Υπό συζήτηση μια τρίτη παράσταση «Ριχάρδος Γ'»

• Θα καθοριστεί από την πώληση των εισιτηρίων της διακεκριμένης ζώνης

Ο Κέβιν Σπέισι είναι ο Ριχάρδος Γ΄και η Aναμπελ Σόλεϊ, στον ρόλο της Λαίδης Αννας, σε σκηνή από τις πρόβες

Την Παρασκευή θα κριθεί αν ο Κέβιν Σπέισι θα μείνει στην Ελλάδα για μια ακόμα παράσταση, στην Επίδαυρο. Η προπώληση για τον «Ριχάρδο Γ΄» του Σαίξπηρ ξεκινά στις 8 Ιουλίου, και οι προβλέψεις είναι εξαιρετικές. Κύκλοι του Φεστιβάλ Αθηνών πιστεύουν ότι θα εξαντληθούν άμεσα τα εισιτήρια της διακεκριμένης ζώνης, αυτά που θα καθορίσουν, άλλωστε και την τρίτη παράσταση. Το έργο, που έκανε πρεμιέρα στο Λονδίνο, στο Old Vic, έτυχε διθυραμβικής υποδοχής από τον βρετανικό Τύπο και οι κριτικές για τον αμερικανό πρωταγωνιστή είναι εξαιρετικές. Η συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Σαμ Μέντες, δώδεκα χρόνια μετά την ταινία «American Beauty» που χάρισε στον Σπέισι το πρώτο του Οσκαρ Α΄Ερμηνείας και το δεύτερο μετά τους «Συνήθεις Υπόπτους», όλα δείχνουν ότι οδήγησε σε ένα εξαιρετικά επιτυχημένο αποτέλεσμα. Υπομονή ως τις 29 Ιουλίου. Οι προγραμματισμένες παραστάσεις για την Επίδαυρο είναι στις 29 και 30 Ιουλίου, ενώ υπό συζήτηση βρίσκεται η παράσταση της 31ης.

Σοφόκλειες «Γυναίκες» και «Παρτάλι»

• «Γυναίκες» τιτλοφορείται η παράσταση της γαλλοκαναδικής θεατρικής ομάδας του Ουαζντί Μουαουάντ, στο Ηρώδειο (9,10/7, 9μμ), στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Η παράσταση συνθέτει (πλήρεις μάλιστα) τις τραγωδίες του Σοφοκλή «Τραχίνιες», «Ηλέκτρα», «Αντιγόνη», σε μετάφραση του ποιητή Ρομπέρ Νταβρέ και προσαρμογή - σκηνοθεσία του Μουαουάντ.

Σκηνή από την παράσταση «Γυναίκες» (συγκεκριμένα από τις «Τραχίνιες»)

Ο Ουαζντί Μουαουάντ σχεδιάζει να ανεβάσει μέσα σε πέντε χρόνια και τις επτά σωζόμενες τραγωδίες του Σοφοκλή, με τη γαλλοκαναδική θεατρική ομάδα. Ετσι ξεκινά με τις προαναφερόμενες τραγωδίες, με ηρωίδες που την τραγωδία τους καθορίζουν τα πάθη τους: Της Διάνειρας ο απελπισμένος έρωτας, της Ηλέκτρας η μανία για εκδίκηση, της Αντιγόνης η δίψα για δικαιοσύνη, ενώ ο Χορός θέτει συνεχώς το ζήτημα του ανθρώπινου πόνου και δράματος, εκπροσωπώντας τη λογική και τη σύνεση, σε αντίθεση με την «τρέλα» του πάθους. Το δίπολο λογική - «τρέλα» οδήγησε τον Μουαουάντ, μετά από πολλά μουσικά ακούσματα, να επιλέξει ως πιο ταιριαστή για την παράστασή του τη συνοδεία ροκ μουσικής.Ο Ουαζντί Μουαουάντ γεννήθηκε στο Λίβανο. Μετανάστης από παιδί στη Γαλλία, σπούδασε θέατρο. Στη συνέχεια μετανάστευσε στο Κεμπέκ, όπου το 1991 ανέλαβε τη διεύθυνση του «Τheatre de Parleur». Η φήμη του ως ηθοποιού, σκηνοθέτη, πολυγραφότατου δραματουργού, διασκευαστή και μεταφραστή θεατρικών έργων, ξεπέρασε τα σύνορα του Καναδά και της Γαλλίας, όπου ζει πλέον μόνιμα, ενώ συνεχίζει να δουλεύει και στο Κεμπέκ. Το 2009 συμμετείχε στο διεθνές θεατρικό Φεστιβάλ της Αβινιόν και του απονεμήθηκε το Μεγάλο Βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας για το σύνολο του έργου του. Από το Σεπτέμβρη του 2007 διευθύνει το Εθνικό Κέντρο Τεχνών της Οττάβα. Σημειώνουμε ότι η υποψήφια για «Οσκαρ» ταινία «Μέσα στις φλόγες» βασίστηκε στο θεατρικό του έργο «Incedies» («Φωτιές», 2003).

• Στην Πειραιώς 260, το Φεστιβάλ Αθηνών, σε συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας και το Φεστιβάλ Νάξου, παρουσιάζει (8-10/7, 9μμ) το μονόλογο του Θεόδωρου Γρηγοριάδη «Το παρτάλι», με ερμηνευτή τον Χρήστο Στέργιογλου, σε ένα ρόλο «πρόκληση». Ενας άνδρας που έμαθε να κυκλοφορεί με γυναικεία ρούχα και να επιβιώνει μετατρέποντας την τραυματική ζωή του σε σκηνική περφόμανς. Ο σκηνοθέτης, ψυχίατρος - ψυχοθεραπευτής Στέλιος Κρασανάκης, που υπογράφει τη σκηνοθεσία, έχει αντιμετωπίσει ανάλογα αποκλίνοντα πρόσωπα. Στο «Παρτάλι», μεταμφίεση, παρενδυσία και κοινωνικό περιβάλλον συνθέτουν ένα σχόλιο για τη διαμόρφωση της σεξουαλικής ταυτότητας και της «ταυτότητας» του Νεοέλληνα και τη σύμπλευση της ατομικής ιστορίας με τη συλλογική εθνική Ιστορία. Κοστούμια Κώστα Βελινόπουλου, βίντεο Χρήστου Δήμα, φωτισμοί Ελευθερίας Ντεκώ, κίνηση Αμάλια Μπέννετ. Το έργο θα παιχθεί, επίσης, στις 7,8/8 στον Πύργο Μπαζαίου στη Νάξο και στις 10/8 στο θέατρο «Κουμάρο» στην Τήνο.

Δημοσθένη Κ. Μισιτζή «Ο απελπισμένος σύζυγος»

Την απολαυστική επίκαιρη κωμωδία του Δημοσθένη Κ. Μισιτζή «Ο απελπισμένος σύζυγος» παρουσιάζει ο θίασος «Τέττιγες», σήμερα (9.30 μ.μ.), στο Θέατρο Πέτρας, στο Φεστιβάλ του Δήμου Πετρούπολης. Το έργο διαδραματίζεται στην Κωνσταντινούπολη, στο τέλος του 19ου αιώνα. Με κριτική ματιά εμφανίζεται η ελληνική κοινωνία της Πόλης. Η παράσταση, μέσα από τη σάτιρα μεταφέρει το ιστορικό και κοινωνικό περιβάλλον της εποχής εκείνης στο σήμερα, στηλιτεύοντας τα κακώς κείμενα και προσφέροντας απολαυστικό γέλιο στο θεατή.Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Βαρδαρός. Σκηνικά: Μπάμπης Δαραδήμος. Κοστούμια: Μπέττυ Λυρίτη. Μουσική Επιμέλεια: Γιάννης Νικολάου. Φωτισμοί: Ξενοφώντας Βαρδαρός. Κίνηση: Αγνή Παπαδέλη. Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνα Κούτσιου. Παίζουν: Πάνος Ξενάκης, Κωνσταντίνα Κούτσιου, Κώστας Τζουβάρας, Δέσποινα Πόγκα, Λεωνίδας Βαρδαρός, Γιάννης Νικολάου. Εισιτήριο: 10 ευρώ.

Κανονικά θα ανέβουν στην Επίδαυρο οι «Σκηνοβάτες» του Στ.Φασουλή

Υποχώρησαν οι εργαζόμενοι

Η παράσταση περιλαμβάνει αποσπάσματα από έργα Ελλήνων και Ρωμαίων ποιητών που ζωντανεύουν την εμπειρία του θεάτρου  

• 
• 

2 φωτογραφίες

Αθήνα

Κανονικά θα ανέβουν στην Επίδαυρο στις 15 και 16 Ιουλίου οι Σκηνοβάτες του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή.

Τα αιτήματα των εργαζομένων, που απειλούσαν να ακυρώσουν τις παραστάσεις, ικανοποιήθηκαν, τουλάχιστον εν μέρει, με τις πρωτοβουλίες του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού, Γιάννη Χουβαρδά, σε συνεργασία και με τον ομόλογό του στο ΚΘΒΕ, Σωτήρη Χατζάκη.

Έπειτα από συνεννόηση με τα υπουργεία Πολιτισμού και Οικονομικών, το ποσό για τα εκτός έδρας αναπροσαρμόζεται στα 112 ευρώ ανά εργαζόμενο.

Ακυρώθηκαν οι παραστάσεις του ΚΘΒΕ στην Επίδαυρο

• Οι «Σκηνοβάτες» του Στ. Φασουλή θα κριθούν στις 8 Ιουλίου

Σκηνή από τα «Μικρά Διονύσια» που δεν θα δούμε στην Επίδαυρο

 Με ένα εξώδικο των εργαζομένων στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος επιβεβαιώνεται η ακύρωση των παραστάσεων την Παρασκευή και το Σάββατο, 9 και 10 Ιουλίου, στην Επίδαυρο. Οι εργαζόμενοι με τη στάση εργασίας τους από τις 20.00 ως τις 23.00, τις δύο συγκεκριμένες ημερομηνίες - οπότε και θα δίνονταν οι δύο πρεμιέρες με την παραγωγή «Μικρά Διονύσια», άναψαν το κόκκινο φως.

Τα αιτήματα που αφορούν στην επιστροφή των εκτός έδρας στο ποσό που ίσχυε ως τώρα και η εξαίρεση του ΚΘΒΕ από τις ΔΕΚΟ είναι οι αιτίες. Στις συζητήσεις του ο Σωτήρης Χατζάκης, καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ με τον πρόεδρο του Φεστιβάλ Αθηνών Γιώργο Λούκο, πιστεύει να βρεθεί μια άλλη ημερομηνία, γύρω στα μέσα Αυγούστου, μια που ως τότε θεωρεί βέβαιο ότι τα υπουργεία Οικονομικών και Πολιτισμού θα έχουν βρει τη λύση. Τίποτα πάντως δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο. Η πρεμιέρα για τα «Μικρά Διονύσια» θα δοθεί στις 14 και 15 Ιουλίου, στο θέατρο Δάσους της Θεσσαλονίκης.

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών: Ανοιγμα στην Αθήνα, την Ελλάδα, τον κόσμο

• Δείτε όλο το πρόγραμμα των εκδηλώσεων

• IΣΜΑ ΤΟΥΛΑΤΟΥ  
• ΤΟ ΒΗΜΑ:  05/07/2011

 Ο Πίτερ Μπρουκ σκηνοθετεί μια μινιμαλιστική θεατρική εκδοχή του «Μαγικού Αυλού» του Μότσαρτ. Η περίφημη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης εμφανίζεται υπό τη διεύθυνση δύο διάσημων αρχιμουσικών: του Αντόνιο Παπάνο (υπό τον οποίο δίνει, μάλιστα, και μια εκπαιδευτική συναυλία) και του Κρίστιαν Τίλεμαν. Ο διεθνούς φήμης «δικός μας» Λεωνίδας Καβάκος ερμηνεύει όλες τις Σονάτες για βιολί του Μπετόβεν. Η όπερα των Μπρεχτ - Βάιλ «Ανοδος και πτώση της πόλης του Μαχαγκόνι» παρουσιάζεται στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου συνεργασίας με το Teatro Real της Μαδρίτης, σε σκηνοθεσία των πολυσυζητημένων Fura dels Baus. Η θρυλική πιανίστρια Μάρτα Αργκεριχ παρουσιάζει ένα πρόγραμμα με τίτλο «Martha Argerich & friends» με τη συμμετοχή κορυφαίων μουσικών όπως ο βιολιστής Γιούρι Μπασμέτ, ο βιολοντσελίστας Μίσα Μάισκι, η πιανίστρα Ντόρα Μπακοπούλου κ. α

Τα παραπάνω, είναι μερικά μόνο από όσα περιλαμβάνει η καλλιτεχνική περίοδος 2011-2012 του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Το πλήρες πρόγραμμα παρουσιάστηκε νωρίτερα από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Μεγάρου κ. Νίκο Τσούχλο παρουσία αρκετών εκ των συμμετεχόντων στις εκδηλώσεις, του προέδρου του ΟΜΜΑ κ. Ιωάννη Μάνου, και άλλων ακόμη εκπροσώπων μέσα από τον χώρο του πολιτισμού.

Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Τσούχλος η σεζόν 2011-2012 είναι χρονιά εμπέδωσης των αξόνων οι οποίοι χαράχτηκαν πέρισυ. Το πρόγραμμα αναπτύσσεται σε 19 θεματικούς κύκλους κι ενώ η κλασική μουσική κυριαρχεί, όπως είναι φυσικό, περιλαμβάνονται, ωστόσο, και τα υπόλοιπα είδη της μουσικής αλλά και εκδηλώσεις από τον χώρο του θεάτρου, του χορού και των εικαστικών.

Το άνοιγμα στην Αθήνα (μέσω της συνεργασίας με τον Δήμο Αθηναίων, λεπτομέρειες της οποίας θ΄ανακοινωθούν στο μέλλον κι ωστόσο προβλέπει συναυλίες κλασικής μουσικής και άλλες εκδηλώσεις σε συνοικίες), στην Ελλάδα (με εκδηλώσεις σε αρχαία θέατρα) και στον κόσμο (μέσα από τις διεθνείς συνεργασίες) δίνει τον τόνο στο νέο πρόγραμμα.

Εντονη είναι, τέλος, η παρουσία της ελληνικής μουσικής δημιουργίας με συναυλίες βυζαντινής και παραδοσιακής μουσικής, αφιερώματα σε συνθέτες κ. α

Δείτε το πλήρες πρόγραμμα σε pdf

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ: Πρεμιέρα την Κυριακή με Μπρεχτ

[ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 6/7/2011]. Το αριστούργημα του Μπρεχτ «Ο κύκλος με την κιμωλία» ανεβάζει η θεατρική ομάδα του ΠΑΜΕ, στη δεύτερη χρονιά λειτουργίας της, μετά την περσινή, πρώτη της δυναμική εμφάνιση με τον «Εχθρό λαό» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Το μπρεχτικό έργο εκκινείται από τον παλιό κινέζικο μύθο για ένα σοφό δικαστή, που έπρεπε να «μοιράσει» ένα παιδί σε δύο μητέρες, για να συνθέσει μια πανέξυπνη αλληγορία για την αιώνια μάχη μεταξύ αφιλοκερδούς αγάπης και συμφέροντος, ατομισμού και αυτοθυσίας, δικαιοσύνης και «δικαίου» του ισχυρότερου. Η θεατρική ομάδα - εργάτες, άνεργοι, συνταξιούχοι, φοιτητές, μετανάστες - μελών του ΠΑΜΕ απαντά και με πολιτιστική δράση, όχι μόνο στις ανάγκες έκφρασης των μελών της, αλλά και στην αντιδραστική επίθεση στη συνείδηση της εργατικής τάξης, επίθεση που εντείνεται σε περιόδους καπιταλιστικής κρίσης, όπου καταρρέουν και τα «πολιτισμικά» προσχήματα των αστών για τη διατήρηση της εξουσίας τους. Το έργο παρουσιάζεται στις 10/7 (9 μ.μ.) στο Νέο Θέατρο Χαϊδαρίου (δίπλα στην είσοδο του στρατοπέδου) και στις 17/7 (9 μ.μ.) στο Θέατρο Πέτρας (σκηνή «Πίτερ Μπρουκ». Η παράσταση θα περιοδεύσει σε πολλές πόλεις. Η είσοδος γίνεται με την αγορά ενός λαχνού για να συμβάλουμε ταυτόχρονα στην οικονομική εξόρμηση του ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα να συμβάλουν στη συμμετοχή των εργαζομένων, των νέων, των γυναικών, των ανέργων.

«Αμλετ» εκ Ρωσίας

Στην Πειραιώς 260 το ρωσικό «Θέατρο Κολυάντα» θα παρουσιάσει (7-9/7, 9 μ.μ.) τον σαιξπηρικό «Αμλετ» με ελληνικούς υπέρτιτλους - μετάφραση του Δημήτρη Κοσμίδη. Ο δημιουργός του θεάτρου Νικολάι Κολυάντα θεωρείται από τους διαμορφωτές της σύγχρονης ρώσικης θεατρικής σκηνής. Ο Κολυάντα μετρά πάνω από τριάντα χρόνια στο θέατρο. Ηθοποιός, δραματουργός και σκηνοθέτης καταρρίπτει τον ακαδημαϊσμό, αποδομεί τα κείμενα και τα «τοποθετεί» μέσα σε παράξενα σκηνικά, συσσωρευμένα αντικείμενα και κοστούμια, με τους ηθοποιούς να θυμίζουν κρατούμενους του Αμπού Γκράιμπ. Η «συσσώρευση» αντικειμένων και ανθρώπων χαρακτηρίζει τις παραστάσεις του Κολυάντα. «Μου αρέσει πολύ να βάζω επί σκηνής ό,τι βρίσκω στα σκουπίδια», λέει ο Κολυάντα και δημιουργεί εικόνες που συνομιλούν με το Μεσαίωνα και θυμίζουν παγανιστική γιορτή. Στον «Αμλετ», ο 58χρονος Κολυάντα υποδύεται το «Φάντασμα», καθώς δεν ξεχνά ότι ξεκίνησε σαν ηθοποιός. Παίζει, σκηνοθετεί, έχει γράψει 97 έργα, διδάσκει θεατρική γραφή στο Θεατρικό Ινστιτούτο, διοργανώνει διεθνή διαγωνισμό θεατρικής συγγραφής, βραδιές ανάγνωσης θεατρικών έργων και από το 1994 οργανώνει, στο Αικατερίνσμπουργκ, Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Δράματος. Ο Κολυάντα, το 2001, δημιούργησε στο κέντρο της πόλης δικό του θέατρο, το οποίο όμως έγινε στόχος της μαφίας που ήθελε να μετατρέψει το χώρο σε πολυτελές εστιατόριο. Μετά από απεργία πείνας, το 2006, το κράτος του παραχώρησε άλλο χώρο για τη θεατρική στέγη του.

ΚΡΑΤΙΚΑ ΘΕΑΤΡΑ Κυβερνητική πρόκληση απειλεί τις παραστάσεις

Η κυβέρνηση τινάζει στον «αέρα» και τα κρατικά θέατρα, τις παραστάσεις, τους εργαζόμενους σ' αυτά και τα φεστιβάλ. Μετά τη ματαίωση της προγραμματισμένης για τις 8 και 9 Ιούλη επετειακής παράστασης του Κρατικού Θεάτρου Βόρειας Ελλάδας, στην Επίδαυρο, με τα «Μικρά Διονύσια», κινδυνεύει να ματαιωθεί και η πρώτη παράσταση του Εθνικού Θεάτρου (15,16/7) στην Επίδαυρο, με τίτλο «Σκηνοβάτες», αλλά και η μετέπειτα περιοδεία της, καθώς η συνέλευση του Σωματείου των Εργαζομένων του Εθνικού Θεάτρου (τεχνικοί, διοικητικοί) αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν από τις 9/7 επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες και μετά τις 15/7 θα αποφασίσουν για τη συνέχισή τους, αν συνεχιστεί η εξοργιστική κυβερνητική άρνηση για εξαίρεση των κρατικών θεάτρων από το καθεστώς για τις ΔΕΚΟ. Οι ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου δεν έχουν ακόμη αποφασίσει απεργιακές κινητοποιήσεις, περιμένοντας τι θα πράξει τελικά η κυβέρνηση.
Οι ηθοποιοί του ΚΘΒΕ (το θέατρο ανακοίνωσε και επίσημα τη ματαίωση των παραστάσεων στην Επίδαυρο), με απόφαση δική τους και του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, θα πραγματοποιούν τρίωρες στάσεις εργασίας (8-11μμ) τις ημέρες των παραστάσεων, σημειώνουν σε χτεσινή τους ανακοίνωση ότι εδώ και ενάμιση χρόνο υπέστησαν 3 άδικες μειώσεις του μισθού τους, ως να ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, ενώ είναι συμβασιούχοι με 5μηνα - το πολύ 8μηνα συμβόλαια και οι περισσότεροι άνεργοι τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, και χωρίς αποζημίωση. Με τη συνεχή καθυστέρηση των επιχορηγήσεων καθυστερεί και η καταβολή των πενιχρών μισθών τους. Η ένταξη των κρατικών θεάτρων στις ΔΕΚΟ, γίνεται κόντρα στον ιδρυτικό νόμο, που αναφέρει ότι είναι πολιτιστικά και όχι κερδοσκοπικά ιδρύματα και επόμενα «οδηγεί στη συρρίκνωση και την ιδιωτικοποίησή τους». Επίσης, επισημαίνουν ότι μειώνεται κατά 50% η εκτός έδρας αμοιβή, με υπουργική εγκύκλιο, παραμονές των Επιδαυρίων.

Επί σκηνής η ιστορία του θεάτρου

copyright 2011 Β© G. Kavallier

«Σκηνοβάτες» τιτλοφορείται η παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, που κινδυνεύει να ματαιωθεί όχι μόνο στην Επίδαυρο, αλλά και στη μετέπειτα περιοδεία της ανά την Ελλάδα.Βρισκόμαστε στο τέλος του δεύτερου μ.Χ. αιώνα. Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία καταρρέει. Είναι το τέλος μιας εποχής. Μέσα σε κλίμα κατάρρευσης και παρακμής, φτάνουν σε ένα αρχαίο θέατρο τρεις θίασοι από τρεις άκρες της αυτοκρατορίας και στήνουν τους δικούς τους, αυτοσχέδιους δραματικούς αγώνες, κατά το πρότυπο του «ένδοξου» παρελθόντος. Με μια σκηνική σύνθεση που πηγαίνει στο βάθος του χρόνου και στις απαρχές της αρχαίας ελληνικής γραμματείας για να φτάσει στη ρωμαϊκή περίοδο, ζωντανεύει επί σκηνής η ιστορία του αρχαίου θεάτρου. Αποσπάσματα από τραγωδίες και κωμωδίες Ελλήνων και Ρωμαίων ποιητών, ύμνοι και χορικά, μίμοι και εντυπωσιακές αθλοπαιδιές, ακροβατικά και στοιχεία ρωμαϊκής αρένας - συνθέτουν ένα ετερόκλητο, πολύχρωμο κολάζ.
Μετάφραση - δραματουργία - σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής. Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης. Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη. Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου. Στίχοι τραγουδιών: Αφροδίτη Μάνου. Χορογραφία: Φωκάς Ευαγγελινός. Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος. Δραματουργική συνεργασία: Ειρήνη Μουντράκη.

