ΝΕΟ ΑΙΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΠΕΡΑ

Παγκόσμια πρώτη για την «Πληγή» του συνθέτη Χαρ. Γωγιού που παρουσιάσθηκε χθες στην Πειραιώς

Του Ηλια Μαγκλινη, Η Καθημερινή, 23/07/2008

«Πολύ καλή προσπάθεια... Αποδεικνύει περίτρανα ότι η όπερα στην Ελλάδα πρέπει να ανατίθεται σε νέους ανθρώπους». «Επιτέλους φρέσκος αέρας, εκεί που δεν το περιμένεις». Δύο ενδεικτικά αποσπάσματα από σχόλια του κοινού στην ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού «Αθηνόραμα», με αφορμή την όπερα «Η Κοκκινοσκουφίτσα και ο (καλός) λύκος» του Χαράλαμπου Γωγιού, που είχε ανεβεί το 2005 στο θέατρο «Ροές», από την εταιρεία μουσικού θεάτρου «Οι όπερες των ζητιάνων».

Ο Χ. Γωγιός, ιδρυτικό μέλος της συγκεκριμένης μουσικής ομάδας, μας έδωσε την περασμένη άνοιξη ένα ακόμα δείγμα του ταλέντου του, με μια ιδιότυπη μα άκρως απολαυστική μίνιμαλ παράσταση του κλασικού «Τροβατόρε» του Βέρντι, που ήταν κάθε βράδυ sold out. Αν με τον «Τροβατόρε» ο Χ. Γωγιός επέδειξε μια ουσιαστικά μοντέρνα «ανάγνωση» της βερντικής παρτιτούρας, στην «Κοκκινοσκουφίτσα» είχε ξεδιπλώσει το πηγαίο ταλέντο του ως σύγχρονος συνθέτης. Σύντομη, αλλά πυκνή, όπερα - παρωδία του κλασικού παραμυθιού, όπου αυτή τη «λοξή» ματιά πάνω στον μύθο εξέφραζε η εμπνευσμένη μουσική του νέου, δυναμικού συνθέτη. Αυτά συνέβαιναν το 2005. Φέτος, λίγο καιρό μετά τον «Τροβατόρε», ο Χ. Γωγιός επανήλθε ως συνθέτης με το έργο «Πληγή. Οπερα σε επτά γεύματα», στην Πειραιώς 260, βασισμένη στο μυθιστόρημα «Damage» της Τζόζεφιν Χαρτ, που μετέφερε στο σινεμά ο Λουί Μαλ.

Το πόσο φιλόδοξος ήταν ο στόχος φάνηκε από τη διάρκεια: περίπου τρεις ώρες. Παρά τη θετική διάθεση με την οποία προσήλθα στην Πειραιώς 260, εξαντλήθηκα κάποια στιγμή, αδυνατώντας να βρω έναν ουσιαστικό λόγο ο οποίος να δικαιολογεί ένα τόσο σχοινοτενές έργο. Επειτα, παρότι το λιμπρέτο του Γιάννη Φίλια στην «Κοκκινοσκουφίτσα» ήταν δραστικό, στην «Πληγή» υπήρχαν στιγμές ενός παλιομοδίτικου ελληνικού λόγου και άλλες φορές άκουγες αγγλισμούς. Παρότι η σκηνή του Παρισιού είχε κάτι το υποβλητικό, όπως και εκείνη με τον καθρέφτη, συνολικά είχα την αίσθηση ότι άκουγα και έβλεπα τον σκελετό ενός εν εξελίξει έργου παρά κάτι ολοκληρωμένο.

Ο συνθέτης Χ. Γωγιός έχει όντως φωνή, και δύναμη στη φωνή του. Τα σχόλια του κόσμου περί «φρέσκου αέρα στην όπερα» δεν είναι τυχαία. Η «Πληγή» δεν ισορροπεί όπως περιμέναμε, η εξέλιξη όμως ενός προικισμένου Ελληνα συνθέτη (είδος σπανιότατο) αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.