Και μόνο το "Αν δουλέψεις να φας" θα ήταν αρκετό για να θυμόμαστε τον Νίκο Τσεκούρα (γεννήθηκε στην Αθήνα το 1911) που άφησε (στις 23 Απριλίου) τη ματαιότητα του κόσμου μας στα 96 του χρόνια. Όμως ο Τσεκούρας ήταν υπεδραστήριος: ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, με το θέατρο, έγραψε σενάρια για τον κινηματογράφο. Μια ζωή... έγραφε! Στα έργα του έπαιξαν διάσημοι ηθοποιοί της εποχής, όπως οι Λογοθετίδης, Βεάκης, Κοτοπούλη, Γιαννίδης κ.ά. Το "Αν δουλέψεις να φας" κάλλιστα θα μπορούσε κανείς να το περιλάβει στον κορμό του νεοελληνικού θεάτρου που προσέφεραν στο χρίσιμο της θεατρικής μας παράδοσης. Οι νεότεροι ίσως βέβαια να μην το ξέρουν...
Άφησε την οικογενειακή βιοτεχνία παραγωγής σαπουνιών που είχε κληρονομιά από τον πατέρα του κι άρχισε να γράφει στο περιοδικό «Εβδομάδα» τους «Άθλους του ενωμοτάρχη Φουντοτσάρουχου». Τον Μάιο του '40 έκανε το ντεμπούτο του ως θεατρικός συγγραφέας με την κωμωδία «Άνθρωπος είμαι κι εγώ» στο θέατρο «Λυρικό» με τη Μαρίκα Κοτοπούλη και τον Βασίλη Λογοθετίδη. Στο ίδιο θέατρο το '45 ο Αιμίλιος Βεάκης και ο Κώστας Γιαννίδης παρουσίασαν το «Αν δουλέψεις θα φας». Ακολούθησαν: «Ο πομπός ευτυχίας» με Κοτοπούλη-Λογοθετίδη το '46 στο «Ρεξ», «Ο καλός καλό δεν βλέπει» πάλι με τον Λογοθετίδη το '49 στο «Κεντρικό», «Καραντίνα στον έρωτα» με τον Μίμη Φωτόπουλο το '52 στο «Σαμαρτζή», ο «Μονοσάνταλος» με τον Μάνο Κατράκη το '55 στο Δημοτικό Πειραιά, κ.ά.
Το θεατρικό του έργο «Καημοί της λιμνοθάλασσας» που αναφερόταν στα προβλήματα ψαράδων του Μεσολογγίου κι είχε παιχτεί ειδικά στην πόλη αυτή με την Αλέκα Κατσέλη, γυρίστηκε ταινία με τίτλο «Η λίμνη των πόθων» με τον Γιώργο Φούντα και την Τζένη Καρέζη. Άλλα σενάρια που έγραψε για ταινίες ήταν η «Ζηλιάρα» με τη Ρένα Βλαχοπούλου και το «Ματωμένο χώμα» με τον Παντελή Ζερβό και τη Νόρα Κατσέλη.
Η δημοσιογραφική του διαδρομή περιλαμβάνει τα περιοδικά «Θησαυρός», «Πάνθεον», «Ρομάντζο», τη γνωστή «Μάσκα» του Απόστολου Μαγγανάρη, όπου έγραφε τις περιπέτειες του «Ντετέκτιβ Χ» με το ψευδώνυμο Νικ Χάτσετ. Στα χνάρια της «Διάπλασης των Παίδων» έβγαλε τα μετακατοχικά χρόνια το «Ελληνόπουλο». Επίσης ο ίδιος σκάρωσε στα τέλη του '50 το σκαμπρόζικο και τολμηρό περιοδικό για την εποχή εκείνη «Χτυποκάρδι». Εργάστηκε στις εφημερίδες «Αθηναϊκή», «Ελεύθερος Κόσμος», «Εμπρός» και στις εκδόσεις Τερζόπουλου. Ηταν μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού Τύπου. [Δες και στην Ελευθεροτυπία]
Άφησε την οικογενειακή βιοτεχνία παραγωγής σαπουνιών που είχε κληρονομιά από τον πατέρα του κι άρχισε να γράφει στο περιοδικό «Εβδομάδα» τους «Άθλους του ενωμοτάρχη Φουντοτσάρουχου». Τον Μάιο του '40 έκανε το ντεμπούτο του ως θεατρικός συγγραφέας με την κωμωδία «Άνθρωπος είμαι κι εγώ» στο θέατρο «Λυρικό» με τη Μαρίκα Κοτοπούλη και τον Βασίλη Λογοθετίδη. Στο ίδιο θέατρο το '45 ο Αιμίλιος Βεάκης και ο Κώστας Γιαννίδης παρουσίασαν το «Αν δουλέψεις θα φας». Ακολούθησαν: «Ο πομπός ευτυχίας» με Κοτοπούλη-Λογοθετίδη το '46 στο «Ρεξ», «Ο καλός καλό δεν βλέπει» πάλι με τον Λογοθετίδη το '49 στο «Κεντρικό», «Καραντίνα στον έρωτα» με τον Μίμη Φωτόπουλο το '52 στο «Σαμαρτζή», ο «Μονοσάνταλος» με τον Μάνο Κατράκη το '55 στο Δημοτικό Πειραιά, κ.ά.
Το θεατρικό του έργο «Καημοί της λιμνοθάλασσας» που αναφερόταν στα προβλήματα ψαράδων του Μεσολογγίου κι είχε παιχτεί ειδικά στην πόλη αυτή με την Αλέκα Κατσέλη, γυρίστηκε ταινία με τίτλο «Η λίμνη των πόθων» με τον Γιώργο Φούντα και την Τζένη Καρέζη. Άλλα σενάρια που έγραψε για ταινίες ήταν η «Ζηλιάρα» με τη Ρένα Βλαχοπούλου και το «Ματωμένο χώμα» με τον Παντελή Ζερβό και τη Νόρα Κατσέλη.
Η δημοσιογραφική του διαδρομή περιλαμβάνει τα περιοδικά «Θησαυρός», «Πάνθεον», «Ρομάντζο», τη γνωστή «Μάσκα» του Απόστολου Μαγγανάρη, όπου έγραφε τις περιπέτειες του «Ντετέκτιβ Χ» με το ψευδώνυμο Νικ Χάτσετ. Στα χνάρια της «Διάπλασης των Παίδων» έβγαλε τα μετακατοχικά χρόνια το «Ελληνόπουλο». Επίσης ο ίδιος σκάρωσε στα τέλη του '50 το σκαμπρόζικο και τολμηρό περιοδικό για την εποχή εκείνη «Χτυποκάρδι». Εργάστηκε στις εφημερίδες «Αθηναϊκή», «Ελεύθερος Κόσμος», «Εμπρός» και στις εκδόσεις Τερζόπουλου. Ηταν μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού Τύπου. [Δες και στην Ελευθεροτυπία]
