«ΜΙΚΡΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑ» ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Με αφορμή την παρουσίαση της επετειακής παράστασης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος Μικρά Διονύσια» στο Θέατρο Δάσους την Πέμπτη 14 και την Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011, με την οποία το Κ.Θ.Β.Ε. γιορτάζει 50 χρόνια καλλιτεχνικής δημιουργίας, πραγματοποιήθηκε μια πορεία στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης την Τρίτη 12 Ιουλίου. Στην εορταστική αυτή βόλτα, συμμετείχαν οι πρωταγωνιστές της παράστασης, Γιώργος Αρμένης, Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Ταμίλλα Κουλίεβα, Δημήτρης Κολοβός, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Κώστας Σαντάς, Βασίλης Σπυρόπουλος, Νίκος Ψαρράς και όλος ο θίασος της παράστασης του Κ.Θ.Β.Ε. «Μικρά Διονύσια», καθώς και οι σκηνοθέτες Γιάννης Ρήγας και Γρηγόρης Καραντινάκης. Με σύνθημα «Μια γιορτή για την πόλη», η βόλτα ξεκίνησε στις 12.00 το μεσημέρι έχοντας ως σημείο εκκίνησης την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, για να ακολουθήσει διαδρομή μέχρι την Πλατεία Αριστοτέλους, κατά τη διάρκεια της οποίας μοιράστηκαν διαφημιστικά φυλλάδια της παράστασης. Παράλληλα, ηθοποιοί και συντελεστές έδιναν ραντεβού με τον κόσμο στο Θέατρο Δάσους, για να συμμετάσχουν όλοι μαζί σε μια  παράσταση – γιορτή και συγχρόνως ένα ταξίδι μνήμης στο θεατρικό τότε και τώρα του ΚΘΒΕ.

«Γυναίκες» για λίγους

•  ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ Ο ΚΑΝΤΑ ΣΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ

• Της ΕΛΕΝΑΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ 
• Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Σχεδόν επτά ώρες μετά την έναρξη των «Γυναικών» του Ουαζντί Μουαουάντ (τις τραγωδίες, δηλαδή, του Σοφοκλή «Τραχίνιαι», «Αντιγόνη», «Ηλέκτρα»), τα ξημερώματα της Κυριακής, το χειροκρότημα στο Ηρώδειο ήταν αποθεωτικό. 

 

Ο Κρέων μπροστά στην πασπαλισμένη με χώμα Αντιγόνη. Πίσω δεξιά, καθισμένος ανάμεσα στο Χορό γερόντων ο Καντά, που γοήτευσε με τη φωνή του 

Τι κι αν προερχόταν από ένα συρρικνωμένο κοινό πάνω-κάτω πεντακοσίων ατόμων που προσπαθούσε να βολευτεί στα καθίσματα του ρωμαϊκού ωδείου; Η ποιότητα του θεάματος είχε κερδίσει το στοίχημα.

«Κλυταιμνήστρα» με γόβες και αδιάβροχο

• Επτά, Κυριακή 10 Ιουλίου 2011 
• ΤΗΣ ΕΦΗΣ ΜΑΡΙΝΟΥ 

«ΕΙΣΑΙ ευχαριστημένος τώρα που είσαι πια νεκρός, Αγαμέμνονα;»... Η Κλυταιμνήστρα μένει μόνη στη μεγάλη αίθουσα του παλατιού δίπλα στον νεκρό βασιλιά. Προκλητικά και σαρκαστικά, ομολογεί ότι αυτή τον σκότωσε και εξηγεί γιατί. Μετά την «Ηλέκτρα» (2006) και τον «Αγαμέμνονα» (2008) η Αντζελα Μπρούσκου επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών, αυτή τη φορά με την «Κλυταιμνήστρα», την πιο χαρακτηριστική μορφή στον παλαιό μητριαρχικό κόσμο. Μέσα από την ιδιότυπη περφόρμανς «Κλυταιμνήστρα - Χώρος Ε'», που παρουσιάζεται από την Τετάρτη μέχρι και την Παρασκευή στην Πειραιώς 260, συνδιαλέγεται με το μύθο της ανυπότακτης και παθιασμένης συζύγου, μάνας κι ερωμένης, προσεγγίζοντας επίσης τη σχέση της γυναίκας με τον πόλεμο, την εξουσία και την απώλεια. Τα κείμενα (έρευνα και συνεργασία Παρθενόπη Μπουζούρη) -εκτός από την αρχαία τραγωδία-, των Μίλερ, Χόφμανσταλ, Σαρτρ, Μπρίκνερ αλλά και της Σάρας Κέιν, ετερόκλητα στην πρώτη ματιά, κυκλώνουν το πρόσωπο της ηρωίδας αναδεικνύοντας πολλές πλευρές και συμπεριφορές της: η μητέρα, η σύζυγος, η δολοφόνος, η φοβισμένη γυναίκα που βλέπει την επέλαση των γηρατειών και της φθοράς.

