«Φέρτε ελληνικό έργο να παίξουμε!»

Γράφει ο Γιώργος Δ. Κ. Σαρηγιάννης, ΤΑ ΝΕΑ, Σάββατο, 18 Οκτωβρίου 2008

ΘΕΑΤΡΟ, ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ, ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ... ΚΑΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ ΜΠΛΕΓΜΕΝΟΣ ΦΕΤΟΣ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΟΥΣ

Τα βράδια παίζει στο «Μουσούρη» τον Ζήκο στον «Μπακαλόγατο» των Χρήστου και Γιώργου Γιαννακόπουλου που σκηνοθέτησε ο ίδιος - φίσκα το θέατρο για δεύτερη χρονιά. Στο «Ήβη» ετοιμάζει ως σκηνοθέτης, υπογράφοντας και τη μετάφραση- απόδοση, μια παλιά κωμωδία του Άλαν Έικμπορν- «Στις κουζίνες» ο ελληνικός τίτλος της. Πρωταγωνιστεί, σε σκηνοθεσία Νίκου Ζαπατίνα, στη σειρά του Μega «Λάκης ο γλυκούλης» που έρχεται πρώτη στην τηλεθέαση από τις εβδομαδιαίες. Και σε ενάμιση, πάνω κάτω, μήνα βγαίνει στις αίθουσες το ριμέικ, από τον Νίκο Ζαπατίνα επίσης, της ταινίας του Αλέκου Σακελλάριου «Ο Ηλίας του 16ου» όπου κρατάει τον επώνυμο ρόλο- η δεύτερη μόλις ταινία του. Στην καλύτερή του στιγμή ο Πέτρος Φιλιππίδης. Ο κορυφαίος κωμικός της γενιάς του! Κωμικός άμα τη εμφανίσει αλλά και θέσει κωμικός- που ξέρει καλά τι κάνει, δεν επαφίεται στο ένστικτό του μόνο-, ηθοποιός που το κωμικό αναβλύζει από μέσα του σαν από φρέαρ αρτεσιανό- τον βλέπεις στον «Μπακαλόγατο» και αγάλλεσαι με την ευρηματικότητα και την πλαστικότητά του.

• Γίνεται όμως να κάνει τόσα πράγματα μαζί; Δεν είναι σπατάλη δυνάμεων; Δεν κάνει αβαρίες για να τα προλάβει όλα;

Ναι, γίνεται. Αφού τα κάνω... Υπάρχει βέβαια και το αποτέλεσμα το οποίο είναι προς κρίσιν. Στο θέατρο ειδικά, που είναι άμεσα τα πράγματα και δεν έχεις τη δυνατότητα όπως στον κινηματογράφο και την τηλεόραση να τα κάνεις και να τα ξανακάνεις, το κοινό τις καταλαβαίνει τις αβαρίες. Όχι πως σκέφτομαι εκ του πονηρού και λέω «φορτσάρω στο θέατρο και στα άλλα κάνω εκπτώσεις...». Αυτό είμαι ο άνθρωπος που δεν μπορεί ούτε να το σκεφτεί.

• Παίζετε στον «Μπακαλόγατο», στο σινεμά κάνατε «Ηλία 16ου»- παλιές κωμωδίες-, ανεβάζετε Έικμπορν, στην τηλεόραση η σειρά που κάνετε είναι ισπανική πατέντα... Αυτό σημαίνει πως έχουμε έλλειμμα σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων που να γράφουν κωμωδία;

Στην τηλεόραση τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: αποφασίζουν τα κανάλια και οι εταιρείες παραγωγής. Συνήθως σωστά, πιστεύω. Οι περισσότεροι, πάλι, από τους δικούς μας συγγραφείς που γράφουν κωμωδία είναι κατειλημμένοι.

• Μιλούμε όμως και για το θέατρο.

Ψάχνω να βρω σύγχρονο ελληνικό έργο και δεν βρίσκω. Πού ΄ν΄ το; Άκουσα γι΄ αυτή την κωμωδία που ανέβασε ο Σταμάτης ο Φασουλής, του Άκη Δήμου. Μπορεί ο Άκης Δήμου να γράψει άλλο ένα έργο να το παίξω; Με ενδιαφέρει πάρα πολύ το ελληνικό έργο. Φέρτε ελληνικό έργο να παίξουμε! Καλό ελληνικό έργο, εννοείται. Και δεν εννοώ το όποιο ελληνικό... Όπως δεν κάνω και το όποιο ξένο. Και να σας πω κάτι. Ζήτησα το «Με δύναμη από την Κηφισιά» του Κεχαΐδη και της Χαβιαρά. Θα το σκηνοθετούσα. Δεν μου δόθηκε. Δεν ντρέπομαι να το πω. Τώρα σκέφτομαι τον Διαλεγμένο.

