Saturday, November 19, 2011

H Pάια Mουζενίδου «Mε το Mέτρο του Σαίξπηρ» σε τριπλή εμφάνιση στο θέατρο «Δίπυλον»


Η παράσταση κυλά στον χώρο του «Διπύλου», ενώ οι θεατές πίνουν το ποτό τους. Σαίξπηρ σε άλλη διάσταση με την υπογραφή της Ράιας Μουζενίδου (δεξιά).

  • Tης Eλενης Mπιστικα, Η Καθημερινή, 19/11/2011

Ποτέ δεν μας εκπλήσσει η Pάια Mουζενίδου. Περιμένουμε τα πάντα από αυτήν που δεν... απάτησε ποτέ το ποιοτικό θέατρο παρά το συνδύασε ωραία με τον γάμο της με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τον Eνα! Aπόψε Σάββατο, ώρα 9, στον δικό τους θεατρικό - καλλιτεχνικό χώρο, το «Δίπυλον», ανεβάζει μια κεφάτη διασκευή της σαιξπηρικής κωμωδίας «Measure for Measure», την οποία έγραψε ο μέγας Aγγλος δραματουργός το 1603 ή 1604.
Tην έχει μεταφράσει ο Bασίλης Pώτας, με τίτλο «Mέτρο για Mέτρο» και τώρα είναι η σειρά της Pάιας Mουζενίδου να την διασκευάσει και να την μεταφέρει στη σημερινή εποχή, ποντάροντας στη διαχρονικότητα του Σαίξπηρ, ο οποίος έλεγε: «Oλος ο κόσμος είναι μια σκηνή». Kαι η Pάια μεταφέρει τη θεατρική δράση σε έναν οίκο ανοχής, δημιουργώντας το «Bordel Theater»! Oι ερμηνευτές των ρόλων στη σκηνική αυτή διασκευή αποτελούν το προσωπικό του οίκου ανοχής. «Eίναι καλοί ηθοποιοί, αλλά εξαιτίας της ανεργίας κάνουν άλλη δουλειά». Oσοι περνούν την πόρτα του «Διπύλου» θα παρακολουθήσουν μια παράσταση που δεν ξεδιπλώνεται σε θεατρική σκηνή. Θα την παρακολουθούν, πίνοντας το ποτό τους, ενώ αυτή ξετυλίγεται! H Pάια Mουζενίδου - Mαντάμ Pαΐσσα, εμφανίζεται ως Mαντάμ Σουτιέν, πατρώνα ενός οίκου ανοχής. Ο Πάνης Kαλοφωλιάς είναι ο φωτογράφος που δουλεύει στο Bordel Theater, εμφανίζεται ως Λουσιφέριος, Aστυφύλαξ Mαζόχτρας, Κατάδικος Αδάμαστος.

Ο αποχωρισμός δύο ανθρώπων στη σκηνή του Booze Cooperativa



Ο βίαιος αποχωρισμός δύο ανθρώπων είναι το θέμα της παράστασης «πανσέληνος- εκδοχή β΄», ο οποίος παρουσιάζεται στο Booze Cooperativa από τις 20 έως τις 23 Νοεμβρίου. Μέσα στο project, που ολοκληρώνεται σε επτά εικόνες, παρουσιάζεται ο υπαρξιακός ακρωτηριασμός που υφίσταται αυτός που μένει πίσω, ο εκούσιος εγκλεισμός και ο κοινωνικός αποκλεισμός, οι απέλπιδες προσπάθειες απαγκίστρωσης από τις μνήμες του παρελθόντος, η παραίτηση, η εθελούσια «έξοδος».

Δύο φιγούρες άχρονες, άτοπες, άφυλες με μοναδικό, κοινό τόπο αναφοράς την καρμική σχέση που τους συνδέει και τα συναπαντήματα στις μετέπειτα ζωές.

Στην παράσταση ακούγεται ο μονόλογος «Για μένα, όμως, δε ρώτησες» από την ποιητική συλλογή της Αναστασίας Γκίτση «Κορίτσι των σκοτεινών δασών».

Σε πλειστηριασμό τα θεατρικά κειμήλια;


  • Λοβέρδου Μυρτώ Σε οικονομικό αδιέξοδο και πάλι το Θεατρικό Μουσείο, με χρέη 400.000 ευρώ 

Σε πλειστηριασμό τα θεατρικά κειμήλια;
Ο πρόεδρος του Θεατρικού Μουσείου - Κέντρου Θεάτρου, Κώστας Γεωργουσόπουλος


Το Θεατρικό Μουσείο αντιμετωπίζει και πάλι τον κίνδυνο του λουκέτου: Τo ΙΚΑ κοινοποίησε προειδοποίηση όπου αναγγέλλει προσεχή πλειστηριασμό έναντι του (όντως) μεγάλου χρέους που έφθασε, ξανά, τις 400.000 ευρώ. Το πρόβλημα ούτε άγνωστο είναι ούτε καινούργιο: Παραμένει όμως άλυτο, παρά τις έκτακτες οικονομικές ενέσεις που είχαν σημειωθεί, όπως συνέβη τον περασμένο Μάιο όταν εγκρίθηκε ποσό ύψους 250.000.

