Monday, October 27, 2014

Το CSI Kids στο Μεταξουργείο!

  • «CSI Kids: Το μυστήριο του Πάρκου» είναι ο ο τίτλος της κωμικής παράστασης μυστηρίου για παιδιά που έρχεται να διασκεδάσει τους μικρούς φίλους και να τους συμπαρασύρει σε μια αλησμόνητη θεατρική περιπέτεια.

Το CSI Kids είναι γεγονός!
Η παράσταση παίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και θα φιλοξενηθεί στον θεατρικό χώρο “El Convento del Arte”, στο Μεταξουργείο από τις 2 Νοεμβρίου.
Πρόκειται για το πρωτότυπο έργο της εκπαιδευτικού Φιλιώς Λαζανά, σε σκηνοθεσία Λιάνας Μεσάικου. Απευθύνεται σε παιδιά 7 ετών και πάνω που θέλουν γνωρίσουν από κοντά το επάγγελμα του ντετέκτιβ και να γίνουν και τα ίδια ντετέκτιβ για μια μέρα!

ΚΘΒΕ: Παράταση στη ροκ όπερα για τον Αλέξανδρο

  • Παρατείνονται οι παραστάσεις της μουσικοθεατρικής παράστασης «Alexander the Great. Rock Opera» του Κώστα Αθυρίδη, που ανέβασε το ΚΘΒΕ, σε σκηνοθεσία του ίδιου του συνθέτη και του καλλιτεχνικού διευθυντή του θεάτρου, μετά τη μεγάλη ανταπόκριση που βρήκε στο κοινό.
Παράταση στη ροκ όπερα για τον Αλέξανδρο
Οι παραστάσεις ξεκίνησαν στις 23 Οκτωβρίου στο Βασιλικό Θέατρο και, όπως ανακοινώθηκε, θα δοθούν δύο επιπλέον παραστάσεις την Παρασκευή και το Σάββατο.

Ο «Alexander the Great. Rock Opera» είναι μια λαμπερή παραγωγή που παρουσιάζεται στα αγγλικά με υπέρτιτλους στα ελληνικά, στην οποία παίρνουν μέρος 40 ηθοποιοί, τραγουδιστές και χορευτές και 14 μουσικοί, με την οποία επιχειρείται μια μουσική προσέγγιση της ζωής και της προσωπικότητας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

ΜΑΡΙΑ ΠΡΩΤΟΠΑΠΠΑ: «Τα παιδιά είναι αθώα, οι ενήλικες όχι...»

  • Από τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της, καλλιτέχνις με ευαισθησίες και κοινωνικές ανησυχίες, η Μαρία Πρωτόπαππα πρωταγωνιστεί στον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας» του Δημητρίου Κορομηλά, που παρουσιάζεται στο θέατρο «Παλλάς».
«Τα παιδιά είναι αθώα, οι ενήλικες όχι...»
Δεν ήξερε το κείμενο, μέχρι που της το πρότεινε ο σκηνοθέτης, Πέτρος Ζούλιας. Διαβάζοντάς το ένιωσε ότι το «διαπερνά ένα μαγικό ρεύμα».
Ο κόσμος του «φούσκωσε» μέσα της, επισκεπτόμενη το χωριό της. «Τότε με συνεπήρε. Ενιωσα ότι το χρειάζομαι για να αισθανθώ άνθρωπος», λέει. «Ο ''Αγαπητικός'' μου υπενθυμίζει πως κάπου ανήκω». Διαβάζοντάς τον «με έπιασε ένας πόνος. Θέλησα να κοιτάξω λίγο πίσω. Να δω από πού προερχόμαστε». Και «είδα έναν κόσμο όπου υπάρχει φιλότιμο, πίστη στον συνάνθρωπο, ηθικοί νόμοι». Βέβαια, το παρελθόν δεν είναι «πανάκεια. Δεν το καθαγιάζω. Το να νοσταλγούμε καθετί παλιό δεν σημαίνει πως ήταν και καλό. Δεν θα ήθελα με τίποτα να ζήσω στο παρελθόν αλλά ναι, αναγνωρίζω πως η φλόγα της ανθρωπιάς και της πίστης του μου λείπει».

Δημήτρης Καταλειφός: «Στη σκηνή δείχνω τα αληθινά μου συναισθήματα, όχι στη ζωή»

Δημήτρης Καταλειφός: «Στη σκηνή δείχνω τα αληθινά μου συναισθήματα, όχι στη ζωή»

Ο πρωταγωνιστής της «Εκδοχής του Μπράουνινγκ» μιλάει για την πετυχημένη παράσταση που ανεβαίνει δεύτερη χρονιά, τη ζωή με προσωπεία ρόλων, τον θεατρικό πληθωρισμό της Αθήνας και τις ανερχόμενες ομάδες καλλιτεχνών που ψάχνουν μια θέση στον χάρτη

Εθνικό Θέατρο: Κέρδη τους πρώτους 13 μήνες στην μετά-Χουβαρδά εποχή

Τα σημάδια ήταν εμφανή από την πρώτη περίοδο της καλλιτεχνικής του διεύθυνσης: ο Σωτήρης Χατζάκης είναι ένας άνθρωπος που αρέσκεται στα νούμερα. Οπως με νούμερα, στοιχεία και αριθμούς απάντησε τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν παρουσίασε τα έσοδα του πρώτου τριμήνου της θητείας του, έτσι κάνει και τώρα. Αυτή τη φορά η ανακοίνωση έρχεται από τον πρόεδρο του Δ.Σ. Γιώργο Στεφανάκη, και συμπληρώνεται από τα οικονομικά στοιχεία των πρώτων 13 μηνών του μετά-Χουβαρδά, Εθνικού.

