Εχουμε πια συνηθίσει στις επισκέψεις σημαντικών καλεσμένων.
* Η Αγγλίδα Φιόνα Σο με τις «Ευτυχισμένες μέρες» του Σ. Μπέκετ και ο Γερμανός Ματίας Λάνγκχοφ με τον «Φιλοκτήτη» του Χάινερ Μίλερ έκαναν την αρχή για να ακολουθήσουν:
* Η Γερμανίδα Πίνα Μπάους χορογραφεί την όπερα του Κρίστοφ Γκλουκ «Ορφέας και Ευρυδίκη», που παρουσιάζει το Μπαλέτο της Οπερας του Παρισιού.
* Ο Σκοπιανός Σλόμπονταν Ουνκόφσκι σκηνοθετεί τον «Ορέστη» για το ΚΘΒΕ.
* Ο Ρώσος Ανατόλι Βασίλιεφ παρουσιάζει τη «Μήδεια» του ΔΗΠΕΘΕ Πατρών.
* Ενα απόσπασμα από τον Ομηρο διάλεξε ο Ανατόλι Βασίλιεφ αντί σκηνοθετικού σημειώματος και, όπως λέει, αυτό έχει να πει για την παράσταση και τίποτα άλλο: «Τη μάνητα ψάλλε, θεά, της κόρης του Αιήτη την τρομερή, που σώριασε καημούς στους Κορινθίους απ' όταν φιλονίκησαν και πρωτομπήκαν σ' έχθρα ο κυβερνήτης της Αργώς, ο βασιλιάς Ιάσων, και λαγγεμένη από έρωτα η Μήδεια απ' την Κολχίδα». Ο,τι θα βλέπει ο θεατής στην περιφραγμένη ορχήστρα της Επιδαύρου είναι βαμμένο κόκκινο. Στο χρώμα της «Μήδειας».
Στο υπερυψωμένο πατάρι που έχει στήσει ο Διονύσης Φωτόπουλος υπάρχουν δυο σπιτάκια φταγμένα από κόκκινο χαρτί και σκελετό από καλάμι τα οποία καταστρέφονται στη διάρκεια της παράστασης... Εξω από τον φράχτη της ορχήστρας είναι στημένες 10 κολόνες που οι άκρες τους συγκρατούν σχοινιά με χάρτινα κόκκινα σημαιάκια σε μορφή γιρλάντας. Ενας ήλιος-μπαλόνι από ίλιον θα ελευθερώνεται στον ουρανό μαζί με τη Μήδεια...
Ενα από τα σημαντικά στοιχεία της παράστασης μαθαίνουμε ότι αποτελεί η μουσική του Τάκη Φαραζή με ρεμπέτικα τραγούδια που ερμηνεύει στην ορχήστρα οκταμελής μπάντα (ανάμεσά τους και ηθοποιοί-μουσικοί) με μουστάκια και κοστούμια της δεκαετίας του '20. Ο χώρος παραπέμπει σε αρένα όπου θα συγκρουστούν η Μήδεια με τον Ιάσονα. Ακόμα και τα ρούχα τους περιέχουν στοιχεία από ταυρομαχίες...
* Οι πειραγμένοι «Βάτραχοι» του Δημήτρη Λιγνάδη φιλοδοξούν να προκαλέσουν τα χρηστά ήθη των θεατών και τα ανακλαστικά των ποδοσφαιρόφιλων... Η παράσταση χρήζει εξηγήσεων που δίνει στην έναρξη ο Γ. Μαρίνος υπό μορφήν παρλάτας: «...η κωμωδία δεν είν' μουσείο, της τέχνης το νεκροταφείο. Δε γράφτηκε για το αρχείο. Θέατρο ήταν ζωντανό που συμμετείχε το κοινό... Λοιπόν πριν μπείτε στο τερέν αποστηθίστε το ρεφρέν, που είναι και το πιο σπουδαίο: κρατήστε τον Αριστοφάνη νέο! Της εποχής πάρτε μεζούρα, βγάλτε την περιττή βαβούρα, αλλάξτε ό,τι είναι σαβούρα. Μη φοβηθείτε τη μουρμούρα. Κάντε το έργο να μιλάει. Δώστε του χαρακτήρα... λάιβ...».
Δύο έργα σε μία παράσταση έχουμε χρόνια να δούμε στην Επίδαυρο. Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει τον «Οιδίποδα Τύραννο» και τον «Οιδίποδα επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, τρίωρης διάρκειας και με διάλειμμα. Μια έκπληξη μας περιμένει σε ό,τι αφορά τη σύνδεση των δύο τραγωδιών...
Παρατηρούμε και φέτος το φαινόμενο συντελεστές και ηθοποιοί να διπλοπαίζουν σε παραστάσεις των Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου:
* Ο Μιχαλήλ Μαρμαρινός στην Πειραιώς επανέλαβε την παράστασή του «Πεθαίνω σαν χώρα» και πρωταγωνιστεί στις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ».
* Ο Χρήστος Λούλης στον «Φιλοκτήτη» στη Μικρή Επίδαυρο και στις «Βάκχες» που σκηνοθετεί ο Θωμάς Μοσχόπουλος στην Πειραιώς 260.
* Ο Μηνάς Χατζησάββας ερμηνεύει τον ομώνυμο ρόλο στον «Φιλοκτήτη» στη Μικρή Επίδαυρο, ενώ παίζει επίσης στον «Αγαμέμνονα» της Αντζελας Μπρούσκου στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.
* Ο Νίκος Χατζόπουλος σκηνοθέτησε τον «Ουρανό κατακόκκινο» της Λούλας Αναγνωστάκη, ενώ κρατάει τους ρόλους Θησέα και Αγγέλου στους «Οιδίποδες» του Εθνικού Θεάτρου.
* Ο Διονύσης Φωτόπουλος ετοιμάζει το σκηνικό της «Μήδειας» του ΔΗΠΕΘΕ Πατρών και των «Βακχών» στο γκαράζ της Πειραιώς 260.
* Μπορεί το ντεμπούτο της Ρούλας Πατεράκη να γίνεται με καθυστέρηση, αλλά τώρα... κατεβαίνει με δύο έργα, αφού σκηνοθετεί για το Εθνικό Θέατρο τον «Οιδίποδα Τύραννο» και τον «Οιδίποδα επί Κολωνώ».
* Ο Δημήτρης Λιγνάδης (σκηνοθέτησε δύο φορές στη Μικρή Επίδαυρο) τολμά και ως σκηνοθέτης στην παρθενική του πρώτη στην Επίδαυρο.
* Η αιρετική, για τη σκηνοθετική ματιά της, Αντζελα Μπρούσκου παρουσιάζει με το Θέατρο Δωματίου τον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου.
* Η Δήμητρα Ματσούκα στο θίασο των «Βατράχων» ως σπαστική κουλτουριάρα.
* Ο Γιώργος Μαρίνος ως ρόλος-κλειδί στους «Βατράχους».
* Ο Μάνος Βακούσης κρατάει τον ρόλο του Κρέοντα στους «Οιδίποδες».
* Ο Γεωργιανός Δαβίδ Μαλτέζε (γνωστός μας από την παράσταση του Λαέρτη Βασιλείου «Ενας στους δέκα»), ο οποίος, απ' ό,τι μαθαίνουμε, είναι και εξαιρετικός μουσικός, στη «Μήδεια».
* Η Κόρα Καρβούνη, ο Οθων Μεταξάς και ο Στέλιος Σοφός εγκατέλειψαν τις πρόβες της «Μήδειας».
* Η σκηνογράφος Λιλή Πεζανού αποχώρησε από τον «Αγαμέμνονα», καθώς και η ενδυματολόγος Ιωάννα Τσιάμη. Τα σκηνικά ανέλαβε ο Γκάυ Στεφάνου και τα κοστούμια η ίδια η Αντζελα Μπρούσκου.
* Ο Αλέξανδρος Μυλωνάς αντικατέστησε τον Φάνη Μουρατίδη στο έργο του Βασίλη Αλεξάκη «Μη με λες Φωφώ» στο «Σχολείον».
Ο Σπύρος Ευαγγελάτος επιστρέφει έπειτα από διετή απουσία του Αμφιθεάτρου από την Επίδαυρο. Μεσολάβησαν πικρές επιστολές διαμαρτυρίας του σκηνοθέτη προς το Φεστιβάλ Αθηνών, ακόμα και από σκηνής Ηρωδείου, αλλά τώρα σκηνοθετεί τις «Φοίνισσες» του Ευριπίδη με μουσική Θάνου Μικρούτσικου και πρωταγωνιστές τους Αντιγόνη Βαλάκου, Στέφανο Κυριακίδη, Πέτρο Φυσσούν...
Αυτό που δεν επιστρέφει στην Επίδαυρο είναι το Θέατρο Τέχνης... Το θέατρο του Κάρολου Κουν ήταν αυτό που «κατήργησε» το μονοπώλιο του Εθνικού Θεάτρου το 1975. Εκτοτε είχε ανελλιπή παρουσία στην Επίδαυρο, με παραστάσεις που άφησαν εποχή. Οι Μίμης Κουγιουμτζής και Γιώργος Λαζάνης αργότερα συντήρησαν μια δυναμική παρουσία στο φεστιβάλ. Ομως ο θάνατός τους επηρέασε την ήδη κλονισμένη κατάσταση στο Θέατρο Τέχνης. Η νέα, γόνιμη πορεία που άρχισε να διανύει το Φεστιβάλ υπό την ηγεσία του Γιώργου Λούκου «πέταξε έξω» το Θέατρο Τέχνης. Οχι άδικα, υποστηρίζουν πολλοί, αφού η διαδρομή που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια μακράν απέχει εκείνης που οδήγησε στη δημιουργία του ιστορικού θεάτρου.
Το 2005 παίχθηκαν στην Επίδαυρο οι «Εκκλησιάζουσες», σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου, και μετά τέλος. Ο διευθυντής του Θεάτρου Τέχνης καταθέτει αιτήσεις κάθε χρόνο, αλλά για κάποιο λόγο δεν γίνονται δεκτές...
No comments:
Post a Comment