Το ποσό που εκταμιεύθηκε τον Ιούλιο του 2011, κάλυψε μέρος του χρέους, που τότε έφθανε τις 450.000 ευρώ προς το ΙΚΑ, την Εφορία και τη μισθοδοσία. Οι εργαζόμενοι ανέρχονται συνολικά σε 18. Ούτε όμως η ρύθμιση χρέους που ορίσθηκε μετά από συνεννόηση του διοικητή του ΙΚΑ Ροβέρτου Σπυρόπουλου με τον πρόεδρο του Μουσείου, Κώστα Γεωργουσόπουλο, σε 2.500 ευρώ μηνιαίως συνέβαλε στην εξομάλυνση της κατάστασης, αφού λεφτά δεν υπάρχουν. Οι δόσεις παραμένουν απλήρωτες από το περασμένο καλοκαίρι.

«Ο δρόμος περνά...» από το Θέατρο Τέχνης



Με ένα από τα σημαντικότερα και ωριμότερα έργα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το Ο δρόμος περνά από μέσα, γραμμένο το 1990, επέλεξε το Θέατρο Τέχνης, που την επόμενη χρονιά συμπληρώνει 70 χρόνια λειτουργίας (1942-2012), να τιμήσει τη μνήμη του μεγάλου μας δραματουργού, που συνέδεσε στενά τη δημιουργία του με το θέατρο του Κάρολου Κουν.
Έτσι, στο ιστορικό Υπόγειο, εκεί όπου ανδρώθηκε και μεγαλούργησε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο σκηνοθέτης Διαγόρας Χρονόπουλος επέλεξε να συγκεντρώσει παλιούς και νέους ηθοποιούς του Θεάτρου (Γιάννης Φέρτης, Μαρίνα Ασλάνογλου, Αλίκη Αλεξανδράκη, Γιάννης Δρακόπουλος, Αλέξανδρος Πέρρος) προκειμένου να ανεβάσουν ένα από τα ωριμότερα έργα του Καμπανέλλη, όπου, μέσα από μια φαινομενικά απλή ιστορία, σκιαγραφεί ένα πεδίο σύγκρουσης αρχών και αξιών, μια μάχη ανάμεσα σε έναν εύθραυστο κόσμο που φεύγει και σ’ ένα άλλο που έρχεται αδίστακτος...

Θεατρικός Φασμπίντερ στο «Ακαδήμεια»


Η αποτυχία του έρωτα, μέσα από μια σχέση που καταλήγει στην εξάρτηση, την επιβολή και την υποτέλεια, βρίσκεται στο επίκεντρο του κειμένου του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ (1971), ένα μπαρόκ, εικαστικά υπερεπεξεργασμένο θεατρικό έργο, το οποίο, ένα χρόνο αργότερα μετέφερε και στον κινηματογράφο.

Με δύναμη και εκφραστικότητα, εμπνευσμένος από το χολιγουντιανό μελόδραμα, ο Φασμπίντερ περιγράφει τον εγωιστικό κι απελπισμένο έρωτα μιας σαραντάρας σχεδιάστριας μόδας για μια πολύ νεότερή της, αισθησιακή και υπολογίστρια κοπέλα. Ο τρόπος που αντιμετωπίζει τις ερωτικές της σχέσεις είναι εξουσιαστικός, ένα κοινό μοτίβο στο έργο του Γερμανού σκηνοθέτη. Η εκλεπτυσμένη ώριμη γυναίκα φέρεται στους ανθρώπους γύρω της σαν να της ανήκουν, αδιαφορώντας για την επιθυμία των άλλων. Όταν θα πληρωθεί με το ίδιο νόμισμα, την εγκατάλειψή της από την άξεστη νεαρή, θα οδηγηθεί στην ψυχολογική και ηθική πτώση, στην εξαθλίωση και στον θρήνο.

Όταν η τέχνη δίνει ζωή...



Μία εβδομάδα «κατάληψης» συμπληρώνεται σήμερα στο χώρο του εγκαταλελειμμένου θεάτρου «Εμπρός». Μια εβδομάδα επανενεργοποίησης, που στάθηκε πλούσια σε αισθητικά (και όχι μόνο) βιώματα για όσους και όσες ανταποκρίθηκαν στην έκκληση των καλλιτεχνών της «Κίνησης Μαβίλλη» να δώσουν ζωή σε αυτό το κτήριο-θρύλο για τη θεατρική Αθήνα.
Έτσι, για ένα επταήμερο το «Εμπρός» μεταμορφώθηκε σε ένα ζωντανό κέντρο παραστατικών τεχνών, ανταλλαγής και συνάντησης καλλιτεχνών, με δράσεις θεωρητικού και πρακτικού χαρακτήρα, απεγκλωβισμένες από τις αναγκαιότητες της αγοράς.
Η επανενεργοποίηση του «Εμπρός» θα συνεχιστεί έως την επόμενη Τετάρτη, με το πρόγραμμα να έχει διαμορφωθεί ως εξής: Στην ενότητα «Ανοιχτό μάθημα» (12.00-14.00), όπου καλούνται ακαδημαϊκοί και θεωρητικοί από διαφορετικά πεδία να «διδάξουν» σ’ ένα διαφορετικό αμφιθέατρο, θα μιλήσουν κατά σειράν οι Υπατία Βουρλούμη («Queer Performance»), Σταύρος Σταυρίδης, Γιώργος Σαμπατακάκης: («Με ένα καλό αίμα, με κάτι καλά καρφιά... Η αισθητική κληρονομιά του AIDS από τον Mapplethorpe στον Γ.Κ.»), Φίλιππος Κουτσαφτής («Φως στον κινηματογράφο») και Εύα Στεφανή.

