Συνηθισμένος ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ σε επιτυχίες, υποκλινόταν ξανά και ξανά, πάνω από δέκα φορές, με τη διάσημη παρέα του, τον Σουηδό χορογράφο Ματς Εκ, τη χορεύτρια Αννα Λαγκούνα και τον νεότερο της συντροφιάς Ντέιβιντ Νιούμαν, προχθές, στη σκηνή της οδού Πειραιώς 260.Το αθηναϊκό κοινό τούς αποθέωσε στην πρεμιέρα των τριών χορογραφιών μπεκετικής ατμόσφαιρας και αισθητικής, που χόρεψαν και οι τέσσερις σε τρία ντουέτα (εξ ου και ο τίτλος της παράστασης «Three Duets»). Με πρώτο τη «Μνήμη» (2005) του Ματς Εκ, μια ελεγεία στη ζωή ενός ώριμου ζευγαριού, που αναπολεί μέρες τρυφερές, ερωτικές, αλλά και μέρες σύγκρουσης και αλληλοσπαραγμού, που πέρασαν μαζί γύρω από ένα μαύρο κρεβάτι και ένα λευκό αμπαζούρ. Πρωταγωνιστές ο χορογράφος Ματς Εκ και η γυναίκα του Αννα Λαγκούνα, που ζωγράφιζαν σε φόντο μαύρο μια ζωή με κινήσεις άλλοτε βελούδινες και άλλοτε δυναμικές.Στο δεύτερο ντουέτο, «Η κοινή ξένη γλώσσα με κόκκινα μαλλιά», που δόθηκε σε παγκόσμια πρώτη στο Φεστιβάλ Αθηνών, ο Μπαρίσνικοφ θυμίζει λίγο το κλασικό παρελθόν του καθώς εκτυλίσσεται σε ένα χώρο προγύμνασης χορευτών-αθλητών. Το ντουέτο του με τον Αμερικανό χορογράφο του έργου και χορευτή Ντέιβιντ Νιούμαν πραγματεύεται με χιούμορ μια παρεξήγηση, που ξεκινάει από την πρώτη τους χειραψία. Το κομμάτι όμως που σου προκαλεί συγκίνηση είναι το τρίτο. Ο «Τόπος» (2007) του Ματς Εκ. Εδώ ο θρυλικός Μίσα με την Αννα Λαγκούνα διαγράφουν κύκλους ως συνοδοιπόροι στην καθημερινότητα, συνυπάρχουν και αλληλοσπαράσσονται γύρω από ένα τραπέζι και ένα λευκό χαλί. Κάποια στιγμή η γυναίκα βρίσκεται κάτω από το χαλί με το κεφάλι έξω, σαν την Γουίνι στις «Ευτυχισμένες μέρες» του Μπέκετ, και το τέλος βρίσκει το τραπέζι ανάποδα πάνω στο χαλί. «Ο Μπαρίσνικοφ μας αποζημίωσε», άκουσα να λένε δίπλα μου χειροκροτώντας όρθιοι δύο νέοι άνθρωποι. Κάποιοι άλλοι που είχαν πάει να τον απολαύσουν στο κλασικό του μεγαλείο έβγαιναν κάπως απογοητευμένοι. Μάλλον δεν θα είχαν διαβάσει καλά το πρόγραμμα.
Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 07/07/2008
No comments:
Post a Comment