Ελλάς, Γαλλία, Τραγωδία

• Ο ΛΙΒΑΝΕΖΟΣ ΟΥΑΖΝΤΙ ΜΟΥΑΟΥΑΝΤ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΙ ΣΟΦΟΚΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΒΙΝΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

• Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΟΥΖΑΚΗ, Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Το φετινό, 65ο Φεστιβάλ της Αβινιόν, ο παράδεισος του θεατρόφιλου, το σημαντικότερο φεστιβάλ του είδους στην Ευρώπη, αυτό το καλοκαίρι (6 έως 26 Ιουλίου) έχει αδυναμία στο χορό.

Η Γαλλίδα σταρ Ζιλιέτ Μπινός θα μεταμορφωθεί σε «Δεσποινίδα Τζούλια» του Στρίντμπεργκ

Καθόλου τυχαία. Συνδιαμορφωτής του φετινού προγράμματος (artiste associe) μαζί με τους καλλιτεχνικούς διευθυντές του φεστιβάλ Ορτάνς Αρσαμπό και Βενσέν Μποντριγέ είναι ο Γάλλος χορευτής και χορογράφος Μπορίς Σαρμάτζ.

Είναι γνωστός στη χώρα μας από τη συμμετοχή του στο Ελληνικό Φεστιβάλ, αφού το 2007 είχε παρουσιάσει στην Πειραιώς 260 αρκετές χορογραφίες του, εννοιολογικές στο σύνολό τους, με χαρακτηριστικό τους το ενδιαφέρον του για το γυμνό σώμα και για τη σύνδεση του χορού με την περφόρμανς, τη video art, τις πλαστικές τέχνες.

• Τριλογία της γυναίκας

Οι δεσμοί της Αβινιόν με το Ελληνικό Φεστιβάλ είναι, άλλωστε, τα τελευταία χρόνια, τόσο στενές που πολλές φορές παραστάσεις της κάνουν την πρεμιέρα τους στην Αθήνα. Φέτος, η πιο ελληνική παράσταση της Αβινιόν, σε σκηνοθεσία του Λιβανέζου Ουαζντί Μουαουάντ, θα παρουσιαστεί και στο δικό μας φεστιβάλ. Μπορεί και στην Επίδαυρο. Πρόκειται για τρεις τραγωδίες του Σοφοκλή («Τραχίνιες», «Ηλέκτρα» και «Αντιγόνη») κάτω από το γενικό τίτλο «Τριλογία της γυναίκας».

Για το «ελληνικό» του σχέδιο και για τη μεγάλη αγάπη του στον Σοφοκλή ο Μουαουάντ είχε μιλήσει το 2009 στην «Ε» στην Κάτια Αρφαρά. «Εγώ ανήκω στον κήπο του Σοφοκλή», είχε πει. «Οταν πρωτοδιάβασα τις τραγωδίες του ένιωσα σαν τον σπίτι μου, δεν ξέρω γιατί. Προετοιμάζομαι για το ανέβασμα όλων των τραγωδιών του Σοφοκλή, και των επτά. Αρχικά ως τριλογίες θεματικές, όπως είναι για παράδειγμα η λιγότερο ίσως προφανής τριλογία της γυναίκας. Στη συνέχεια θα ανεβούν όλες μαζί, σε μια ενιαία παράσταση, ακολουθώντας τη σειρά με την οποία έχουν γραφτεί. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να παρουσιάσω τον Σοφοκλή σαν ένα σύγχρονο συγγραφέα, να παρακολουθήσω την εξέλιξη της γραφής του αφήνοντας φυσικά άθικτη τη φόρμα και αναζητώντας λύσεις για θέματα όπως ο χορός. Δεν με ενδιαφέρει η διασκευή και ακόμα λιγότερο η επικαιροποίηση των τραγικών, αλλά η επενεφεύρεση του νοήματος, του περιεχομένου τους».

Η γνωριμία μας με την τέχνη του Λιβανέζου συγγραφέα, σκηνοθέτη και ηθοποιού έγινε το 2009, όταν το Εθνικό Θέατρο είχε παρουσιάσει, με επιτυχία, το έργο του «Οι διψασμένοι» σε σκηνοθεσία Μανώλη Μαυροματάκη και Τζένης Αργυρίου.

Ο Ουαζντί Μουαουάντ ζει στα σύνορα τριών χωρών: του Λιβάνου, όπου γεννήθηκε, της Γαλλίας όπου βρήκε καταφύγιο στα οκτώ του χρόνια, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος στη χώρα του και του Καναδά, που έδωσε άδεια παραμονής στην οικογένειά του.

Σε δικό του θεατρικό έργο βασίζεται και η ταινία του Καναδού Ντενίς Βιλνέβ «Μέσα από τις φλόγες», που διεκδίκησε μαζί με τον «Κυνόδοντα» το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
Εντυπωσιακές είναι οι περισσότερες παραστάσεις, που θα δουν φέτος οι επισκέπτες της πόλης των Παπών.

Αναφέρουμε ενδεικτικά:

* τη «Δεσποινίδα Τζούλια» του Στρίντμπεργκ με τη Ζιλιέτ Μπινός σε σκηνοθεσία Φρεντερίκ Φισμπάχ.

* την καινούργια δουλειά της Βελγίδας χορογράφου Αν Τερέζα ντε Κερσμέκερ.

* τη νέα χορογραφία «Enfant» του Μπορίς Σαρμάτζ με τη συνύπαρξη επί σκηνής χορευτών και παιδιών.

* τη συνεργασία της Ζαν Μορό με τον Ετιέν Νταό με κυρίαρχο το μελοποιημένο (από την Ελέν Μαρτάν) ποίημα του Ζαν Ζενέ «Le Condamne a mort».

«Είμαι ο άνεμος»

* την παράσταση του Πατρίς Σερό με το έργο τού Νορβηγού συγγραφέα Γιον Φόσε «Είμαι ο άνεμος».

* την επίκαιρη παράσταση «Yahia Yaϊch-Amnesia» των Τυνήσιων Τζαλίλα Μπακάρ και Φαντέλ Τζαϊμπί, ένα προμήνυμα της θεαματικής πτώσης του προέδρου Μπεν Αλι.

* τη δουλειά του Φλαμανδού σκηνοθέτη Γκι Κασίερς με τίτλο «Bloed & Rozen».

* τη νέα παράσταση «Le voile noir du pasteur» («Το μαύρο πέπλο του εφημέριου») του Ρομέο Καστελούτσι την οποία το Ελληνικό Φεστιβάλ διεκδικεί για το καλοκαίρι. Το «τρομερό παιδί» του Ιταλικού θεάτρου, που θριάμβευσε με την «Θεία Κωμωδία» του το 2009 σε Μέγαρο και Πειραιώς 260, αξιοποιεί τώρα διήγημα του Αμερικανού συγγραφέα Ναθάνιελ Χόθορν, με την αινιγματική περσόνα ενός ιερέα που κυκλοφορεί με μαύρο πέπλο στο πρόσωπο. Η παράστασή του χαρακτηρίζεται ως βαθιά και έντονη θεατρική εμπειρία, με την ανθρώπινη κατάσταση να φωτίζεται από την παρουσία του Ιησού επί σκηνής.

info: Festival-avignon.com