Ο Φέρτης επιστρέφει με Καμπανέλλη


  • ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΑΠΟΨΕ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΜΕ ΤΟ «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ» 
  • Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011 
  • Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ 

 Ο Γιάννης Φέρτης επιστρέφει στη θεατρική κοιτίδα του, το Θέατρο Τέχνης, με το δραματουργό που ξεκίνησε την καριέρα του. Τον Ιάκωβο Καμπανέλλη. Νεαρός απόφοιτος της σχολής του Θεάτρου Τέχνης πρωταγωνίστησε στο Υπόγειο, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν στην «Ηλικία της Νύχτας».
Στο «Ο δρόμος περνάει από μέσα», παίζουν επίσης οι Μελίνα Ασλάνογλου, Αλίκη Αλεξανδράκη, Γιάννης Δρακόπουλος και Αλέξανδρος Πέρρος. Σκηνικά-κοστούμια: Ελλη ΠαπαγεωργακοπούλουΣτο «Ο δρόμος περνάει από μέσα», παίζουν επίσης οι Μελίνα Ασλάνογλου, Αλίκη Αλεξανδράκη, Γιάννης Δρακόπουλος και Αλέξανδρος Πέρρος. Σκηνικά-κοστούμια: Ελλη ΠαπαγεωργακοπούλουΣήμερα, στον ίδιο χώρο και σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου, πρωταγωνιστεί στο μάλλον άγνωστο «Ο δρόμος περνάει από μέσα» (η πρεμιέρα απόψε).
«Ο Καμπανέλλης είναι πολύς σημαντικός συγγραφέας. Κι ένα από τα πιο σπουδαία έργα του που δεν γνώριζα είναι ο "Δρόμος". Μου κάνει πραγματικά μεγάλη εντύπωση που δεν έχει ανεβεί πολύ αυτό το κείμενο. Και η "Αυλή των θαυμάτων" είναι σημαντική. Αλλά ετούτο το έργο είναι πιο κοντά στην εποχή μας», λέει ο πρωταγωνιστής, καθισμένος στο καμαράκι του Υπογείου, στη ίδια θέση που καθόταν με ένα τσιγάρο στο χέρι ο δάσκαλός του, ο Κουν.

Ο Στάλιν στο Μέγαρο

Την παράσταση «Οι συνεργάτες» του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας, με θέμα της μία επινοημένη συνάντηση ανάμεσα στον Ιωσήφ Στάλιν και τον Ρώσο συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε σε απευθείας μετάδοση-προβολή από το βρετανικό Εθνικό Θέατρο την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Η μετάδοση θα ξεκινήσει στις 9 μ.μ., στην αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη».
Πρόκειται για το πρώτο θεατρικό έργο που έγραψε ο σεναριογράφος του κινηματογραφικού «Trainspotting» Τζον Χοντζ, σε σκηνοθεσία του διευθυντή τού Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας Νίκολας Χάιτνερ, με τις συγκλονιστικές ερμηνείες δύο κορυφαίων Βρετανών ηθοποιών: του Σάιμον Ράσελ Μπιλ στο ρόλο του Στάλιν και του Αλεξ Τζένινγκς στο ρόλο του Μπουλγκάκοφ.
Το έργο διαδραματίζεται στη Μόσχα του 1938. Ο Ιωσήφ Στάλιν βρίσκεται στην εξουσία. Οσοι του στέκονται εμπόδιο περνάνε από συνοπτικές δίκες και εξαφανίζονται ή εξορίζονται. Ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ ζει ανάμεσα σε διαφωνούντες και κάθε του κίνηση καταγράφεται από την αστυνομία, ενώ τα έργα του λογοκρίνονται και απαγορεύονται.

