Saturday, September 17, 2011

"Πλούτος" στο Ζεφύρι και τον Κολωνό


Έχοντας κερδίσει, εν πολλοίς, το καλλιτεχνικό και κοινωνικό στοίχημα που έθεσε με τη δημιουργία της η ομάδα Vice Versa, δηλαδή να καταθέσει μέσα από τη δουλειά της πάνω στο θέατρο μια διαφορετική πρόταση για να ζούμε και δημιουργούμε από κοινού, Έλληνες και ξένοι, αξιοποιώντας όλα τα θετικά στοιχεία της πολυπολιτισμικότητας, επανέρχεται με την καλοκαιρινή της παράσταση, τον αριστοφανικό Πλούτο, την οποία παρουσιάζει, με ελεύθερη είσοδο, την Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου στο ανοιχτό θέατρο του Λόφου Κολωνού, στην Αθήνα. Η ιδιαιτερότητα της ομάδας έγκειται στο ότι συναπαρτίζεται από φοιτητές και εργαζόμενους, Έλληνες και ξένους, που προέρχονται από 12 χώρες (Αλβανία, Ελλάδα, Ζιμπάμπουε, Ιράν, Μολδαβία, Νιγηρία, Ουκρανία, Παλαιστίνη, Πολωνία, Ρωσία, Σρι Λάνκα). Άνθρωποι από διαφορετικά κοινωνικά περιβάλλοντα, που τους ενώνει η αγάπη του θεάτρου και η διαφορετικότητά τους δημιουργεί μια ιδιαίτερη δυναμική και δίνει το στίγμα των παραστάσεών. Αξίζει να σημειωθεί πως τα 42 μέλη της ομάδας Vice Versa, η πρωτοβουλία για τη δημιουργία της οποίας ανήκει στην ηθοποιό και σκηνοθέτρια Αγγελική Γκιργκινούδη, καλύπτουν εθελοντικά όλες τις ανάγκες της παραγωγής, ενώ επαγγελματίες του θεάτρου συνεργάζονται αφιλοκερδώς στις παραστάσεις. Η φετινή παρουσίαση του "Πλούτου" γίνεται με την υποστήριξη της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς.

Μαρία Κάλλας, 34 χρόνια μετά - Η Λυρική τιμά την αείμνηστη ντίβα

 
Και έκθεση προσωπικών αντικειμένων της στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Μαρία Κάλλας, 34 χρόνια μετά - Η Λυρική τιμά την αείμνηστη ντίβα


Στις 16 Σεπτεμβρίου 1977 η Μαρία Κάλλας άφηνε την τελευταία της πνοή στο Παρίσι. Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά, ανήμερα της επετείου θανάτου της, η Εθνική Λυρική Σκηνή τιμά τη μνήμη της με μια συναυλία στον προαύλιο χώρο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, στην οδό Πατησίων. Η κορυφαία υψίφωνος, που άλλαξε την πορεία του λυρικού θεάτρου τον 20ο αιώνα χωρίζοντάς το σε πριν και μετά Κάλλας εποχή, πέρασε στην αιωνιότητα αφήνοντάς, ωστόσο, ανεξίτηλο το σημάδι στην τέχνη της. Στη συναυλία – η οποία θα αρχίσει στις 21:00 – θα ερμηνευθούν άριες από όπερες τις οποίες η Κάλλας σημάδεψε με την ερμηνεία της.  Μεταξύ άλλων, θα ακουστούν αποσπάσματα από την «Τραβιάτα», την «Αΐντα» και τη «Δύναμη του πεπρωμένου» του Βέρντι, την «Τόσκα» του Πουτσίνι, τον «Κουρέα της Σεβίλλης» του Ροσίνι και τη «Νόρμα» του Μπελίνι. Ερμηνεύουν, με τη συνοδεία πιάνου, η Λουκία Σπανάκη, η Αντωνία Καλογήρου, ηΓιούλη Καραγκούνη, η Ειρήνη Καράγιαννη. Στην αφήγηση είναι η Μαργαρίτα Βαρλάμου. 

Εκθεση στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης


Εκθεση προσωπικών αντικειμένων και ενδυμάτων της Μαρίας Κάλλας εγκαινιάζεται, επ΄ ευκαιρία της επετείου, την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.  Η έκθεση συνδιοργανώνεται από τον ΟΜΜΘ και το Ιδρυμα Μελετών Αλληλεγγύης και θα διαρκέσει ως τις 13 Νοεμβρίου, με είσοδο ελεύθερη για το κοινό.

Διπλός Μάμετ στην Αθήνα



Ο «Αμερικανικός Βούβαλος» και «Η Ζωή στο Θέατρο» θα παρουσιαστούν τον Νοέμβριο
Διπλός Μάμετ στην Αθήνα
O αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Ντέιβιντ Μάμετ

Ο Ντέιβιντ Μάμετ έγραψε τον «Αμερικανικό Βούβαλο» και τη «Ζωή στο θέατρο» μέσα σε δύο χρόνια: Το πρώτο, από τα εμβληματικά του θεατρικά, που χαρακτηρίστηκε ως «ένα από τα σημαντικότερα αμερικανικά έργα της εποχής μας» γράφτηκε το 1975, ενώ το δεύτερο που πραγματεύεται την ίδια την τέχνη του, το 1977. Και τα δύο θα παιχθούν στην Αθήνα, στις αρχές Νοεμβρίου. 

Η Μάντρα του Αττίκ ζωντανεύει στο Badminton




Τον σπουδαίο τραγουδοποιό του μεσoπολέμου θα ερμηνεύσει ο Ακης Σακελλαρίου
ΤΟ ΒΗΜΑ: 17/9/2011

Ο Ακης Σακελλαρίου θα υποδυθεί τον Αττίκ στο έργο που θα ανέβει στο Badminton τον Φεβρουάριο του 2012: Δεν πρόκειται ούτε για αναβίωση της ιστορικής του «Μάντρας» ούτε για νοσταλγική παράσταση. Με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, πολλή μουσική και ακόμα περισσότερα τραγούδια, σε νέες εκτελέσεις, η παραγωγή αυτή θα θυμίσει στους παλιούς και θα γνωρίσει στους νεώτερους μια καλλιτεχνική προσωπικότητα της Ελλάδας του '30. Επί σκηνής μια ομάδα ηθοποιών, οι οποίοι μαζί με τον σκηνοθέτη της θα επιχειρήσουν να ζωντανέψουν μια εποχή, ακολουθώντας τα χνάρια του κατά κόσμον Κλέονα Τριανταφύλλου.

Ο Φλομπέρ και η Ελγιν στο Μουσείο

ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ «DANCE ΜΕ ΤΟ ΤΗΕ END OF GREECE #1: ΞΕΝΟΙ ΠΕΡΙΗΓΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»



Ο λόρδος Βύρωνας και ο Σατωβριάνδος, ο Φλομπέρ και η λαίδη Ελγιν θα κόβουν βόλτες ανάμεσα στις σαρκοφάγους και τις επιγραφές της αυλής του Επιγραφικού Μουσείου για ένα τριήμερο (23, 24 και 25 Σεπτεμβρίου) χάρη στην περφόρμανς «Dance me to the end of Greece #1: Ξένοι περιηγητές στην Ελλάδα».
Η αρχαιολατρία και η αρχαιοκαπηλία των αρχών του 19ου αιώνα στο επίκεντρο της περφόρμανςΗ αρχαιολατρία και η αρχαιοκαπηλία των αρχών του 19ου αιώνα στο επίκεντρο της περφόρμανςΗ αρχαιολατρία αλλά και η αρχαιοκαπηλία των αρχών του 19ου αιώνα βρίσκονται στο επίκεντρο της ενενηντάλεπτης παρέμβασής τους στο χώρο.
Η ομάδα στρέφει το βλέμμα της στην εποχή που η Ευρώπη και οι Ρομαντικοί ανακάλυπταν εκ νέου την Ελλάδα, μιας και τότε ξεκίνησε να χτίζεται η εθνική μας συνείδηση.

Ηθοποιός σημαίνει; Το δραματικό ταξίδι προς τη σκηνή


  • Δραματικές σχολές

Αυτές τις μέρες, έως και τα μέσα Οκτωβρίου, 1.000 παιδιά, που ονειρεύονται μια θέση στο θεατρικό, κινηματογραφικό ή έστω τηλεοπτικό στερέωμα, δίνουν εξετάσεις στις επιτροπές του υπουργείου Πολιτισμού, του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, προκειμένου να ζήσουν το μεγάλο... όνειρο.
Δεν τους πτοεί το ποσοστό-ρεκόρ της ανεργίας που πλήττει τον κλάδο των ηθοποιών, αγγίζοντας το 90%. Χιλιάδες λοιπόν τα χτυποκάρδια για το πολυπόθητο «διαβατήριο» στον κόσμο της υποκριτικής έξω από τις εξεταστικές αίθουσες στο Εθνικό και το Κρατικό Θέατρο (με τις δωρεάν σπουδές) αλλά και στις 25 ιδιωτικές σχολές της Αθήνας, τις τρεις της Θεσσαλονίκης και τη μοναδική του Βόλου. Παράδοξο. Γιατί η αγωνία και οι λιποθυμίες αφορούν ένα είδος σπουδών αδιαβάθμητο και ανώτερο μόνο στο όνομα, σε έναν επαγγελματικό χώρο που δεν χρειάζεται καν άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος.
Το άγχος των υποψήφιων ηθοποιών έχει ξεκινήσει νωρίτερα. Από το καλοκαίρι. Γιατί όσοι θέλουν να σπουδάσουν θέατρο στερήθηκαν τα μπάνια και έκαναν «βουτιές» στην υποκριτική και την ορθοφωνία, με ιδιαίτερα μαθήματα που παραδίδουν πριβέ αρκετοί -και πολύ γνωστοί- ηθοποιοί.
Ποιος είπε ότι η παραπαιδεία δεν έχει εξαπλωθεί και στις τάξεις του θεάτρου; Μόνο μια ματιά στα ονόματα όσων ηγούνται των σχολών αρκεί για να αντιληφθείς την εκ των έσω απαξίωση ενός θεσμού που προσέκρουσε σε ύφαλο προσφάτως με τον «Καλλικράτη» -αν όχι και με το «άνοιγμα» των επαγγελμάτων. Ομως, ακόμη και αν δεν πληροί τις προϋποθέσεις του νομοθέτη -οι κρατικοί έλεγχοι αποδεικνύονται στην πράξη φιλολογικοί, και οι παρατυπίες αντιμετωπίζονται με απλές συστάσεις- η «μηχανή» και φέτος θα λειτουργεί, τουλάχιστον ως προς ένα σημείο, «ρολόι». Μήνας μπαίνει - μήνας βγαίνει 700 παιδιά ανά σπουδαστικό έτος (και είναι τρία) θα καταβάλλουν 200-500 ευρώ για τις σπουδές τους. Εν τω μεταξύ, έχει στηθεί κανονική φάμπρικα ακόμη και από γνωστές σχολές με «πακέτα» μαθημάτων προετοιμασίας για τις εισαγωγικές εξετάσεις.

ΟΜΑΔΑ «MAGENTA»: «Μας ψεκάζουν» με τρέντι θεωρίες συνωμοσίας


  • Η πληθώρα των δυσοίωνων πληροφοριών των οποίων γινόμαστε αποδέκτες συστηματικά, η "γνώση" που ξεθάβεται από το σεντούκι κάποιου αποκρυφιστή και παίρνει τη μορφή ερεθιστικών μπεστ σέλερ και η δίψα της παγκοσμιοποιημένης κοινότητας για εσχατολογικές και όχι μόνο συνωμοσίες αποτελούν το υλικό της νέας περφόρμανς της ομάδας Magenta με τίτλο "Μας ψεκάζουν".
«Μας ψεκάζουν» με τρέντι θεωρίες συνωμοσίας
Η πληθώρα των δυσοίωνων πληροφοριών των οποίων γινόμαστε αποδέκτες συστηματικά, η "γνώση" που ξεθάβεται από το σεντούκι κάποιου αποκρυφιστή και παίρνει τη μορφή ερεθιστικών μπεστ σέλερ και η δίψα της παγκοσμιοποιημένης κοινότητας για εσχατολογικές και όχι μόνο συνωμοσίες αποτελούν το υλικό της νέας περφόρμανς της ομάδας Magenta με τίτλο "Μας ψεκάζουν".
Το "Μας ψεκάζουν" παρουσιάζεται στον "Κινητήρα", στις 18, 19 και 20 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο του νέου προγράμματος "Καλλιτέχνες με κρίση" που ενισχύει νέες ιδέες ελληνικών καλλιτεχνικών ομάδων και προσφέρει επαγγελματικά σεμινάρια υψηλής ποιότητας σε πολύ προσιτές τιμές. Σε ένα στιγμιότυπο καθημερινό, συζητούνται, αναλύονται και ανατροφοδοτούνται οι πιο τρέντι θεωρίες συνωμοσίας. Ολα συνδέονται με όλα σε έναν καταιγισμό διαδοχικών παραπομπών διαδικτυακού τύπου. Παράλληλα, μια περφόρμερ αντιδρά και λειτουργεί αποτροπαϊκά, προσπαθώντας να αμβλύνει τον αρχέγονο φόβο του ανθρώπου για το άγνωστο και τον θάνατο. Η περφόρμανς "Μας ψεκάζουν" είναι σε έναν βαθμό αυτοσχεδιαστική. Το κείμενο και η κίνηση προκύπτουν σε χρόνο πραγματικό, σύμφωνα με τις αδρές δραματουργικές γραμμές της ομάδας Magenta.
Η εννοιολογική και εικαστική σύλληψη είναι της ομάδας Magenta (Κατερίνα Σωτηρίου και Ελενα Τιμπλαλέξη) και οι φωτισμοί του Δημήτρη Καρνάβα. Παίζουν η Στέλλα Αντύπα, ο Νίκος και ο Αλέξανδρος.

«Ο πατέρας» στο θέατρο «Βαφείο - Λάκης Καραλής»


  • Ο Γιώργος Βούρος σκηνοθετεί το έργο "Ο πατέρας" του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, που κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου στο θέατρο "Βαφείο - Λάκης Καραλής".


Ο Γιώργος Βούρος σκηνοθετεί το έργο "Ο πατέρας" του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, που κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου στο θέατρο "Βαφείο - Λάκης Καραλής".
Το 2012 έχει καθιερωθεί ως Ετος Στρίντμπεργκ. "Ο έρωτας ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα είναι άγριος αγώνας, εξοντωτικός πόλεμος", λέει ο Στρίντμπεργκ στο έργο, καθώς και "... ζήσαμε τη ζωή μας χωρίς να την καταλάβουμε, τη ζήσαμε σαν μικρά παιδιά γεμάτα φαντασίες και όνειρα, γεμάτα ιδανικά και ψευδαισθήσεις. Ωσπου επιτέλους ξυπνήσαμε με το κεφάλι κάτω και τα πόδια ψηλά - κι αυτός που μας ξύπνησε ήταν κι αυτός υπνοβάτης...".
Παίζουν: Γιώργος Βούρος, Σπύρος Δημακόπουλος, Δημήτρης Ανδριανός, Λάμπρος Κόκκορης, Σπύρος Δημακόπουλος, Μαρία Σκούπα, Θοδωρής Ανθόπουλος, Λαμπρινή Λίβα, Ελένη Σταυράκη-Κοντοσταύλου.

«Ζωή στο θέατρο» με Στέργιογλου και Γάκη


  • «RABBITHOLE»
  • Ο Χρήστος Στέργιογλου και ο Κώστας Γάκης πρωταγωνιστούν στο έργο του Ντέιβιντ Μάμετ "Η ζωή στο θέατρο" που παρουσιάζεται στο θέατρο "Rabbithole", σε μετάφραση-σκηνοθεσία Αλέξη Ρίγλη.
«Ζωή στο θέατρο» με Στέργιογλου και Γάκη
Ο Χρήστος Στέργιογλου και ο Κώστας Γάκης πρωταγωνιστούν στο έργο του Ντέιβιντ Μάμετ "Η ζωή στο θέατρο" που παρουσιάζεται στο θέατρο "Rabbithole", σε μετάφραση-σκηνοθεσία Αλέξη Ρίγλη. Γραμμένο το 1977, το έργο του Ντέιβιντ Μάμετ μιλάει για τη σύνθετη διαδικασία της παράδοσης της σκυτάλης από τη μία γενιά στην επόμενη, μέσα από τη σχέση δυο ηθοποιών, του Ρόμπερτ και του Τζον, και τις κωμικοτραγικές καταστάσεις που ζουν, πάνω και πίσω από τη σκηνή, στο θέατρο ρεπερτορίου στο οποίο εργάζονται. "Το έργο είναι κωμωδία.
Είναι, κατά κάποιον τρόπο, η απομόνωση μιας στιγμής [...] είναι η στιγμή της αναγνώρισης της θνητότητας, αυτή η στιγμή που η νεότερη γενιά αναγνωρίζει και αποδέχεται την ευθύνη της και η παλαιότερη αρχίζει να αποσύρεται" σημειώνει ο συγγραφέας.

Ο νάρκισσος Αντερσεν και η Λαίδη Ελγιν


  • ΣΤΟ ΑΙΘΡΙΟ ΤΟΥ ΕΠΙΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ
  • Σκηνικές συνθέσεις πάνω σε κείμενα ξένων περιηγητών, που εστιάζουν στην ανακάλυψη της Ελλάδας, στο "Dance me to the end of Greece #1"
Στην παράσταση, ο πρώιμος Βύρωνας ερωτεύεται νεαρούς στην Αθήνα του 1811, ενώ η Λαίδη Ελγιν προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή του άντρα της διευκολύνοντας τη μεταφορά των Μαρμάρων στην Αγγλία....
Στην παράσταση, ο πρώιμος Βύρωνας ερωτεύεται νεαρούς στην Αθήνα του 1811, ενώ η Λαίδη Ελγιν προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή του άντρα της διευκολύνοντας τη μεταφορά των Μαρμάρων στην Αγγλία....
"Οι Ελληνες είναι γρήγοροι στην αντίληψη και φλογεροί στην εκτέλεση των έργων", λέει ένας περιηγητής που επισκέφτηκε την Ελλάδα, ενώ ο Βύρωνας διαπιστώνει πως "Το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι οι Έλληνες είναι παλιοψεύτες. Ποτέ δεν υπήρξε τόση ανικανότητα για ειλικρίνεια από τότε που η Εύα ζούσε στον Παράδεισο".
"Τα κείμενα των Περιηγητών θέτουν την πρόκληση να αναμετρηθείς με το βλέμμα του Αλλου", σημειώνει η σκηνοθέτης της παράστασης Κυριακή Σπανού, "Dance me to the end of Greece #1". Πρόκειται για μια σκηνική σύνθεση κειμένων ξένων περιηγητών - ταξιδιωτών, που εστιάζουν στην ανακάλυψη της Ελλάδας από τους Ρομαντικούς, κατά την κρίσιμη περίοδο κατασκευής της εθνικής μας ταυτότητας, και στο θέμα της αρχαιολατρίας και της αρχαιοκαπηλίας η οποία κυριαρχούσε το 19ο αιώνα.
Το "Dance me to the end of Greece #1" είναι το πρώτο μέρος ενός μεγάλου πρότζεκτ που θα συνεχιστεί με διαφορετικές σκηνικές συνθέσεις πάνω σε διαφορετικά κείμενα Ξένων Περιηγητών ανάλογα με τον χώρο (ταξιδιωτικό προορισμό), το θέμα και τις εκάστοτε συνθήκες (το περιεχόμενο του "Dance me to the end of Greece #2" θα αφορά στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα). Πρώτος σταθμός το αίθριο του Επιγραφικού Μουσείου, στις 23, 24 και 25 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο του θεσμού "Ευρωπαϊκές Μέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς", σε συνδιοργάνωση με το Μουσείο.

