Αβινιόν, Εδιμβούργο και... Αθήνα

Διθυραμβικά τα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου για το Ελληνικό Φεστιβάλ και το έργο του Γιώργου Λούκου

Επιμ.: Β.ΓΕΩΡΓ.[ΑΚΟΠΟΥΛΟΥ], ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/08/2008

Συνηθίσαμε πια στις πολλές και εγκωμιαστικές αναφορές του ξένου Τύπου στο Ελληνικό Φεστιβάλ, από τότε που το ανέλαβε και το μεταμόρφωσε ο Γιώργος Λούκος. Αυτό δεν σημαίνει ότι τις διαβάζουμε με λιγότερη ευχαρίστηση. Αλλωστε χρόνο τον χρόνο γίνονται πιο σίγουρες στις επισημάνσεις τους. Βοηθάει και το ότι η Αθήνα με το Νέο Μουσείο Ακρόπολης, αλλά και τη νέα Λυρική Σκηνή «διά χειρός» Ρέντζο Πιάνο προσφέρει πια πολλές αφορμές σε εκλεκτικές ευρωπαϊκές καλλιτεχνικές σελίδες να ασχοληθούν μαζί της.

Η Φιόνα Σο ενώ «θάβεται» από τεχνικούς στην Επίδαυρο. Η μεγάλη Βρετανίδα ηθοποιός δημοσίευσε στον «Γκάρντιαν» κείμενο με τίτλο «Στην αγκαλιά των θεών», περιγράφοντας την εμπειρία της στο αρχαίο θέατρ

Το τρίτο Φεστιβάλ Αθηνών με τον Γιώργο Λουκο στο τιμόνι του τελείωσε την Πέμπτη. Απομένουν μόνο οι παραστάσεις στην Επίδαυρο (μέχρι 23 Αυγούστου). Η πρώτη σοδειά των ξένων δημοσιευμάτων είναι πλούσια.

-Οι Γάλλοι: στάθηκαν ιδιαίτερα στην εμφάνιση του Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, στην Πειραιώς 260, με την παγκόσμια πρεμιέρα της χορογραφίας του Ντέιβιντ Νιούμαν «The common foreign language of the red haired people». Μεγάλα δημοσιεύματα σε «Μοντ» και «Λιμπερασιόν» ξεκίνησαν από τον Μίσα και επεκτάθηκαν στο υπόλοιπο πρόγραμμα, ενώ η πρώτη βρήκε ευκαιρία να πάρει και μεγάλη συνέντευξη από τον Ρώσο σταρ.

Και αν οι παραπάνω εφημερίδες έκαναν ιδιαίτερη μνεία στα γνωστά ξένα ονόματα που προσκάλεσε ο Λούκος (Ντέμπορα Γουόρνερ, Βαρλικόφσκι, Βασίλιεφ, Wooster Group),το εναλλακτικό περιοδικό «Les Inrockuptibles» ανακαλύπτει έναν Ελληνα καλλιτέχνη. Αυτή, άλλωστε, δεν θα είναι μια άλλη μεγάλη νίκη του Φεστιβάλ, να συστήνει, δηλαδή, μέσω του ξένου Τύπου και τη σύγχρονη ελληνική δημιουργία, που φιλοξενεί;

«Μια ανακάλυψη, η Κατερίνα Παπαγεωργίου και ένας γίγαντας, ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, μια "πτήση" υψηλού επιπέδου για το φεστιβάλ, στην Αθήνα και την Επίδαυρο, που ξαναζεί μια δεύτερη νεότητα και αποτελεί γιορτή για το πνεύμα», γράφει το περιοδικό. «Να σημειώσουμε το όνομα της Κατερίνας Παπαγεωργίου, της οποίας το σόλο χορού "Αυτό που γδέρνει το τζάμι από τη μέσα μεριά" ήταν πραγματικά καταπληκτικό και η ίδια έγινε για μια βραδιά η δική μας θεά της Αθήνας».

Η συναυλία της Νάνας Μούσχουρη στο Ηρώδειο απασχόλησε την «Parisien» και έκανε τον γύρο του κόσμου μέσα από την ηλεκτρονική σελίδα του BBC. Τέλος, η χθεσινή «Μοντ» δημοσίευσε εκτενές ρεπορτάζ-κριτική από τις συναυλίες στο Ηρώδειο της Ελληνοτουρκικής Ορχήστρας Νέων υπό τον Βλαντιμίρ Ασκενάζι. Τη συγκρίνει με την περίφημη West Eastern Divan Orchestra του Μπαρενμπόιμ, που ενώνει νέους από το Ισραήλ και την Παλαιστίνη.