Αφιέρωμα στον πρωτοπόρο του χορού


  • ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ»
  • §Γιάννης Μέτσης 

 Στο έργο του πρωτοπόρου του «νεοκλασικού» ιδιώματος στον ελληνικό χορό και δημιουργού του περίφημου «Πειραματικού Μπαλέτου Αθηνών» Γιάννη Μέτση (1931 - Αύγουστος του 2010), είναι αφιερωμένη η μεγάλη αναδρομική έκθεση που διοργανώνει το Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, σε συνεργασία με το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ιδρυμα.
Ανάμεσα στα εκθέματα που καλύπτουν τη δημιουργική περίοδο 1965-1985, θα δούμε κοστούμια και μακέτες κοστουμιών, αξεσουάρ, προγράμματα παραστάσεων, φωτογραφικό υλικό, σημειώσεις και οπτικοακουστικά ντοκουμένταΑνάμεσα στα εκθέματα που καλύπτουν τη δημιουργική περίοδο 1965-1985, θα δούμε κοστούμια και μακέτες κοστουμιών, αξεσουάρ, προγράμματα παραστάσεων, φωτογραφικό υλικό, σημειώσεις και οπτικοακουστικά ντοκουμένταΗ έκθεση εγκαινιάζεται στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» την ερχόμενη Δευτέρα παρουσιάζοντας άγνωστο υλικό από το προσωπικό αρχείο του Μέτση, το οποίο είχε δωρίσει ο ίδιος στο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ιδρυμα. Περιλαμβάνει όμως και υλικό που προέρχεται από προσωπικές συλλογές φίλων και συνεργατών του. Πρόκειται κυρίως για σκηνικά αντικείμενα από τις παραστάσεις της ιστορικής ομάδας «Χορευτική Ομάδα Γιάννη Μέτση» -το μετέπειτα «Πειραματικό Μπαλέτο Αθηνών», δηλαδή.
Ανάμεσα στα εκθέματα που καλύπτουν τη δημιουργική περίοδο 1965-1985, θα δούμε κοστούμια και μακέτες κοστουμιών, αξεσουάρ, προγράμματα παραστάσεων, φωτογραφικό υλικό, σημειώσεις και οπτικοακουστικά ντοκουμέντα. Ειδικά τα κοστούμια που παρουσιάζονται έχουν την υπογραφή της Λίζας Ζαΐμη, σκηνογράφου, ενδυματολόγου και στενής συνεργάτιδος του Μέτση σ' όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής δράσης της ομάδας του.

Thursday, November 17, 2011

Μετά την καταστροφή...

H... καταστροφή έρχεται! Μετά την περσινή επιτυχημένη επιβίωσή τους στη Θεσσαλονίκη, ο γνωστός σκηνοθέτης της βραβευμένης ομάδας AbOvo Γιάννης Σαρακατσάνης και οι ηθοποιοί Γιώργος Παπαγεωργίου και Αντίνοος Αλμπάνηςμεταφέρουν την ανατρεπτική παράσταση για το τέλος του κόσμου I Will Survive στο Θέατρο Θησείον, όπου θα παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη για περιορισμένες παραστάσεις.

Η σουρεαλιστική μαύρη κωμωδία που συνέθεσαν οι τρεις καλλιτέχνες κινείται γύρω από το ερώτημα: "Τι συμβαίνει όταν όλα γύρω καταρρέουν;" Οι δύο τελευταίοι επιζώντες μετά το τέλος της ανθρωπότητας επιχειρούν να δώσουν τις δικές τους, χιουμοριστικές και αναπάντεχες, απαντήσεις, κραυγάζοντας στον κόσμο που χάνεται: "Εγώ θα τα καταφέρω", "I will survive" ή, με άλλα λόγια, "Κουφάλα νεκροθάφτη, δεν θα πεθάνουμε ποτέ"...
Τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης είναι της Μαργαρίτας Χατζηιωάννου, ενώ η μουσική του Γιώργου Χριστιανάκη.

Παιχνίδι για τρεις...


Σε ένα παιχνίδι σκληρού πόκερ, με αντίτιμο την ίδια τους τη ζωή, ένα παιχνίδι όπου τίποτα δεν είναι φανερό από την αρχή και τίποτα δεν μένει σταθερό, βάζει τους ήρωές του ο Ανδρέας Φλουράκης στο έργο του Κέλυφος, που παρουσιάζεται στο Κέντρο Λόγου και Τέχνης 104.
Δύο γυναίκες, που έχουν σχέση και συγκατοικούν, κι ένας άνδρας, τον οποίο η Αλίκη επισκέπτεται συχνά και καταλήγει να εμπλακεί σε μια ερωτική σχέση μαζί του. Οι εντάσεις ανάμεσα στις πλευρές του τριγώνου θα κορυφωθούν όταν, με αφορμή ένα ταξίδι, η Αλίκη γίνεται το αντικείμενο διεκδίκησης και των δύο. Εκεί τα πρόσωπα αλλάζουν διαρκώς ρόλους, ο δυνατός γίνεται αδύναμος, το θύμα θύτης, ο χαμένος κερδίζει...
Στην ψυχρή ατμόσφαιρα αυτής της παρτίδας με απρόβλεπτη έκβαση εξελίσσεται σταδιακά μια ιστορία μεταμόρφωσης, μια αλλαγή επώδυνα βίαιη, μέσα σε έναν κόσμο σκληρό, που οδηγεί τους ήρωες σε ένα ατέλειωτο παιχνίδι χειραγώγησης.
Η σκηνοθεσία της παράστασης είναι της Χριστίνας Χριστοφή και τους ρόλους ερμηνεύουν οι Μυρτώ Αλικάκη, Ελένη Αποστολοπούλου και Άντονι Μπερκ.

