Θέατρο ανά την Ελλάδα

• Επτά, Κυριακή 3 Απριλίου 2011 ΤΗΣ ΕΦΗΣ ΜΑΡΙΝΟΥ

Η ΩΡΑ άλλαξε, το καλοκαίρι αχνοφαίνεται και μαζί του τα μικρά και μεγάλα φεστιβάλ σ' όλη την Ελλάδα. Υπό τη δαμόκλειο σπάθη της οικονομικής κρίσης, η θεατρική καλοκαιρινή παραγωγή αναμένεται συγκρατημένη.  Οι δήμοι είναι χρεωμένοι και τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα καλούνται από το ΥΠΠΟΤ να στείλουν καλλιτεχνικούς και οικονομικούς απολογισμούς της τελευταίας τριετίας γιατί ο θεσμός... επαναπροσδιορίζεται. Με στοίχημα μοιάζει αυτό το καλοκαίρι για όσους επενδύουν στην τέχνη και την ψυχαγωγία. Κι αυτό γιατί απευθύνονται σ' ένα κοινό με περικεκομμένους μισθούς, εργαζόμενους που εκπαιδεύονται για να δεχτούν νέα επιδρομή οικονομικών μέτρων.

Παρ' όλ' αυτά, μέχρι το καλοκαίρι, η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών θα κλείσει τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της παρουσιάζοντας ενδιαφέρουσες παραστάσεις:

* «Πόλη-κράτος» η παράσταση του θιάσου «Κανιγκούντα», παίζεται από τις 26 μέχρι τις 30 Απριλίου, από τις 2 μέχρι τις 8 Μαΐου και από τις 10 μέχρι τις 13 Μαΐου σε σκηνοθεσία Γιάννη Λεοντάρη. Επίκεντρο, όπως προδίδει ο τίτλος, η Αθήνα που η αστυφιλία μετέτρεψε μέσα σε λίγες δεκαετίες σε πόλη-κράτος.

* Ο Βέλγος Ιβο Βαν Χόβε, σκηνοθέτης με σημαντική καριέρα στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, διευθυντής του «Τονίλγκρουπ» στο Αμστερνταμ, του μεγαλύτερου θεάτρου ρεπερτορίου της Ολλανδίας, σκηνοθετεί (27-30 Απριλίου) τις «Σκηνές από ένα γάμο» του Ινγκμαρ Μπέργκμαν.

* Από τις 24 μέχρι τις 26 Μαΐου ο Ντενί Πονταλιντές, πρωταγωνιστής κλασικού ρεπερτορίου στη γαλλική θεατρική σκηνή, παρουσιάζει την «Υπόθεση Τζέκιλ», παράσταση βασισμένη στο τελευταίο κεφάλαιο του μυθιστορήματος του Ρ. Λ. Στίβενσον. Το σκηνικό του Ερίκ Ριφ παραπέμπει στα ομιχλώδη δρομάκια του Λονδίνου και το κοστούμι του ευυπόληπτου γιατρού, βγαλμένο από την αισθητική της λογοτεχνίας του 19ου αιώνα, έχει ράψει ο Κριστιάν Λακρουά.

* Από 7 έως 10 Ιουνίου σειρά έχει ο Κριστόφ Βαρλικόφσκι, μ' ένα έργο που παρουσίασε το 2009 στο «Νόβι Τεάτρ» της Βαρσοβίας του οποίου είναι και διευθυντής. Η «(Α)πολλωνία» είναι μια οπερατική σύνθεση με ογκώδες σκηνικό, υπερμεγέθεις και πολύπλοκες προβολές. Το θέμα της παράστασης είναι ένας στοχασμός πάνω στην έννοια της θυσίας, κυρίως μέσω τριών γυναικείων μορφών: της Ιφιγένειας, της Αλκηστης και της Απολόνια Μαχζίνσκα, μιας Πολωνής που σκοτώθηκε στην προσπάθειά της να σώσει 25 Πολωνοεβραίους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

* Στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος συνεχίζονται οι Δράσεις «Μπανταρισμένοι», «Θέατρο κατ' οίκον», «Θέατρο στα καφέ», ενώ αναζητείται καλοκαιρινό ανοιχτό θέατρο στη Θεσσαλονίκη για να στεγάσει την παράσταση «Υπάρχει και φιλότιμο», του οποίου η αισθητική διαμόρφωση θα παραπέμπει στην εποχή της συγγραφής του έργου των Γιαννακόπουλου - Σακελλάριου.

Το Κλιμάκιο Μακεδονίας-Θράκης του ΚΘΒΕ βρίσκεται ήδη σε περιοδεία παρουσιάζοντας τρία σατιρικά μονόπρακτά του υπό τον γενικό τίτλο «Ιστορίες για Αρκούδες», σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλατζόπουλου. Σε μικρής διάρκειας περιοδεία, θα παιχτεί στο Νομό Θεσσαλονίκης το έργο του Γεωργίου Παπουλιά «Τα γραΐδια της Θεσσαλονίκης».

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το πρόγραμμα «Κιβωτός», ιδέα εμπνευσμένη από τη δουλειά των Ρίμινι Πρότοκολ. Το ΚΘΒΕ στην προσπάθειά του να φέρει το θέατρο κοντά στον πολίτη καλεί τους Θεσσαλονικείς μέσω του Ιντερνετ να γράψουν το δικό τους έργο: Τι θα έσωζαν στο χείλος μιας μεγάλης καταστροφής;

* Για περιοδεία-μαμούθ ετοιμάζεται ο Αιμίλιος Χειλάκης παίζοντας τον «Αμλετ» του Σέξπιρ σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά και σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη.

* Ο Θοδωρής Γκόνης αφιερώνει το Φεστιβάλ των Φιλίππων στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, στις μουσικές (Μάρθα Φριντζήλα, Διονύσης Σαββόπουλος, Νίκος Ξυδάκης) αλλά και στις θεατρικές παραστάσεις του (αναλόγια με έξι ηθοποιούς).
Οσο για τα ΔΗΠΕΘΕ, το ΥΠΠΟΤ ζητά απ' όλους τους καλλιτεχνικούς διευθυντές και προέδρους ν' αποστείλουν καλλιτεχνικό απολογισμό της τελευταίας τριετίας, καθώς κι έναν οικονομικό απολογισμό με στοιχεία που αποτυπώνουν τη σημερινή κατάστασή τους.
Στην επιστολή διαπιστώνεται ότι «τα τελευταία χρόνια ο θεσμός παρουσιάζει πτωτική πορεία, γεγονός που δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό ως προς το κατά πόσον υπό τη σημερινή τους μορφή μπορούν να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στην αποστολή τους».