«Το πρόσωπο της Κλυταιμνήστρας κινείται μέσα στο χώρο της μνήμης έτσι όπως έχει διαμορφωθεί σαν ιδέα, έννοια, σύμβολο, θεατρικό στερεότυπο στο συλλογικό ασυνείδητο» λέει η Αντζελα Μπρούσκου.

Ντυμένη με μαύρο βραδινό φόρεμα, γυαλιστερό αδιάβροχο και γόβες, σ' ένα χώρο που θυμίζει μπαρ και ατμόσφαιρα φιλμ νουάρ (σκηνικό Γκάυ Στεφάνου), η Φιλαρέτη Κομνηνού κινείται σαν άλλη Γκρέτα Γκάρμπο... Σαν ονειρικό πλάσμα που συνδιαλέγεται με το κοινό, αδίστακτη, αυθάδης, εξουσιομανής, καταγγελτική. Αλλες φορές πάλι κλείνεται στον εαυτό της, τον κόσμο των φαντασμάτων.

Η Φιλαρέτη Κομνηνού, ηθοποιός με σημαντικές ερμηνείες στο ενεργητικό της, έχει παίξει στο παρελθόν την Ηλέκτρα. Τώρα ήρθε η ώρα της βασίλισσας. «Ηθελα κάποια στιγμή να περάσω με το μέρος της Κλυταιμνήστρας, πρόσωπο που έχει εμπνεύσει τις τέχνες, τη φιλοσοφία, την ψυχολογία. Ξεκινήσαμε με συγκεκριμένα κείμενα αλλά στην πρόβα ανακαλύπταμε κι άλλα που έδεναν με την ιδέα της παράστασης. Η Κλυταιμνήστρα είναι σίγουρη για την πράξη της. "Ναι, εγώ τον σκότωσα" λέει και τα επιχειρήματά της είναι ισχυρά. Μιλά για τη θυσία της κόρης της Ιφιγένειας, για τη βία του πολέμου που εκπροσωπούσε ο Αγαμέμνονας, για την πρόκληση που δέχτηκε ως γυναίκα.

»Κομβικό σημείο αποτελεί η σύγκρουσή της με τον άντρα. Μετατρέπεται σε μηχανή μίσους και εκδίκησης. Οταν υποτιμήσεις το θηλυκό, θα αντιδράσει με τρόπο, αδυσώπητο, επικίνδυνο. Είναι όπως με τη φύση. Η ανθρώπινη αλαζονεία την υποτάσσει καθημερινά. Ομως, σε ανύποπτο χρόνο, η εκδίκησή της έρχεται με ορμή και χωρίς καμιά "ενοχή". Η Κλυταιμνήστρα σε τρομάζει αλλά συγχρόνως σε γοητεύει».

Τη Φιλαρέτη Κομνηνού πλαισιώνει το σύνολο Minima-ximum improVision & natryx, με τη χρήση οπτικοακουστικού υλικού ως παράλληλη αφήγηση.

Ιλαροτραγωδία με αιχμές

• Επτά, Κυριακή 10 Ιουλίου 2011 
• ΤΗΣ ΕΦΗΣ ΜΑΡΙΝΟΥ 

Τρία μπουλούκια θεατρίνων συναντιούνται την Παρασκευή και το Σάββατο στην Επίδαυρο οργανώνοντας τους δικούς τους Θεατρικούς Αγώνες. Με ταπεινά υλικά αλλά πλούσιο ρεπερτόριο, από την τραγωδία μέχρι την ιλαροτραγωδία, θα παίξουν με τον χρόνο, θα διασκεδάσουν τους θεατές, θα μάθουν τα μελλούμενα της τέχνης τους από μια λαλίστατη Κασσάνδρα.

 

Η Νένα Μεντή, η Τάνια Τρύπη και η Κλειώ-Δανάη Οθωναίου είναι ανάμεσα στους 30 ηθοποιούς που παίρνουν μέρος στην παράσταση «Σκηνοβάτες».  

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει τους «Σκηνοβάτες» σε μετάφραση-δραματουργία-σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή. Ενας στίχος, «Των ημερών μας αναμνήσεις κλαιν κ' αισθήματα» από τους «Τρώες» του Κ. Π. Καβάφη, αλλά και μια επίσκεψη στην Κω, πυροδότησαν την ιδέα της παράστασης. Ο Σ. Φασουλής βρέθηκε μπροστά σε μια επιγραφή που αναφερόταν στην Απολλωνία, ομότεχνό του από τη Σικελία, που το 200 μ.Χ. έπαιξε στην Κω και βραβεύθηκε στους Θεατρικούς Αγώνες.

Ο «Ονιέγκιν» ξεσκόνισε το Μπολσόι

•  Η ΔΙΑΣΗΜΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ ΤΟΥ ΤΣΑΪΚΟΦΣΚΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

• Της ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΜΠΑΡΚΑ 
• Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Πριν πιάσει στα χέρια του ο σκηνοθέτης Ντμίτρι Τσερνιάκοφ τον «Ευγένιο Ονιέγκιν» του Τσαϊκόφσκι, είχε τοποθετήσει την όπερα «Τριστάνος και Ιζόλδη» του Βάγκνερ σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο και σε ένα υποβρύχιο, ενώ την «Αΐντα» του Βέρντι σε μια εμπόλεμη ζώνη των Βαλκανίων, που θα μπορούσε να ήταν και η Τσετσενία.

Η δράση εκτυλίσσεται μόνο σε εσωτερικούς χώρους, γύρω από ένα μεγάλο οβάλ τραπέζι Είχε δείξει επομένως ότι δεν κινείται σε συμβατικά μονοπάτια. Μάλλον γι' αυτό η όπερα του ιστορικού θεάτρου Μπολσόι επέλεξε τον Τσερνιάκοφ, μόλις 36 ετών τότε, για να αντικαταστήσει στο ρεπερτόριο την παμπάλαια παραγωγή του «Ονιέγκιν» που είχε σκηνοθετήσει το 1944 ο Μπορίς Ποκρόβσκι.

Η παράσταση του Τσερνιάκοφ έκανε πρεμιέρα στη Μόσχα τον Σεπτέμβριο του 2006, απασχολώντας κοινό και κριτικούς για πάρα πολλούς μήνες, όχι μόνο εντός Ρωσίας, αλλά και εκτός. Την πρεμιέρα παρακολούθησε η κορυφαία Ρωσίδα σοπράνο Γκαλίνα Βισνιέφσκαγια, η οποία όχι μόνο εξέφρασε την αποδοκιμασία της με ένα οργισμένο γράμμα για τη «βλάσφημη παράσταση», αλλά ακύρωσε και το γκαλά για τα 80 της χρόνια που είχε προγραμματιστεί λίγες μέρες μετά και το μετέφερε στο Μέγαρο Τσαϊκόφσκι.