Για τη σχέση Μαργαρίτας Καραπάνου, Μαργαρίτας Λυμπεράκη


"Μαμά: Η ζωή είναι αγρίως απίθανη". Συνδυάζοντας στον τίτλο της τα ημερολόγια της Μαργαρίτας Καραπάνου "Η ζωή είναι αγρίως απίθανη" που εκδόθηκαν μαζί με το τελευταίο της μυθιστόρημα "Μαμά", που απευθυνόνταν στη μητέρα της, η παράσταση "Μαμά: Η ζωή είναι αγρίως απίθανη" της Άννας Μπρούσκου, που ανεβαίνει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, επιχειρεί να ανιχνεύσει την περίπλοκη σχέση της συγγραφέως με την επίσης συγγραφέα μητέρα της Μαργαρίτα Λυμπεράκη.
«Δυο πράγματα έχω σταθερά στη ζωή, τη θάλασσα και την κόρη μου» έλεγε η Μαργαρίτα Λυμπεράκη. Λίγες μέρες μετά τον θάνατό της, η κόρη της, Μαργαρίτα Καραπάνου, έγραφε: «Η μητέρα μου κι εγώ γνωριζόμαστε από παλιά. Όταν ήμουν παιδί, μου έδειχνε τα άστρα. 'Είναι δικά μου', μου έλεγε. Όταν ήμουν δώδεκα χρόνων, περπατούσαμε μ' έναν άντρα στον δρόμο. "Είναι δικός μου", μου έλεγε». Στην παράσταση μητέρα και κόρη, και οι δύο συγγραφείς, που τις ενώνει και το ίδιο όνομα, ξεδιπλώνουν το νήμα της ζωής τους μέσα σε έναν ίλιγγο συνεχών μεταμορφώσεων στα όρια μυθοπλασίας και πραγματικότητας. Μια σχέση λατρείας και μίσους, ταύτισης, ανταγωνισμού και υπέρβασης. Οι δύο γυναίκες θα βιώσουν την αγωνία για την ύπαρξη, την τέχνη, το φύλο, τη μητρότητα, τον έρωτα, τον θάνατο.

Τους δύο ρόλους ερμηνεύουν η Άντζελα Μπρούσκου και η Παρθενόπη Μπουζούρη. Στην παράσταση συμβάλλει καθοριστικά η δημιουργική χρήση του βίντεο, ενώ χρησιμοποιείται οπτικό και ακουστικό υλικό της Μαργαρίτας Καραπάνου (χειρόγραφα και η ηχογραφημένη φωνή της να διαβάζει απόσπασμα από το βιβλίο της Μαμά). Την πρωτότυπη μουσική υπογράφει η Μόνικα. Η σκηνοθεσία και τα κοστούμια είναι της Άντζελας Μπρούσκου η οποία συνυπογράφει τη δραματουργία με την Παρθενόπη Μπουζούρη. Οι παραστάσεις επαναλαμβάνονται στις 24, 30 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου.

Στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού: Σαιξπηρικός "Περικλής"


Όσο κι αν ο τίτλος, αλλά και το πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσεται, παραπέμπουν σε θεματολογία ελληνική (και μάλιστα αθηναϊκή), ο Περικλής του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ δεν είναι ο ηγέτης της Αθηναϊκής Δημοκρατίας του 5ου αιώνα, αλλά Ο πρίγκιπας της Τύρου, με χώρο δράσης του ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.
Έργο γραμμένο περί τα 1607-1608, κατά το ήμισυ από τον ελισαβετιανό βάρδο, όπως συμφωνούν οι περισσότεροι μελετητές, Ο Περικλής, ο πρίγκιπας της Τύρου έλκει την καταγωγή του από την ελληνιστική μυθιστορία του Απολλώνιου της Τύρου, έτσι όπως μεταπλάστηκε σε μεσαιωνικά αγγλικά ποιήματα.

Φέισμπουκ, μουσική και χορός στο «Τρένο»

«FAKEBOOK STORIES»
Η μουσικοθεατρική παράσταση "FaKeBook Stories" σε συνεργασία με τo μουσικό συγκρότημα "Vice Versa" και τη χορογράφο Πέπη Ζαχαροπούλου παρουσιάζεται στο Μουσικό Βαγόνι "Orient Express" της Αμαξοστοιχίας-Θεάτρου "Το τρένο στο Ρουφ".
Φέισμπουκ, μουσική και χορός στο «Τρένο»
Η μουσικοθεατρική παράσταση "FaKeBook Stories" σε συνεργασία με τo μουσικό συγκρότημα "Vice Versa" και τη χορογράφο Πέπη Ζαχαροπούλου παρουσιάζεται στο Μουσικό Βαγόνι "Orient Express" της Αμαξοστοιχίας-Θεάτρου "Το τρένο στο Ρουφ". Πρόκειται για μια πρωτότυπη παράσταση, όπου η μουσική και ο σύγχρονος χορός αφηγούνται τις παράλληλες ζωές δύο νέων ανθρώπων, που έχουν γνωριστεί στο διαδίκτυο, σε μια σύγχρονη μεγαλούπολη σαν την Αθήνα. Οι πρωταγωνιστές (2 χορευτές), ένας άντρας και μια γυναίκα (Κατερίνα Τσεκούρα, Στέλιος Κεφάλας) που στην πραγματική ζωή δεν θα επέλεγαν ποτέ να κάνουν παρέα, γίνονται "φίλοι" στο Facebook παρουσιάζοντας μια πλαστή εικόνα του εαυτού τους. Ουσιαστικά όμως δεν γνωρίζονται...

Το κίνημα των «ανοιχτών σχέσεων»


  • «ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ» 

"Ανοιχτό Ζευγάρι... εντελώς ορθάνοιχτο" τιτλοφορείται η σάτιρα του Ντάριο Φο που για τρίτη συνεχή χρονιά παρουσιάζεται από αύριο στην Πειραματική Σκηνή του θεάτρου "Κάτω από τη Γέφυρα" (στον Πίσω Χώρο). Ο μεγάλος νομπελίστας, συγγραφέας και περφόρμερ, βάζει στο στόχαστρό του το "κίνημα" των "ανοιχτών σχέσεων", που στη δεκαετία του '70 απασχόλησε πολύ την αριστερή... διανόηση στην Ιταλία και όχι μόνο. Κάποιος Βιτόριο "άτακτος", όπως πολλοί "Βιτόριο", είναι παντρεμένος από έρωτα με κάποια Αντωνία, που όπως κάθε "Αντωνία" θέλει τον άντρα της καλό σύζυγο, καλό πατέρα και κυρίως μόνο γι' αυτήν. Ο Βιτόριο όμως, είναι πολιτικοποιημένος άνθρωπος. Και αριστερός... Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Νίκος Δαφνής, τα σκηνικά ο Κώστας Κουρμουλάκης, τα κοστούμια και τη μουσική επένδυση η Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου. Παίζουν: Κώστας Κλάδης, Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου, Μαρία Χριστοδούλου.

Στα Βήματα του Μπέκετ με μια μαγνητοταινία

ΘΕΑΤΡΟ «ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ»
 Ο Νίκος Καμτσής επανέρχεται στα κείμενα του συγγραφέα με πρωταγωνιστές τους Κώστα Αρζόγλου - Ναταλία Στυλιανού
Χρόνια κλεισμένος στο χώρο του ο Κραππ (Κώστας Αρζόγλου) σε διαρκή πόλεμο με το χρόνο ενώ η Μάε στα «Βήματα» βιώνει το παρόν σαν παρελθόν και το παρελθόν σαν παρόν...
Χρόνια κλεισμένος στο χώρο του ο Κραππ (Κώστας Αρζόγλου) σε διαρκή πόλεμο με το χρόνο ενώ η Μάε στα «Βήματα» βιώνει το παρόν σαν παρελθόν και το παρελθόν σαν παρόν...
Ο Νίκος Καμτσής έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον Μπέκετ, έχοντας ανεβάσει στο παρελθόν, με επιτυχία, έργα του. Ωστόσο ο "κύκλος" δεν έχει κλείσει γι΄ αυτό και επανέρχεται σε κείμενα του ίδιου συγγραφέα. "Μηχανή Μπέκετ ή Στα βήματα του Κραππ" τιτλοφορείται η παραγωγή που θα κάνει πρεμιέρα στις 23 Νοεμβρίου, στο θέατρο "Τόπος Αλλού", σε σκηνοθεσία Νίκου Καμτσή με τους Κώστα Αρζόγλου και Ναταλία Στυλιανού.

Η «Προδοσία» του Πίντερ ιχνηλατεί τον έρωτα

ΘΕΑΤΡΟ «ΣΗΜΕΙΟ»
Αγάπη, έρωτας και απιστία. Αυτά είναι τα μοτίβα της "Προδοσίας", ενός από τα σημαντικότερα έργα του Χάρολντ Πίντερ, που παρουσιάζει ο Νίκος Διαμαντής στο θέατρο "Σημείο" από τα τέλη Νοεμβρίου.
Η «Προδοσία» του Πίντερ ιχνηλατεί τον έρωτα
Αγάπη, έρωτας και απιστία. Αυτά είναι τα μοτίβα της "Προδοσίας", ενός από τα σημαντικότερα έργα του Χάρολντ Πίντερ, που παρουσιάζει ο Νίκος Διαμαντής στο θέατρο "Σημείο" από τα τέλη Νοεμβρίου. "Αν γνώριζες ότι μία κίνησή σου θα ήταν μοιραία για τη ζωή σου, θα εξακολουθούσες να θέλεις να την κάνεις;" είναι το βασικό ερώτημα που θέτει ο συγγραφέας μέσα από το κείμενο. Το έργο του Πίντερ ιχνηλατεί τον έρωτα. Η "Προδοσία" (1978) είναι μια ιστορία που εξελίσσεται κρυφά, παράνομα και παράλληλα με την καθημερινότητα των ηρώων. Το έργο περιγράφει τη σχέση τριών ανθρώπων, της Εμα, του Τζέρι και του Ρόμπερτ, στη διάρκεια επτά ετών.

