Η υγρασία αγκαλιάζει το περίγραμμα των δέντρων. Ξαφνικά ένας εκνευριστικός ήχος κουδουνιού ξυπνά την Ουίνι: «Αλλη μία θεϊκή μέρα». Δίπλα της η Prada τσάντα της, που «κρύβει θησαυρούς και παρηγοριές» για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα με το στοίχημα της επιβίωσης. «Τα πάντα διαστέλλονται», το Σύμπαν μαθηματικά διαστέλλεται, αλλά ο δικός της κόσμος όλο και συρρικνώνεται. Σε λίγο δεν θα είναι παρά μία ομιλούσα κεφαλή, αφού πια είναι θαμμένη από το πιγούνι και κάτω. Το εμβληματικό έργο του τραγικού ποιητή του 20ού αιώνα Σάμουελ Μπέκετ αντιπαραθέτει στο ερριμμένον και την υπαρξιακή μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου τη σκηνική μοναξιά και πάλη του ηθοποιού σε μια αχανή σκηνή, όπου ακόμα και «οι λέξεις τον εγκαταλείπουν».
Στο Μικρό Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου η περιπέτεια του «Αίαντα» ξεδιπλωνόταν από την ομάδα Αττις του Θεόδωρου Τερζόπουλου. Η παράσταση, αποτέλεσμα της εργασίας της ομάδας πάνω σε βασικά ζητήματα της σοφόκλειας τραγωδίας, όπως η προδοσία, η εκδίκηση, η τρέλα, η αυτοκτονία και οι τύψεις, συγκίνησε και ενθουσίασε τους πολυπληθείς οπαδούς του διεθνούς μας σκηνοθέτη. Οι ηθοποιοί, αγγελιαφόροι της αρχαίας τραγωδίας, μετουσιώνονται σε σύγχρονα τραγικά πρόσωπα, που φέρουν το αρχέγονο τραύμα της ύπαρξης. Η αρχαία τραγωδία περνά μέσα από tribal χορούς που καταλήγουν σε τελετουργικό παροξυσμό, το τρελό γέλιο του Αίαντα καταλήγει σε λυγμό και το επαναλαμβανόμενο μουσικό μοτίβο του «Final Cut» των Pink Floyd ντύνει τα επαναλαμβανόμενα -σχεδόν μπεκετικά- σκηνικά μοτίβα. Συγκλονιστική η Σοφία Χιλλ, που ενσάρκωσε τον πανανθρώπινο θρήνο, καθώς και οι Θανάσης Αλευράς, Τάσος Δήμας, Αντώνης Μυριαγκός, Νίκος Παπαϊωάννου, Σάββας Στρούμπος, Γιώργος Τζωρτζής και Μιλτιάδης Φιορέντζης, που ήταν σε άριστη σωματική και υποκριτική φόρμα.
ΙΩΑΝΝΑ ΜΠΛΑΤΣΟΥ, Ελεύθερος Τύπος, 07/07/2008
No comments:
Post a Comment