Η Θάλεια Αργυρίου παντρεύει τον αρχαίο λόγο, τον σύγχρονο ποιητικό, την (χορευτική) κίνηση και τη μουσική με άξονα την ανθρώπινη ύβριν απέναντι στη Φύση στο έργο της «Τράφοι»
Ο άνεμος που φιλοτεχνεί τα ανεμόγλυφα της Σαντορίνης, το αρχαίο δράμα και η ύβρις απέναντι στη Φύση συμπλέκονται στο θεατρικό της Θάλειας Αργυρίου «Τράφοι»Από τα φυσικά ανεμόγλυφα της Σαντορίνης που διαμορφώνονται από τη φθοροποιό δύναμη του ανέμου παίρνει τον τίτλο του το θεατρικό έργο της Θάλειας Αργυρίου «Τράφοι». Ένα θεατρικό έργο εμπνευσμένο από το έργο «Αγαμέμνων» του Αισχύλου. Με κύριο θεματικό άξονα τη μνήμη, τη γλώσσα, το μέτρο, την ύβριν στο οποίο συμπλέουν ισοδύναμα ο λόγος, η μουσική και η κίνηση. «Γοητευμένη από τα κείμενα των αρχαίων τραγικών και έχοντας την εμπειρία πολλών παραστάσεων αρχαίου δράματος, όπου συμμετείχα ως ηθοποιός, κυριάρχησε μέσα μου το θέμα της αλήθειας, η οποία δεν γίνεται πιστευτή, με κεντρική τη μορφή της Κασσάνδρας. Έτσι, οδηγήθηκα στη γραφή του νέου θεατρικού κειμένου που μετά την τωρινή του διαμόρφωση το ονόμασα “Τράφοι”, με αφορμή τα φυσικά ανεμόγλυφα της Σαντορίνης, τα οποία έφερε στη μνήμη μου ένα πρόσφατο δημοσίευμα περί καταστροφής τους», εξηγεί η Θάλεια Αργυρίου, συγγραφέας του έργου που θα παρουσιαστεί στην Ηλιούπολη και το Μουσείο Μπενάκη τις επόμενες δύο Κυριακές, υπό την αιγίδα του Κέντρου Έρευνας και Πρακτικών Εφαρμογών Αρχαίου Ελληνικού Δράματος «Δεσμοί». Οι «Τράφοι» παρουσιάζονται σε σκηνοθεσία του Λι Μπρούερ και της Έρσης Πήττα. Ο Αμερικανός σκηνοθέτης, που έχει ξανασυνεργαστεί με τη Θάλεια Αργυρίου σε θεατρική έρευνα στη Νέα Υόρκη, ήρθε στην Ελλάδα για να συνθέσει και να οργανώσει την παράσταση. Ο Μπρούερ είχε σκηνοθετήσει σε εκδοχή γκόσπελ τον «Οιδίποδα επί Κολωνώ» στο Ηρώδειο τον Ιούνιο. Το θέμα του έργου είναι τόσο επίκαιρο: η ύβρις του ανθρώπου απέναντι στη φύση και στη μνήμη, με όλα τα γνωστά δραματικά της επακόλουθα στο περιβάλλον. Στη σκηνική δράση παίρνουν τον λόγο ήρωες από τον «Αγαμέμνονα» όπως η Κασσάνδρα, η Κλυταιμνήστρα, τα δύο παιδιά θύματα και από τις δύο πλευρές του πολέμου (η Ιφιγένεια των Ελλήνων και ο Αστυάναξ των Τρώων), η μορφή του Αγαμέμνονα και της Ιεράς Δρυός. Τα αποσπάσματα του αρχαίου λόγου από τον «Αγαμέμνονα» εκφέρονται βάσει μελέτης του αρχαίου μέτρου. Το αρχαίο κείμενο παντρεύεται με το σύγχρονο.
No comments:
Post a Comment