, με σιγουριά και επιμονή, λες και η ένταση των ελιγμών της θα σπρώξει τον χρόνο βίαια μπροστά. Φοράει ανδρικό κοστούμι και το πρόσωπό της είναι λευκό… [Κριτική, Λουΐζα Αρκουμανέα]

Καθημερινή Κυριακής [2/3]... αποκόμματα

Ο σκηνοθέτης Πατρίς Σερό ξανασυναντά τον Ντοστογιέφσκι και τους Αδελφούς Καραμαζόφ και τους παρουσιάζει ο ίδιος στη Λυρική. Οι περισσότεροι στην Ελλάδα, τουλάχιστον οι νεότεροι, ανακαλύψαμε τον Πατρίς Σερό μέσα από τον κινηματογράφο. Η τιμημένη με πέντε βραβεία Σεζάρ Βασίλισσα Μαργκό (1994), με τις εντυπωσιακές σκηνές της σφαγής του Αγίου Βαρθολομαίου, και η επίσης βραβευμένη με Χρυσή και Αργυρή Αρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου (2001) Σαρκική εξάρτηση (με τις τολμηρές ερωτικές σκηνές) είναι δύο από τις πιο γνωστές του ταινίες. Αλλά το σινεμά είναι μονάχα η μία πλευρά του. Ηδη από το 1976 ο Σερό είχε προκαλέσει θραύση με τη σκηνοθεσία της Τετραλογίας Το δαχτυλίδι του Νίμπελουγκ του Βάγκνερ, στο Μπαϊρόιτ, με τον πολύ Πιερ Μπουλέζ στο πόντιουμ. Σινεμά, όπερα και, βέβαια, θέατρο, οι τρεις μεγάλες αγάπες του Πατρίς Σερό. Από το 1964 έως το 2003 έχει ανεβάσει περί τα τριάντα θεατρικά έργα (ήδη από τα δεκαεννιά του εθεωρείτο στη Γαλλία το «τρομερό παιδί» του θεάτρου)… [Συνέντευξη στον Ηλία Μαγκλίνη]

Η εργασία του Στεφανή στον Ρήσο είναι τόσο ανεπαρκής, ώστε είναι αδύνατο να χρησιμεύσει ως εργαλείο σοβαρής μελέτης. Ευριπίδης Ρήσος: εισαγωγή, αρχαίο κείμενο, μετάφραση, σχόλια: Αθανάσιος Δ. Στεφανής, εκδ. Ακαδημία Αθηνών: Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής και Λατινικής Γραμματείας (Βιβλιοθήκη Α. Μανούση 7) Αθήναι 2004, σελ. 243.

Από τις δεκαοχτώ ακέραιες τραγωδίες που μας έχουν παραδοθεί με το όνομα του Ευριπίδη η λιγότερο γνωστή στο πλατύ κοινό είναι ασφαλώς ο Ρήσος. Μπορεί στην αρχαιότητα να συμπεριλήφθηκε στον ευριπίδειο κανόνα, μπορεί να σταχυολογήθηκε κατά κόρον από τον συγγραφέα της βυζαντινής τραγωδίας Χριστός Πάσχων, σήμερα όμως διαβάζεται ελάχιστα και παριστάνεται σπανιότατα. Σ’ αυτό βέβαια συντελεί και το γεγονός ότι η ευριπίδεια πατρότητά του αμφισβητείται, ενώ η λογοτεχνική του αξία είναι μάλλον περιορισμένη.
Η ανάγκη ενός καλού ερμηνευτικού υπομνήματος στον Ρήσο είναι αισθητή εδώ και χρόνια. Η σχολιασμένη έκδοση του Porter (β΄ έκδ. 1929) είναι υπερβολικά επιλεκτική και απαρχαιωμένη πλέον, ενώ το πρόσφατο (2005) υπόμνημα του Feickert, μολονότι γραμμένο με ευσυνειδησία, δεν ξεπερνά το βεληνεκές μιας μέτριας διδακτορικής διατριβής. Αυτόν τον καιρό ετοιμάζονται πάντως τρία εκτενή κριτικά και ερμηνευτικά υπομνήματα στον Ρήσο, από τον M. Fantuzzi, την A. Fries και τον γράφοντα (όλα στην αγγλική γλώσσα)… [Του Βάιου Λιαπή*]

*Ο κ. Βάιος Λιαπής είναι αναπληρωτής καθηγητής της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μοντρεάλ.

Ένας σύζυγος που θέλει πάση θυσία να γίνει πατέρας, ένας ερωτευμένος μεγαλοαστός με όλη την καλή διάθεση να τον «βοηθήσει», ένα λαμόγιο που ραδιουργεί κατά παραγγελία, ένας παπάς διεφθαρμένος ώς το κόκαλο και στη μέση μια ενάρετη γυναίκα και το θαυματουργό ελιξίριο της γονιμότητας, αυτή είναι σε πολύ αδρές γραμμές η ιστορία του Μανδραγόρα του Νικολό Μακιαβέλι. Έργο που ανεβαίνει την Τετάρτη 5 Μαρτίου στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου (Αντισθένους 7 & Θαρύπου). Πρόκειται για μία από τις ωραιότερες κωμωδίες της Αναγέννησης, είναι το γνωστότερο θεατρικό έργο του Νικολό Μακιαβέλι, του συγγραφέα του Ηγεμόνα, που έμεινε στην ιστορία τού σύγχρονου πνεύματος ως ο θεμελιωτής της πολιτικής επιστήμης…

Το σόου του Κ. Ρήγου απογειώνεται πριν καν αρχίσει. Bossa Nova, σκην.: Κωνσταντίνος Ρήγος, Εθνικό Θέατρο (σκηνή Κοτοπούλη). Tι είναι έρωτας; Μήπως κάποιος ασπασμός των αγγέλων προς τ’ άστρα, όπως έγραφαν παλιά –μα πολύ παλιά!– οι δεσποινίδες μέσα στα λευκώματά τους. Ή μήπως είναι απλώς μια απλή έκκριση οιστρογόνων και τεστοστερόνης, όπως υποστηρίζουν όσοι ασχολούνται «επιστημονικά» μαζί του και με τη χημεία; Να ’ναι πάλι «ηδονή βαθιά, έλξη και πόθος;» ή «σεξουαλική επαφή κι ένα απλό άγγιγμα;», όπως αναφέρονται λεπτομερώς κάποιες μορφές του έρωτα στο έντυπο πρόγραμμα της παράστασης –της μουσικοχορευτικής παράστασης– που έχει τον τίτλο «Βοssa Nova» και σκηνοθέτησε ο Κωνσταντίνος Ρήγος για τη μεγάλη σκηνή –την «Κοτοπούλη»– του Εθνικού Θεάτρου; … [Κριτική Σπύρος Παγιατάκης]