Πρίγκιπας σε μαγικό ταξίδι


ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Πρεμιέρα απόψε για τον "Περικλή" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ στην Κεντρική Σκηνή. Η παράσταση θα ταξιδέψει στο Λονδίνο τον Απρίλιο

Μηνάς Χατζησάββας και Χρήστος Λούλης σε σκηνή απο την παράσταση
Μηνάς Χατζησάββας και Χρήστος Λούλης σε σκηνή απο την παράσταση
"Ποιος ήμουν ξέμαθα και δεν θυμάμαι, ποιος είμαι η στέρηση μού το μαθαίνει: ένας που τον εξόντωσε το κρύο". ("Περικλής, Ο πρίγκιπας της Τύρου", Α΄ σκηνή, Β' πράξη).
Ο "Περικλής, Ο πρίγκιπας της Τύρου", ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ στην ελισαβετιανή εποχή, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο. Η παράσταση κάνει απόψε πρεμιέρα στην Κεντρική Σκηνή, σε μετάφραση Διονύση Καψάλη και σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά. Επιθυμώντας να δημιουργήσει οικογένεια κι ένα δυνατό κράτος, ο Περικλής, πρίγκιπας της Τύρου, έπειτα από περιπλανήσεις και ναυάγια, παντρεύεται στο βασίλειο της Πεντάπολης, τη Θαΐσα. Καρπός του γάμου τους μια κόρη, η Μαρίνα, και μοιραία συνέπεια του τοκετού ο θάνατος της μητέρας.

Μονομαχία με Βρικόλακες και τη Σπασμένη κούκλα


ΣΤΟ «ΔΙΑΧΡΟΝΟ»

"Μετά τον περσινό καλοτάξιδο Γλάρο η ευθύνη για μια εφάμιλλη συνέχεια είναι μεγάλη", λέει η Μαίρη Βιδάλη, που παρουσιάζει τρεις παραστάσεις

Τα φαντάσματα του παρελθόντος, καταστρέφουν τη ζωή της νέας γενιάς στους «Βρικόλακες» του Ιψεν
Τα φαντάσματα του παρελθόντος, καταστρέφουν τη ζωή της νέας γενιάς στους «Βρικόλακες» του Ιψεν
"Βρικόλακες", "Σπασμένη κούκλα" και "Μονομαχία γυναικών": Τριπλή παρουσία για το "Διάχρονο" της Μαίρης Βιδάλη, που συνεχίζει στο Εργαστήρι του τις μελέτες και δημιουργίες του, και παρουσιάζει τρεις διαφορετικές θεατρικές παραστάσεις, σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο. "Μετά από τον περσινό καλοτάξιδο, χάρη στο κοινό, ΄΄Γλάρο΄΄ μας, η ευθύνη για μια εφάμιλλη συνέχεια είναι μεγάλη. Οι δάσκαλοι που επιλέγουν το υλικό και παρουσιάζουν το αποτέλεσμα των σεμιναρίων είναι οι εγγυήσεις μας", σημειώνει η Μαίρη Βιδάλη.

Μαθήματα θεάτρου για εκπαιδευτικούς


ΣΧΟΛΗ «ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΟΥΤΣΙΝΑΣ»

Θεατρικό εργαστήρι για εκπαιδευτικούς, με στόχο να στήσουν μία παράσταση με τους μαθητές τους εν όψει του εορτασμού για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 2012, ετοίμασε η ανώτερη δραματική σχολή "Ανδρέας Βουτσινάς" της Θεσσαλονίκης.

Θεατρικό εργαστήρι για εκπαιδευτικούς, με στόχο να στήσουν μία παράσταση με τους μαθητές τους εν όψει του εορτασμού για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 2012, ετοίμασε η ανώτερη δραματική σχολή "Ανδρέας Βουτσινάς" της Θεσσαλονίκης. Οι συμμετέχοντες θα εξοικειωθούν με σύγχρονες μεθόδους που μπορούν να αξιοποιήσουν με τους μαθητές τους. Ετσι θα έχουν τη δυνατότητα να διερευνήσουν θέματα της πόλης, το παρόν και το παρελθόν της, να οραματιστούν το μέλλον της και να συν-δημιουργήσουν μια παράσταση.
Το εργαστήρι απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και σε θεατρολόγους. Η διάρκειά του είναι 18 εβδομαδιαία μαθήματα 4 ωρών, ξεκινά στις 29 Νοεμβρίου και το κόστος συμμετοχής είναι 250 ευρώ.

Ο γάμος στο μικροσκόπιο

Στο ρωμαϊκό δίκαιο ο ορισμός του γάμου κατά Μοδεστίνο είναι ακόμα αξεπέραστος: "Εστιν ουν γάμος ανδρός τε γυναικός συνάφεια, συγκλήρωσις του βίου παντός, θείου τε και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία"...
Ο γάμος στο μικροσκόπιοΣτο ρωμαϊκό δίκαιο ο ορισμός του γάμου κατά Μοδεστίνο είναι ακόμα αξεπέραστος: "Εστιν ουν γάμος ανδρός τε γυναικός συνάφεια, συγκλήρωσις του βίου παντός, θείου τε και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία"... Η εκκλησία μας προσεγγίζει το θέμα παραπλήσια, με το "ους ο Θεός συνέζευξεν άνθρωπος μη χωριζέτω" κι επειδή αμφιβάλλει κομμάτι για τη σταθερότητα του... θηλυκού σκέλους, βάζει κι εκείνο το περίφημο "η γυνή να φοβείται τον άνδρα"... και μετά και μετά... Αλήθεια, τι γίνεται μετά από 10 χρόνια έγγαμης συμβίωσης. H Ολυμπία Ταμπάκη στο "Προσοχή! Ο γάμος βλάπτει σοβαρά την υγεία!" ιχνηλατεί πάνω στο θέμα με ειλικρίνεια, καλή διάθεση και δημιουργική περιέργεια, αναζητώντας τουλάχιστον μιαν έντιμη απάντηση, όπως προκύπτει από την παράσταση που παρουσιάζεται στο θέατρο "Διθύραμβος".