«Η τέχνη δημιουργεί ενώ η πολιτική μιλάει»

• Επτά, Κυριακή 10 Ιουλίου 2011 
• ΤΗΣ ΒΕΝΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 

Θυμωμένος έρχεται αυτή τη φορά στην Ελλάδα ο τριανταπεντάχρονος ισραηλινός χορογράφος Χόφες Σέχτερ, από τα πιο hot ονόματα της διεθνούς σκηνής, και πολιτογραφημένος «βρετανικό ταλέντο» τα τελευταία χρονια. «Ο θυμός μου προέρχεται από όλη αυτή τη σύγχυση που βλέπω γύρω μας, από το πώς παίρνονται οι αποφάσεις σε μια κοινωνία, την Ευρώπη, που θεωρητικά βρίσκεται σε αρμονία, δεν ζει πια πολέμους.

Κι όμως, λειτουργεί πραγματικά η δημοκρατία; Το έργο μου γεννήθηκε από τή δική μου σύγχυση πάνω στην πολιτική», μας λέει. Το βάφτισε, λοιπόν, «Political Mother» («Πολιτική μητέρα») κι αφού οι Βρετανοί το φόρτωσαν διθυραμβικές κριτικές και το κοινό το αποθέωσε, το φέρνει στο 17ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας (που αρχίζει την Πέμπτη και θα διαρκέσει ώς τις 21 Ιουλίου). Με αυτό, μάλιστα, το εξωστρεφές και απολαυστικό σαν μια «ροκ συναυλία» έργο, όπως έγραψαν οι ξένοι κριτικοί, διάλεξε η Βίκυ Μαραγκοπουλου να κλείσει την διοργάνωση στο Αμφιθέατρο του Κάστρου. Στην Καλαμάτα, άλλωστε, είχε κάνει το ελληνικό του ντεμπούτο ο νεαρός χορογράφος το 2008 με τα έργα «In your Rooms» και «Uprising», που τον καθιέρωσαν διεθνώς.

«ΔΙΟΝΥΣΟΣ»: Περιοδεία με τον Ηλία του 16ου

Με τη γνωστή κωμωδία των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου "Ο Ηλίας του 16ου" περιοδεύει το καλοκαίρι το Θεατρικό Εργαστήρι Νέας Ορεστιάδας Εβρου "Διόνυσος". Η σκηνοθεσία και η μουσική επιμέλεια είναι του Ακη Τσονίδη, τα σκηνικά του Νίκου Πατούνα και τα κοστούμια ομαδική εργασία του θιάσου. Παίζουν οι ηθοποιοί Χρήστος Βενετίδης, Ιορδάνης Βροχίδης, Κώστας Γούργουλης, Ελευθερία Δελήμπαλτα, Ειρήνη Δελημύτη, Χρυσή Λυμπερίδου, Κώστας Μερετάκης, Δέσποινα Μιχαηλίδη, Νίκος Πατούνας, Αλεξάνδρα Τουλούμπα, Τόλης Τσακιρίδης και ο Ακης Τσονίδης.

Οι τρεις «κηδείες» της Μαρίνας Αμπράμοβιτς

• Θα "πεθάνει" επί σκηνής σε περφόρμανς στην Αγγλία με συμπρωταγωνιστή τον Γουίλεμ Νταφόε, ενώ τρία φέρετρά της θα ταφούν στο Βελιγράδι, το Αμστερνταμ και τη Νέα Υόρκη.

Η θεατρική παραγωγή "The life and death of Marina Abramovic" ανεβαίνει στο φεστιβάλ Μάντσεστερ Ιντερνάσιοναλ