-Οι Αγγλοι: αυτοί είχαν τις δικές τους σταρ στο φεστιβάλ, τη Ντέμπορα Γουόρνερ και τη Φιόνα Σο, και μάλιστα στο κέντρο της ορχήστρας της Επιδαύρου. Η Φιόνα Σο περιέγραψε τη δεύτερη αυτή εμπειρία της στο αρχαίο θέατρο με ένα καταπληκτικό προσωπικό κείμενο στον «Γκάρντιαν», που είχε τίτλο «Στην αγκαλιά των θεών».

Ο «Observer» σε δημοσίευμα με τίτλο «Πόλη των ονείρων», αφού αναφέρθηκε στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης, κατέληξε στο Φεστιβάλ Αθηνών. «Το εκλεκτικό αυτό πρόγραμμα φέρει τη σφραγίδα του Γιώργου Λούκου, που μεταμόρφωσε την αποπνικτική προθήκη του αρχαίου ελληνικού δράματος σε μια γιορτή της σύγχρονης παγκόσμιας τέχνης. Ο Λούκος όχι μόνο μείωσε τις τιμές των εισιτηρίων, αλλά χρησιμοποίησε κιόλας ασυνήθιστους χώρους για τις παραστάσεις σε παλιά εργοστάσια και αποθήκες», γράφει μεταξύ άλλων.

Οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» είναι ακόμη πιο γενναιόδωροι, αφού σε άρθρο του Πίτερ Ασπντεν με τίτλο «Διάλογος με τον μοντερνισμό», συγκρίνουν το Ελληνικό Φεστιβάλ με το νέο απόκτημα της Ρώμης, το Auditorium Parco della Musica, δημιούργημα του Ρέντζο Πιάνο, που ετοιμάζει και τη δική μας Λυρική. Το Πάρκο της Μουσικής εγκαινιάστηκε πριν από πέντε χρόνια, με την υποστήριξη του τότε δημάρχου Βάλτερ Βαλτρόνι, και έχει καταφέρει να συσπειρώσει ένα φανατικό κοινό γύρω από εκδηλώσεις τέχνης. Πρόσφατα, έκανε εκεί την πρεμιέρα της μια νέα όπερα του Τζόρτζιο Μπατιστέλι, βασισμένη στην ταινία του Βιτόριο Ντε Σίκα, «Θαύμα στο Μιλάνο». Η ίδια εφημερίδα αποφαίνεται πως ο δικός μας Γιώργος Λούκος και ο διευθυντής του Parco della Musica, Κάρλο Φουόρτες, «καταλαβαίνουν καλύτερα από οποιονδήποτε πώς είναι να ζει κανείς ανάμεσα στα εντυπωσιακά ερείπια ενός χαμένου πολιτισμού, καταλαβαίνουν όμως παράλληλα πως ο χρόνος και ο πολιτισμός πρέπει να προχωρούν μπροστά». Τέλος, δεν παραβλέπουν τα... οικονομικά τού φεστιβάλ. Εντυπωσιάζονται που οι πωλήσεις των εισιτηρίων υπερδιπλασιάστηκαν από το 2007 ώς το 2008 (από 247.000 σε 582.000 ) και από το γεγονός ότι οι εισπράξεις κάλυψαν τα 6,5 εκατ. από τα 18 εκατ. ευρώ του συνολικού προϋπολογισμού.

-Οι Γερμανοί: η παγκόσμια πρεμιέρα στην Αθήνα του «Αμλετ» από τη Σαουμπίνε του Βερολίνου και τον Τόμας Οστερμαγερ προκάλεσε το μεγάλο ενδιαφέρον του γερμανικού Τύπου. Αλλωστε, ο «Αμλετ», μια συμπαραγωγή με το Ελληνικό Φεστιβάλ, μετά την Αθήνα πήγε στην Αβινιόν και οι Βερολινέζοι θα πρέπει να περιμένουν τον Σεπτέμβριο για να τον δουν.

Οι μεγαλύτερες εφημερίδες κάλυψαν την πρεμιέρα του «Αμλετ», το ίδιο και το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ας σταθούμε στην «Ντι Βελτ», που δηλώνει ότι η «Αθήνα εξακολουθεί να μην μπορεί να συναγωνιστεί το καλοκαιρινό ειδυλλιακό τοπίο του Ζάλτσμπουργκ, αλλά θα μπορούσε να συγκαταλεχθεί πλάι στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, της Αβινιόν ή της Εορταστικής Βιεννέζικης Εβδομάδας». Καθόλου άσχημα. Αλλωστε, όπως συμπληρώνει με νόημα η «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε», «δεν είναι καθόλου εύκολο εγχείρημα. Ο προϋπολογισμός του Ελληνικού Φεστιβάλ, ούτε καν 20 εκατ. ευρώ, δεν είναι ούτε ο μισός του Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ».