Σιωπηλό φινάλε για τον «Μεγάλο Διακριτικό» του Θεάτρου Τέχνης
Γιώργος Δ. Κ. Σαρηγιάννης
Έφυγε από τη ζωή ένας Μεγάλος Διακριτικός του θεάτρου μας. Όπως έζησε: σεμνά και διακριτικά. Ο Βάσος Ανδρονίδης πέθανε στα 78 του χρόνια, το βράδυ της Παρασκευής, στο Θριάσιο Νοσοκομείο, από ανεύρυσμα που διερράγη ύστερα από πτώση του στην αγαπημένη του Λέρο όπου έκανε τις διακοπές του, στο καλοκαιρινό του σπίτι, και, όπως επιθυμούσε, κηδεύτηκε με πολιτική κηδεία- χτες, στο Νεκροταφείο Ζωγράφου- σε στενό κύκλο, και η εκδημία του ανακοινώθηκε κατόπιν. Γεννημένος το 1930 στο Κάιρο, ο Βάσος Ανδρονίδης έφερε την ευγένεια και τον κοσμοπολιτισμό των Αιγυπτιωτών: ένας Κύριος και ένας γλυκύτατος άνθρωπος, με πολλά χαρίσματα. Σπούδασε θέατρο κοντά στον Κάρολο Κουν, στη Δραματική Σχολή του «Θεάτρου Τέχνης» και συμμετείχε, μαθητής ακόμα, στην ιστορική παράσταση με το έργο του Θόρντον Ουάιλντερ «Η μικρή μας πόλη» με την οποία εγκαινιάστηκε το «Υπόγειο»- ένα θέατρο που το έσκαψαν και το έκτισαν οι ίδιοι οι άνθρωποι του αναγεννώμενου τότε «Θεάτρου Τέχνης». Την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση πάντως την έκανε την επόμενη χρονιά με τον θίασο Βίλμας Κύρου. Συνεργάστηκε με θιάσους όπως των Μαίρης Βασιλάκη- Φραγκίσκου Μανέλλη, Μαλαίνας Ανουσάκη, Γκυ Ζιρώ, Δημήτρη Μυράτ- Βούλας Ζουμπουλάκη (σε πολλές παραστάσεις), με το Εθνικό Θέατρο, με τον Δημήτρη Χορν, τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Το 1967 επανέρχεται στο «Θέατρο Τέχνης» και κάνει Ευριπίδη στους «Βατράχους» και Έποπα στους «Όρνιθες», ρόλο που έπαιξε και μετά την μεταπολίτευση, και Αστυνόμο στη «Βαβυλωνία». Ακολουθούν συνεργασίες με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ (ο επώνυμος ρόλος στον «Θείο Βάνια» του Τσέχωφ), με το θέατρο «Μετροπόλιταν» (Τρικούπης στα «Μεγάλα μας χρόνια»), με τους Γιάννη Φέρτη- Ξένια Καλογεροπούλου, Τζένη Καρέζη - Κώστα Καζάκο. Παίζει σε αρκετές παραστάσεις με τον θίασο Στέφανου ΛηναίουΈλλης Φωτίου και από το 1977 και πάλι στο «Θέατρο Τέχνης» ως βασικό στέλεχός του: παίζει πλήθος ρόλων σημαντικών: Σοφοκλή, Αριστοφάνη, Ευριπίδη, Αισχύλο, Καμπανέλλη, Κεχαΐδη- Χαβιαρά, Τσέχωφ, Γκομπρόβιτς, Βάλιε Ινγκλάν κ.ά. Μέχρι το 1993, οπότε αποχωρεί από το θέατρο. Δραστήριος άνθρωπος είχε δουλέψει πολύ για το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Δ.Σ. του μετά τη δικτατορία, είχε διδάξει σε δραματικές σχολές. Σκηνοθέτησε πέντε έργα για το «Ελληνικό Θέατρο Βελγίου» και από το 1981 συμμετείχε ενεργά στην οργάνωση της «Θεατρικής Ομάδας Λέρου» όπου και σκηνοθέτησε δέκα έργα. Τη Λέρο πολύ την είχε αγαπήσει αλλά και η Λέρος τού το ανταπέδωσε. Αφήνει την πολυαγαπημένη του σύζυγο Στάντη, εκλεκτή σύντροφο 56 χρόνων, μία κόρη και τρία εγγόνια.Μία εικόνα του κρατώ: 1988, Υπόγειο του «Θεάτρου Τέχνης», «Φιντανάκι» του Παντελή Χορν, και ο Βάσος Ανδρονίδης στον ρόλο του Κυρ Αντώνη εκλύει κύματα στοργής, τρυφερότητας και συγκίνησης. Κάπως έτσι έφυγε και από τη ζωή.
No comments:
Post a Comment