Εχοντας περάσει σαράντα χρόνια πειραματιζόμενη τόσο με τα διανοητικά όσο και τα σωματικά της όρια στις περφόρμανς της, η γεννημένη στη Σερβία Μαρίνα Αμπράμοβιτς, απόψε και αύριο θα δώσει παράσταση στο Σάλφορντ της Αγγλίας για την αληθινή ζωή της και τον φανταστικό θάνατό της.Οταν η Μαρίνα Αμπράμοβιτς πεθάνει στην περφόρμανς, θα υπάρχουν τρία φέρετρα. Το ένα από αυτά θα περιέχει το πραγματικό της σώμα και τα άλλα δύο αντίγραφά της. Κανείς δεν θα ξέρει ποιο είναι ποιο. Τα τρία φέρετρα θα ταφούν ταυτόχρονα στη γενέτειρά της, το Βελιγράδι, στο Αμστερνταμ και τη Νέα Υόρκη, όπως αποφάσισε η Αμπράμοβιτς. Πριν από αυτό, θα βρεθεί στη σκηνή του φεστιβάλ Μάντσεστερ Ιντερνάσιοναλ με τον ηθοποιό Γουίλεμ Νταφόε ως συμπρωταγωνιστή, με σκηνοθέτη τον Ρόμπερτ Γουίλσον και τις μουσικές συνθέσεις του Αντονι Χέγκαρτι (από τους Αντονι εντ δε Τζόνσονς). "Προσφάτως έχω βρεθεί σε τόσες πολλές κηδείες φίλων μου" εξηγεί η Αμπράμοβιτς στο BBC. "Και τρομοκρατήθηκα με τον τρόπο που συγγενείς και φίλοι παρεξηγούσαν την προσωπικότητα και το πώς να κάνουν μια κηδεία. Σκέφτηκα, αυτό δεν θα συμβεί σε μένα".

Εικονικό παιχνίδι με θέατρο και έργα Τέχνης

• ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

• Οι "Vasistas" με ηθοποιούς διαφορετικών εθνικοτήτων συνδυάζουν την παράστασή τους με την έκθεση του Απόστολου Γεωργίου

"Πτώση στον λαβύρινθο του εγκεφάλου. Φαύλος κύκλος. Ο αυτοματισμός". Ετσι περιγράφει η ομάδα τη νέα της παραγωγή, το "Spectacle", που έχει εμπνευστεί από διάφορα δίκτυα: ένα δίκτυο πληροφορικής, ένα δίκτυο μεταφοράς και ένα εικονικό παιχνίδι.
Η ομάδα διερευνά τους μηχανισμούς εκπαίδευσης του ατόμου μέσα στην καθημερινότητα, στην οποία ένα αόρατο δίκτυο μοιάζει να μας παρακολουθεί και να ορίζει τη συμπεριφορά μας. Η δραματουργία της παράστασης που θα δούμε στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 11-13 Ιουλίου, βασίζεται σε επιστημονικά πειράματα, σύμβολα, εικόνες και λειτουργίες της πραγματικότητας, έργα και κείμενα ερευνητών και διανοητών του 20ού αιώνα.

ΣΜΑΡΑΓΔΑ ΚΑΡΥΔΗ: «Ξαγρύπνησα πολλές φορές λόγω της ζήλιας»

Μπορεί να φαίνεται μια ήρεμη γυναίκα, με απόλυτη αυτοσυγκράτηση, όμως η Σμαράγδα είναι μια γυναίκα με πάθος. Παραδέχεται πόσο παράφορα ζηλιάρα είναι η ίδια στις σχέσεις της, πόσο χαμηλά έχει πέσει ενόσω είχε κυριευτεί από αυτήν και εξηγεί ότι όλοι μας όταν ερωτευόμαστε κάνουμε "μικροκατινιές". Η ίδια μπορεί να μη θέλει να μιλά για τα προσωπικά της αλλά ξέρει πώς να μας κλείνει το μάτι.

• Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από το κεφάλαιο  "ζήλια"", που κρατά πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο που συμμετέχεις αλλά και σε άλλα πολλά "έργα", που δεν είναι θεατρικά και αφορούν τις ζωές μας. Στη δική σου όμως ζωή τι ρόλο παίζει;

Πρωταγωνιστικό κρατά και στη δική μου τη ζωή! Οπως και σε κάθε ανθρώπου που αγαπά. Δεν μπορώ καθόλου να καταλάβω πώς μπορεί κάποιος που είναι ερωτευμένος να μη ζηλεύει. Εχω ζηλέψει, ζηλεύω και θα ζηλεύω. Οπως με έχουν ζηλέψει, με ζηλεύουν και θα με ζηλεύουν! Νοστιμίζει τη σχέση η ζήλια, που έχει όρια, βέβαια.