Μεικτές σκηνικές φόρμες

ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ

• «Αυτό το παιδί»

«Αριστοφάνους 11»

Με τα ομορφότερα όνειρα και τις «αυτοδεσμεύσεις» μιας εγγύου ότι το παιδί που κυοφορεί θα το κάνει ευτυχισμένο, θα το προστατέψει από όποιο κακό εκείνη βίωσε στην οικογένεια, στη δουλειά, στην κοινωνία, ξεκινά το πολύ ενδιαφέρον, πυκνό νοηματικά, αφαιρετικής γραφής, με σύντομα, σπονδυλωτά, μυθοπλαστικά αυτοτελή επεισόδια, έργο του συγγραφέα και σκηνοθέτη Ζοέλ Παμερά «Αυτό το παιδί», που ανεβάστηκε στον «Ελληνικό Κόσμο». Το έργο «προϊόν» επιτόπιας έρευνας και συζητήσεων του συγγραφέα και της θεατρικής ομάδας του, το 2002, με μάνες και παιδιά, σε μια περιοχή εργατικών κατοικιών στη Νορμανδία, αφορά στο γάμο, στη γέννηση, στις συζυγικές σχέσεις, στη δύσκολη συμβίωση ή το χωρισμό τους, στα προβλήματα της ζωής, στις συντηρητικές, αυταρχικές ή ανεκτικές διαπαιδαγωγικές συμπεριφορές, στις συγκρουσιακές σχέσεις και το χάσμα γονιών - παιδιών, στο φιλικό και κοινωνικό περιβάλλον. Αποκρυστάλλωμα αυτών των συζητήσεων είναι δέκα πολύ σύντομα αλλά θεματολογικά δραστικότατα επεισόδια, που σπονδυλώνουν αυτό το ουμανιστικό έργο. Εργο νατουραλιστικής αποτύπωσης - πανανθρώπινων - καθημερινών ανθρώπινων «δραμάτων» γονιών και παιδιών των λαϊκών τάξεων, στη σκληρή, παραλογισμένη, ανασφαλούς αύριο, σύγχρονη κοινωνία, το οποίο με ευαισθησία, φαντασία, «ποιητικότητα» και εικαστική καλαισθησία «διάβασαν» και υπηρέτησαν όλοι οι συντελεστές και ερμηνευτές του, ως θεατρο-εικαστικό δρώμενο, καθώς τα επεισόδια διαδραματίζονται μέσα σε πίνακες 15 νέων Ελλήνων ζωγράφων. Πίνακες εμπνευσμένοι από το θέμα ή το κύριο πρόσωπο κάθε επεισοδίου. Οι αξιέπαινοι συντελεστές αυτού του επιτυχούς σκηνικού πειραματισμού είναι οι: Μαριάννα Κάλμπαρη (μετάφραση - ερμηνεύτρια του πρώτου επεισοδίου), Φρόσω Λύτρα (σκηνοθεσία), Σταύρος Γασπαρινάτος (μουσική), Μανόλης Παντελιδάκης (σκηνικό), Ειρήνη Τσακίρη - Σοφία Νικολαΐδη (κοστούμια), Ιρις Κρητικού (εικαστική επιμέλεια). Ομόψυχη η επίσης αξιέπαινη ερμηνευτική δουλειά των: Αντίνοου Αλμπάνη, Λήδας Ματσάγγου, Βάνας Πεφάνη, Βίκη Βολιώτη, Νεκτάριου Λουκιανού, Εύρης Σοφρωνιάδου, Λάμπρου Γιώτη, Γιάννη Στεφόπουλου, Ζέτης Φίτσιου, Διαμαντή Καραναστάση.

ΕΣΒΗΣΕ Η ΑΝΝΑ ΜΑΣΕΙ: Από τον Χίτσκοκ στο «Ερωτικό μυστικό»

Πολυβραβευμένη, με δυναμική παρουσία στο αγγλικό θέατρο και τη μικρή οθόνη, η Αννα Μάσεϊ άφησε την τελευταία της πνοή στα 73 της χρόνια.

 

Πολυβραβευμένη, με δυναμική παρουσία στο αγγλικό θέατρο και τη μικρή οθόνη, η Αννα Μάσεϊ άφησε την τελευταία της πνοή στα 73 της χρόνια. Κόρη των ηθοποιών Ρέιμοντ Μάσεϊ και Αντριάν Αλεν, με αδελφό τον υποψήφιο για Οσκαρ Ντάνιελ Μάσεϊ και νονό τον βετεράνο σκηνοθέτη Τζον Φορντ, η Αννα μεγάλωσε στο Λονδίνο, ενώ οι γονείς της χώρισαν όταν αυτή ήταν μόλις ενός έτους. Το θεατρικό της ντεμπούτο το τόλμησε στα 18 της με την "Απρόθυμη ντεμπιτάντ", κερδίζοντας μια υποψηφιότητα για βραβείο Τόνι, ενώ το κινηματογραφικό της ήρθε το 1958 με το "Απόσπασμα αμέσου δράσεως" του νονού Φορντ.

ΕΛΛΗ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ «Ας γιορτάσουμε λοιπόν την καταστροφή μας»

Θέατρο, εικαστικά, χορός και μουσική συναντώνται στην περφόρμανς "Μετά" στο "Παλιό Βυρσοδεψείο", με 50 Αθηναίους που συμμετέχουν αφιλοκερδώς 

  

Δεν είναι μια θεατρική παράσταση, αλλά μια ανοιχτή περφόρμανς, μια ανοιχτή διαβούλευση με θέμα: και... "Μετά"; Γι' αυτό και η "γλώσσα" του "Μετά" δεν είναι αμιγώς "θεατρική". Ενσωματώνει πολλές μορφές τέχνης. Τα εικαστικά, τον χορό, τη μουσική, όποιο μέσο έδινε τη δυνατότητα στους δημιουργούς της να αρθρώσουν τον παλμό του σήμερα. Ο χώρος που πραγματοποιείται δεν είναι ένα θέατρο, αλλά ένα ιστορικό βυρσοδεψείο, ένα εξαιρετικό αρχιτεκτόνημα που έχει ανακηρυχτεί διατηρητέο, στην Ορφέως 174, στον Βοτανικό. Στο "Παλιό Βυρσοδεψείο", λοιπόν, η σκηνοθέτιδα Ελλη Παπακωνσταντίνου που είχε την ιδέα, η ομάδα ODC και οι συνεργάτες της "στήνουν" το "Μετά" έως τις 11 Ιουλίου, τονίζοντας ότι "η παράσταση αυτή δεν ήταν αυτοσκοπός".

Τα «Διονύσια» δεν πάνε Επίδαυρο

Ματαιώνεται η παράσταση μετά από απόφαση των ηθοποιών, που αντιδρούν στη μετατροπή των κρατικών σκηνών σε ΔΕΚΟ. Χατζάκης: Η απόφασή τους πληγώνει την Ελλάδα. 

 

 

Γιώργος Αρμένης και Φωτεινή Μπαξεβάνη στα "Μικρά Διονύσια", την παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος που δεν θα παιχτεί τελικά στην Επίδαυρο.

Τα "Μικρά Διονύσια" δεν βλέπουν Επίδαυρο. Τη ματαίωση της πρεμιέρας του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, με την επετειακή παράσταση "Μικρά Διονύσια", ανακοίνωσαν οι ηθοποιοί, μετά την ομόφωνη απόφαση της γενικής τους συνέλευσης, αντιδρώντας έτσι στη μετατροπή των δύο κρατικών σκηνών (Εθνικού και ΚΘΒΕ) σε ΔΕΚΟ, αλλά και στον περιορισμό της εκτός έδρας αποζημίωσης.

"Η απόφασή τους πληγώνει την Ελλάδα. Δεν θέλω να δω άλλο ένα ανθελληνικό δημοσίευμα στον ξένο Τύπο που θα λέει πως ένας εμβληματικός χώρος, ο ναός του παγκόσμιου πνεύματος, η Επίδαυρος, είναι κλειστή", δήλωσε στο "Εθνος" ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Κ.Θ.Β.Ε., Σωτήρης Χατζάκης, ο οποίος ήρθε ήδη σε επικοινωνία με τον διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, Γιώργο Λούκο, ζητώντας του να βρεθεί όψιμα μία νέα ημερομηνία προς το τέλος Αυγούστου.

Καμπαρέ, Ωνάσης και Κάλλας

• ΤΗ ΝΕΑ ΣΕΖΟΝ 

Φασουλής, Κακλέας, Ζούλιας και Μαυρίκιος περνούν το κατώφλι της Λυρικής Σκηνής για πρώτη φορά. Ανοιγμα στο μιούζικαλ και βραδιές με άρωμα Μεσοπολέμου στα υπόγεια του θεάτρου 

«Το ελιξήριο του έρωτα» θα σκηνοθετήσει ο Σταμάτης Φασουλής

Και ξαφνικά, εν μέσω οικονομικής κρίσης και Μεσοπρόθεσμου, μέσα σε ένα ζοφερό τοπίο για τη χώρα, ένα αεράκι ανανέωσης φύσηξε στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Πολιτιστική εξωστρέφεια με επιθετικές δράσεις πολιτισμού εντός και εκτός των τειχών του θεάτρου "Ολύμπια", διεύρυνση της πολιτιστικής της αντίληψης και της σχέσης της με τους καλλιτέχνες και το κοινό, έμφαση στη νέα δημιουργία και στους νέους δημιουργούς είναι το καλλιτεχνικό στίγμα της Λυρικής, όπως το διατύπωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής της, Μύρων Μιχαηλίδης.

Τώρα είναι που η "πρώτη εθνική" των σκηνοθετών περνά το κατώφλι του λυρικού μας θεάτρου, όπως και το μιούζικαλ, ενώ υπάρχει και μια πιο αβάν γκαρντ πρόταση: η "Λυρική Underground", βραδιές με άρωμα Μεσοπολέμου, καμπαρέ, τζαζ, μπλουζ, ροκ, σταντ απ κόμεντι, που θα συμβαίνουν στα "υπόγεια" του θεάτρου, μετά τις 11 μ.μ.!

Η βεντάλια της καλλιτεχνικής προσφοράς ανοίγει και δίπλα στα δημοφιλή έργα της ιταλικής όπερας των Ντονιτσέτι και Βέρντι προσεγγίζονται έργα του γαλλικού ρεπερτορίου, όπως ο "Φάουστ" του Γκουνό. Δίπλα στη δημοφιλή βιενέζικη οπερέτα, με την "Εύθυμη χήρα" του Λεχάρ, εντάσσεται στο ρεπερτόριο η "Κρητικοπούλα", η κωμική όπερα του Σπύρου Σαμάρα.

Επίδαυρος: κλειστή λόγω απεργίας

• Της Δάφνης Κοντοδήμα 
• ΤΑ ΝΕΑ: Τρίτη 05 Ιουλίου 2011

Αναβάλλονται την Παρασκευή και το Σάββατο οι παραστάσεις στο αρχαίο αργολικό θέατρο καθώς οι εργαζόμενοι του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος προχωρούν σε στάσεις εργασίας. Το Εθνικό Θέατρο και οι «Σκηνοβάτες» του βρίσκονται σε αναμονή, εν μέσω κινητοποιήσεων

Αδικα έφτιαξαν βαλίτσες για Επίδαυρο οι συντελεστές της παράστασης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος «Μικρά Διονύσια». Οπως όλα δείχνουν - επίσημη ανακοίνωση αναμένεται σήμερα - το αργολικό θέατρο θα παραμείνει κλειστό για το επόμενο φεστιβαλικό διήμερο (9 -10 Ιουλίου). Η επετειακή παράσταση για τα 50 χρόνια ΚΘΒΕ δεν θα ταξιδέψει φέτος ανά την Ελλάδα, παρά μόνο στον Νομό Θεσσαλονίκης.

Ο Σύλλογος Εργαζομένων ΚΘΒΕ Πάσης Φύσεως Προσωπικού αναγγέλλει κινητοποιήσεις την Παρασκευή και το Σάββατο και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών εξήγγειλε στάσεις εργασίας τις ίδιες ημέρες (των παραστάσεων) μεταξύ 20.00 και 23.00.

Αν ακυρωθούν δε οι παραστάσεις της περιοδείας, τότε θα μιλάμε - όπως υπολογίζουν στο ΚΘΒΕ - για ζημιές ύψους 800.000-1.000.000 ευρώ για την κρατική σκηνή.

Το Σωματείο Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου, από την άλλη πλευρά, οργάνωσε χθες διαμαρτυρία στην είσοδο του Κτιρίου Τσίλερ, ανακοινώνοντας παράλληλα ότι προχωρά σε κυλιόμενες 24ωρες απεργίες από το Σάββατο 9 Ιουλίου, κίνηση που μπορεί να ματαιώσει και τις παραστάσεις των «Σκηνοβατών» του Σταμάτη Φασουλή την Παρασκευή 15 και το Σάββατο 16 Ιουλίου στην Επίδαυρο. Αν μάλιστα συνεχιστούν μπορεί να πλήξουν και τον «Ηρακλή μαινόμενο» στις 5 Αυγούστου.

