Tuesday, July 15, 2008

ΑΥΤΟ ΖΗΣΑΜΕ ΣΤΟ «ΟΨΟΜΕΘΑ ΕΙΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ»…



Μόλις είχε σουρουπώσει. Σιγή. Ξαφνικά πέντε μοτοσικλέτες πρόβαλαν μέσα απ' το απόλυτο σκοτάδι των λόφων των Φιλίππων κι όρμησαν με ανοιχτούς προβολείς στην πεδιάδα. Κατά πάνω μας. Ευτυχώς, εκεί που χιλιετίες πριν τα ρωμαϊκά στρατεύματα πάλευαν έφιππα, σήμερα οι «μάχες», έστω και με μηχανές εντούρο, είναι πιο ήπιες και πιο προσωπικές.
Η αφηγήτρια - Κατερίνα Λυπηρίδου, ο Βρούτος-Ρηνιώ Κυριαζή (όρθια) και ο Ιούλιος Καίσαρας - Θάνος Τοκάκης. Πίσω τους ο στρατός με τις εντούρο
Τουλάχιστον αυτό ζήσαμε στο «Οψόμεθα εις Φιλίππους», τη συμπαραγωγή των ΔΗΠΕΘΕ Σερρών και Κομοτηνής, που ενεπνεύσθη και σκηνοθέτησε ο Θοδωρής Γκόνης, αντλώντας υλικό από την Ιστορία, τον «Ιούλιο Καίσαρα» του Σέξπιρ και τους «Βίους Παράλληλους» του Πλουτάρχου.
Οσοι συγκεντρώθηκαν στον κάμπο των Φιλίππων, απέναντι από τα Λασπόλουτρα των Κρηνίδων, την Παρασκευή και το Σαββατόβραδο, θα θυμούνται, τουλάχιστον, μια πρωτόγνωρη θεατρική εμπειρία: η σύμπραξη των δύο δημοτικών θεάτρων και επίσημη έναρξη του Φεστιβάλ Φιλίππων πρωτίστως διεκδικούσε πρωτιά στη βιωματικότητα. Εκτυλίχθηκε στο σημείο που ο στρατός των Δημοκρατικών Βρούτου και Κάσσιου γνώρισε την ήττα από τα στρατεύματα του Μάρκου Αντώνιου και του Οκτάβιου.
Αλλά και οι σημερινές αντιστοιχίες στο πανέμορφο φυσικό σκηνικό, ανάμεσα στις δύο υπεραιωνόβιες λεύκες, ήταν τις περισσότερες φορές καίριες: οι ρωμαϊκοί ίπποι έγιναν μοτοσικλέτες κρος, ενώ τα πέντε ζευγάρια που υποδύονταν τους Ρωμαίους ήρωες φορώντας σπορτίφ ή ροκ, ακόμη και γκόθικ ενδύματα (της Ελένης Στρούλια), αντί για ξίφη φέραν μαζί τους ταξιδιωτικά σακίδια και λαπ-τοπ.
«Στρατοπέδευσαν» στις τέσσερις ξύλινες πλατφόρμες που καρφώθηκαν στην πεδιάδα και η αιματηρή μάχη τους, η φημισμένη μάχη των Φιλίππων, εκτυλίχθηκε σαν ένα ρέιβ-τρας ξεσάλωμα (οι εύστοχες μουσικές και εναλλαγές τους ήταν του Γιώργου Ανδρέου).
Σαν μια ομάδα που θυμάται την ιστορία και βιώνει ή απαγγέλλει αποσπάσματα από τον Σέξπιρ και τον Πλούταρχο, οι ηθοποιοί μέσα σε 70 λεπτά διέγραψαν με άνεση τον κύκλο ζωής των ένδοξων Ρωμαίων. Με τις δυσκολίες του ανοιχτού χώρου πάλεψαν και τα έβγαλαν πέρα η Ρηνιώ Κυριαζή (Βρούτος), ο Παντελής Δεντάκης (Κάσσιος), η Κωνσταντίνα Τάκαλου (Μάρκος Αντώνιος), η Κατερίνα Λυπηρίδου (αφηγητής), η Σύρμω Κεκέ (Πορκία), ο Αρης Τσαμπαλίκας (Κάσκας), ο Θάνος Τοκάκης (Ιούλιος Καίσαρας και Οκτάβιος Καίσαρας) και ο Νίκος Τουρνάκης (Αρτεμίδωρος).
Αυτό που τελικά αποκόμιζες, αν και εφόσον επιβίωνες απ' τις ομαδικές επιθέσεις των κουνουπιών-στούκας του κάμπου, ήταν ότι η δουλειά των δύο ΔΗΠΕΘΕ είχε χτιστεί έπειτα από μελέτη, αν και το μεγάλο κέρδος της ήταν ότι σφυρηλατήθηκε από τη δύναμη της ιστορικής βιωματικότητας. Συγχρόνως, το «Οψόμεθα εις Φιλίππους» συνιστά και μια απάντηση στον θερινό εκφυλισμό του θεσμού των δημοτικών περιφερειακών θεάτρων.

Κόντρα στην εύκολη λύση των εμπορικών συμπράξεων με τηλεοπτικούς αστέρες, η Καβάλα και οι Σέρρες -μην ξεχνάμε ότι ο Γκόνης φέρει το ιδιαίτερο στίγμα του και ως νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών- έχει μια παραγωγή με τα πιο εκλεκτά συστατικά (εδώ να προσθέσουμε τους φωτισμούς της Κατερίνας Μαραγκουδάκη).

* Το «Οψόμεθα εις Φιλίππους», που απόψε παρουσιάζεται στο Στρατόπεδο Σερρών, θα έρθει στην Αθήνα στις 28 (Θέατρο Ρεματιάς) και 30 του μηνός (Αττικό Αλσος).

[Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 15/07/2008]

No comments: