Η Ελλάδα έχασε το γέλιο της! Ο Θανάσης Βέγγος, ο κορυφαίος ηθοποιός που το όνομά του ταυτίστηκε με τη μοίρα ενός ολόκληρου λαού, ο «καλός μας άνθρωπος», έφυγε από τη ζωή.ESPRESSO, 4.5.2011
Πήρε μαζί του την ελπίδα και το όνειρο, που τόσο πολύ τα είχε ανάγκη ο Ελληνας και που εκείνος τόσο απλόχερα χάρισε μέσα από τις ταινίες του. Η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει στις 7.10 το πρωί στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου «Ερυθρός Σταυρός» όπου νοσηλευόταν. Η είδηση προκάλεσε σοκ στο πανελλήνιο, που τον λάτρεψε και τον αποχαιρετά με θλίψη.
Χαρακτηριστική φιγούρα του ελληνικού κινηματογράφου, ο αεικίνητος, ο πάντα «ασθμαίνων» και γελαστός Θανάσης έγραψε ιστορία στην ελληνική κωμωδία. Τον χαρακτήρισαν «Ελληνα Τσάρλι Τσάπλιν», αφού κατάφερε με το ταλέντο του να δημιουργήσει τη δική του σχολή. Απλοϊκός, σεμνός, καλοσυνάτος, γλυκομίλητος, ανθρώπινος και τρυφερός. Γενναιόδωρος και συμπονετικός. Υπερήφανος. Σιωπηλός, από άποψη. Αντιστάρ, αγωνιστής και τίμιος. Ο Θανάσης Βέγγος της Μακρονήσου. Ο Θανάσης Βέγγος όλης της Ελλάδας.
Η υγεία του δημοφιλούς ηθοποιού άρχισε να κλονίζεται τα τελευταία χρόνια. Οι ταλαιπωρίες μιας ολόκληρης ζωής, γεμάτης αγώνες και αγωνίες, τον σημάδεψαν. «Στη γαλέρα της ζωής τράβηξα πολύ κουπί» είπε κλαίγοντας σε μία από τις σπάνιες εμφανίσεις του. Πάλευε, όμως, και αντιμετώπιζε τα προβλήματα που παρουσιάζονταν κάθε φορά. Είχε επιλέξει να ζει απομονωμένος στο σπίτι του στην Αγία Παρασκευή, να βλέπει ελάχιστους φίλους και να επικοινωνεί περισσότερο τηλεφωνικά με τους ανθρώπους που αγαπούσε. Στο πλευρό του είχε πάντα την αγαπημένη του σύζυγο, την κυρία Ασημίνα, και τους δύο γιους του, τον Βασίλη και τον Χάρη. Από κοντά και τα δύο εγγονάκια του, που όταν τα έπαιρνε στην αγκαλιά του, γαλήνευε η ψυχή του.
Τον περασμένο Οκτώβριο αποφάσισε ο ίδδιος να υποβληθεί σε μια χειρουργική επέμβαση για να καλυτερέψει την ποιότητα της ζωής του. Ηθελε να απαλλαγεί από την αστάθεια που τον ταλαιπωρούσε και δεν του επέτρεπε να μετακινείται εύκολα ακόμη και μέσα στο σπίτι. Η επέμβαση έγινε με επιτυχία στο νοσοκομείο του Ρίου, όμως οι επιπλοκές που παρουσιάστηκαν επιδείνωσαν ακόμη περισσότερο την κλινική εικόνα του. Αγωνιστής, όπως είχε μάθει να είναι σε όλη του τη ζωή, τα κατάφερε και πήρε εξιτήριο. Η κατάσταση της υγείας του εξελισσόταν ομαλά και παρουσίαζε σημάδια βελτίωσης, έως το Σάββατο 18 Δεκεμβρίου, που έπεσε μέσα στο διαμέρισμά του και χτύπησε μετά από ελαφρύ εγκεφαλικό που υπέστη. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός» και νοσηλεύτηκε στην εντατική μονάδα. Οι γιατροί έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αντιμετωπίσουν το σοβαρό αιμάτωμα που είχε δημιουργηθεί. Το προχωρημένο της ηλικίας του, όμως, δεν βοηθούσε. Πάλεψε πολύ για να κρατηθεί στη ζωή.