Αναστεναγμοί στην αυλή... Στην «αυτοβιογραφία» της ομάδας Mag

• Της Δάφνης Κοντοδήμα 
• ΤΑ ΝΕΑ: Τρίτη 05 Ιουλίου 2011

Ενας ημίγυμνος άγγελος, ανάμεσα σε κεφάλια σφαγμένων ζώων και παιδικά παπούτσια, «κατεβαίνει» στον αύλειο χώρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών για να φανερώσει μια «αρρωστημένη» κοινωνία.

Ενας άντρας διασχίζει με αργά βήματα έναν μακρύ διάδρομο. Γύρω του, πολύχρωμα γκραφίτι στους τοίχους και τα τζάμια. Σαν να ξεπηδούν από παιδικό εφιάλτη. Ενας κύριος με παπιγιόν τον ακολουθεί γονατιστός. Οι δύο γυναίκες πίσω τους μας κοιτούν κατάματα. Καθώς ετοιμάζονται να πάρουν το χάπι τους...

«Μου είναι αδιάφορο πόσοι θα με καταλάβουν. Αρκεί να με καταλάβουν πραγματικά», ακούγεται ηχογραφημένο απόσπασμα από την «Αυτοβιογραφία» του αυστριακού συγγραφέα Τόμας Μπέρνχαρντ. Το κοινό, παγωμένο. Ούτε ανάσα δεν ακούγεται στον αύλειο χώρο, ανάμεσα σε τρία κτίρια της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στην Πειραιώς. Μια παράσταση με δυνατές εικόνες που δημιούργησαν τα μέλη της ομάδας Mag, μετά την ανάγνωση του δύσκολου και εμμονικού αυτού κειμένου. Ο λόγος περιορίζεται σε αποσπασματικές φράσεις ή λέξεις.

Η αισθητική της καθημερινότητας ενοχλεί

Η Αμαλία Μουτούση, κορυφαία ηθοποιός της γενιάς της δηλώνει: Δεν μπορώ να καταλάβω τη ζωή χωρίς τη διάσταση της ποίησης

• Της Γιωτας Συκκα, Η Καθημερινή, 2/7/2011

Ευάλωτη και στιβαρή, απρόβλεπτα μεταμορφώσιμη, ηθοποιός με αληθινό τσαγανό, η Αμαλία Μουτούση έχει μια απίστευτη δύναμη και επιμονή σε ό,τι κάνει. Ενα δόσιμο λες και είναι ταγμένη σε κάποιο σκοπό. Στην περίπτωσή της, κάθε ερμηνεία είναι αποτέλεσμα σκληρής μελέτης και επίπονης άσκησης. Ετσι κατάφερε τρεις δεκαετίες τώρα, να εξελίσσεται και να συνεχίζει να εκπλήσσει.
Βλέποντας την τέχνη σαν «μια αντίσταση στη βαρβαρότητα και την ασχήμια», αναζητεί σε κάθε έργο και ρόλο -πολύ περισσότερο στο αρχαίο δράμα που αγαπά ιδιαίτερα- την ποίηση. Αλλωστε, όπως φαίνεται από τη συζήτηση με αφορμή τη «Μήδεια» του Ευριπίδη που θα παίξει (22 και 23 του μηνός) στην Επίδαυρο σκηνοθετημένη από τον Αντώνη Αντύπα, δύο πράγματα την έχουν καθορίσει. Η σχέση της με τη Φύση και η αγάπη της στην ποίηση.

Η Αμαλία Μουτούση έχει μια έμφυτη ευγένεια και μια συστολή που δεν συναντάς συχνά. Κάθεται απέναντί μου στο άδειο σπίτι της μητέρας της, της Νόνικας Γαληνέα στην Κηφισιά, που της ζήτησε να μην το νοικιάσει μέχρι να ανέβει η Μήδεια, προκειμένου να μελετά απερίσπαστη. Μου θυμίζει την πρώτη της «καθοριστική επαφή» με την ηρωίδα του Ευριπίδη. Αρχές της δεκαετίας του ’90 όταν στο Στούντιο Ιλίσια, πρωτόπαιξε τη «Μήδεια» του Ευριπίδη και η Αλέκα Κατσέλη το «Υλικό Μήδειας» του Χάινερ Μίλερ, σε σκηνοθεσία Μ. Μαρμαρινού. «Αν θυμάμαι πράγματα από την πορεία μου στο θέατρο, είναι τον εαυτό μου πριν από τη Μήδεια και μετά τη Μήδεια. Ηταν μια πλούσια πηγή, από την οποία ήπια πολύ νερό. Η συνάντησή μου με αυτό το έργο με επηρέασε πολύ».

Η οικογένεια μέσα από τη συγχώρεση

Οι Κριστόφ Βαρλικόφσκι και Ρομέο Καστελούτσι, μιλούν, ο καθένας από την πλευρά του, για την αγάπη, την προσευχή, τη θυσία, τον θάνατο

• Των Μαριας Kατσουνακη και Ηλια Mαγκλινη, Η Καθημερινή, 2/7/2011

Ο ένας είναι Πολωνός, ο άλλος Ιταλός. Σκηνοθέτες και οι δύο, σχεδόν συνομήλικοι. Ο θεατρικός εξτρεμισμός και η πρόκληση είναι στο αίμα τους. Οχι, με τον ίδιο τρόπο. Ο 48χρονος Κριστόφ Βαρλικόφσκι, εξπρεσιονιστής, στις συνθέσεις και στα χρώματα, αφαιρετικός, κλινικός, μεταμοντέρνος, στη σκηνική αντίληψη και ερμηνεία των ηθοποιών. Ο 50χρονος Καστελούτσι, ακραίος, εικονοκλάστης, αγγίζει το σημείο θραύσης του θεατή μέσα από τις αντιθέσεις και την προκλητικά ρεαλιστική αφήγηση των θεμάτων του. Και οι δύο «συναντήθηκαν» φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών. Προηγήθηκε ο Καστελούτσι στην Πειραιώς (22 - 25 Ιουνίου) με τη θεατρική ομάδα του Societas Rafaello Sanzio και την παράσταση «Περί της εννοίας του προσώπου του Υιού και του Θεού». Συστήθηκε στο ελληνικό κοινό πριν από δύο χρόνια με το τρίπτυχο «Κόλαση», «Καθαρτήριο», «Παράδεισος», βασισμένο στη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη. Ακολούθησε ο Βαρλικόφσκι στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (28 -30 Ιουνίου και 1 Ιουλίου) με την «(A)pollonia». Ο Πολωνός σκηνοθέτης πρωτοήρθε στο Φεστιβάλ το 2008 με το «Κρουμ» του Ισραηλινού συγγραφέα Χανόχ Λεβίν και πέρυσι με μια διασκευή του «Λεωφορείου ο πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς και πρωταγωνίστρια την Ιζαμπέλ Ιπέρ.

Ενα αταίριαστο ζευγάρι του αμερικανικού ονείρου

Οι παράλληλες βιογραφίες του Αρθουρ Μύλλερ και της Μαίριλυν Μονρό

• Του Κωστα Θ. Καλφοπουλου, Η Καθημερινή, 2/7/2011

ΤZEΦΡΙ ΜΕΓΕΡΣ
Ο διανοούμενος και η θεά
Α. Μύλλερ και Μ. Μονρό
μετ.: Σ. Σπυριδογιαννάκη
εκδ. Ψυχογιός

Ηταν από τα ζευγάρια που έλαμψαν στον γαλαξία των αστεριών της βιομηχανίας του πολιτισμού: σαν τροχιοδεικτικό φώτισε το στερέωμα της πνευματικής και καλλιτεχνικής ζωής του δυτικού ημισφαιρίου, τις θεατρικές σκηνές και τα κινηματογραφικά πλατό. Αρθουρ Μύλλερ, Μαίριλυν Μονρό, εκείνος ένας Εβραίος μαχητικός διανοούμενος και αναγνωρισμένος θεατρικός συγγραφέας, εκείνη ένα φτωχοκόριτσο, αμφισβητούμενης πατρότητας, που έγινε κινηματογραφικό είδωλο, μύθος και συλλογική φαντασίωση. Δύο φωτεινά πρόσωπα του «αμερικανικού όνειρου», αλλά και δύο άνθρωποι που τους ένωσαν το πάθος για τη ζωή και η δημιουργία, τα όνειρα, αλλά και ανασφάλειες και ευαισθησίες, σε βίους παράλληλους, με «αίμα, δάκρυα και ιδρώτα».

Διθυραμβικές κριτικές για τον Κέβιν Σπέισι ως Ριχάρδο Γ'

• Στην Ελλάδα η παράσταση θα ανέβει στην Επίδαυρο 29 και 30 Ιουλίου

• Μυρτώ Λοβέρδου - Γιάννης Ζουμπουλάκης 
• ΤΟ ΒΗΜΑ:  04/07/2011

 

Περίπου έναν μήνα πριν από την εμφάνισή του στην Επίδαυρο, ο αμερικανός ηθοποιός Κέβιν Σπέισι ενθουσιάζει τον βρετανικό Τύπο ως «Ριχάρδος Γ'». Δείτε το βίντεο με αποσπάσματα της συνέντευξής του στο «Βήμα» στο Βερολίνο, με αφορμή την ταινία «Μargin call» (φωτό)

«Αυτός ο Ριχάρδος θα είναι ό,τι θα κρατήσουμε πιο δυνατά χαραγμένο στη μνήμη μας από την περίοδο του Κέβιν Σπέισι στον Ολντ Βικ». Με διθυραμβικές κριτικές για την παράσταση αλλά, κυρίως, για την ερμηνεία του, ο βρετανικός Tύπος χαιρέτισε την πρόσφατη πρεμιέρα του «Ριχάρδου Γ΄» του Σαίξπηρ που ανέβηκε σε σκηνοθεσία του Σαμ Μέντες με τον Κέβιν Σπέισι στον ομώνυμο ρόλο (19 Ιουνίου 2011). Είναι άλλωστε η παράσταση που θα έχει την τύχη να παρακολουθήσει το ελληνικό κοινό στις 29 και 30 Ιουλίου στην Επίδαυρο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ.

Αρης Ρέτσος για όλες τις δουλειές

• Στον «Θρόνο Ατρειδών» η υπογραφή του βρίσκεται από τη σκηνοθεσία και τη μουσική έως τον φωτισμό

• Λοβέρδου, Μυρτώ  
• ΤΟ ΒΗΜΑ:  04/07/2011

Ο Αρης Ρέτσος κάνει τα πάντα στην παράσταση «Θρόνος Ατρειδών»

Ο Αρης Ρέτσος στο Ηρώδειο! Αυτή η η ιδιαίτερη θεατρική περσόνα, που εδώ και είκοσι πέντε, περίπου, χρόνια έχει αφιερώσει τη δουλειά του στη μελέτη του αρχαίου δράματος, θα βρεθεί, για μια βραδιά, αντιμέτωπος με το μεγάλο κοινό. Με την παράσταση «Θρόνος Ατρειδών», στην οποία έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία, τη ρυθμική επεξεργασία των κειμένων, τη δραματουργία, τη μουσική διδασκαλία, τη σύνθεση της μουσικής, την κινησιολογία, τη σκηνογραφία και τον φωτισμό, μαζί με μια ομάδα ηθοποιών, θα παρουσιάσει τη δική του προσέγγιση στο είδος. Με το «Θρήνο Ατρειδών» προτείνει ένα ταξίδι μνήμης στον τραγικό μύθο τους, από τη θυσία της Ιφιγένειας και την πτώση της Τροίας, στον κυνηγημένο από τις Εινύες Ορέστη και την ακταφυγή του στους θεούς Απόλλωνα και Αθηνά.

