Ο Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης πρωταγωνιστεί στη «Μαύρη κωμωδία» στο «Αριστοτέλειον».
  • Συνέντευξη στη ΧΑΪΔΩ ΣΚΑΝΔΥΛΑΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ: Τρίτη, 8 Μαρτίου 2011
Υποδύεται τον Μπρίντσλεϊ, έναν καλλιτέχνη ο οποίος προσπαθεί να επιβιώσει στο Λονδίνο. Στόχος του είναι να ζήσει ένα ιδανικό όνειρο, να βρει μια αριστοκρατική κοπέλα, από μια τάξη διαφορετική, με μία διαφορετική οικονομική δυνατότητα, να αποκτήσει μία ταυτότητα που ο ίδιος δεν έχει. Όταν η ασφάλεια πέφτει, όμως, μέσα στο σκοτάδι θα δει τα ψέματα του να αποκαλύπτονται ένα ένα. Ο Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης είναι ακριβώς το αντίθετο – ένας άνθρωπος αληθινός που μιλά άμεσα, μεταδίδοντας μας την απόλυτη του αγάπη για το θέατρο, με αφορμή την ξεκαρδιστική «Μαύρη κωμωδία» που παρουσιάζεται στο θέατρο «Αριστοτέλειον».
  • Η πιο αστεία στιγμή για σένα πάνω στη σκηνή;
Είναι τα πρώτα εφτά λεπτά που δε με βλέπει κανείς και δε βλέπω κανέναν. Βέβαια, εγώ βλέπω, γιατί έχει συνηθίσει το μάτι μου στο σκοτάδι. Τότε μπορώ και κάνω ό,τι θέλω, όπως θέλω, όταν θέλω, χωρίς κανείς να βλέπει.
  • Εχει γίνει κάποιο ατύχημα μέσα σε αυτό το απόλυτο σκοτάδι;
Χτύπησα πολλές φορές. Μου έχει γυρίσει το ένα δάχτυλο και πρέπει να κάνω εγχείριση. Παντού, όλο μου το σώμα έχει μελανιές. Αν δείτε την παράσταση, θα καταλάβετε τι εννοώ.
  • Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σου, το πιο δυνατό στοιχείο της παράστασης;  
Νομίζω ο ρεαλισμός ο ίδιος. Δεν την αντιμετωπίζω ως πλάκα ή ως φάρσα. Αν δείτε και το έργο θα καταλάβετε τι εννοώ. Το δίνω αληθινά, στο 100% του ρεαλισμού του. Αυτή ήταν και μια σύγκρουση που είχαμε ορισμένες φορές με τον Πέτρο – μου έλεγε να μην είναι και τόσο ρεαλιστικό. Ο ρεαλισμός μερικές φορές είναι βίαιος. Αλλά από την άλλη, είναι ωραίο να υπάρχει και αυτό.
  • Μπορείς να ξεχωρίσεις μια ευτυχισμένη συνεργασία από την πορεία σας;
Και αυτή η συνεργασία με τον Πέτρο Φιλιππίδη είναι πολύ ευτυχής. Όπως και η προπέρσινη με τον Σταμάτη Φασουλή ήταν εξαιρετική συνεργασία. Με πολλούς συναδέλφους μου. Προσπαθώ να επιλέγω ανθρώπου που θαυμάζω για τις συνεργασίες μου.
  • Υπάρχει ρόλος που δε θα έπαιζες ποτέ;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει. Η ανάγκη μου δεν είναι να παίζω ρόλους, η ανάγκη μου είναι να υπάρχω και να συνυπάρχω με το θέατρο. Μέσα από το θέατρο και για το θέατρο. Για την Τέχνη την ίδια.
  • Εχετε γίνει ευρύτερα γνωστός πάντως από την τηλεόραση….
Η τηλεόραση και τα υπόλοιπα σαφώς γίνονται για οικονομικούς λόγους αλλά και γιατί πραγματικά μπορούμε να κάνουμε καταπληκτικά πράγματα και εκεί. Η τηλεόραση είναι ένα πολύ αγαπημένο μου μέσο. Δε σνομπάρω - δεν έχω τέτοιες ψευτιές μέσα μου. Παίρνω τα πράγματα όπως έρχονται και είμαι πολύ ρεαλιστής. Η μπάλα είναι μέσα στο γήπεδο – αν μπορείς να παίξεις, παίζεις. Βλέπεις, στην Ελλάδα έχουμε μπει στη διαδικασία και βάζουμε ταμπέλες και σνομπάρουμε ορισμένα πράγματα, ενώ σαν κράτος είμαστε σνομπαρισμένο. Τσάμπα μάγκες. Και δεν τους γουστάρω τους τσάμπα μάγκες, σε κανένα επίπεδο.
  • Σε επηρεάζει το να παίζεις σε μία μισοάδεια ή σχεδόν άδεια αίθουσα;
Πάντα παίζει ρόλο. Αλλά μπορεί να είναι τριάντα άτομα από κάτω και να νομίζεις ότι είναι γεμάτη η αίθουσα, αν αυτοί είναι εκφραστικοί. Θα μπορούσα να παίζω θέατρο και στο δρόμο, μόνος μου. Είναι μια ανάγκη πολύ προσωπική και πολύ αγαπημένη. Σαφώς κανείς δεν θέλει να παίζει σε μία άδεια αίθουσα. Η δουλειά μας είναι για να τη βλέπει ο κόσμος. Είναι show business, δεν είναι hide business.
  • Από τη μία έχουμε την οικονομική κρίση, από την άλλη ειδικά στην Αθήνα υπάρχουν πολλές σκηνές, οι οποίες, μάλιστα πάνε και καλά. Πώς εξηγείται αυτό;
Υπάρχουν πάρα πολλοί συνάδελφοι μου που αυτήν τη στιγμή βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης. Με αυτήν την έννοια, εγώ αισθάνομαι πολύ τυχερός.. Από κει και πέρα, σε όλους τους πολέμους, σε όλες τις κρίσεις, ο κόσμος στρέφεται στην Τέχνη. Λέμε ότι υπάρχουν τόσες σκηνές….Ξέρουμε, όμως, τι θυσίες έχει κάνει ο καθένας για να τα βγάλει πέρα; Τα ίδια ΦΠΑ πληρώνουμε όλοι. Στην ίδια κρίση ζούμε.
  • Αισθάνεσαι τυχερός στην καλλιτεχνική σου πορεία έως σήμερα;
Είμαι τυχερός γιατί κάνω αυτό που αγαπάω. Θα μπορούσα να κάνω οποιαδήποτε δουλειά στον κόσμο, μου επιτρέπει η σκέψη μου, το σώμα μου, η γνώση μου και η ηλικία να κάνω. Η μοναδική δουλειά, όμως, που με κάνει χαρούμενος και χαμογελαστός είναι το θέατρο.

Η «Μαύρη κωμωδία» του Πίτερ Σάφερ σκηνοθετείται από τον Πέτρο Φιλιππίδη και παρουσιάζεται στο θέατρο «Αριστοτέλειον» Τετάρτη – Παρασκευή, στις 21.15 και Σάββατο - Κυριακή, στις 18.15 και 21.15. Πρωταγωνιστούν εκτός από τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη οι Τάσος Χαλκιάς, Χριστίνα Τσάφου, Χρήστο Σιμαρδάνη, Πηνελόπη Αναστασοπούλου, Θανάση Τσαλταμπάση και Χρήστο Συριώτη.