Στο πλευρό του τις ώρες που έδινε τη μεγάλη μάχη του είχε όλους τους Ελληνες, που προσεύχονταν για εκείνον - ελάχιστος φόρος τιμής στον άνθρωπο που τους «ευεργέτησε» με σταλαγματιές γέλιου, βάλσαμο στις δυσκολίες της ζωής.
Ηταν για όλους «ο καλός μας άνθρωπος», ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Ο πατέρας, ο φίλος, ο παρηγορητής για τα δύσκολα. Ο ίδιος δεν ήθελε να τον αποκαλούν «καλό άνθρωπο», από σεμνότητα. «Δεν υπάρχουν σήμερα καλοί άνθρωποι» είπε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όταν τον παρασημοφόρησε για το σύνολο του έργου του.
Καλός πατέρας για τα δύο αγόρια του, είχε έννοια και όνειρο ζωής να αποκτήσει δύο σπίτια για να τους τα προσφέρει. Από τους κόπους μιας ζωής απέκτησε τελικά το διαμέρισμα στην Αγία Παρασκευή και το εξοχικό στο χωριό Ασσος Κορινθίας. Εκεί ήταν η δεύτερη πατρίδα του Θανάση Βέγγου. Περνούσε τα καλοκαίρια του με τους ντόπιους, φροντίζοντας τον κήπο και τα δέντρα του. Πρόθεση της δημοτικής αρχής είναι ο δρόμος που περνάει έξω από το σπίτι του να ονομαστεί «οδός Θανάση Βέγγου», όπως είχαν αποκαλύψει παλαιότερα στην «Espressο» φορείς της περιοχής.
Με το… φευγιό του Θανάση Βέγγου έσβησε το γέλιο της Ελλάδας. Ο ηθοποιός που τίμησε τον χώρο του πολιτισμού είχε ένα παράπονο και το είχε εξομολογηθεί επανειλημμένως στον στενό του φίλο, τον θεατρικό συγγραφέα Γιώργο Λαζαρίδη: ότι «οι άνθρωποι της τέχνης εισπράττουν ψίχουλα από εκείνα που δικαιούνται ως πνευματικά δικαιώματα» και ότι είναι αδικημένοι.
Βοηθούσε τους ανήμπορους και τους κατατρεγμένους. Από το υστέρημά του, χωρίς να το γνωρίζει κανείς, ούτε καν η κυρία Ασημίνα. Ο «Αγιος Βέγγος» είναι ένας ακόμη τίτλος τιμής που αποκόμισε. Οταν συναντούσε πονεμένο ή πεινασμένο, έβαζε το χέρι στην τσέπη για να τον ανακουφίσει. Δεν ξέχασε ποτέ τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο ίδιος.
ΣΗΜΕΡΑ Η ΚΗΔΕΙΑ
Η εξόδιος ακολουθία, σύμφωνα με την οικογένεια, θα ψαλεί σήμερα στις 2.00 μ.μ. στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας στο Θησείο. Ο τόπος της ταφής δεν είχε διευκρινιστεί μέχρι αργά χθες το βράδυ.
ΠΩΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΑ ΠΛΑΤΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΕΝΑΝ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΛΑΪΚΟ ΗΡΩΑ
- ΕΝΑΣ ΒΕΓΓΟΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ!
Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1927, με καταγωγή από τα Θολάρια της Αιγιάλης από την πλευρά της μητέρας του. Η γιαγιά του, η Μαρουλιώ, ήταν πρακτική μαία. Ο Θανάσης ήταν το μοναχοπαίδι του κυρ Βασίλη και της κυράς Ευδοκίας. Ο πατέρας του, υπάλληλος της Ηλεκτρικής Εταιρείας, έχασε τη δουλειά του εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του. Ο Θανάσης ξεκίνησε την καριέρα του από τον κινηματογράφο, χωρίς να έχει προϋπηρεσία στο θέατρο, κάνοντας κάθε είδους δουλειά για να επιβιώσει.
Νεαρός, βρέθηκε στη Μακρόνησο και σε εκείνους τους σκληρούς καιρούς διδάχτηκε την υπομονή και την αξιοπρέπεια, που έγιναν στη συνέχεια τρόπος ζωής. Εκεί γνώρισε και τον Νίκο Κούνδουρο, τον άνθρωπο που έμελλε να του αλλάξει τη ζωή. Το 1953 ο σκηνοθέτης τον κάλεσε να παίξει στη «Μαγική πόλη» έναν βιοπαλαιστή που πουλάει λεμόνια στην αγορά, και στη συνέχεια τον μπάρμαν στην ταινία του «Ο δράκος». Ο Θανάσης Βέγγος πήρε την άδεια άσκησης επαγγέλματος και γράφτηκε στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών το 1959.