Οι θεατρικοί σκηνοθέτες πάνε όπερα

• Η συνεργασία με καταξιωμένους δημιουργούς του θεάτρου δίνει τον τόνο στο νέο πρόγραμμα της ΕΛΣ

ΤΟ ΒΗΜΑ:  04/07/2011

Οι παραστάσεις του μπαλέτου της ΕΛΣ αυξάνονται εντυπωσιακά την επόμενη καλλιτεχνική περίοδο

Χρονιά εξωστρέφειας θα είναι η σεζόν 2011-2012 για την Εθνική Λυρική Σκηνή. Τάδε έφη ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Μύρων Μιχαηλίδης στη διάρκεια της παρουσίασης του προγράμματος της καινούριας καλλιτεχνικής περιόδου η οποία έγινε νωρίτερα. Το «άνοιγμα» στους καταξιωμένους σκηνοθέτες από τον χώρο του θεάτρου είναι μια βασική παράμετρος του προγραμματισμού. Στο πλαίσιο αυτό, η έναρξη των παραστάσεων στο «Ολύμπια» θα γίνει με την όπερα του Ντονιτσέτο «Το ελιξήριο του έρωτα» την σκηνοθεσία της οποίας θα υπογράψει ο Σταμάτης Φασουλής, στην πρώτη του συνεργασία με την ΕΛΣ. Ο Δημήτρης Μαυρίκιος θα σκηνοθετήσει τον «Χορό Μεταμφιεσμένων» του Βέρντι ενώ ο Θωμάς Μοσχόπουλος την όπερα για παιδιά «Ο Παπουτσωμένος Γάτος» του Τσέζαρ Κούι. Τέλος, ο Πέτρος Ζούλιας θα σκηνοθετήσει την κωμική όπερα του Σαμάρα «Η Κρητικοπούλα».

«ΜΙΚΡΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑ» στο Θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκης

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος συμπληρώνει φέτος μισό αιώνα καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η καλοκαιρινή του παραγωγή «Μικρά Διονύσια», η οποία γίνεται στο πλαίσιο  των πενήντα χρόνων λειτουργίας του Κ.Θ.Β.Ε., είναι μια παράσταση – γιορτή  (φόρος τιμής), σε σύνθεση κειμένων Κ.Χ.Μύρη, που αποτελεί συγχρόνως και ένα ταξίδι μνήμης στο θεατρικό τότε και τώρα, συνδέοντας θραύσματα από παραστάσεις αρχαίου δράματος στους Φιλίππους και στη Θάσο, στο Θέατρο Δάσους και στην Επίδαυρο.

«Μικρά Διονύσια», ένα θεατρικό «ψηφιδωτό», σε σκηνοθεσία  Γιάννη Ρήγα- Γρηγόρη Καραντινάκη, που αποτελείται από είκοσι οχτώ (28)  αποσπάσματα έργων αρχαίου δράματος που έχει παρουσιάσει το Κ.Θ.Β.Ε. κατά τη διάρκεια της πενηντάχρονης πορείας του, τα  οποία ενώνονται σε μια ενιαία παράσταση. Μια σύνθεση κειμένων στην οποία έχουν χρησιμοποιηθεί σκηνές από τα εξής έργα: «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, «Οιδίπους Επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, «Προμηθέας Δεσμώτης»  του Αισχύλου, «Τρωάδες»  του Ευριπίδη, «Ορέστης» του Ευριπίδη, «Τραχίνιαι» του Σοφοκλή, «Ηλέκτρα», του Σοφοκλή, «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη, «Ορέστεια» (Χοηφόροι)  του Αισχύλου,  «Βάκχες», του Ευριπίδη,  «Αίας»,  του Σοφοκλή,  «Εκάβη» του Ευριπίδη,  «Ελένη» του Ευριπίδη, «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη,  «Νεφέλες»  του Αριστοφάνη,  «Πλούτος» του Αριστοφάνη,  «Ιππής» του Αριστοφάνη,  «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη,  «Όρνιθες» του Αριστοφάνη,  «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη,  «Κύκλωπας» του Ευριπίδη,   «Φοίνισσες» του Ευριπίδη,   «Επτά Επί Θήβας» του Αισχύλου.

«Το Κέρμα» στο Θέατρο Επί Κολωνώ

Το Επί Κολωνώ, στα πλαίσια του «Off-Off Athens 4», παρουσίαζει την παράσταση «Το Κέρμα», όπου ένας άντρας θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη θηλυκή του πλευρά με στόχο την ψυχική και πνευματική του ισορροπία

Η παράσταση φιλοξενείται στο χώρο του φουαγιέ και η διάρκειά της δεν υπερβαίνει τα 50 λεπτά.

Ωρα έναρξης: 21:30
Τιμές εισιτηρίων: 5 ευρώ

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: ΟΜΑΔΑ FLERT
Κείμενα: ΟΜΑΔΑ FLERT
Χορός-κίνηση: ΟΜΑΔΑ FLERT
Μουσική επιμέλεια: ΟΜΑΔΑ FLERT

ΟΜΑΔΑ FLERT: Γεωργία Τσατσομήρου, Νίκος Αναγνωστόπουλος

Off-off Athens: τελευταίος κύκλος παραστάσεων

Στην τελική του ευθεία μπαίνει το θεατρικό φεστιβάλ «Off off Athens» που έχει βρει φιλόξενη στέγη στο Επί Κολωνώ. Ο κύκλος των παραστάσεων ολοκληρώνεται στις 9 Ιουλίου, οπότε αν θέλετε να έρθετε σε επαφή με τη νέα γενιά καλλιτεχνών, ίσα που προλαβαίνετε να απολαύσετε ένα «θεατρικό σφηνάκι» (οι παραστάσεις δεν ξεπερνούν τα 50 λεπτά).

Στις 4/7 η ομάδα «Flert» μας συστήνει έναν ήρωα που έρχεται αντιμέτωπος με τη θηλυκή του πλευρά, στο έργο «Το κέρμα» (παίζουν οι : Γεωργία Τσατσομήρου και Νίκος Αναγνωστόπουλος). Στις 5/7 ο Νικόλας Μαρμαράς στο ρόλο του συγγραφέα και του σκηνοθέτη, θα μας παρουσιάσει την παράσταση «Η πεντάμορφη και…ο κύκνος» που είναι βασισμένη σε ένα λαϊκό, μουσικό παραμύθι (παίζουν οι : Νάντια Κλάδη, Άγγελος Λεβέντης, Νικόλας Μαρμαράς).
Στις 6/7 σειρά έχει ένα κλασικό έργο του ρομαντισμού, το «Έρωτας και ραδιουργία» του Φρήντριχ Σίλλερ, σε μετάφραση, διασκευή και σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Κοέν (παίζουν οι : Μαρία Καβαλλάρη, Εύη Καραδήμα, Εύη Νταλούκα, Κώστας Πιπερίδης, Αλέξανδρος Τσελεπιδάκης, Αγνή Χιώτη).
Στις 7/7 ανεβαίνει το έργο του Γρηγόρη Παπαχριστοφόρου με τον ασυνήθιστο τίτλο «Ι+,U-»: δύο γυναίκες ζυγίζουν τη σχέση τους με αφορμή ένα περίεργο παιχνίδι με χρήματα (παίζουν οι :Βίκυ Νικολαϊδου, Μαρία Παπαγεωργίου).

Φρόσω Λύτρα: «Τα όρια και οι ρόλοι εύκολα μπερδεύονται στις οικογένειες»

• Η σκηνοθέτις Φρόσω Λύτρα σχολιάζει στο click@Life το μοντέλο της σύγχρονης οικογένειας με αφορμή την παράσταση «Αυτό το παιδί». Δευτέρα, 4 Ιουλίου 2011

Στο σπονδυλωτό έργο του Ζοέλ Πομερά «Αυτό το παιδί» που σκηνοθέτησε η Φρόσω Λύτρα στο κτήριο 56 του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», μια σειρά προσώπων προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους με τους γονείς ή τα παιδιά τους.

Οι ρόλοι μέσα στην οικογένεια συχνά επαναλαμβάνονται από γενιά σε γενιά, ίσως γιατί ασυνείδητα επιθυμούμε να δώσουμε ένα αίσιο τέλος σε όσα μας πλήγωσαν. Τις περισσότερες φορές όμως δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για νέα αδιέξοδα. Οι ήρωες του έργου προσπαθούν να ξορκίσουν το επώδυνο οικογενειακό παρελθόν, όμως μοιάζουν αμήχανοι ή ανίκανοι να αναλάβουν τον ρόλο του γονέα. Δέκα οικογενειακές ιστορίες, δέκα θεατρικές εικόνες από τον Ζοέλ Πομερά που τις αλίευσε από τις εργατικές συνοικίες της Νορμανδίας, αξιοποιώντας με τη θεατρική του ομάδα πραγματικές μαρτυρίες γυναικών.

Επιστροφή στο κοινό καλό, στο «εμείς»

• ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΧΑΪΔΩ ΣΚΑΝΔΥΛΑ
• Σάββατο, 2 Ιουλίου 2011 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Οταν το 1910 η Πηνελόπη Δέλτα έγραφε το περίφημα έργο της «Παραμύθι χωρίς όνομα», αναρωτιέται κανείς αν θα φανταζόταν ότι θα ήταν τόσο επίκαιρο έναν αιώνα μετά. Εως και «τολμηρό», προσθέτει ο σκηνοθέτης της ομώνυμης παιδικής παράστασης του Εθνικού Θεάτρου Τάκης Τζαρμαγιάς, καθώς απευθύνεται στα παιδιά, τα οποία αφελώς θεωρούμε ανέτοιμα να κατανοήσουν παρόμοιες έννοιες. Ο Τζαμαργιάς προέρχεται από το χώρο της εκπαίδευσης και αναλαμβάνει για πρώτη φορά να σκηνοθετήσει μία παράσταση για παιδιά. Το «Παραμύθι χωρίς όνομα» κάνει καλοκαιρινή περιοδεία σε πολλές ελληνικές πόλεις, μετά από μία επιτυχημένη χειμωνιάτικη σεζόν στην Αθήνα, ενώ στο κοινό της Θεσσαλονίκης θα παρουσιαστεί την Τετάρτη και την Πέμπτη (21.15, Θέατρο Κήπου), στο πλαίσιο των «Γιορτών Ανοιχτού Θεάτρου».

Αιμίλιος Χειλάκης: «100.000 Αμλετ στην πλατεία Συντάγματος»

   

• ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΓΙΩΤΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
•  Σάββατο, 2 Ιουλίου 2011 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«Κατέβηκα κι εγώ στην πλατεία Συντάγματος και είδα 100.000 Αμλετ να αναρωτιούνται «γιατί;» και χωρίς να ξέρουμε το «πώς» της αλλαγής. Καλή η υψωμένη μούντζα και το γιαούρτωμα, αλλά αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι χρειαζόμαστε πλέον άλλα εργαλεία για να αλλάξουμε τα πράγματα», ξεκαθαρίζει ο «Αμλετ» του φετινού καλοκαιριού, Αιμίλιος Χειλάκης, λίγο πριν έρθει στη Θεσσαλονίκη με την ομότιτλη σεξπιρική παράσταση, με την οποία το θεατρικό σχήμα «5η Εποχή» συμμετέχει στις «Γιορτές Ανοιχτού Θεάτρου» στις 11, 12, 13 και 14 Ιουλίου, στις 21.00, στο Θέατρο Κήπου (Νικ. Γερμανού - Πλατεία ΧΑΝΘ, τηλ. 2310 256 775      ).

Μία ώρα... Σαίξπηρ σε περιοδεία

Μία ώρα διαρκεί 17 χρόνια. Περί τα μέσα της δεκαετίας του '90 μια παρέα ηθοποιών σε ένα θέατρο της Κυψέλης ανέβαζε ένα έργο σπαρταριστό για όλη την εργογραφία του Σαίξπηρ. Κάτι σαν συμπυκνωμένο χυμό. «Ολόκληρος ο Σαίξπηρ σε μια ώρα» παρουσιάζουν, σε περιοδεία, το καλοκαίρι οι Ακης Σακελλαρίου, Ναταλία Δραγούμη, Γεράσιμος Γεννατάς, Αντώνης Λουδάρος, και περιλαμβάνει τα Απαντα του σπουδαίου άγγλου δραματουργού σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη.

Σε καιρό κρίσης οι θεατές μ' έναν σμπάρο (δηλαδή ένα εισιτήριο) πετυχαίνουν 37 τρυγόνια και θα δουν τα έργα του Σαίξπηρ, με άλλη ματιά. Μέσα από το βλέμμα των Ανταμ Λονγκ, Τζες Ουίνφιλντ, Ντάνιελ Σίνγκερ που έγραψαν το κείμενο σε μετάφραση του σκηνοθέτη, θα δουν αν ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα θα είχαν μέλλον ως ζευγάρι, αν ο Αμλετ ήταν πράγματι αναβλητικός ή εντέλει περίμενε βοήθεια από την Ευρώπη, ποιον θυμίζει ο Ριχάρδος Γ'. Η παράσταση έχει και ιντεράκτιβ ψυχανάλυση της Οφηλίας ως μπόνους, ενώ οι ρίμες και οι μουσικές λούπες του Οθέλλου είναι διά χειρός NiVo, του έλληνα ράπερ.

