 |
O άνθρωπος, ο αγωνιστής και καλλιτέχνης, ο Μάνος Κατράκης, πάντα θα έχει θέση στην καρδιά και στη μνήμη μας. Σε πείσμα του χρόνου που κυλά και προσθέτει χρόνια στις μεγάλες απουσίες, σε πείσμα του χρόνου που γερνά, κάποιοι άνθρωποι ξεσηκώνουν τη μνήμη μας γιατί το αξίζουν. Τέτοιες μέρες θυμόμαστε πάντα εκείνον που, στο πέρασμά του από τη ζωή, δημιούργησε ιστορία και έργο.Την Τρίτη συμπληρώνονται είκοσι τέσσερα χρόνια απουσίας, αλλά μοιάζει να είναι δίπλα μας, παντοτινός σύντροφός μας. Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Μάνος Κατράκης άφησε παρακαταθήκη πνευματική, καλλιτεχνική και πολιτική. Υπήρξε υπόδειγμα γενναίου αγωνιστή, σταθερού, ασυμβίβαστου και συνειδητού κομμουνιστή και μοναδικά υπέροχου καλλιτέχνη. Δίδαξε και «ποίησε» ήθος πάνω στη θεατρική σκηνή, αλλά και στην καθημερινή «σκηνή» του αγώνα.Και από αυτόν τον αγώνα λείπει σήμερα η συμμετοχή του. Σ' αυτό τον αγώνα που σήμερα διεξάγει το Κόμμα του και οι σύντροφοί του, τον είχαμε ανάγκη. Είχε την παλικαριά να αγαπά και να μοχθεί για τη ζωή, τον αγώνα, την τέχνη. Δυνατός, εργατικός, σεμνός και αταλάντευτος, επέλεξε το δύσκολο δρόμο και στη ζωή και στην τέχνη. Οι προσωπικές του αγωνίες ήταν οι αγωνίες του λαού και η ανησυχία του ήταν η ανησυχία του παθιασμένου εργάτη της τέχνης.Περισσότερα από 50 χρόνια συνεχούς προσφοράς στο θέατρο, με στόχους υψηλούς, με ερμηνείες συγκλονιστικές, με βραβεία και κριτικούς επαίνους. Με το μεγαλόπρεπο ανάστημά του και τη βαριά κρυστάλλινη φωνή του απέδειξε τις υποκριτικές του ικανότητες κυρίως σε ρόλους τραγικούς, όπως στον «Προμηθέα Δεσμώτη» που παρουσίασε τελευταία φορά το 1976.Πιστεύοντας πως η τέχνη δεν υπάρχει από προσωπική ανάγκη για έκφραση, αλλά είναι ένα σπουδαίο κοινωνικό λειτούργημα, που εξυπηρετεί την ανάπτυξη της κοινωνίας μας, έστρεψε την τέχνη του και τον εαυτό του στην εξυπηρέτηση υψηλών στόχων, σκοπών και προοπτικών.
[Ριζοσπάστης, Σάββατο 30 Αυγούστου 2008]
[Ριζοσπάστης, Σάββατο 30 Αυγούστου 2008]
No comments:
Post a Comment