Αν και εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες, όπως «Το κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη, «Ο Ηλίας του 16ου» του Αλέκου Σακελλάριου, «Μανταλένα» του Ντίνου Δημόπουλου, «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασσέν, «Το βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Ησυχες μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη, καθιερώθηκε μέσα από τις κωμωδίες στις οποίες ανέδειξε τον τύπο του μέσου Ελληνα: του γκαφατζή και πάντα βιαστικού, του καλοκάγαθου, του κυνηγημένου, του ανθρώπου που πάντα τα φέρνει βόλτα.
Ερμηνεύοντας τον τίμιο, τον εργατικό, τον πολυμήχανο, τον άνθρωπο για όλες τις δουλειές, δημιούργησε έναν ξεχωριστό λαϊκό ήρωα και αναδείχθηκε σε έναν από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού σινεμά. Μια κινηματογραφική φιγούρα που έχει στοιχεία από κλόουν, από Σαρλό, ακόμη και από τον Καραγκιόζη σε μια πιο μοντέρνα εκδοχή.
Ο Θανάσης Βέγγος έπαιξε σε 120 ταινίες, από τις οποίες σκηνοθέτησε τις επτά, σε δύο τηλεταινίες και σε επτά τηλεοπτικές σειρές. Τη δεκαετία του ’60 ίδρυσε τη δική του εταιρεία παραγωγής, γυρίζοντας πλήθος ταινιών, πολλές από τις οποίες σκηνοθέτησε ο Ντίνος Κατσουρίδης. Η ενασχόλησή του με τις επιχειρήσεις τον οδήγησε στην οικονομική καταστροφή.
«Πάρε κόσμε», «Ενας τρελός τρελός Βέγγος», «Βεγγαλικά», «Θανάση, σφίξε κι άλλο το ζωνάρι», «Τρελός, παλαβός και Βέγγος», «Τύφλα να ’χει ο Μάρλον Μπράντο», «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης», «Ποιος Θανάσης», «Ευτυχώς τρελάθηκα», «Θου Βου φαλακρός πράκτωρ», «Ο βασιλιάς της γκάφας», «Ενας Βέγγος για όλες τις δουλειές», «Δόκτωρ Ζιβέγγος», «Βέγγος, ο τρελός καμικάζι», «Ζητείται ψεύτης» είναι μόνο μερικές από τις ταινίες του.
Η πρώτη του θεατρική εμφάνιση έγινε το 1959 στο θέατρο «Περοκέ» στην επιθεώρηση των Βασιλειάδη - Ελευθερίου με τίτλο «Ομόνοια πλατς-πλουτς». Ακολούθησαν τα έργα «Μαντουμπάλα και καινούρια Αθήνα» (Χρ. Γιαννακόπουλου) με τον θίασο Γκιωνάκη - Ρίζου - Μηλιάδη, «Ανθρωποι του ’60» (Αλ. Σακελλάριου), «Οκτώ άνδρες κατηγορούνται» (Ασημακόπουλου, Σπυρόπουλου, Παπαδούκα), «Κόκκινα τριαντάφυλλα» (Γιαλαμά - Πρετεντέρη), «Φτωχοδιάβολοι» (Γιαλαμά). Το 1963 εμφανίστηκε στο θέατρο «Ακροπόλ», στα έργα «Αρχοντορεμπέτικα» και «Κύπρος γιοκ», συνθιασάρχης με τη Ρένα Βλαχοπούλου και τον Γιώργο Δάνη, ενώ με τη Σμαρούλα Γιούλη ανέβασε το έργο του Γιώργου Λαζαρίδη «Ο τρελός του λούνα παρκ και η ατσίδα» στο θέατρο «Παρκ» (1969). Τον «Τρελό του λούνα παρκ», μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία, ο Θανάσης Βέγγος τον παρουσίασε σε πολλές περιοδείες στην Ελλάδα και στην Αμερική. Εμφανίστηκε επίσης στις θεατρικές παραστάσεις «Τι έκανες στον Τρωικό Πόλεμο Θανάση;», (Αλ. Σακελλάριου), «Το βλήμα» (Γ. Λαζαρίδη), «Μαμ, κακά και νάνι» (Μιχαηλίδη - Ξανθούλη) κ.ά.