Από τη φυλακή στο Ηρώδειο

 

 
Ο Μπερτράν Καντά που πριν από οκτώ χρόνια σκότωσε τη σύντροφό του Μαρί Τρεντινιάν, έρχεται στην Αθήνα με τις «Γυναίκες», παράσταση που έχει προκαλέσει αντιδράσεις λόγω της παρουσίας του. Προκύπτουν ηθικά προβλήματα με την έλευσή του ή οι ακυρώσεις της παράστασης σε Γαλλία και Καναδά ήταν υπερβολικές; Πέντε πρόσωπα από τον χώρο της τέχνης παίρνουν ψύχραιμη θέση, ενώ οι εγχώριες διαμαρτυρίες έχουν ήδη αρχίσει

Εκείνη τη ζεστή νύχτα του Ιουλίου του 2003 ο Μπερτράν Καντά, τραγουδιστής του γαλλικού συγκροτήματος Noir Desir, και η Μαρί Τρεντινιάν, ηθοποιός και κόρη του ηθοποιού Ζαν Λουί Τρεντινιάν, καβγάδισαν στο ξενοδοχείο τους στο Βίλνιους, αφού είχαν καταναλώσει αρκετό αλκοόλ. Ο Μπερτράν χτύπησε στο κεφάλι τη Μαρί που ήταν δύο μηνών έγκυος και εκείνη πέθανε από εγκεφαλικό οίδημα στο νοσοκομείο λίγες μέρες μετά. Στη δίκη του το 2004, χωρίς να αποποιηθεί την ευθύνη για τον θάνατό της και υποστηρίζοντας ότι ήταν ατύχημα, ο Καντά επικαλέστηκε αδυναμία να ανακαλέσει στη μνήμη του τις λεπτομέρειες του συμβάντος. Δεν του καταλογίστηκε δόλος και αφού καταδικάστηκε σε οκτώ χρόνια αποφυλακίστηκε το 2007, καθώς η γαλλική δικαιοσύνη αναγνώρισε «τη μετάνοια και τις προσπάθειές του για κοινωνική αναπροσαρμογή και επαγγελματική επανένταξη». Τέτοια φαίνεται πως ήταν και η συμμετοχή του ως μουσικού στην παράσταση «Γυναίκες» την οποία που ο γαλλοκαναδός σκηνοθέτης Ουαζντί Μουαουάντ βάσισε στις τραγωδίες «Αντιγόνη», «Ηλέκτρα» και «Τραχίνιαι» του Σοφοκλή. Μερικοί βέβαια, είχαν αντίθετη γνώμη για τη συμμετοχή του Καντά. Πριν από λίγο καιρό, στο Κεμπέκ, την Οτάβα και το Μόντρεαλ η παράσταση ακυρώθηκε έπειτα από αντιδράσεις κομμάτων και γυναικείων οργανώσεων, ενώ κάτι παρόμοιο συνέβη στη Βαρκελώνη, αλλά και στην Αβινιόν στο φεστιβάλ της οποίας βρισκόταν και ο Ζαν Λουί Τρεντινιάν. Η παράσταση έρχεται και στο Φεστιβάλ Αθηνών - 9 και 10 Ιουλίου - και ήδη οι συζητήσεις, τα ερωτήματα αλλά και οι ενστάσεις από την πλευρά της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, έχουν αρχίσει να φουντώνουν. Προκαλεί ένας σκηνοθέτης με το να συμπεριλάβει στον θίασό του έναν αποφυλακισμένο εφόσον δεν παραβιάζεται η νομοθεσία; Ή, εκτός από το δίκαιο, θα έπρεπε να ασχολούμαστε και με το ηθικό; Τι λόγο έχει το κοινό σε όλα αυτά και τι οι καλλιτέχνες, οι οποίοι ενδεχομένως θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν μια παρόμοια περίπτωση; Και τέλος πάντων, ποια είναι η σχέση εγκλήματος, τέχνης και τιμωρίας; Πέντε συγγραφείς, σκηνοθέτες και ηθοποιοί, προσπαθούν να τοποθετηθούν σε ζητήματα όπως αυτά χωρίς όμως να παίρνουν τον ρόλο του δικαστή ούτε καν εκείνον του ενόρκου, αλλά του ανθρώπου που ασκεί την τέχνη του στην ίδια κοινωνία με κάποιον που προσπαθεί να κάνει το ίδιο, ακόμα και αν ο δεύτερος έχει καταδικαστεί για ένα αδίκημα, άπαξ ή για πάντα.

• Του Νικόλα Ζώη
• ΤΑ ΝΕΑ: Σάββατο 02 Ιουλίου 2011

Από το γέλιο στο φάσμα της ύφεσης

Μια «Ειρήνη» για τον... οικονομικό πόλεμο, αφιερωμένη στη μνήμη του Θανάση Βέγγου, με πολιτικές αιχμές και «πρωταγωνίστρια» τη μουσική, άνοιξε τα φετινά Επιδαύρια

Ο «παππούλης» Αριστοφάνης, διαχρονικός όσο και αθυρόστομος, δίνει πάντα άλλοθι αν όχι λαβή για προσθήκες - επιθεωρησιακής λογικής - στα κείμενα των κωμωδιών του που θίγουν τα κακώς κείμενα του σήμερα, που δεν διαφέρουν από τα κακώς κείμενα ενός πολιτισμού που μετά την ακμή του οδηγούνταν στην παρακμή - και λόγω πολέμου - της πολιτικής.

Ο Πέτρος Φιλιππίδης δεν το αγνόησε αυτό το άλλοθι στη μεταφρασμένη από τον Κ.Χ. Μύρη αριστοφανική «Ειρήνη», με την οποία συμμετέχει στο Ελληνικό Φεστιβάλ και θα περιοδεύσει ανά την Ελλάδα. Αντιθέτως. Το «αξιοποίησε» αρκούντως, δίνοντας έναν τόνο σύγχρονης επιθεώρησης - που έχει εκλείψει στις μέρες μας τις δύσκολες - στην αρχαία κωμωδία. Με το μάτι στραμμένο στην οικονομική κρίση και τις αιχμές προσαρμοσμένες αναλόγως. Και με την πανταχού παρούσα μουσική του Μίνωα Μάτσα να ενισχύει, να γλυκαίνει και να απογειώνει κάποτε την πλοκή - μέσα από τα χορικά.

Στον αέρα παραστάσεις των ΚΘΒΕ και Εθνικού

Μπορεί η αριστοφανική και φεστιβαλική «Ειρήνη», την οποία ο Πέτρος Φιλιππίδης αφιέρωσε στη μνήμη του Θανάση Βέγγου (άλλωστε και ο ίδιος φάνηκε να κινείται ερμηνευτικά πάνω σε κάποιες μανιέρες του αξέχαστου ηθοποιού), χειροκροτούμενος θερμά, να έκανε μια πρωτιά - 3.000 από τα εισιτήρια προαγοράστηκαν μέσω Ιντερνετ, για πρώτη φορά τόσα πολλά - στέλνοντας ευοίωνο μήνυμα.

Ομως, την ίδια ώρα οι παραστάσεις του ΚΘΒΕ και του Εθνικού Θεάτρου «Μικρά Διονύσια», σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη και Γιάννη Ρήγα από τη μια και Σταμάτη Φασουλή από την άλλη, ήταν στον αέρα λόγω των κινητοποιήσεων ηθοποιών και εργαζομένων για τις εκτός έδρας αποζημιώσεις και την απόφαση ένταξης των κρατικών σκηνών σε καθεστώς ΔΕΚΟ με τον Ν. 3899/10.

Τρεις τραγωδίες – μία κωμωδία

• Αποστολή: Παύλος Ηλ. Αγιαννίδης 
• ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 04 Ιουλίου 2011

Τι κι αν τα μελλούμενα - επί σκηνής - ήταν κωμικά. Η περιοχή και το θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου, στη φετινή πρεμιέρα του Ελληνικού Φεστιβάλ, με την αριστοφανική «Ειρήνη» κατά Πέτρο Φιλιππίδη (αφιερωμένη στη μνήμη του Θανάση Βέγγου) είχαν να αντιμετωπίσουν τρία τουλάχιστον... τραγικά στοιχεία.

Τα σημάδια της οικονομικής κρίσης επιβεβαίωσαν τους λιγότερο αισιόδοξους, από το βράδυ της Παρασκευής. Λιγότερη κίνηση, λιγότερα αυτοκίνητα, ελάχιστες κρατήσεις στις ταβέρνες της Παλαιάς Επιδαύρου και του Λυγουριού (κάποιοι μαγαζάτορες μιλούσαν στα «ΝΕΑ» για το «χειρότερο διήμερο» της φετινής τουριστικής σεζόν και των τελευταίων ετών).

Κρίση που φάνηκε και στα κάπου 5.000 εισιτήρια της πρεμιέρας (λιγότερο από το μισό αρχαίο θέατρο) αλλά και στην εξαιρετικά εύκολη προσέλευση και αποχώρηση - δίχως το κομφούζιο που επικρατούσε σε παλαιότερες παραστάσεις. Και αυτό για μια παραγωγή εμπορική, με έναν πρωταγωνιστή - τον Πέτρο Φιλιππίδη - που υπό άλλες συνθήκες θα έκανε διπλό sold-out στην Επίδαυρο, όπως και στην περιοδεία.

Το κλίμα... κρίσης συνεχίστηκε και στο (πιο πολύβουο, πάντα) Σάββατο της Επιδαύρου, με κοντά στα 8.000 εισιτήρια - δυναμικό «παρών» έδωσαν θεατές από τις γύρω περιοχές. Με τις ταβέρνες σχεδόν άδειες μετά την παράσταση, καθώς οι περισσότεροι φαίνεται πως έκαναν το ταξίδι αυθημερόν (δεν πρόσθεσαν στα έξοδα για εισιτήρια, βενζίνη, διόδια και τη διαμονή).

«Το γάλα» από το σανίδι στη μεγάλη οθόνη

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΤΣΙΚΟΝΟΥΡΗ ΤΑ ΝΕΑ: Monday 04 July 2011

Ερχεται «Το γάλα». Πέρασαν πέντε χρόνια από τότε που «Το γάλα», το θεατρικό έργο του Βασίλη Κατσικονούρη, έκανε το «άνοιγμά» του στην Αθήνα, το 2006, κερδίζοντας την εύνοια κοινού και κριτικών - σπάνιος συνδυασμός αυτός ο τελευταίος.

Σήμερα, κι ενώ η παράσταση περιοδεύει στην Ελλάδα και παίζεται ήδη σε Σερβία, Κύπρο και Πολωνία, ενώ σύντομα θα ανέβει και στη Γερμανία, το έργο περνάει και στη μεγάλη οθόνη, για να κατακτήσει και το κινηματογραφικό κοινό από το Σεπτέμβριο.

Εχει πάνω από 100.000 θεατές στις περγαμηνές της, η - θεατρική - ιστορία της οικογένειας από την πρώην Σοβιετική Ενωση, με δύο γιους, ο ένας εκ των οποίων πάσχει από σχιζοφρένεια, και δίχως πατρική παρουσία, προσπαθεί να επιβιώσει και να προσαρμοστεί στην Ελλάδα του σήμερα.

Και τώρα ανέλαβε να τη μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη ο Γιώργος Σιούγας, με πείρα κυρίως τηλεοπτική. Ο σκηνοθέτης επιχειρεί να προσδώσει κινηματογραφική ζέση στα δρώμενα, με flash-back. Αφιερώνει δε το φιλμ στην μνήμη του Κωνσταντίνου Παπαχρόνη, τον αδικοχαμένο ηθοποιό που έδωσε ρεσιτάλ ερμηνείας ενσαρκώνοντας τον Λευτέρη - το ένα εκ των δύο γιών της μητέρας που, κινηματογραφικώς, ερμηνεύει η Ιωάννα Τσιριγκούλη.