• Και το έργο του Έικμπορν που ανεβάζετε; Δεν είναι πολύ Άγγλος; Μπορεί να παιχτείαπό Έλληνες ηθοποιούς χωρίς να προδοθεί; Ή το έχετε εξελληνίσει;

Όχι, δεν έκανα κόλπα εξελληνισμού. Νομίζω πως μπορεί να παιχτεί. Και πολύ επιτυχημένα. Επειδή είναι του ΄74, είναι πια πολύ κοντά μας. Και για το ελληνικό κοινό σήμερα μπορεί να είναι πολύ πιο επίκαιρο. Ο Εγγλέζος δεν είναι τόσο Εγγλέζος όσο νομίζουμε...

• Ζήκος, Ηλίας του 16ου: δύο ρόλοι, ο ένας μετά τον άλλο, που έκανε πρώτος ο Κώστας Χατζηχρήστος. Τυχαίο ή νιώθετε πιο κοντά στον Χατζηχρήστο από τους παλιούς;

Τυχαίο. Στο «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες» όπου έπαιξαν ο Χατζηχρήστος και ο Ηλιόπουλος, όταν το κάναμε στο Εθνικό με τον Τσιάνο, τον ρόλο του Ηλιόπουλου έπαιξα. Όχι, δεν αισθάνομαι πιο κοντά στον Χατζηχρήστο. Πολύ πιο κοντά στον Βουτσά αισθάνομαι. Ή και σε άλλους. Παρά στον Χατζηχρήστο.

info:

● «Ο μπακαλόγατος ή Της κακομοίρας» στο θέατρο «Μουσούρη» (πλατεία Καρύκη 7, τηλ. 210 3310936).
● «Στις κουζίνες» από 30 Οκτωβρίου στο «Ήβη» (Σαρρή 27, τηλ. 210-3215127).
● «Ο Ηλίας του 16ου» από 27 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους.
● «Λάκης ο γλυκούλης» στο Μega κάθε Τρίτη στις 21.00.

«Έτοιμος να σκηνοθετήσω και αρχαία τραγωδία»

Ο Πέτρος Φιλιππίδης έχει αρχίσει να σκηνοθετεί και έργα στα οποία δεν παίζει.

• Σας ενδιαφέρει η σκηνοθεσία τελικά;

Ναι, πολύ. Χωρίς να έχω την πρόθεση να σταματήσω να με σκηνοθετούν άλλοι. Τη «Μαρία Πενταγιώτισσα» με τον Κώστα τον Τσιάνο την έκανα. Δεν μπορώ να φανταστώ πως δεν θα με ξανασκηνοθετήσει ο Κώστας. Ή ο Βασίλης Παπαβασιλείου, που είναι μεγάλη μου η επιθυμία να κάνουμε μια δουλειά μαζί (σ. σ. έχει συνεργαστεί μαζί του τον καιρό που ο Βασίλης Παπαβασιλείου είχε την «Εποχή» του), όπου πολύ θα ήθελα να παίζει και ο ίδιος. Ή και άλλοι σκηνοθέτες. Πάντως, ναι, η σκηνοθεσία με ενδιαφέρει. Νιώθω έτοιμος ακόμα και αρχαία τραγωδία να σκηνοθετήσω. Και ξέρω ότι μπορώ να το κάνω με επιτυχία. Και θα το κάνω. Μόνος μου. Χωρίς να περιμένω κανέναν να με καλέσει.

Όνειρό του- «μέχρι να πεθάνω αυτό θα είναι»-, να κάνει με το «Θέατρο Τέχνης» τους «Αχαρνείς», αναβίωση της παράστασης του Κάρολου Κουν- στην οποία συμμετείχε ως μαθητής της δραματικής σχολής του «Τέχνης» - ερμηνεύοντας τον Δικαιόπολι. «Με όλους τους παλιούς - Δεγαΐτη, Καρακωνσταντόγλου, Παντελή Παπαδόπουλο...-, ει δυνατόν και με τον Γιώργο Αρμένη και με νέους, με τα σκηνικά και τα κοστούμια του Διονύση Φωτόπουλου, με τη μουσική του Χρήστου Λεοντή...».

«Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΜΕΣΟΝ»

Έχω δει τελευταία στον κινηματογράφο καινούργιες ελληνικές κωμωδίες που έκαναν χιλιάδες εισιτήρια και που όταν τις έβλεπα ντρεπόμουν και αναρωτιόμουνα ποια σχέση έχουν με την τέχνη του σινεμά. Τον ρωτώ ποιες ήταν οι προθέσεις τους με τον «Ηλία του 16ου»; Μια ταινία που «να πιάσει τα λεφτά της» ή κάτι περισσότερο;

«Ε, δεν θα πω πως δεν θέλουμε και να κάνει επιτυχία! Αλλά το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Όσο για τις ταινίες που λέτε, έστω κι αν δεν τις ξέρω γιατί δεν πάω σινεμά επειδή δεν έχω χρόνο, αποδεικνύεται αυτό που χρόνια λέω: πως δεν είναι το μέσο- ο κινηματογράφος- που ισχυροποιεί τον καλλιτέχνη ή τον κάνει καλλιτέχνη. Ο καλλιτέχνης κάνει το μέσον. Γίνεται καλύτερη τηλεόραση από τις ταινίες που μου λέτε. Δεν πρέπει να υποτιμάμε την τηλεόραση»