Thursday, September 15, 2011

Το «Τρίτο Στεφάνι» επιστρέφει στη σκηνή


Το έργο του Κώστα Ταχτσή ανεβαίνει για περιορισμένες παραστάσεις, σε μια υπερπαραγωγή που σκηνοθετεί ο Σταμάτης Φασουλής με 24 ηθοποιούς


Η Νένα Μεντή υποδύεται την Εκάβη στο «Τρίτο Στεφάνι»
Η Νένα Μεντή υποδύεται την Εκάβη στο «Τρίτο Στεφάνι»
Ηταν στοίχημα κερδισμένο που πολλοί το χάρηκαν, γι' αυτό επιστρέφει στη σκηνή. Ο λόγος για το "Τρίτο Στεφάνι", το έργο που καθιέρωσε τον Κώστα Ταχτσή και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από το Εθνικό Θέατρο την περίοδο 2009-2010, ανεβαίνει για περιορισμένες παραστάσεις στο "Παλλάς", από τις 28 Σεπτεμβρίου, σε συμπαραγωγή της Ελληνικής Θεαμάτων και του Εθνικού Θεάτρου.
Ο Σταμάτης Φασουλής που σκηνοθετεί (υπεύθυνος και για τη θεατρική διασκευή με τον Θανάση Νιάρχο) την (από όλες τις απόψεις) υπερπαραγωγή, ήλθε ξανά αντιμέτωπος με την παράσταση, μια παράσταση που είχαν θερμά αγκαλιάσει οι θεατές. "Δεν μου έχει ξανατύχει. Είναι έντονα συγκινητικό το ότι δεν ήθελα να αλλάξω τίποτα" σχολιάζει. "Μόλις το τολμούσα, η παράσταση... κλώτσαγε!". Ισως γιατί είναι "φιλτραρισμένη από την αγάπη του κοινού. Αυτό που φτιάχνεις στην πρόβα και φιλτράρεται από την αγάπη του κοινού έχει μια άλλη αξία, δεν το πειράζεις". Υπάρχει, ωστόσο, κάτι που άλλαξε, όπως παραδέχθηκε, κι αυτή ήταν η σκηνή του κατοχικού πάρτι, που είχε αέρα μουσικοχορευτικού θεάματος κι αποπροσανατόλιζε το όλον. "Δεν υπάρχει τίποτα νοσταλγικό στην παράσταση αλλά μόνο συγκίνηση" παραδέχτηκε.
Δύο γυναίκες οικείες, γεμάτες δύναμη και αδυναμίες, ξετυλίγουν μπροστά μας το νήμα της ζωής τους: γάμοι, απιστίες, διαζύγια, θάνατοι, οικονομικές αποτυχίες, οικογενειακά δράματα. Η προσωπική, μικρή τους ιστορία είναι δεμένη με τη μεγάλη ιστορία, με την ιστορία της νεότερης Ελλάδας - τα κυριότερα γεγονότα του πρώτου μισού του περασμένου αιώνα -ο Μακεδονικός Αγώνας, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, η Μικρά Ασία, ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, η Κατοχή- περνάνε μπροστά μας μέσα από το έργο. Aλλοτε καθοριστικά και άλλοτε σαν φόντο σε ένα συναισθηματικό τοπίο.
Το τρίτο στεφάνι της Νίνας -ο τελευταίος γάμος της με τον άνδρα της και γιο της Εκάβης- είναι το σημείο που η ιστορία ξεκινά και τελειώνει. Eνας κύκλος που κλείνει μέσα του όλο το πάθος των δύο ηρωίδων για τη ζωή, τον αγώνα για επιβίωση, τη σκληρότητα, την τρυφεράδα αλλά και το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό τους, που μεταφέρεται στη σκηνή του θεάτρου.
Το "Τρίτο Στεφάνι", ένα από τα σημαντικότερα νεοελληνικά μυθιστορήματα, εκδόθηκε το 1962. Εργο αυτοβιογραφικό, με πρόσωπα από τη ζωή και τις μνήμες του συγγραφέα, σκιαγραφεί με πρωτόγνωρο για την εποχή του τρόπο ένα κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας μέσα από τη ματιά δύο γυναικών, της Νίνας και της Εκάβης. Πόσο όμως συνομιλεί με το σήμερα; "Κάθε έργο χρωματίζεται από την εποχή που το ανεβάζεις. Ομως, δεν μπορεί να μεταφερθεί ατόφιο το σημερινό πρόβλημα σε μία παράσταση" απαντά ο σκηνοθέτης. "Βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι... Αλλά, αν κάνουμε μια καλή παράσταση, ανασαίνουμε. Θα χαρούμε, εάν σε αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς η παράσταση λειτουργήσει σαν όαση πολιτισμού και συγκίνησης".
Τα σκηνικά φιλοτέχνησε η Ελλη Παπαγεωργακοπούλου, τα κοστούμια η Ντένη Βαχλιώτη, η μουσική σύνθεση-επιμέλεια είναι του Θοδωρή Οικονόμου, η κίνηση της Αποστολίας Παπαδαμάκη, η μουσική διδασκαλία της Μελίνας Παιονίδου και οι φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλου. Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώργος Λύρας. Πρωταγωνιστούν: Νένα Μεντή, Φιλαρέτη Κομνηνού, Γιάννης Στάνκογλου, Τάνια Τρύπη. Συμμετέχουν είκοσι ακόμη ηθοποιοί.
  • ΚΑΘΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ
  • "Θα ήθελα κάθε δύο χρόνια να ανεβαίνει το ''Τρίτο Στεφάνι'' για 10 ημέρες" λέει ο Σταμάτης Φασουλής. "Είναι σημαντικό να παίζεται ένα έργο στο οποίο φαίνεται μια άλλη Ελλάδα που δεν είναι και η καλύτερη..." σύμφωνα με την Εκάβη-Νένα Μεντή. Η Φιλαρέτη Κομνηνού αισθάνεται μια "αφόρητη χαρά που επιστρέφει στον ρόλο της Νίνας, καθώς και απέραντη τρυφερότητα απέναντι στους χαρακτήρες".
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ, ΕΘΝΟΣ, 15/9/2011

ΚΘΒΕ: Στον αέρα οι «Αερίτες» από τη στάση εργασίας


Με στάσεις εργασίας αύριο και μεθαύριο απαντούν οι εργαζόμενοι του ΚΘΒΕ στην εργασιακή εφεδρεία, η οποία έρχεται να προστεθεί στα ήδη υπάρχοντα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Χθες ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ, Σωτήρης Χατζάκης, βρέθηκε στην Αθήνα για να συζητήσει τα προβλήματα με τους αρμόδιους υπουργούς και πήρε τη διαβεβαίωση ότι σήμερα πρόκειται να καταβληθούν τα δεδουλευμένα του Αυγούστου.
Λόγω της στάσης εργασίας ίσως να μη γίνει η παράσταση χορού της ομάδας σύγχρονου χορού «Αερίτες», που εντάσσεται στα «Δημήτρια» και επρόκειτο να δοθεί αύριο στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Με τις κινητοποιήσεις τους οι εργαζόμενοι στο ΚΘΒΕ δηλώνουν την αντίθεσή τους στην εφαρμογή της εργασιακής εφεδρείας στο ΚΘΒΕ, καθώς, όπως επισημαίνει ο πρόεδρός τους, Γιώργος Αντωνιάδης, δεν υπάρχει πλεονάζον προσωπικό. Τα τελευταία δύο χρόνια το προσωπικό του θεάτρου μειώθηκε κατά 45%, τονίζει, ενώ το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας έρχεται να προστεθεί στη μη ανανέωση των συμβάσεων 35 συμβασιούχων τον Μάιο, στις συνεχείς καθυστερήσεις καταβολής της μισθοδοσίας, στην 8μηνη καθυστέρηση καταβολής υπερωριών, εξαιρέσιμων και κυριακάτικων αποδοχών. Οι ηθοποιοί και οι εργαζόμενοι στο ΚΘΒΕ κατήγγειλαν στην Επιθεώρηση Εργασίας το πρόβλημα της καθυστέρησης καταβολής μισθών και των άλλων αποδοχών τους.

«Τρίτο Στεφάνι» πάλι στο Παλλάς


  • «Θα 'θελα κάθε δύο χρόνια να παίζεται το «Τρίτο Στεφάνι» για 10 μέρες», λέει ο Σταμάτης Φασουλής αποκαλύπτοντας τη σχέση... εξάρτησης που έχει αναπτύξει για τη μεγάλη (σε δική του σκηνοθεσία) εμπορική επιτυχία του Εθνικού Θεάτρου (τη σεζόν 2009-2010) που στις 28 του μήνα ξανανεβαίνει έπειτα από δύο χρόνια για 20 παραστάσεις στο Παλλάς.

Το θεατρικό έργο του Κ. Ταχτσή αποτέλεσε εμπορική επιτυχία του Εθνικού Θέατρου τη σεζόν 2009-2010
Μην περιμένετε αλλαγές. Θα είναι η ίδια παράσταση με τους ίδιους ηθοποιούς: Νένα Μεντή, Φιλαρέτη Κομνηνού, Χρήστος Στάνκογλου, Τάνια Τρύπη και Μαρία Ζορμπά.
Η Νίνα, η Εκάβη, ο Δημήτρης, ο Ντίνος, η Ελένη, η Πολυξένη θα «ξαναζήσουν» τα πάθη της Ελλάδας, από τους Βαλκανικούς Πολέμους ώς τον Εμφύλιο, ζωντανεύοντας τον διαχρονικό λογοτεχνικό «κλαυσίγελο» του Κώστα Ταχτσή (τη διασκευή συνυπογράφουν ο Σταμάτης Φασουλής και ο Θανάσης Νιάρχος).
Οχι πως ο Φασουλής δεν επιχείρησε να αλλάξει κάποιες σκηνές. «Το αποπειράθηκα δύο-τρεις φορές αλλά η παράσταση "κλότσησε"», αναφέρει. Αλλωστε, «η παράσταση είναι φιλτραρισμένη από την αγάπη του κοινού. Αυτό λοιπόν που φτιάχνεις στην πρόβα και φιλτράρεται από την αγάπη του κοινού, δεν το πειράζεις, όπως έλεγαν οι παλιοί. Την επιτυχία δεν την πειράζεις!».

Wednesday, September 14, 2011

ΚΘΒΕ - ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κόντρες για την αναβίωση του «Μεγάλου μας Τσίρκου»


Εστω και χωρίς τον πρώτο του σκηνοθέτη - παραγωγό - πρωταγωνιστή Κώστα Καζάκο, «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» θα ανεβεί στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Ο Κώστας Καζάκος (βουλευτής Επικρατείας του ΚΚΕ σήμερα) αρχικά δέχτηκε τη συμμετοχή στην προγραμματιζόμενη για τον Ιανουάριο του 2012 παράσταση και την ανάληψη της σκηνοθεσίας της με κάποιες ενστάσεις. Με χτεσινή επιστολή του όμως, αναφέρεται στις επιφυλάξεις και τους κινδύνους (καλλιτεχνικούς και οικονομικούς) που θα εγκυμονούσε ένα τέτοιο εγχείρημα και υπογραμμίζει πως παρ' ότι ο ίδιος πρότεινε ότι για να πετύχει κάτι αντίστοιχο σήμερα - 38 χρόνια μετά το ιστορικό ανέβασμα - χρειάζονται τουλάχιστον 50 ηθοποιοί, ειδικός σχεδιασμός τριών σκηνών και μια φεστιβαλικού τύπου παράσταση, τίποτα απ' όλα αυτά δεν προβλέπεται στους σχεδιασμούς του ΚΘΒΕ.
«Η ιδιαίτερη σχέση μου με την παλιά παράσταση δεν μου επιτρέπει άλλη αντιμετώπιση. Με στενοχωρεί το γεγονός ότι μέχρι και τις τελευταίες μέρες στις ανακοινώσεις του ΚΘΒΕ εμπλέκεται το όνομά μου ως υπεύθυνου της παράστασης» τονίζει ο Κώστας Καζάκος.
Η διαφωνία και η ανταλλαγή επιστολών ξεκίνησε όταν το ΚΘΒΕ μετέφερε δύο μήνες νωρίτερα την πρεμιέρα (είχε ανακοινωθεί για τον Ιανουάριο του 2012 και μεταφέρθηκε στο τρίτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου 2011) παρά τις ενστάσεις του Κώστα Καζάκου.
«Η διαφωνία του κ. Καζάκου για τη συμμετοχή του στη συγκεκριμένη παράσταση κινήθηκε σε επίπεδο οικονομικό και καλλιτεχνικό. Ομως κάθε κείμενο εμβιώνεται από τις καινούργιες γενιές και επαναπροσδιορίζεται στον χώρο και στον χρόνο. Για τους λόγους αυτούς, το ΚΘΒΕ προχωρεί σε συμπαραγωγή με το θέατρο "Ακροπόλ" στο ανέβασμα του έργου με την τιμητική για εμάς συμμετοχή του κ. Σταύρου Ξαρχάκου, όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί» τονίζεται σε ανακοίνωση του ΚΘΒΕ, την οποία υπογράφει ο καλλιτεχνικός του διευθυντής Σωτήρης Χατζάκης.
ΤΑ ΝΕΑ, 14/9/2011