«Να ζει κανείς ή να μη ζει»

• ΦΟΥΑΓΙΕ 

Στο "Να ζει κανείς ή να μη ζει" του Μελ Μπρουκς θα δούμε τον χειμώνα τον Γιάννη Τσιμιτσέλη. Το έργο θα ανέβει σε διασκευή - σκηνοθεσία των Ρέππα - Παπαθανασίου, με τους Κάτια Δανδουλάκη, Παύλο Χαϊκάλη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους

Στο "Να ζει κανείς ή να μη ζει" του Μελ Μπρουκς θα δούμε τον χειμώνα τον Γιάννη Τσιμιτσέλη. Το έργο θα ανέβει σε διασκευή - σκηνοθεσία των Ρέππα - Παπαθανασίου, με τους Κάτια Δανδουλάκη, Παύλο Χαϊκάλη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Στη διανομή προστέθηκε ο Γιάννης Τσιμιτσέλης και οι Τάσος Κωστής, Χριστίνα Τσάφου, Μαρία Κανελλοπούλου, Σπύρος Μεργιανός, Σπύρος Πούλης και Αστέριος Πελτέκης. Αναμένουμε λοιπόν...

Πρώτοι σας ενημερώσαμε ότι το "Τρίτο Στεφάνι" θα παιχτεί το φθινόπωρο στο "Παλλάς" -28 Σεπτεμβρίου πρόκειται να γίνει η πρεμιέρα του- πρώτοι σας ενημερώνουμε και για το ότι η Ελληνική Θεαμάτων καλοβλέπει και άλλες παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου μας. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, γίνονται κουβέντες, προκειμένου να "αγκαλιαστούν" στο μέλλον στο "Παλλάς" και η "Μητέρα του σκύλου" του Μάτεσι αλλά και οι "Σκηνοβάτες" που ετοιμάζει για την Επίδαυρο ο Σταμάτης Φασουλής, ο οποίος υπογράφει και το "Τρίτο Στεφάνι".

Παρακαλώ, περάστε στην ταράτσα

•  ΠΕΝΤΕ νεανικοί θίασοι δημιουργούν τις παραστάσεις τους σε πέντε απροσδόκητα μέρη της πόλης.

 

Το θέατρο εισχωρεί σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους της Αθήνας, ξεχασμένους ή λειτουργικούς, στιγματισμένους από μια ιδιαίτερη μυθολογία, αναδεικνύοντάς τους με εναλλακτική χρήση. Αυλές και ταράτσες, δημόσια κτίρια, σχολεία, υποδέχονται τους πειραματισμούς των θεατρικών ομάδων.

* Οι «Πολεοδομές», όπως βαφτίστηκε αυτή η ενότητα παραγωγών του Φεστιβάλ, αρχίζει απόψε με την παράσταση της ομάδας Mag «Αυτοβιογραφία (Τόμας Μπέρνχαρντ)» που θα διαρκέσει μέχρι την Τρίτη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Το κείμενο, βασισμένο στην αυτοβιογραφία του αυστριακού συγγραφέα, είναι βαθιά επηρεασμένο από την αίσθηση της εγκατάλειψής του στην παιδική ηλικία και την πνευμονοπάθεια από την οποία υπέφερε, ασθένεια που τον κράτησε για χρόνια στα σανατόρια, επηρεάζοντας καταλυτικά την προσωπικότητά του.

«Δεν εστιάζουμε τόσο στον έναν άνθρωπο που κραυγάζει με απόγνωση, όσο στην ίδια την κραυγή, ως αυτόνομη οντότητα και όργανο έκφρασης του κατεστραμμένου ανθρώπου» σημειώνουν οι σκηνοθέτες Κώστας Κουτσολέλος, Ελενα Πολυγένη, οι οποίοι επίσης παίζουν μαζί με τους Μάριο Παναγιώτου, Ματίνα Περγιουδάκη, Σωτήρη Τσακομίδη.

* Από την Πέμπτη μέχρι και το Σάββατο η ομάδα Mkultra οργανώνει στο 9ο & 34 Γυμνάσιο & ΓΕΛ Αθηνών (Τρώων 2, Θησείο) «Μια εκδρομή»... Η παράσταση, σε σκηνοθεσία Γκίγκης Αργυροπούλου-Πέντερ Κερκ και χορογραφία Μέντη Μέγα, αξιοποιεί τη διαφορετική γεωγραφία που σχηματίζει η πόλη τους καλοκαιρινούς μήνες. Η ομάδα διαλέγει λοιπόν ένα κτίριο από το οποίο όλοι έχουμε περάσει, διανύοντας ένα κομμάτι της ζωής μας: το σχολείο. Ερμηνεύουν οι Βασιλική Δήμου, Ράνια Κελαϊδίτη, Μαίρη Λούση, Καρλόττα Σκιόλντο, Ευαγγελή Φίλη, Φαίδρα Χατζηκωνσταντή, Στέλιος Παρρής.

Η Mkultra πειραματίζεται συχνά σε εξωθεατρικούς χώρους. Με βάση την αρχιτεκτονική δομή, την κοινωνική χρήση και την ατμόσφαιρα του κάθε χώρου, δημιουργεί παραστάσεις αποκλειστικά για το συγκεκριμένο περιβάλλον.
Η έναρξη της παράστασης θα γίνει από την αρχή του πεζόδρομου της Τρώων & Ακταίου.


* Η ομάδα Nova Melancholia στοχάζεται και φιλοσοφεί στην ταράτσα του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών (Σίνα 32) από τις 10 μέχρι και τις 12 Ιουλίου. Είναι η τρίτη «Πολεοδομή» με τίτλο «Πρώτος Στοχασμός: Περί όσων μπορούν να τεθούν εν αμφιβόλω» σε σκηνοθεσία Βασίλη Νούλα. Υλικό της παράστασης αποτελούν οι Στοχασμοί περί της πρώτης φιλοσοφίας του Ντεκάρτ, έργο στο οποίο πρώτη φορά αμφισβητούνται τα πάντα και προτείνεται το Εγώ ως κριτής της πραγματικότητας. Η ομάδα προσεγγίζει το ζήτημα μέσα από τους κώδικες του σωματικού θεάτρου και της εικαστικής περφόρμανς.

Παίζουν οι Εμη Κίτσαλη, Βίκυ Κυριακουλάκου, Βασίλης Νούλας, Ιωάννα Τουμπακάρη, Μανώλης Τσίπος.

* Αν και το όνομα της θεατρικής ομάδας είναι χαρούμενο, «Χάπι εντ», η παράστασή της μιλά για ένα κακό τέλος. Από τις 15 μέχρι και τις 17 Ιουλίου παρουσιάζει στην ταράτσα του Γαλλικού Ινστιτούτου την «Ταράτσα του αυτόχειρα» με θέμα την αυτοκτονία της ποιήτριας Κοραλίας Θεοτοκά, που το 1976 έπεσε από την ταράτσα του σπιτιού της.

Η σκηνοθεσία είναι της Γεωργίας Μαυραγάνη, η μουσική του Νίκου Βελιώτη, τα σκηνικά-κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη. Ερμηνεύει η Υβόννη Μαλτέζου.

* Οι «Πολεοδομές» ολοκληρώνονται μ' ένα «Ταξίδι με τρένο» από τις 18 μέχρι και τις 20 Ιουλίου. Πρόκειται για τη δουλειά της νεοσύστατης ομάδας Projector. Ο σκηνοθέτης Ανέστης Αζάς οργανώνει το «Ταξίδι με τρένο» αντλώντας υλικό από το ίδιο το κτίριο όπου παίζεται η παράσταση, το μέγαρο του ΟΣΕ (Καρόλου 1-3). Στόχος είναι ν' αναπτυχθεί το «πορτρέτο» του ελληνικού σιδηρόδρομου, η ιστορία, το μέλλον, οι άνθρωποί του. Η ομάδα φιλοδοξεί να κάνει πρωταγωνιστές της παράστασης παλιούς και νυν εργαζόμενους στον ΟΣΕ, μεταφέροντας τις εμπειρίες τους στο κοινό.

• ΕΦΗ ΜΑΡΙΝΟΥ
• Επτά, Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Αποδομώντας τον Σέξπιρ

• ΤΗΣ ΕΦΗΣ ΜΑΡΙΝΟΥ
•  Επτά, Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

ΜΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ομάδα που συγκρούστηκε μέχρι και με τη ρώσικη μαφία προκειμένου να υπερασπιστεί την ύπαρξή της, και μια παράσταση προκλητική, ο «Αμλετ» του Σέξπιρ, έρχεται από την Πέμπτη μέχρι και το Σάββατο στην Πειραιώς 260. 

 

Ο Νικολάι Κολιάντα και ο θίασός του αποδομούν το έργο, το ξαναγράφουν επί σκηνής, με ελάχιστα σκηνικά και έντονες εικόνες.
Εχουμε δει πολλούς «πειραγμένους» Αμλετ τα τελευταία χρόνια. Αυτή τη φορά οι ήρωες στο αριστούργημα του Σέξπιρ μπαίνουν στη σκηνή παρελαύνοντας ο ένας πίσω από τον άλλον, ντυμένοι με ράκη και φορώντας στο λαιμό περιλαίμιο σκύλου. Η αμαρτωλή βασίλισσα Γερτρούδη παραπέμπει στην Ελενα Τσαουσέσκου.

Ο Σοφοκλής στον Λίβανο

• ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ 
• Επτά, Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Πώς συνδυάζεται ο ποιητικός λόγος του Σοφοκλή με δυνατούς ηλεκτρικούς ήχους; Πώς παντρεύεται η αρχαία τραγωδία με την πιο σύγχρονη εκδοχή της ροκ; Η απάντηση θα δοθεί το ερχόμενο Σαββατοκύριακο στο Ηρώδειο, μέσα από την τριλογία «Γυναίκες» που παρουσιάζει ο λιβανικής καταγωγής σκηνοθέτης Ουαζντί Μουαουάντ, ένα εξάωρης διάρκειας θέαμα βασισμένο στις «Τραχίνιες», την «Αντιγόνη» και την «Ηλέκτρα», από τα πλέον αναμενόμενα του Ελληνικού Φεστιβάλ. 

Σε μια εποχή που η δημοκρατία είχε μόλις γεννηθεί, ο Σοφοκλής δεν σταματούσε να δείχνει στους πολίτες τις δικτατορικές εκτροπές ενός πολιτεύματος που στηρίζεται στην οικογενειοκρατία» λέει ο Ουαζντί Μουαουάντ για τον πάντα επίκαιρο τραγικό ποιητή. Μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου που αγκαλιάζει όλη την κληρονομιά του Σοφοκλή, οι «Γυναίκες» άναψαν φωτιές στο εξωτερικό μήνες προτού δοκιμαστούν επί σκηνής. Κι αυτό, εξ αιτίας της αμφιλεγόμενης συμμετοχής στην παράσταση του γάλλου συνθέτη και τραγουδιστή, Μπερτράν Καντά, ελεύθερου πλέον μετά την έκτιση της ποινής του για τον φόνο της ηθοποιού και συντρόφου του Μαρί Τρεντινιάν. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά...

Ο μύθος των Ατρειδών με μέτρο

•  Ο ΑΡΗΣ ΡΕΤΣΟΣ ΑΥΡΙΟ ΣΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ

• Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ
•  Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Ο Αρης Ρέτσος θα εισέλθει αύριο στο Ηρώδειο με την έμμετρη πρότασή του πάνω στο μύθο των Ατρειδών. Ενα μεγάλο outsider της θεατρικής πράξης, που μπορεί να καυχιέται ότι ύστερα από 25 χρόνια μελέτης της αρχαίας ελληνικής μετρικής αναγνωρίζεται για πρώτη φορά από ένα σημαντικό θεσμό, όπως είναι το Φεστιβάλ Αθηνών.

Σκηνή από τις πρόβες της παράστασης «Ατρείδες» του Αρη Ρέτσου 

Το «οπλοστάσιο» που απέκτησε από την πολύχρονη έρευνα τού παρέχει τα μέσα να υπογράφει τη δραματουργία, τη σκηνοθεσία, τη μουσική διδασκαλία, τη μουσική σύνθεση, την κινησιολογία, αλλά και τη σκηνογραφία. Αυτό που έκανε πράξη δεκαετίες ολομόναχος, σήμερα ο Αρης Ρέτσος καλείται να το «ανοίξει» ως φόρμα στην κλίμακα του ρωμαϊκού ωδείου. Στη συρραφή της «Ορέστειας» του Αισχύλου και της «Ηλέκτρας» του Σοφοκλή, που φιλοτέχνησε με το γενικό τίτλο «Θρόνος Ατρειδών», διατρέχεται ελλειπτικά όλος ο μύθος των Ατρειδών, απ' τη σφαγή της Ιφιγένειας.

