Ενα κωμικό και τρυφερό ταξίδι αυτογνωσίας ζει ο Γιώργος Ραζέλος στη σκηνή του «Παρκ». Ο ήρωας του έργου του Γιώργου Ηλιόπουλου, «Τα μυστικά της αποτυχίας μου», έρχεται αντιμέτωπος με όλα τα κλισέ, όλες τις οδηγίες και τις συνταγές που κατά καιρούς μας έχουν δοθεί για μια επιτυχημένη ζωή. Είναι ένας σημερινός 35άρης που βασανίζεται από τις ιώσεις της εποχής του: κρίση ταυτότητας, κρίση προσωπικότητας, υπαρξιακή κρίση, επαγγελματική, αισθηματική, ιδεολογική και ό,τι άλλη κρίση μπορείς να φανταστείς.Σε μια απελπισμένη αλλά ταυτόχρονα γενναία προσπάθεια αποφασίζει να δει όλη τη ζωή του μέχρι τώρα, να βρει πού έκανε λάθος, τι πήγε στραβά και τι μπορεί να διορθώσει.Τίποτα δεν γλιτώνει από την ανάγκη του να ανακαλύψει την αλήθεια: η σχέση του με τους γονείς του, οι φίλοι του, η πρώτη φορά που κάνει έρωτα, οι σχέσεις του, η καριέρα του, οι φοβίες και οι νευρώσεις του - ο έρωτας!Ολα μπαίνουν στο μικροσκόπιο και εξετάζονται μέσα από το λυτρωτικό φίλτρο του χιούμορ, ακολουθώντας τον ήρωα σε αυτό το μονοπάτι σύγκρουσης και σπαρταριστής αυτογνωσίας.Η παράσταση παίζεται για τρίτη σεζόν (ξεκίνησε από το Μουσούρη και τον χειμώνα που μας πέρασε μετακόμισε στο Ηβη) κι έχει αποκτήσει το κοινό της, αλλά και φανατικούς οπαδούς. «Υπάρχουν θεατές που την έχουν δει δώδεκα φορές!» τονίζει ο Γιώργος Ηλιόπουλος. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της;«Πρόκειται για μια τίμια δουλειά, ξεκινώντας από το έργο. Γράφοντάς το ήθελα να είμαι τίμιος απέναντί του. Πρώτα τον εαυτό μου χτυπάω, όσο πιο άσχημα μπορώ» υπογραμμίζει και σχολιάζει ότι «δεν φιλοδοξεί να πει τίποτα παραπάνω από αυτό που ήμουν τη στιγμή που το έγραψα. Οσο εγωιστικό κι αν ακούγεται, όταν αυτό που νιώθεις επικοινωνεί με την πλατεία, καθαγιάζεται».Ηθοποιός και συγγραφέας, πόσο αποκαλύπτει τον εαυτό του στη σκηνή και στα έργα του; «Δεν γράφω αυτοβιογραφικά έργα. Γράφω και παίζω θέατρο για να αποκτήσω εμπειρίες, για να νιώσω πράγματα που στη ζωή τρομάζω για να σκεφτώ. Στριμώχνεις τον εαυτό σου να απαντήσει σε ερωτήματα, υπό τις συνθήκες της συγγραφής και της υποκριτικής. Οσο πιο άοπλος πας στη μάχη τόσο καλύτερα αποτέλεσμα έχεις. Γιατί και η υποκριτική και η συγγραφή είναι μια άσκηση θάρρους. Τίποτα παραπάνω».Ο ίδιος αναφερόμενος στην επιτυχία του έργου επισημαίνει ότι «το όλο πράγμα μυρίζει πενταήμερη. Εχει το κέφι της συνειδητοποίησης και της αποδοχής. Ο κόσμος βλέποντάς το δεν θεωρεί ότι βλέπει θέατρο. Θεωρεί ότι βλέπει τον εαυτό του», ενώ στις «αρετές» του προσθέτει ότι το «κοινό βλέπει κάτι αληθινό. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό απ όλα».Η σκηνοθεσία είναι της Πέμης Ζούνη, τα σκηνικά και τα κοστούμια του Γιώργου Ασημακόπουλου. Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Ηλιόπουλος, Εφη Καμπάνταη, Τάσος Φραγκιάς, Δήμητρα Γρηζιώτη, Ασπασία Κοκόση, Ιωσήφ Ιωσηφίδης.
[Αντιγόνη Καράλη, ΕΘΝΟΣ, 15/07/2008]
No comments:
Post a Comment