Το 1995 εμφανίστηκε στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου ερμηνεύοντας τον ρόλο του Τρυγαίου στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη - παράσταση που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Μιχαηλίδης. Στο ίδιο θέατρο και στο ίδιο έργο επανεμφανίστηκε το 2001. Το 1998 έπαιξε και πάλι στην Επίδαυρο με τον Γιώργο Μιχαηλίδη για τον Δικαιόπολι στους «Αχαρνής».
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε στις τηλεοπτικές σειρές «Ερωτας, όπως έρημος», «Εχω ένα μυστικό», «Περί ανέμων και υδάτων». Τελευταία του συμμετοχή ήταν η εμφάνισή του στην τηλεταινία της Κάκιας Ιγερινού «Η Θεσσαλονίκη της νοσταλγίας μας».
- Βραβεία και διακρίσεις
Το 1971 στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης απέσπασε το βραβείο α’ ανδρικού ρόλου για την ταινία «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;» και το βραβείο της Ενωσης Ελλήνων Κριτικών. Την επόμενη χρονιά τού απονεμήθηκε το βραβείο α’ ανδρικού ρόλου για την ταινία «Θανάση πάρε τ’ όπλο σου», βραβείο που απέσπασε και για την αντίστασή του στο τότε καθεστώς. Το 1991 του απονεμήθηκε το κρατικό βραβείο β’ ανδρικού ρόλου για την εμφάνισή του στις «Ησυχες μέρες του Αυγούστου».
Ο Θανάσης Βέγγος τιμήθηκε επίσης για το σύνολο του έργου του με τα ειδικά βραβεία του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (1993) και της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (2010). Το 2008 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε, στο Προεδρικό Μέγαρο, τον «Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα». Τιμήθηκε επίσης από τους δήμους Κορυδαλλού και Πειραιά και με τα βραβεία «Ανδρες της Χρονιάς» το 2009 και «Πρόσωπα» το 2008.
Ο Θανάσης Βέγγος, ο ευσυγκίνητος, ο άνθρωπος. Ο Θανάσης Βέγγος της προσφοράς. Που χαιρόταν όταν αγκάλιαζε και βοηθούσε τους ανήμπορους ή όταν περιέθαλπτε τα πληγωμένα αδέσποτα. Γιατί πέρα από τους σπουδαίους ρόλους που ερμήνευσε στην καριέρα του, αυτός ήταν ο καλύτερος ρόλος για τον ίδιο.
- ΟΙ ΑΓΑΘΟΕΡΓΙΕΣ ΤΟΥ «ΑΓΙΟΥ ΘΑΝΑΣΗ»
Η διάθεσή του να βοηθάει, από το υστέρημά του τις περισσότερες φορές, κρυφά ακόμη και από την αγαπημένη του Ασημίνα, ήταν η άγνωστη πτυχή του χαρακτήρα του ηθοποιού. Τον αποκαλούσαν «Ο άγιος Βέγγος», όπως μας αποκάλυψε δικός του άνθρωπος.
Ο ηθοποιός Κώστας Κακαβάς, συγκλονισμένος από τον χαμό του φίλου του, δηλώνει στην «Espresso»: «Από πού να αρχίσει κανείς και τι να πει για τον Θανάση Βέγγο, που όταν κάποτε είχε πετύχει κάποια κυρία και του είπε “Τώρα γίνατε σταρ”, της απάντησε: “Τι λέτε, κυρία μου, καλύτερα άνεργος παρά σταρ! Ή όταν στις δύσκολες στιγμές τού έλεγες: “Βρε Θανάση, θέλεις να μου δώσεις ένα κατοστάρικο;”, σου έλεγε με ντροπή, σαν να ερχόταν εκείνος σε δύσκολη θέση, και όχι εσύ που του ζητούσες: “Να κρατήσω ένα δεκάρικο για τον περιπτερά;” Εκφράζω τα θερμότερα συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Αισθάνομαι σαν να έχασα έναν συγγενή, ορφανός. Για μένα και για άλλους ήταν, μαζί με τον Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Αλέκο Αλεξανδράκη, οι “άγιοι των ηθοποιών”. Θα είναι μαζί τώρα και θα τα λένε».