Θέατρο Τέχνης: Παράσταση-αφιέρωμα στα 60χρονα της σκηνής του Υπογείου


Εξήντα χρόνια λειτουργίας συμπληρώνει φέτος η σκηνή του Υπογείου του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν στην οδό Πεσμαζόγλου και το γιορτάζει με μία παράσταση- αφιέρωμα, δια χειρός Κωστή Καπελώνη, που ταξιδεύει τους θεατές στα θεατρικά κείμενα που καθόρισαν το ρεπερτόριό του. Η παράσταση, με τίτλο «Υπόγειο στο φως», είναι μια ονειρική ιστορία που κινείται χρονικά ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν, και σε συνδυασμό με ένα πλούσιο εικαστικό και οπτικό υλικό επιχειρεί να φωτίσει τα στοιχεία εκείνα που καθιστούν την ιστορία του Τέχνης διαχρονική και επίκαιρη.

Sunday, October 26, 2014

«The house that will not stand»

Μια τυραννική μητέρα καταδυναστεύει τις κόρες της, σ’ ένα σπίτι βυθισμένο στο πένθος. Εμπνευσμένο από το δράμα του Λόρκα «Το σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα», το έργο του νεαρού Αφροαμερικανού συγγραφέα Μάρκους Γκάρντλεϊ διαθέτει, όπως γράφει ο κριτικός Μάικλ Μπίλινγκτον, τη δική του πειστική ιστορική αναφορά και μια πληθωρική θεατρικότητα. Είναι τοποθετημένο στη Νέα Ορλεάνη του 1836, λίγο μετά το τέλος της μακράς περιόδου γαλλικής κυριαρχίας, που επέτρεπε τον «εθιμικού δικαίου» γάμο μεταξύ ελεύθερων μαύρων γυναικών και λευκών ανδρών. Η μαύρη «Μπερνάρντα Αλμπα» του έργου, η Μπέατρις, είναι αποφασισμένη να εξαντλήσει όλη της την αυστηρότητα για να μην επιτρέψει στις τρεις έφηβες κόρες της να ακολουθήσουν τον δικό της δρόμο και να γίνουν «παλλακίδες» κάποιου λευκού. Πέρα από τη σύγκρουση ανάμεσα στη μητέρα και στις κόρες, αλλά και τον ερωτικό ανταγωνισμό των νεαρών κοριτσιών, το έργο θίγει επίσης το καυτό θέμα των φυλετικών διακρίσεων και τον πόλεμο ανάμεσα σε διαφορετικές παραδόσεις, ενώ την πρωτοκαθεδρία έχει ο οικουμενικός πόθος για την ελευθερία. Η παράσταση έχει κερδίσει πολύ ευνοϊκές κριτικές, τόσο για το έργο και τη σκηνοθεσία της Ιντου Ρουμπασίνγκαμ, καλλιτεχνικής διευθύντριας του Tricycle, όσο και για τις ερμηνεύτριες, με επικεφαλής τη Μαρτίνα Λερντ στον ρόλο της Μπέατρις. Εως τις 22 Νοεμβρίου.

Wednesday, October 15, 2014

Το ελληνικό θέατρο αντιστέκεται και επιστρέφει στο ρεπερτόριο



 
Στο Δημοτικό του Πειραιά παρουσιάζεται η «Κοιλάδα των εκπλήξεων», σε σκηνοθεσία Πίτερ Μπρουκ, με την Κάθριν Χάντερ (Theatre des Bouffes du Nord). Είναι μία από τις παραστάσεις που αναμένονται με ενδιαφέρον.

  • ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 21/09/2014

Το θέατρο αντιστέκεται! Το απέδειξε στην κρίση. Όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά έκανε τη δυσκολία και την ανασφάλεια της εποχής, θέμα στη σκηνή. Έστω μέσα από χειροποίητες παραστάσεις, που βασίζονται στην εθελοντική προσφορά. Τα νέα δεδομένα όμως, που έφερε μαζί της η κρίση, καθιέρωσαν τα τελευταία χρόνια μια καινούργια πραγματικότητα για την πλειονότητα των ομάδων: λιτές παραγωγές, αμοιβή με ποσοστά, διαρκείς μετακινήσεις ομάδων και καλλιτεχνών. Παρ’ όλα αυτά, οι ηθοποιοί πολλαπλασιάζονται και οι σκηνές αυξάνονται, ενώ ακόμη εκκρεμεί το μεγάλο ζήτημα της αδειοδότησής τους.