ΤΕΝΕΣΙ ΟΥΙΛΙΑΜΣ ΣΕ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ: ΠΡΟΣ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ

Το άγνωστο έργο «Προς κατεδάφιση» στις ράγες του τρένου στην οδό Κωνσταντινουπόλεως

Σε έναν πρωτότυπο χώρο, στις ράγες των τρένων της οδού Κωνσταντινουπόλεως, ξετυλίγεται ένα μονόπρακτο μιούζικαλ. Η μικρή Γουίλι συναντά τον Τομ στις γραμμές του τρένου μιας πόλης του Μισισίπι. Η συνάντησή τους θα εξελιχθεί σε αποκαλυπτική εξομολόγηση και θα φέρει στο φως το παρελθόν, το παρόν αλλά και το αβέβαιο μέλλον της Γουίλι. Εγκαταλελειμμένη, μόνη και προσκολλημένη πεισματικά στο παρελθόν της, αφηγείται στον Τομ την ιστορία της, που στιγματίζεται από το θάνατο της αδερφής της Αλβα, με φόντο την οικονομική εξαθλίωση της δεκαετίας του ’30.

Ο συνθέτης Χρήστος Θεοδώρου, από τα ιδρυτικά μέλη της «Σπείρα-Σπείρα», και ο νεαρός σκηνοθέτης-ηθοποιός Γρηγόρης Χατζάκης συναντούν τον Τενεσί Ουίλιαμς και υιοθετούν το «Προς κατεδάφιση». Με τη συμμετοχή δεκαμελούς ορχήστρας, το «ντύνουν» με ζωντανή μουσική, το μετατρέπουν για πρώτη φορά παγκοσμίως σε μιούζικαλ και «κατεδαφίζουν» με τις νότες τους την Κωνσταντινουπόλεως.

«Η ιδέα ανήκει στον Σταμάτη Κραουνάκη. Πριν από πέντε χρόνια μού πρότεινε να μετατρέψω το “Προς κατεδάφιση” σε μιούζικαλ. Ξεκίνησα να μελοποιώ το κείμενο πέρυσι τέτοια εποχή. Ο λόγος του Ουίλιαμς κρύβει μια μαχαιριά, μια συγκίνηση, την οποία δεν ξέρεις πώς να τη διαχειριστείς… σε κάνει χίλια κομμάτια. Κι αυτό γιατί ο ίδιος πάντα επέλεγε να βάλει στη σκηνή άτομα ψυχολογικά διαταραγμένα», τονίζει ο συνθέτης.

Το «Προς κατεδάφιση» είναι ένα από τα πρώιμα και λιγότερο γνωστά στο ελληνικό κοινό έργα του Τενεσί Ουίλιαμς. Ζώντας τότε στη Νέα Υόρκη, ένα χρόνο πριν ολοκληρώσει το «Λεωφορείο ο πόθος», έγραψε το συγκεκριμένο έργο: ένα σκοτεινό λυρικό «παραμύθι», που σημαδεύεται από την παιδική αφοπλιστικότητα των ηρώων του – χαρακτηριστικό που φανερώνει τη σκληρή φύση της πραγματικότητας που βιώνουν.

Οπως αναφέρει ο Θεοδώρου, «το έργο, στην παρούσα μουσική εκδοχή του, φιλοδοξεί να αναδείξει τους δύο χαρακτήρες και συγχρόνως να ζωντανέψει την “ευτυχισμένη” εποχή της οικογένειας του 13χρονου κοριτσιού».

Η υψηλή συγκίνηση και η -μέσα από τη μουσική επεξεργασία- ανάδειξη του χαρακτήρα της ηρωίδας είναι οι δύο βασικοί στόχοι, ενώ η επιλογή των γραμμών του τρένου ως χώρου παρουσίασης του έργου συμβάλλει καθοριστικά στο τελικό αποτέλεσμα. «Μεταφέροντάς το στο φυσικό του χώρο, μέσα στη ζωή της πόλης, και προβάλλοντας τα σύμβολα που ενυπάρχουν στο κείμενο, αναδεικνύεται ο “απόκοσμα” ρεαλιστικός χαρακτήρας του έργου», σημειώνει ο σκηνοθέτης. Ο Χρήστος Θεοδώρου συμπληρώνει: «Ο χώρος, ο οποίος είναι ρεαλιστικός και κατά κάποιον τρόπο παρακμιακός, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη λυρική μουσική. Από την αντίθεση αυτή αποκαλύπτεται η ομορφιά του έργου».

info

«Προς κατεδάφιση»
Καθημερινά στις 21.30. Εως 20/7. Art House Theatre Club: Κωνσταντινουπόλεως 46, Κεραμεικός.
Μουσική: Χρήστος Θεοδώρου.
Λιμπρέτο-Διασκευή: Διαμαντής Γκιζιώτης.
Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Χατζάκης.
Χορογραφία-Κίνηση: Ελενα Γεροδήμου.
Ενορχήστρωση: Γιάννης Γιαννάκος.
Παίζουν: Βικτωρία Ταγκούλη, Κωνσταντίνος Κωτσαδάμ.
Μουσικοί: Δήμητρα Τριανταφύλλου, Φώτης Πεζός, Λίνα Τριανταφύλλου, Απόστολος Παπαπέτρος, Τριαντάφυλλος Μαρούγκας, Γιώργος Δεσσύλας, Χρήστος Κατσιγιάννης, Ιωάννα Ζιώγα, Χρήστος Θεοδώρου, dj Jimmy Jib.

[ΦΑΡΑΖΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ, Ελεύθερος Τύπος, 15/07/2008]