Εφηβικό Θέατρο εντός των τειχών! Αριστοφάνη - Όρνιθες

Μια rock παράσταση για εφήβους (και όχι μόνο!…)


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: Ένα φρέσκο θεσμό στην Ελλάδα, που συνδυάζει τη θεατρική πράξη και τη νέα παιδαγωγική προτείνει η σκηνοθέτης και θεατροπαιδαγωγός Τζωρτζίνα Κακουδάκη και η ομάδα 4Frontal, σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Επιλέξαμε το έργο Όρνιθες γιατί: Είναι ένα κείμενο οικείο και ελληνικό που διδάσκονται, θα διδαχθούν ή έχουν διδαχθεί οι μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (διδάσκεται στην Γ΄Γυμνασίου). Η θεματική του έργου εμπλουτίζει τη φαντασία και διευρύνει τους σύγχρονους πολιτικούς και περιβαντολογικούς προβληματισμούς : πώς αντιλαμβανόμαστε την κοινωνία γύρω μας, τί μπορούμε να προτείνουμε για να την κάνουμε καλύτερη, πώς η ουτοπία μιας καλύτερης Πολιτείας μπορεί να βελτιώσει την καθημερινότητά μας. Είναι μια σκηνική πράξη που μπορεί να διευρύνει την πολιτική σκέψη: Αριστοφάνης προτείνοντας μια ουτοπία, τη Νεφελοκοκκυγία μας φέρνει αντιμέτωπους στο "εδώ και τώρα" της σκηνής, για να φανταστούμε μια καλύτερη κοινωνία και να σκεφτούμε από κοινού πώς μπορούμε να τη βελτιώσουμε την παρούσα. Η παράσταση θα παίζεται τις καθημερινές σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και θα συνοδεύεται από ένα θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα για τους μαθητές. Στόχος μας είναι οι Όρνιθες “μεταφέρουν” τα πολιτικά, ηθικά, μεταφυσικά, περιβαντολογικά θέματα του έργου του Αριστοφάνη στα μέτρα της σημερινής πραγματικότητας με το συνδυασμό τριών βασικών αιτημάτων του σύγχρονου σχολείου : την αισθητική απόλαυση, την ψυχαγωγία και την διαθεματική βιωματική παιδαγωγική Σκηνοθεσία- Διασκευή : Τζωρτζίνα Κακουδάκη Χορογραφία : Πατρίσια Απέργη Κοστούμια : Δήμητρα Λιάκουρα Σκηνική Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης Μουσική Σύνθεση: Σπύρος Πανταζής Βοηθός Σκηνοθέτη/Φωτογραφίες: Αριστέα Σταφυλαράκη Διδασκαλία κρουστών: Λαμπρίνα Αρβανιτίδου Θεατροπαιδαγωγικό Υλικό : Ηρώ Ποταμούση, Τζωρτζίνα Κακουδάκη, Ζωή Λυμπεροπούλου Παίζουν : Απόστολος Κουτσιανικούλης, Ελένη Κουτσιούμπα, Γιώργος Ματαράγκας, Πάνος Τοψίδη

Μύθοι ανεκπλήρωτου έρωτα στην γκαλερί ΚΝΟΤ



Με μια αρχαία ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα, αυτού της Ηχούς για τον Νάρκισσο, ξεκινά τη φετινή καλλιτεχνική σεζόν η ΚΝΟΤ Gallery της οδού Μιχαλακοπούλου 206. Πρόκειται για την χοροθεατρική "παράσταση μικρού μήκους" Ηχώ + Νάρκισσος, που παρουσιάζεται από την Παρασκευή και έως τις 26/9, σε σκηνοθεσία Θέμελη Γλυνάτση.
Η Ηχώ, σύμφωνα με την εκδοχή του μύθου που παραδίδει ο Οβίδιος στιςΜεταμορφώσεις του, ήταν μια νύμφη που είχε το χάρισμα να πείθει με τον λόγο και γι' αυτό ο Δίας την χρησιμοποιούσε για να απασχολεί την Ήρα, ώστε να μπορεί ελεύθερα να την απατά. Ανακαλύπτοντας το τέχνασμα, η Ήρα τιμωρεί την Ηχώ, στερώντας της τη δυνατότητα να επικοινωνεί με τους άλλους, καθώς μπορούσε μόνο να επαναλαμβάνει τα λόγια τους. Έτσι, η Ηχώ που είναι ερωτευμένη με τον Νάρκισσο, δεν καταφέρνει να τον γοητεύσει με τα λόγια της και μεταμορφώνεται σε πέτρα, δίπλα σ’ ένα ποτάμι. Ο Νάρκισσος έμεινε να κοιτά τον εαυτό του, καθρεφτισμένο στο ποτάμι. Έκτοτε η Ηχώ έγινε η φωνή που τον καλεί, αντίλαλος απελπισίας και πόνου.
Με αφορμή την αρχαία αυτή ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα, η παράσταση εξερευνά τη δυναμική της ερωτικής επιθυμίας, ιδίως τον κενό χρόνο, καθώς ο εραστής περιμένει μάταια μια ανταπόκριση από το αντικείμενο του πόθου του. Χωρισμένοι ο ένας από τον άλλον σε δυο διαφορετικούς χώρους, χωρίς τη δυνατότητα επικοινωνίας, οι δυο ηθοποιοί (Βασιλική Ανδρέου και Γιώργος Σεραφειμίδης) κατασκευάζουν δυο εικαστικά περιβάλλοντα με μόνο τους σύμμαχο το σώμα, το φως και τον ήχο.

"Purgatorio" στη Θεσσαλονίκη




Την έννοια του καθαρτηρίου εξερευνά η θεατρική ομάδα anaimos, στο Purgatorio, ένα σκηνικό πείραμα «δημόσιων» σωμάτων σε κοινή συνθήκη, που παρουσιάζει από σήμερα έως και τις 17/9 στους χώρους του contACT art club, της οδού Γιαννιτσών. Πέντε ερμηνευτές επί σκηνής επιχειρούν μια προσωπική κατάθεση για την έννοια της "κάθαρσης", σε μια σκηνική διαμαρτυρία αφιερωμένη στο τέλος της εποχής που διανύουμε και στα θύματά της... Η ιδέα, η σκηνοθεσία, η δραματουργική επεξεργασία και η μουσική επιμέλεια είναι του Μιχάλη Πανάδη, ενώ ερμηνεύουν ο ίδιος και οι Έβελυν Ασουάντ, Δώρα Μπογιατζή, Αγγελική Σδράνη, Γιώργος Σουλεϊμάν.

