«ΕΛΛΑΔΟΓΡΑΦΙΑ» ΤΟΥ ΔΗΠΕΘΕ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Κάθε τραγούδι και ιστορικός σταθμός

Αν ο Κραουνάκης παρουσίασε στο Ηρώδειο την εξέλιξη του μουσικού μας θεάτρου, το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας στην παράσταση «Ελλαδογραφία» επιχειρεί αναδρομή στην Ιστορία του τόπου μέσα από 40 τραγούδια

Η μία και μοναδική παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας για φέτος το καλοκαίρι είναι η μουσική παράσταση «Ελλαδογραφία». Μέσα από 40 τραγούδια επιχειρείται μια αναδρομή στην Ιστορία του τόπου από τις αρχές του 1900 έως τις μέρες μας.

Οι νέες ηθοποιοί Αλεξία Μουστάκα, κόρη του Σωτήρη Μουστάκα, και Μαρβίνα Πιτυχούτη μαζί με την ορχήστρα του Γιάννη Λεμπέση κρατάνε την «Ελλαδογραφία» στους ώμους τους

Την ιδέα για την παράσταση, αλλά και την επιμέλεια των κειμένων της είχε ο συνθέτης Γιώργος Τσαγκάρης, που ηγείται του ΔΗΠΕΘΕ από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Στην παράσταση συμμετέχουν επταμελής ορχήστρα με επικεφαλής τον Γιάννη Λεμπέση και δύο ηθοποιοί.

Οπως μας εξήγησε ο σκηνοθέτης της, Κώστας Κατσουλάκης, «γίνεται μια αναφορά στην Ιστορία και τις ρίζες της χώρας μας με αποσκευές τη μουσική και τα τραγούδια που σημάδεψαν την κάθε εποχή. Η αναδρομή μας ξεκινά από το 1900 και σταματά σε κομβικά σημεία, όπως είναι οι Βαλκανικοί, η Μικρασιατική Καταστροφή -το γνωστό μαράζι των Ελλήνων, μια στιγμή που μας αγγίζει όλους- και βέβαια ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Μεσοπόλεμος, η Κατοχή, ο Εμφύλιος -μια επίσης σημαντική στιγμή για τον τόπο- και ασφαλώς η Μεταπολίτευση. Κάπου εκεί σταματάμε».

Τους σημαντικούς αυτούς σταθμούς, που εκφράζονται μέσα από αντιπροσωπευτικά τραγούδια, δένει η πρόζα. Την έχουν αναλάβει δύο νέες ηθοποιοί. Η Αλεξία Μουστάκα, κόρη του Σωτήρη Μουστάκα και της Μαρίας Μπονέλλου, και η Μαρβίνα Πιτυχούτη. «Για την Αλεξία, το ήθος και το θέατρο είναι οικογενειακή υπόθεση», λέει ο Κώστας Κατσουλάκης. «Η Μαρβίνα Πιτυχούτη είναι μια επίσης ταλαντούχα νέα ηθοποιός και πολύ εργατικό παιδί. Είναι ωραίοι συνεργάτες πάνω απ' όλα. Και με τον Γιάννη Λεμπέση έχουμε μια καλή συνεργασία. Κατέχει πολύ καλά την περίοδο των τραγουδιών».

• Μπορεί, όμως, να επιτευχθεί μια τέτοια μεγάλη ιστορική αναδρομή μέσα από το τραγούδι;

«Εχουν χαρακτηριστεί εποχές στην Ελλάδα από συγκεκριμένα τραγούδια. Οι Ελληνες πάντα εκφράζονταν μέσα από το τραγούδι. Οι καημοί, οι στεναχώριες, η αντίδρασή τους, η επανάσταση ή η χαρά τους γίνονταν τραγούδι. Ας μην ξεχνάμε τον σπουδαίο ρόλο που έπαιξε στη Μεταπολίτευση, το Πολυτεχνείο, την Κατοχή με τη Σοφία Βέμπο».

• Ισχύει το ίδιο και για τον σημερινό Ελληνα;

«Ναι, αλλά βέβαια σήμερα λείπουν τα σημαντικά γεγονότα. Αυτό που κυρίως ισχύει είναι ότι το τραγούδι παραμένει ένα ωραίο άλλοθι για τον Ελληνα. Ανατρέχει σ' αυτό για να εκφραστεί και καλύπτει πολλά συναισθήματά του».

Στην παράσταση εντάσσονται σπάνια οπτικοακουστικά ντοκουμέντα από τους Βαλκανικούς Πολέμους, τη Μικρασιατική Καταστροφή, τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Εμφύλιο. «Η παράσταση δεν έχει ακαδημαϊκό χαρακτήρα ή τέτοια πρόθεση. Ολα τα στοιχεία δίνονται μέσα από μια δραματουργική εξέλιξη», διευκρινίζει ο σκηνοθέτης.

Η πορεία του Κώστα Κατσουλάκη στο θέατρο ξεκίνησε πριν από 21 χρόνια. Συνεργάστηκε για αρκετό καιρό με το ΔΗΠΕΘΕ της Ρόδου. Εργάστηκε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη («Στούντιο Νέες Μορφές»), στο Θεσσαλικό Θέατρο αλλά και στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης ως ηθοποιός. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται μόνο με τη σκηνοθεσία. Πώς βλέπει τα πράγματα στο μεσσηνιακό ΔΗΠΕΘΕ; «Είναι γνωστό πως η κατάσταση στα ΔΗΠΕΘΕ όλης της χώρας δεν είναι η καλύτερη. Ο Γιώργος Τσαγκάρης βρήκε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, παρ' όλα αυτά έγιναν ωραίες δραστηριότητες, που θα συνεχιστούν. Τον χειμώνα, μάλιστα, πλάι στην Κεντρική και την Παιδική Σκηνή θα προστεθεί και η Πειραματική. Υπάρχει όραμα και κέφι».

[ΕΛΕΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/07/2008]