Sunday, November 13, 2011

Μας τέλειωσαν τα δραματικά έργα;


  • ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΠΑΤΣΑΛΙΔΗ 
  • Επτά, Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Κοιτάω το φετινό ρεπερτόριο των δύο μεγάλων κρατικών σκηνών και εντυπωσιάζομαι (ξανά). Οχι μόνο επέλεξαν ν' αρχίσουν με περσινές επιτυχίες («Τρίτο στεφάνι» και «Λωξάντρα», αντίστοιχα), αλλά συνεχίζουν, κυρίως το ΚΘΒΕ, να ποντάρουν σε ανάλογες «πεζές» επιλογές.
Από τη θεατρική παράσταση «Τρίτο στεφάνι» του Σταμάτη Φασουλή.Από τη θεατρική παράσταση «Τρίτο στεφάνι» του Σταμάτη Φασουλή.
 Και δεν είναι τα μόνα. Είναι δεκάδες οι περιπτώσεις των σχημάτων εκείνων που κινούνται με την άνεση του αυτονόητου, από τον Βιζυηνό στον Παπαδιαμάντη, από 'κει στον Ντοστογιέφσκι και πάει λέγοντας. Και είναι λογικό να διερωτάται ο μέσος θεατής: Μήπως μας τελείωσαν τα δραματικά κείμενα και ψαχνόμαστε από 'κει κι από 'δω αναζητώντας σωτήριες συνταγές; Η απάντηση δεν είναι ούτε απλή ούτε μονόπλευρη. Το βέβαιο είναι ότι όταν το κοινωνικό σώμα αλλάζει, δεν μπορεί να μην έχει επιπτώσεις ακόμη και στην ίδια τη φύση του θεάτρου, καθώς είναι το είδος εκείνο που, πριν απ' όλα τα άλλα είδη σπεύδει να σχολιάσει τα άλογα και τα παράλογα της ζωής. Παρακολουθήστε από 'δω και πέρα το θέατρό μας, όπως θα δοκιμάζει τα υλικά και τις αντοχές του στην προσπάθειά του να μιλήσει γι' αυτά που συμβαίνουν στον τόπο. Θα δείτε ότι θα είναι, πέρα από ένα ταξίδι επιβίωσης, και ένα ταξίδι αυτογνωσίας, ένα ταξίδι οντολογικό. Ολα από την αρχή: τι είναι θέατρο, θεατρικότητα, δράμα, θέαση;

Οταν το όνειρο σβήνει


  • Επτά, Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011 
  • ΤΗΣ ΕΦΗΣ ΜΑΡΙΝΟΥ 

 Κάπου στο Σικάγο, τρεις φίλοι οργανώνουν μια φιλόδοξη διάρρηξη. Ο τόπος όπου εξυφαίνονται τα σχέδια είναι το παλιατζίδικο του Ντον (Αλέξανδρος Μυλωνάς). Ο Ουόλτερ, ο επονομαζόμενος «δάσκαλος» (Γιώργος Γάλλος) νουθετεί τον νεαρό Μπομπ (Παναγιώτης Καλαντζής), ένα ανήμπορο, ανυπεράσπιστο παιδί, χαμένο στα ναρκωτικά, πώς θα γίνει ένα «εξαίρετο άτομο».
Στη διάρκεια αυτής της φαντασιακής στην πραγματικότητα επιχείρησης, φιλίες, αισθήματα και προσωπικά συμφέροντα θα δοκιμαστούν μ' ένα πρωτόγνωρο τρόπο.
Ο «Αμερικάνικος βούβαλος» του Ντέιβιντ Μάμετ ανέβηκε ήδη στο «θέατρο πορεία». Το έργο, γραμμένο το 1975, απέσπασε τα βραβεία ΟΒΙΕ και Αμερικανών Κριτικών, πρωτοπαρουσιάστηκε στο ιστορικό θέατρο «Εμπρός» το 1992, σε μετάφραση του Δ. Τάρλοου, σκηνοθεσία του αείμνηστου Τάσου Μπαντή, με τους Δ. Καταλειφό, Γ. Κέντρο και Δ. Τάρλοου στους τρεις ρόλους, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία για δύο συνεχόμενα χρόνια. Τώρα ο «βούβαλος» ανεβαίνει σε σκηνοθεσία και αναθεωρημένη μετάφραση του Δ. Τάρλοου.
Το εμβληματικό τάλιρο του τίτλου, ο αμερικάνικος βούβαλος, που παραπέμπει στην ουτοπική ευδαιμονία του αμερικάνικου ονείρου θα μπορούσε σήμερα να φωτογραφίζει το ευάλωτο οικονομικά νόμισμα της Ευρώπης, το ευρώ.