"Τσίρκο" χωρίς τον Κ. Καζάκο

Χωρίς τον Κώστα Καζάκο, που αρχικά φερόταν ως σκηνοθέτης της παράστασης, πρόκειται να ανέβει τελικά από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος η παράσταση του έργου του Ι. Καμπανέλλη Το μεγάλο μας τσίρκο. Σύμφωνα με ανοιχτή επιστολή του τοτινού πρωταγωνιστή, η ιδέα μιας καινούργιας παράστασης του Τσίρκου δεν του ήταν ξένη (όπως και στον Ι. Καμπανέλλη), πόσο μάλλον που "οι συγκυρίες έχουν επαναφέρει το έργο του Καμπανέλλη στην επικαιρότητα κατά τρόπο δραματικό"...
Έτσι, παρά τους φόβους και τις επιφυλάξεις για "τους κινδύνους που εγκυμονεί ένα τέτοιο εγχείρημα", συμφώνησε με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του οργανισμού να το επιχειρήσει, με στόχο να παρουσιαστεί η παράσταση τον Ιανουάριο, με την ευκαιρία του εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.

"Όχι" Χατζάκη στην εργασιακή εφεδρεία

Άμεση και σαφής η δήλωση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΚΘΒΕ Σωτήρη Χατζάκη σχετικά με τη διαδικασία της εφεδρείας, στην οποία η κυβέρνηση έσπευσε να εντάξει τους κρατικούς πολιτιστικούς φορείς δίχως να λάβει υπόψη την ιδαιτερότητα του ρόλου και της λειτουργίας τους. "Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος δεν έχει πλεονάζον προσωπικό" δηλώνει ρητά και προς όλες τις κατευθύνσεις, υπενθυμίζοντας ότι "εκκρεμεί η λύση για την εξαίρεση των Κρατικών Σκηνών από το καθεστώς των ΔΕΚΟ" και επισημαίνοντας εν τέλει το αυτονόητο, ότι "η ιστορική φυσιογνωμία του ΚΘΒΕ δεν πρέπει να αλλοιωθεί και η δραστηριότητά του στην πόλη της Θεσσαλονίκης, στη Βόρεια Ελλάδα και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη δεν πρέπει να παρεμποδιστεί".

Χωρίς τον Καζάκο το «Μεγάλο μας τσίρκο»


Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΦΩΝΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΚΘΒΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ


Χωρίς τη συμμετοχή του Κώστα Καζάκου, αλλά σε συμπαραγωγή με το θέατρο «Ακροπόλ», θα παρουσιαστεί από το ΚΘΒΕ το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο».
Ο Κώστας Καζάκος και η Τζένη Καρέζη στο θεατρικό του Ι. Καμπανέλλη του 1973Ο Κώστας Καζάκος και η Τζένη Καρέζη στο θεατρικό του Ι. Καμπανέλλη του 1973Το έργο θα παρουσιαστεί με τη συμμετοχή του Σταύρου Ξαρχάκου, όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί, και θα ανεβεί στην Κεντρική Σκηνή του ΚΘΒΕ στο τρίτο 10ήμερο του Νοεμβρίου. Αμέσως μετά θα μεταφερθεί στη σκηνή του «Ακροπόλ».
«Με στενοχωρεί μόνο το γεγονός ότι μέχρι και τις τελευταίες μέρες στις ανακοινώσεις του ΚΘΒΕ εμπλέκεται το όνομά μου, ως υπεύθυνου της παράστασης», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Κ. Καζάκος.
  • «Φεστιβαλικό γεγονός»

Διευκρινίζει ότι δεν συμμετέχει στην παραγωγή, καθώς διαφώνησε με το ΚΘΒΕ για τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να παρουσιαστεί το έργο και ότι οι μεταξύ τους συζητήσεις έληξαν τον περασμένο Αύγουστο.
Ο ίδιος, τονίζει, φανταζόταν την παράσταση σαν «ένα φεστιβαλικό γεγονός ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, που θα χτιστεί σε μεγάλο χώρο, με τρεις σκηνές και πασαρέλα, και θα παιχτεί για πέντε με δέκα παραστάσεις, όσο χρειάζεται για να υποδεχτεί το κοινό που θα επιθυμούσε να το δει. Και όχι σε ένα συμβατικό θέατρο, ιταλικού τύπου, της μιας υπερυψωμένης σκηνής, που θα ανοίξει τις πόρτες του για καθημερινές παραστάσεις, όπως συνηθίζεται».
Υπενθυμίζει ότι όταν το έργο παίχτηκε στη Θεσσαλονίκη, τον Σεπτέμβριο του 1973, στο Παλέ ντε Σπορ, και σε 6 μόνο παραστάσεις, το παρακολούθησαν 52.000 θεατές. «Η ιδιαίτερη σχέση μου με την παλιά παράσταση δεν μου επιτρέπει άλλη αντιμετώπιση», υπογραμμίζει. Τονίζει επίσης ότι η μεταφορά του έργου από το ΚΘΒΕ στον Νοέμβριο του 2011, αντί του Ιανουαρίου του 2012 όπως αρχικά είχε προγραμματιστεί, άφηνε ελάχιστο χρόνο για την προετοιμασία της παράστασης.
«Οι συζητήσεις μας έληξαν μέσα στον Σεπτέμβριο», λέει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ, Σωτήρης Χατζάκης, διευκρινίζοντας ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως αντιπαράθεση μεταξύ του ιδίου ή του ΚΘΒΕ με το Κ. Καζάκο. Αποδίδει σε λάθος ή παρανόηση την αναφορά για συνεργασία του στην παράσταση, καθώς το ΚΘΒΕ, πέραν της ανακοίνωσης του καλλιτεχνικού προγραμματισμού, που αναφέρει τον Κώστα Καζάκο ως σκηνοθέτη της παράστασης, δεν έχει εκδώσει άλλη ανακοίνωση για το έργο.
  • «Οικονομικό επίπεδο»

«Η διαφωνία του κ. Κώστα Καζάκου για τη συμμετοχή του στη συγκεκριμένη παράσταση κινήθηκε σε επίπεδο οικονομικό και καλλιτεχνικό», αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΚΘΒΕ. «Οι απόψεις του για το έργο σεβαστές και η εκτίμησή μας στο πρόσωπό του δεδομένη. Ομως, κάθε κείμενο εμβιώνεται από τις καινούργιες γενιές και επαναπροσδιορίζεται στο χώρο και στο χρόνο, γιατί αυτό είναι δικαίωμα και υποχρέωση της τέχνης του θεάτρου», επισημαίνεται στην ανακοίνωση.

«Διαζύγιο» Καζάκου με ΚΘΒΕ


  • Οικονομικοί και καλλιτεχνικοί λόγοι οδήγησαν στο διαζύγιο του Κώστα Καζάκου με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

«Διαζύγιο» Καζάκου με ΚΘΒΕ
Οικονομικοί και καλλιτεχνικοί λόγοι οδήγησαν στο διαζύγιο του Κώστα Καζάκου με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Οι δύο πλευρές είχαν δώσει τα χέρια για το ανέβασμα της παράστασης "Το μεγάλο μας τσίρκο" του Ι. Καμπανέλλη, σε σκηνοθεσία Κ. Καζάκου και μουσική Στ. Ξαρχάκου, και η συνεργασία είχε ανακοινωθεί επίσημα στις αρχές του καλοκαιριού από τον διευθυντή του ΚΘΒΕ, Σωτήρη Χατζάκη.Στην πορεία όμως εμφανίστηκαν διαφωνίες, κυρίως αναφορικά με το κόστος της παράστασης, καθώς ο σκηνοθέτης ζητούσε γνωστούς ηθοποιούς και μεγάλα σκηνικά, ενώ επέμενε να παιχτεί στο Παλαί ντε Σπορ.
Αρχικά η παράσταση με το "Μεγάλο μας τσίρκο" είχε προγραμματιστεί για τον Ιανουάριο του 2012, με την ευκαιρία του εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, όμως ο προγραμματισμός άλλαξε και η παράσταση προγραμματίστηκε για τον Νοέμβριο. "Οπότε σταμάτησε κάθε συζήτηση από την πλευρά μου. Η ιδιαίτερη σχέση μου με την παλιά παράσταση δεν μου επιτρέπει άλλη αντιμετώπιση", αναφέρει σε επιστολή του ο Κ. Καζάκος, ενώ το ΚΘΒΕ, σε ανακοίνωσή του, αναφέρεται σε διαφωνίες οικονομικού και καλλιτεχνικού επιπέδου και κάνει γνωστό ότι προχωρεί σε συμπαραγωγή με το θέατρο "Ακροπόλ" για το ανέβασμα του έργου, με τη συμμετοχή του Στ. Ξαρχάκου, όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί. "Οι απόψεις του (σ.σ.: Κώστα Καζάκου) για το έργο είναι σεβαστές και η εκτίμησή μας στο πρόσωπό του δεδομένη. Ομως κάθε κείμενο εμβιώνεται από τις καινούργιες γενιές και επαναπροσδιορίζεται στον χώρο και στον χρόνο, γιατί αυτό είναι δικαίωμα και υποχρέωση της τέχνης του θεάτρου", σημειώνεται στην ανακοίνωση του ΚΘΒΕ. 
ΕΘΝΟΣ, 14/9/2011

Στο παράξενο σύμπαν μιας μητρικής σχέσης


Η ΖΩΗ ΤΗΣ Μ. ΛΥΜΠΕΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΗΣ Μ. ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ

Μαργαρίτα Λυμπεράκη (1919-2001). Η συγγραφέας των «Ψάθινων καπέλων» και σεναριογράφος της «Μαγικής πόλης» (1955) του Νίκου Κούνδουρου και της «Φαίδρας» (1962) του Ζυλ Ντασσέν.
Οι Ρένη Πιττακή και Πέγκυ Τρικαλιώτη υποδυόμενες μάνα και κόρηΟι Ρένη Πιττακή και Πέγκυ Τρικαλιώτη υποδυόμενες μάνα και κόρηΕζησε όλη τη ζωή της αντισυμβατικά χωρίς «πρέπει», αποστασιοποιημένη από το τυπικό πρότυπο της καλής μητέρας. Μαργαρίτα Καραπάνου (1946-2008). Η συγγραφέας του εμβληματικού «Η Κασσάνδρα και ο λύκος». Μίλησε εξ αρχής με θάρρος -όπως λίγοι- για τη μανιοκατάθλιψή της, με την οποία πάλευε ματαίως μέχρι το τέλος.
Δύο Μαργαρίτες. Μάνα και κόρη. Και οι δύο συγγραφείς. Η Λυμπεράκη δοκιμάστηκε και στη θεατρική γραφή -«Δαναΐδες», «Η γυναίκα του Κανδαύλη», «Το μυστικό κρεβάτι», «Ο σπαραγμός». Η Καραπάνου δεν έγραψε ποτέ θέατρο.
Η εκρηκτική ωστόσο σχέση τους, μια σχέση «πυκνή», ακραία, συγκρουσιακή, σχέση αγάπης και μίσους, που συνεχίστηκε ακόμη και μετά το θάνατο της Λυμπεράκη, εμπνέει φέτος τη θεατρική σκηνή και γίνεται πρώτη ύλη της. Η Αντζελα Μπρούσκου, που έχει ασχοληθεί ξανά με έργα της Μαργαρίτας Καραπάνου στο σανίδι («Ναι»), συγκινήθηκε από το de profundis «Η ζωή είναι αγρίως απίθανη- Ημερολόγια 1959-1979» («Ωκεανίδα», επιμέλεια Βασίλης Κιμούλης), δύο δεκαετιών ημερολογιακές καταγραφές της συγγραφέα, αλλά και το τελευταίο σπαρακτικό μυθιστόρημά της «Μαμά» («Ωκεανίδα»). Και τα μετουσιώνει σε υλικό σκηνής που θα παρουσιαστεί στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών από τις 23 Νοεμβρίου, με την ίδια και την Παρθενόπη Μπουζούρη μοναδικές ερμηνεύτριες. Την πρωτότυπη μουσική της παράστασης θα γράψει η Μόνικα.
«Αυτή είναι η αιώνια καταδίκη μου; Να συγκρούομαι με την πραγματικότητα, μια πραγματικότητα πάντα διαφορετική από τα όνειρά μου;», γράφει η Μ. Καραπάνου στο «Η ζωή είναι αγρίως απίθανη». Τα κείμενα του βιβλίου ξεκινάνε το 1959, όταν σε ηλικία 13 ετών ακολουθεί τη μητέρα της στο Παρίσι, και τελειώνουν το 1979, όταν έχει ήδη εκδοθεί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ το πρώτο της βιβλίο «Η Κασσάνδρα και ο λύκος» και η «Le Monde», οι «New York Times» αλλά κι ο Τζον Απντάικ χαιρετούν με ενθουσιασμό το νέο θηλυκό Προυστ, Μπέκετ και Κάφκα μαζί.