Σε παλαιότερη συνέντευξή του στην «Espresso της Κυριακής» ο Κώστας Κακαβάς μας είχε μιλήσει για την εποχή που ήταν μαζί στη Μακρόνησο: «Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο τρυφερός και ευαίσθητος ήταν! Μου έλεγε: “Εκανα οικονομία και δεν έμαθα το τσιγάρο για να μπορώ να αγοράζω τσιγάρα για τον πατέρα μου, που ήταν φτωχός. Και τώρα που έπιασα λεφτά, δεν ζει για να του προσφέρω λίγο καλύτερη ζωή”».
Και συμπλήρωσε: «Μία φορά είδα τον Θανάση θυμωμένο. Οταν γυρίζαμε μία ταινία, τη “Μυρτιά", εμπνευσμένη από ένα τραγούδι που μας έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης. Ηταν μαζί μας και η Γκέλυ Μαυροπούλου. Κάποιος έφερε περιστέρια και άρχισε να τα σκοτώνει μπροστά στα μάτια μας. Πετάχτηκε ο Θανάσης, τον έπιασε από τον γιακά και τον σήκωσε ψηλά με το ένα χέρι, εκείνον τον άντρακλα, και του φώναξε: “Κάθαρμα, εγώ πηγαίνω και τα ταΐζω και ήρθες εσύ να τα σκοτώσεις;” Είδαμε και πάθαμε να τον γλιτώσουμε».
ΧΡΥΣΑ ΔΟΤΣΙΟΥ
Ο «καλός μας άνθρωπος» προκάλεσε πανικό και στο Διαδίκτυο. Η είδηση του θανάτου του έγινε αιτία ώστε εκατομμύρια χρήστες του Twitter από όλο τον κόσμο να αναρωτηθούν τι σημαίνει «Θανάσης Βέγγος» στα ελληνικά.
- Χαμός και στο Ιντερνετ για τον χαμό του ηθοποιού
Κι αυτό επειδή το όνομα του αείμνηστου ηθοποιού είχε περίοπτη θέση στα trends του κοινωνικού δικτύου για αρκετές ώρες. Τα σχόλια χιλιάδων Ελλήνων θαυμαστών του έγραψαν ιστορία στο Twitter, αφού το όνομα του αγαπημένου κωμικού βρισκόταν στη λίστα με τις διασημότερες φράσεις της ημέρας, κάτι που σχεδόν καμία άλλη ελληνική φράση δεν είχε καταφέρει έως τώρα.
Ο χαμός του Θανάση Βέγγου έκανε χιλιάδες θαυμαστές του να κλάψουν κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Ημέρας Γέλιου, ενώ όλοι έσπευσαν να γράψουν δύο καλά λόγια για τον αείμνηστο καλλιτέχνη στις σελίδες που δημιουργήθηκαν αμέσως στο Facebook με τίτλο όπως «Θανάσης Βέγγος, Αθάνατος για πάντα στις καρδιές μας» και «Ενα μεγάλο αντίο στον Θανάση Βέγγο».
Κάποιοι χρήστες μάλιστα άλλαξαν τις φωτογραφίες των λογαριασμών τους και στη θέση τους έβαλαν αυτή του πιο αγαπημένου Ελληνα κωμικού, γεμίζοντας έτσι το Facebook με «πικρά» χαμόγελα. Τέλος, δεκάδες θαυμαστές εξέφρασαν τη συμπόνια τους στην οικογένειά του.
ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΣΚΟΥΡΑ
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ΑΞΕΧΑΣΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ
- «Ο ΒΕΓΓΟΣ ΗΤΑΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ»
Προσωπικότητες από τον χώρο της τέχνης, συνεργάτες του Θανάση Βέγγου, μιλούν με συγκίνηση στην «Espresso» γι’ «αυτό τον υποκριτικό μύθο».
