Κλειώ- Δανάη Οθωναίου και Μέμος Μπεγνής: η Νύφη και ο Λεονάρντο του κατά Κώστα Τσιάνον «Ματωμένου γάμου» του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης
Το αριστούργημα του Λόρκα «Ματωμένος γάμος» παρουσιάζει το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου σε μία παράσταση που ακουμπάει στην παράδοση
Τον «Ματωμένο γάμο», το ένα από τα τρία αριστουργήματα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα - η «Γέρμα» και «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» τα άλλα δύο-, παρουσιάζει φέτος το καλοκαίρι το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης σε σκηνοθεσία του Κώστα Τσιάνου που έχει ήδη σκηνοθετήσει τα άλλα δύο- στο Εθνικό Θέατρο και με το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας αντίστοιχα. «Ο λυρισμός, η δράση, τα πάθη και τα συναισθήματα, ο προδομένος έρωτας που οδηγεί στον θάνατο, οι αλληγορίες του θανάτου, του "ντουέντε" (το πάθος της ψυχής) και της σελήνης, το χώμα, ο ήλιος, τα υπερφυσικά στοιχεία, το πάθος της ανδαλουσιανής γης, οι λαϊκές πηγές της παράδοσης είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την τραγωδία του "Ματωμένου γάμου"» σημειώνεται. Το έργο αποτελεί μία πολύτιμη παρακαταθήκη παραδόσεων και έχει καταξιωθεί στη μνήμη μας ως ένα έργο βαθιά μεσογειακό που δεν αφορά μόνο την ισπανική ύπαιθρο μα ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου και κατ΄ επέκταση ολόκληρη την οικουμένη. Ειδικότερα όμως αφορά την Κρήτη, μια που οι επιρροές των δύο περιοχών λειτουργούν αμφίδρομα, οι πολιτισμικές ρίζες μέσα στο χρόνο είναι βαθιές και η ψυχοσύνθεση των κατοίκων τους παρεμφερής». «Ο "Ματωμένος γάμος", το κορυφαίο έργο του Λόρκα», λέει ο σκηνοθέτης Κώστας Τσιάνος, «είναι εμπνευσμένος από τις λαϊκές τελετουργίες, το λαϊκό τραγούδι και τους λαϊκούς θρύλους της ιδιαίτερης πατρίδας του, που συγγενεύουν συγκλονιστικά με τους δικούς μας και ιδιαίτερα της Κρήτης. Οι τελετουργικές καταβολές της θυσίας του διονυσιακού θεού- ταύρου- τα ταυροκαθάψια- της Κρήτης, συναντούν τις αντίστοιχες στην Ιβηρική Χερσόνησο που σήμερα έχουν πάρει τη μορφή των ταυρομαχιών. Η "βεντέτα", έθιμο και των δύο λαών, κυριαρχεί στην τραγωδία του Λόρκα και το μαχαίρι, απαραίτητο ερ γαλείο και στους δύο, γίνεται στον "Ματωμένο γάμο" εργαλείο θανάτου και παίρνει τις διαστάσεις ιερού εγχειριδίου των αρχαϊκών θυσιών, που πρώτα αυτό έρχεται σε επαφή με τον σπαραγμό του σώματος και το αίμα». Το έργο - η παράσταση έκανε πρεμιέρα στα Χανιά και έχει ήδη παιχτεί στο Ρέθυμνο, στο Ηράκλειο, στη Σητεία αλλά και στα Ζωνιανά- παρουσιάζεται σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ με επεμβάσεις του σκηνοθέτη ο οποίος υπογράφει και τους στίχους των τραγουδιών, με σκηνικά και κοστούμια Ρένας Γεωργιάδου, μουσική Διονύση Τσακνή- «μιλάω την ίδια μουσική γλώσσα που μιλά- και καλύτερα μάλλον από μένα- ο Κώστας Τσιάνος. Τη μουσική γλώσσα της μνήμης, τις σχεδόν αρχέτυπες δημοτικές μελωδίες και κινήσεις, τις συμπεριφορές των απλών ανθρώπων που κουβαλάνε μια ολόκληρη Ελλάδα στις πλάτες τους», λέει ο συνθέτης-, φωτισμούς Κατερίνας Μαραγκουδάκη, βοηθό σκηνοθέτη τη Νικόλ Κοκκίνου και μουσική διδασκαλία Απόστολου Ψυχράμη. Η Νεκταρία Γιαννουδάκη ερμηνεύει τη Μάνα, η Κλειώ- Δανάη Οθωναίου τη Νύφη, ο Μέμος Μπεγνής τον Λεονάρντο, ο Δημήτρης Σδρόλιας τον Γαμπρό. Παίζουν επίσης: Βίκυ Κουκουτσίδη, Ελένη Τσαγκαράκη, Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου, Ζωή Καραβασίλη, Σοφία Καλεμκερίδου, Λευτέρης Μποτωνάκης, Εύα Ψυλλάκη, Βαγγέλης Χαλκιαδάκης, Διονύσης Μπουλάς, Παναγιώτης Γ αρμπής. Ο «Ματωμένος γάμος» που γράφτηκε το 1933 έχει να παρουσιαστεί στην ελληνική σκηνή από τη σεζόν 2006- 2007 όταν το έργο ανέβασε για το Εθνικό Θέατρο στο «Κάππα» ο Σωτήρης Χατζάκης. 
No comments:
Post a Comment