Πάνω στο ήμισυ της κυκλικής επιφάνειας της σκηνής του Ηρωδείου θα ισορροπεί ο ανδρικός Χορός και στο άλλο μισό, ο γυναικείος. Στο μέσον, σαν σε ρωγμή, θα προβάλλει η φιγούρα της Κλυταιμνήστρας (Κόρα Καρβούνη) που θα αντιπαρατίθεται με την Ηλέκτρα (Αλεξία Καλτσίκη). Αίγισθος και Αγαμέμνονας (Κων/νος Αβαρικιώτης), Ορέστης (Αντώνης Μυριαγκός) και Κασσάνδρα (Στεφανία Γουλιώτη) φοράνε προσωπεία.

Το «Γάλα» στο σινεμά

•  Το γνωστό θεατρικό έργο του Β. Κατσικονούρη γυρίστηκε σε ταινία

• Της ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
•  Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

«Το γάλα» του Βασίλη Κατσικονούρη είναι πλέον πασίγνωστο νεοελληνικό θεατρικό έργο. Η διάρκεια ζωής του δεν έχει ημερομηνία λήξης.

 Οι Ομηρος Πουλάκης και Προμηθέας Αλειφερόπουλος είναι ο Αντώνης και ο Λευτέρης, αντίστοιχα Οχι μόνο γιατί από τότε που πρωτοανέβηκε στο Εθνικό, το 2006 σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη, η θεατρική του πορεία συνεχίζεται, στα χέρια κι άλλων δημιουργών και θιάσων.
Ευτύχησε και στην κινηματογραφική εκδοχή του. Την υπογράφει ένας νέος και πολύ ταλαντούχος σκηνοθέτης, ο 37χρονος Γιώργος Σιούγας, που μπαίνει με φόρα στον χώρο του σινεμά με μία δυνατή μεγάλου μήκους ταινία, όπου η συγκίνηση έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.

«Το γάλα» διηγείται την τραγική ιστορία τριών ηρώων. Της Ρήνας (Ιωάννα Τσιριγκούλη), μετανάστριας από την Τιλφίδα, και των δύο γιων της. Ο Λευτέρης (Προμηθέας Αλειφερόπουλος) είναι ο μικρός, ο «προβληματικός», ο ανένταχτος, αυτός που δεν βύζαξε το μητρικό γάλα και κουβαλάει μια σχιζοφρένεια. Ζει κολλημένος στα παιδικά του χρόνια, αναπολεί έναν ποδοσφαιρικό αγώνα που είχε πάει μικρός, ακούει φανατικά Μητσάρα (Μητροπάνο). Ο Αντώνης (Ομηρος Πουλάκης) πάλι, κοιτάει μπροστά, να αποκοπεί από τις ρίζες του και ετοιμάζεται να παντρευτεί τη Νατάσα (Ηρώ Μπέζου - κόρη του Γιάννη Μπέζου).

Το ξεχαρβάλωμα του Αριστοφάνη

• ΚΡΙΤΙΚΗ 
• «Ειρήνη», Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

• Του ΓΡΗΓΟΡΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
•  Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Δεν υπάρχουν πολλά να πει κανείς για το καλλιτεχνικό βάρος της «Ειρήνης» του Πέτρου Φιλιππίδη (που εκτός από τον κεντρικό ρόλο αναλαμβάνει και τη σκηνοθεσία και τη δραματουργική επεξεργασία), υπάρχουν, δυστυχώς, πολλά για την ιδεολογική και την αισθητική τοποθέτησή της.

 
Μια παράσταση, που έκανε ντόρο και τζίρο, ανέβασε ο Π. Φιλιππίδης στην Επίδαυρο Οσοι παρακολουθούν το θέατρο της Επιδαύρου γνωρίζουν ότι στην περίπτωσή του αισθητική και ιδεολογία είναι οι δύο όψεις του ίδιου πράγματος. Στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη είδαμε λοιπόν το πρόσωπο της σύγχρονης αισθητικής και μαζί το σενάριο της στάσης μας στα σύγχρονα προβλήματα. Σκοτεινά και τα δύο.

Δεν κατηγορώ τόσο τον πρωταγωνιστή. Ακολουθώντας το γραφείο παραγωγής προχώρησε σε μια παράσταση που θα έκανε ντόρο και τζίρο. «Ειρήνη» ή ό,τι άλλο, όφειλε να βρεθεί εξαρχής στο κεφάλι της ορδής που βλέπει στον Αριστοφάνη το διαπρύσιο κήρυκα του λαϊκισμού, το συνήγορο του ομαδικού και αγανακτισμένου μικροαστισμού. Από την πλατεία Συντάγματος στο κοίλον της Επιδαύρου, χωρίς στάση. Το πώς βρέθηκε στην Επίδαυρο μια τέτοια παραγωγή, που μόνο της γνώρισμα είχε ότι θα γεμίσει το χώρο, -όπως θα λέγαμε «γεμίζει το πιάτο»-, είναι το μεγάλο ζήτημα για τη συνείδηση του θεάτρου μας.

15.000 στην «Ειρήνη»

Δεκαπέντε χιλιάδες θεατές (πέντε την Παρασκευή και δέκα χιλιάδες το Σάββατο) παρακολούθησαν το «άνοιγμα» των φετινών Επιδαυρίων, με την αριστοφανική «Ειρήνη», που σκηνοθέτησε πρωταγωνιστώντας ο Πέτρος Φιλιππίδης. Ολη η καυτή επικαιρότητα -από τον «αντιπρόεδρο της κυβέρνησης που τρώει τα πάντα» ώς το κίνημα «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» και τους Αγανακτισμένους- έκανε και τις δύο βραδιές τις κερκίδες να σείονται. Στην υπόκλιση ο Π. Φιλιππίδης αφιέρωσε την παράσταση στον Θανάση Βέγγο.

• ΙΩ.Κ, Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Τρυγαίος στην εποχή του ΔΝΤ

• ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΠΙΔΑΥΡΟ 

Περίπου 15.000 θεατές χειροκρότησαν τον Πέτρο Φιλιππίδη σε μια παράσταση πλούσια σε ευρήματα με πολιτική σάτιρα, χιούμορ και πολλή μουσική 

• 

"Η Ελλάδα ανήκει σε αυτούς που την αγαπάνε". Η τελευταία φράση της αριστοφανικής "Ειρήνης" ακούγεται από τον Τρυγαίο - Πέτρο Φιλιππίδη, ο οποίος διασχίζει την ορχήστρα της Επιδαύρου με χρυσό στέμμα και βασιλικό μανδύα με την Ελλάδα ζωγραφισμένη σε λευκό φόντο.

Η παράσταση της "Θεατρικής Διαδρομής" που άνοιξε τα Επιδαύρια την Παρασκευή (περίπου 5.500 θεατές στην πρεμιέρα και 9.000 την επομένη) έφερε τη σκηνοθετική σφραγίδα του δημοφιλούς πρωταγωνιστή. Ο τελευταίος μοιάζει να προβληματίστηκε πριν φτάσει στη συγκεκριμένη εκδοχή του έργου: στην εποχή του ΔΝΤ, του Μεσοπρόθεσμου και των "αγανακτισμένων", σήμερα που η χώρα κλυδωνίζεται, που μοιάζει να επαναδιαπραγματευόμαστε τα πάντα, πώς ανεβάζεις το πλέον αντιπολεμικό κείμενο του Αριστοφάνη; Και τι είναι πόλεμος σήμερα;

Ο "πόλεμος" μαίνεται σε όλα τα επίπεδα, πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, ισχυρίζεται η παράσταση μέσα από τη δραματουργική επεξεργασία των Πέτρου Φιλιππίδη, Γιώργου Γαλίτη, Γιώργου Λέφα (μετάφραση Κ. Χ. Μύρης), η οποία φέρνει την "Ειρήνη" πιο κοντά μας, ώστε να αφορά και τα σημερινά πράγματα, χωρίς να γίνονται αναφορές χυδαίες ή πρόστυχες. Ωστόσο "φωτογραφίζονταν" τα πολιτικά "πρόσωπα", αλλά δεν αναφέρονταν τα ονόματά τους.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργαζομένων στο Εθνικό Θέατρο

• Ζητούν να μην εφαρμοστούν οι περικοπές

Από την κινητοποίηση των εργαζομένων στο Εθνικό Θέατρο   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

---

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν το πρωί της Δευτέρας οι εργαζόμενοι του Εθνικού Θεάτρου στην είσοδο της πρώτης κρατικής σκηνής, εκφράζοντας την ανησυχία τους «για όλα όσα συμβαίνουν στον πολιτισμό και συγκεκριμένα στα κρατικά θέατρα». Ειδικότερα, οι εργαζόμενοι του Εθνικού Θεάτρου ζητούν να διασφαλιστεί η απαρέγκλιτη, όπως λένε, τήρηση των όρων των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και να μην εφαρμοστούν οι περικοπές για την εκτός έδρας απασχόληση. Αυτήν την ώρα το Σωματείο Εργαζομένων του Εθνικού Θεάτρου συνεδριάζει σε συννενόηση με το Σωματείο Εργαζομένων του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) για ν' αποφασίσουν για τις περεταίρω κινητοποιήσεις τους.

Ο Αριστοφάνης στην πλατεία Συντάγματος...

«Υπάρχει μια φράση στην παράσταση από τους “Ορνιθες” που τη λέει ο Πεισθέταιρος: “Δεν αντέχω άλλο ανάμεσα σε τόσους προύχοντες της εξουσίας. Κλέφτες, φοροαπατεώνες, νταβατζήδες, αδίστακτους...”»

«Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΕΘΟΡΙΟΣ. ΚΑΙ, ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΕΙ ΤΟ ΦΩΣ, ΜΑΥΡΙΖΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ» 

 

«ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΕ ΑΞΙΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟΝ "ΒΑΣΙΛΙΑ ΛΗΡ" ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΙΣΩΣ ΠΩ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ»

Ο Γιώργος Μεσσάλας προτείνει λύσεις στους αγανακτισμένους μέσα από την παράστασή του διά στόματος Αριστοφάνη. Ο ιδρυτής και εμψυχωτής του Μοντέρνου Θεάτρου, μιας αξιοσημείωτης παρουσίας στα θεατρικά δρώμενα του τόπου, που φέτος συμπληρώνει 35 χρόνια, θέλει να μιλήσει για όλα αυτά που πονάνε τους Νεοέλληνες.
Ο στόχος του είναι να ανθίσει και πάλι το γέλιο στα χείλη των συμπολιτών του. Επέλεξε λοιπόν το κατάλληλο για την περίσταση φάρμακο: Αριστοφάνης! Και συγκεκριμένα, τις πιο σημαντικές σκηνές από σπουδαία έργα του μεγάλου ποιητή, έργα-σταθμούς στη διαδρομή του Μοντέρνου Θεάτρου, που συνεχίζει άκαμπτο παρά τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζει στην πλατεία Βικτωρίας όπου στεγάζεται.

Υπό τον γενικό τίτλο «Αριστοφανικός οίστρος» έχει συμπεριλάβει αποσπάσματα από τις αττικές κωμωδίες «Ορνιθες», «Θεσμοφοριάζουσες», «Σφήκες» και «Λυσιστράτη» και θα τα παρουσιάσει ξεκινώντας από τις 22 Ιουλίου στο ανοιχτό θέατρο στο Αλσος Γαλατσίου και συνεχίζοντας στο θέατρο Παπάγου, στο Φάληρο, στην Κηφισιά, στους Δελφούς κ.α. Μια παράσταση σε κείμενα του Κώστα Γεωργουσόπουλου, διασκευή και σκηνοθεσία Γιώργου Μεσσάλα, σκηνογραφία Αλέκου Φασιανού, μουσική Θάνου Μικρούτσικου, Θόδωρου Αντωνίου και Μίμη Πλέσσα με τους Γιώργο Μεσσάλα, Ντένη Θεμελή, Ολγα Πολίτου και Ντίνο Καρύδη.