Συγκλονισμένος ο Νίκος Κούνδουρος από τον χαμό του συναγωνιστή και του φίλου, που τον έβαλε στον κινηματογράφο στη «Μαγική Πόλη», για εκεί που απέδρασε… «Γεννηθήκαμε τον ίδιο χρόνο, τον ίδιο μήνα, ζήσαμε την ίδια περιπέτεια στο Μακρονήσι και τελειώσαμε στον κινηματογράφο. Eκείνος… Εγώ δεν τελείωσα ακόμα… Μια ζωή ολόκληρη με τον Βέγγο! Ηταν μια προσωπικότητα μοναδική. Ηταν ο εκφραστής ενός λαού. Εξέφρασε την πίκρα, τον καημό, την απελπισία του λαού μας. Αυτό τον έκανε μεγάλο».
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, βαθιά λυπημένος, έδωσε την πολιτική διάσταση της προσωπικότητας του Βέγγου: «Ηταν ο καθημερινός Ελληνας, ο ιδανικός. Θα θυμάμαι πάντα αυτό που έλεγε στην ταινία “Το βλέμμα του Οδυσσέα”: “Η Ελλάδα πεθαίνει!”».
«Νιώθω μόνος» είπε ο Παντελής Βούλγαρης όταν έμαθε ότι «έφυγε» ο Θανάσης Βέγγος, με τον οποίο συνεργάστηκαν (2009) στην τελευταία του ταινία «Ψυχή βαθιά», το κύκνειο άσμα του ηθοποιού στον κινηματογράφο. «Αυτό που κατάφερε ο Βέγγος ήταν ότι σε κάθε ελληνικό σπίτι υπήρχε μία καρέκλα για τον ίδιο! Ηταν οικείο πρόσωπο, έκανε συντροφιά στον ελληνικό λαό τόσα χρόνια. Εχουμε γνωριστεί από “Το προξενιό της Aννας”. Ηρθε στο γύρισμα στο Μαρούσι με ένα κουτί γλυκά. Πάντα ερχόταν με γλυκά, γαλακτομπούρεκο συνήθως. Μπήκε στην κουζίνα του σπιτιού όπου γυριζόταν η ταινία και είδε τα πιάτα που ήταν χρησιμοποιημένα. Ηταν μανιακός με την καθαριότητα. Γύρισε τα μανίκια και καθάρισε όλη την κουζίνα».
Ο Γιώργος Μιχαηλίδης είναι ο σκηνοθέτης που έπεισε τον Βέγγο το 1995 να κατέβει στην Επίδαυρο, όπου αποθεώθηκε… «Οταν του είπα ότι πέρασε η πρόταση μου είπε: “Γιώργο, με καταστρέφεις. Τελειώνω την καριέρα μου με ένα βατερλό. Θα βρω 200 εκατ., όσο στοιχίζει η παραγωγή, να τα δώσω και να μην παίξω”, μου είπε όταν του ανακοίνωσα ότι εγκρίθηκε η πρόταση. Επαιξε “Τρυγαίο” με βροχή. Είχε ιδρώσει η φαλάκρα του και έβγαινε ατμός. Και δεν έφυγε ούτε ένας θεατής. Και στο τέλος δεκατρείς χιλιάδες άνθρωποι εν χορώ φωνάζανε: “Βέγγος, Βέγγος!”».
Δυο λόγια από καρδιάς από τον ιστορικό κινηματογράφου και στενό φίλο της οικογένειας, Γιάννη Σολδάτο: «Ο Θανάσης Βέγγος μαζί με τον Μίκη και δυο-τρεις άλλους κουβάλησαν την Ελλάδα από τον 20ό αιώνα και την οδήγησαν… Το πού θα το κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος».
Και ένας εκλεκτός δημοσιογράφος, ο Νίκος Χατζηνικολάου, που ήταν όνειρο της ζωής του να πάρει μια συνέντευξη από τον Θανάση Βέγγο, δεν θα ξεχάσει τη «μαγική απάντηση» που του έδωσε όταν τον πολιορκούσε… «Εγώ δεν έχω κάτι να σου πω, Νίκο μου, γιατί είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ασε να μιλήσει η δουλειά μου».
Ο Χάρρυ Κλυνν θυμάται πως όταν έπαιζαν μαζί στον «Ορφέα» οι ουρές του κόσμου έφταναν μέχρι την Ομόνοια… «Εζησα τον Βέγγο, που ήταν η προσωποποίηση της αγαθότητας και της καλοσύνης. Τον αδικούνε, κατά τη γνώμη μου, όταν τον λένε ηθοποιό. Ο Βέγγος ήταν συναίσθημα. Ηταν η προσωποποίηση του νεοέλληνα. Ηταν ο φίλος μας, ο γείτονάς μας και κυρίως ο συντρέχτης μας».
