Στη μπούκα
«Οταν αποφάσισα να στείλω τις μεταφράσεις μου, ένιωθα ότι είχα πιθανότητες» λέει λίγες μέρες μετά την απονομή του 1ου Βραβείου Θεατρικής Μετάφρασης «Μάριος Πλωρίτης» η Κοραλία Σωτηριάδου, η οποία ενημερώθηκε για τον διαγωνισμό που διοργανωνόταν στη μνήμη του Μάριου Πλωρίτη και κατέθεσε δύο μεταφράσεις της: τη (βραβευμένη) «Ηλέκτρα» του Ούγκο φον Χόφμανσταλ, που παίχθηκε πέρυσι στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, και τις «Σεξουαλικές νευρώσεις των γονιών μας» του Λούκας Μπέρφους, που ανέβηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου - ο οποίος είναι και σύζυγός της.
Ανθρωπος των εκδόσεων, αν και τελείωσε τη Νομική, δούλεψε 14 χρόνια στο Μορφωτικό Ιδρυμα της Εθνικής Τραπέζης και στη συνέχεια στο Μέγαρο - όπου είναι σήμερα υπεύθυνη των εκδόσεών του. Με τη θεατρική μετάφραση ξεκίνησε να ασχολείται το 1979, με πρώτο έργο τον «Βόιτσεκ» του Μπύχνερ, για το Θέατρο της Ανοιξης. Στη συνέχεια ακολούθησαν έργα για το Θέατρο του Νέου Κόσμου, το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας («Το γαϊτανάκι του έρωτα» του Σνίτσλερ) και το Μέγαρο.
Μεταφράζει από τη γερμανική, τη γαλλική και την αγγλική, αλλά «το θέμα είναι η ελληνική» υπογραμμίζει. «Τα ελληνικά είναι το πρόβλημα. Αλλωστε στο αποτέλεσμα δεν φαίνεται ποτέ η δυσκολία» συμπληρώνει· και παραδέχεται ότι καθώς βρίσκεται μέσα στη θεατρική διαδικασία λειτουργεί καλύτερα...
[ΜΥΡΤΩ ΛΟΒΕΡΔΟΥ, ΤΟ ΒΗΜΑ, 1/6/2008]
ΛΟΝΔΙΝΟ. Ο Φρόιντ τού έγραψε κάποτε: «Μάθατε με τη διαίσθησή σας και με την ενδοσκόπηση όλα όσα εγώ χρειάστηκε να κοπιάσω πολύ για να τα ανασύρω από άλλους ανθρώπους». Οι φίλοι του τον έλεγαν πειρακτικά «πορνογράφο» και ο Χίτλερ αποκαλούσε το έργο του «εβραίικη βρωμιά». Ο εβραϊκής καταγωγής βιεννέζος συγγραφέας Αρτουρ Σνίτσλερ (1862-1931, φωτογραφία) κατέφευγε πράγματι στον αγοραίο έρωτα από τα 16 του χρόνια και αργότερα δεν μασούσε τα λόγια του στα σεξουαλικά ζητήματα, ενώ ήταν απηνής κατήγορος του αντισημιτισμού. Εξω από την πατρίδα του έγινε διάσημος έμμεσα μάλλον παρά άμεσα: θεατρικά του έργα διασκευάστηκαν από γνωστούς συγγραφείς, τον Ντέιβιντ Χερ και τον Τομ Στόπαρντ, άλλο θεατρικό του έργο μεταφέρθηκε δύο φορές στον κινηματογράφο με τον τίτλο Γαϊτανάκι και από δική του νουβέλα άντλησε ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ την ταινία του Μάτια ερμητικά κλειστά. Τώρα, με σκοπό να τον κάνει περισσότερο και αμεσότερα γνωστό, το King's College του Λονδίνου του αφιερώνει μεγάλη έκθεση με πολύτιμο υλικό, ανέκδοτες επιστολές και άλλα χειρόγραφα. Μετά τον θάνατο του Σνίτσλερ το αρχείο του σώθηκε από τη ναζιστική λαίλαπα όταν η σύζυγός του, με την οποία ωστόσο ο συγγραφέας είχε χωρίσει, φρόντισε να σταλεί στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Ως τις 26 Ιουλίου. 
Λίγο μετά ανακοινώθηκε και το κλείσιμο του Θεάτρου του Νότου - Αμόρε, το προσεχές Σάββατο, 31 Μαΐου, οριστικώς (φωτογραφία). 