Ο Φώτης Μεταξόπουλος, συνοδοιπόρος για πολλά χρόνια στο ταξίδι του στη σκηνή, καταθέτει: «Είναι ο τελευταίος “αυτοκράτορας του γέλιου”. Δεν ξέρω αν άλλος ηθοποιός θα μπορέσει να βγάλει τόσο γέλιο. Εβγαζε το γέλιο από την ψυχή του… Θυμάμαι, όταν ήταν ο μικρός μου γιος επτά χρονών τότε, σήμερα 23, ήθελε να μάθει βιολί. Οταν το είπα στον Θανάση, πολύ αυθόρμητα μου είπε ότι θα το δωρίσει εκείνος. Ηταν πολύ γενναιόδωρος».
Ο Γιάννης Ζουγανέλης αποδίδει φόρο τιμής στον Θανάση Βέγγο… «Αγιοποιημένη και εξέχουσα προσωπικότητα της σύγχρονης Ελλάδας. Απέριττος, λιτός, υπερήφανος, ταπεινός, γλυκύς, καλός συνάδελφος, άνθρωπος χωρίς ματαιοδοξίες».
Ο Παύλος Κοντογιαννίδης ξετυλίγει τις δικές του μνήμες… «Οταν δουλεύαμε στο “Δελφινάριο”, έτρεχε πάνω-κάτω πριν βγει στη σκηνή για το νούμερό του. Μια μέρα τον ρώτησα: “Βρε Θανάση, τόση ανάγκη από λεφτά έχεις και τραβάς όλο αυτό το λούκι;” “Οχι, έχω ξοφλήσει. Αλλά με φαντάζεσαι να κάθομαι 24 ώρες το 24ωρο στο γραφείο μου να χαζεύω τις κόπιες;” μου είπε».
ΣΜΑΡΑΓΔΑ ΜΙΧΑΛΙΤΣΙΑΝΟΥ
Στην προσωπικότητα και το μεγάλο ταλέντο του Θανάση Βέγγου αναφέρονται τα συλλυπητήρια μηνύματα της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας της χώρας. «Ανθρωπο γεμάτο σπάνια καλοσύνη» χαρακτηρίζει τον ηθοποιό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας. «Ηταν σπουδαίος, χαρισματικός, γεμάτος σπάνια καλοσύνη για τους ανθρώπους. Οι ταινίες του θα συνεχίσουν να ψυχαγωγούν πολλές γενιές, αφήνοντας πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό» αναφέρει στο μήνυμά του.
- «Ανθρωπος γεμάτος σπάνια καλοσύνη»
«Εφυγε από τη ζωή ένας δικός μας άνθρωπος, ένα μέλος της μεγάλης μας οικογένειας» δηλώνει ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. «Ο Θανάσης Βέγγος χάρισε σε όλους μας στιγμές μεγάλης χαράς, αλλά και φιλοσοφικού προβληματισμού. Μας θύμιζε την ουσία της ζωής στον αγώνα για την επιβίωση και την ολοκλήρωσή μας, την αγάπη για τους συνανθρώπους μας». Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού αναφέρει μεταξύ άλλων: «Ο Θανάσης Βέγγος θα συμβολίζει πάντα κάτι μοναδικό και ιδιαίτερο για τον ελληνικό λαό, αφού έφερε βασικά χαρακτηριστικά ελληνικότητας: άνθρωπος του μέτρου, σεμνός, με φιλοτιμία και διάθεση προσφοράς».
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς δήλωσε: «Ο Θανάσης Βέγγος σκορπούσε ανιδιοτελώς το χαμόγελο της αισιοδοξίας και της ελπίδας, που τόσο μας λείπει στους σημερινούς καιρούς. Ενσάρκωσε τον τίμιο Ελληνα που τρέχει ασταμάτητα για να καταφέρει το καλύτερο».
«Αν και η αυλαία έπεσε, οι αξέχαστοι ρόλοι θα τον κρατούν ζωντανό ανάμεσά μας» αναφέρεται στο μήνυμα του ΚΚΕ, ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε τον Θανάση Βέγγο ως τη «χαρακτηριστικότερη μορφή του λαϊκού πολιτισμού και της κουλτούρας».
No comments:
Post a Comment