Μεγαλωμένη στο κέντρο της Αθήνας, η ηθοποιός Θάλεια Ματίκα δυσκολεύεται να το αποχωριστεί, παρόλο που είναι ασφυκτικά πυκνοκατοικημένο. Στην Κυψέλη μένει τα τελευταία τέσσερα χρόνια, από τότε που άρχισε τις σπουδές της στο Θέατρο Τέχνης, έχει περάσει όμως πολλά χρόνια στις γειτονιές του κέντρου της πόλης, που, όπως λέει, διατηρούν ακόμη τη ζωντάνια του παρελθόντος.
«Μεγάλωσα στους Αμπελοκήπους και ενώ η οικογένειά μου μένει πλέον στο Χαλάνδρι εγώ έχω επιλέξει να ζω στο κέντρο της πόλης. Γεννήθηκα στην Ιπποκράτους, μεγάλωσα στους Αμπελοκήπους, πέρασα από τα Εξάρχεια, την Ευελπίδων και κατέληξα στην Κυψέλη. Είναι μια γειτονιά από τις παλαιότερες της Αθήνας. Εχει υπέροχα νεοκλασικά, που ελπίζω να διατηρηθούν. Η Φωκίωνος Νέγρη είναι ένας ιστορικός δρόμος. Βέβαια έχει αλλάξει πολύ την τελευταία δεκαετία. Αλλά και όλη η Κυψέλη έχει μεγάλες διαφορές πια σε σχέση με το παρελθόν. Μια μεγάλη διαφορά από τα προηγούμενα χρόνια είναι ότι πλέον κατοικούν εδώ πολλοί ξένοι. Εμείς οι Ελληνες είμαστε πολύ λιγότεροι».
Οπως λέει, της αρέσει που μένει σε μια πολυεθνική γειτονιά. «Σε αντίθεση με πολύ κόσμο που το φοβάται. Είναι μια ζωντανή γειτονιά. Με τα στέκια της, τα μπαράκια της, τα ψιλικατζίδικα σε κάθε γωνιά. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεμείνεις από τσιγάρα ή γάλα και να μη βρεις οποιαδήποτε ώρα της ημέρας», λέει.
«Εμείς οι ηθοποιοί έχουμε και έναν επιπλέον λόγο που τη διαλέγουμε: έχει πολλά θέατρα, το “Χώρα”, το “Κεφαλληνίας” του Βογιατζή, το “Τόπος αλλού”, το “Μπρόντγουεϊ”. Η Φωκίωνος έχει τα κλασικά στέκια της για καφέ, το “Select” και το “Flocafe”, αλλά έχει και πολλά μπαράκια, εστιατόρια για όλα τα γούστα. Υπάρχει χρώμα και κίνηση εδώ. Οι Αφρικανοί που πουλάνε τα CD δίνουν κι αυτοί το δικό τους στίγμα».
«Εδώ στο πάρκο της Φωκίωνος, όπως βλέπετε, έρχεται πολύς κόσμος με τα παιδιά του για βόλτα και ποδήλατο, επειδή είναι πεζόδρομος, και άλλοι έρχονται με τα σκυλάκια τους. Εγώ δεν πολυβολτάρω στη γειτονιά λόγω φόρτου εργασίας. Φέτος θα έχω και θέατρο, τον “Μπακαλόγατο”, για δεύτερη σεζόν με τον Π. Φιλιππίδη και κάθε Δευτέρα και Τρίτη από το Νοέμβριο θα παίζω στο θέατρο του Αρμένη στο “Δάσος” του Μάμετ -ενώ θα πρωταγωνιστώ και σε σίριαλ στην τηλεόραση. Παρ’ όλα αυτά προλαβαίνω να πηγαίνω στο γυμναστήριο, που ευτυχώς είναι εδώ κοντά. Επίσης φροντίζω να κάνω τα ψώνια μου από τα μαγαζιά της γειτονιάς. Βέβαια σαν τυπική ελληνική οικογένεια που είμαστε, ο μπαμπάς μου, αν και δεν μένουμε μαζί, ψωνίζει πολλές φορές αυτά που μου χρειάζονται».
Οσο για το κεφάλαιο εγκληματικότητα στην περιοχή η ηθοποιός θεωρεί ότι είναι μεγαλύτερη σε σχέση με άλλες γειτονιές της πόλης. «Εχω ακούσει για κρούσματα κλοπών και βιασμών. Εμένα αυτό που με φοβίζει είναι όταν γυρνάω αργά το βράδυ στο σπίτι. Επίσης με ενοχλεί που δεν υπάρχει ένα πάρκινγκ και όλοι παρκάρουν όπου μπορούν, ακόμα και πάνω στα πεζοδρόμια». Ο δήμος έχει βάλει μπλε κάδους για ανακύκλωση, ωστόσο η ηθοποιός αναρωτιέται αν αυτό είναι αρκετό για να κεντρίσει την οικολογική συνείδηση των κατοίκων της Αθήνας. Βέβαια, όπως λέει, «μπορεί το κράτος και αυτή η πόλη να μη σε προδιαθέτουν για να ασχοληθείς με αυτά τα ζητήματα, νομίζω όμως ότι ο πολίτης έχει ξυπνήσει».
«Μεγάλωσα στους Αμπελοκήπους και ενώ η οικογένειά μου μένει πλέον στο Χαλάνδρι εγώ έχω επιλέξει να ζω στο κέντρο της πόλης. Γεννήθηκα στην Ιπποκράτους, μεγάλωσα στους Αμπελοκήπους, πέρασα από τα Εξάρχεια, την Ευελπίδων και κατέληξα στην Κυψέλη. Είναι μια γειτονιά από τις παλαιότερες της Αθήνας. Εχει υπέροχα νεοκλασικά, που ελπίζω να διατηρηθούν. Η Φωκίωνος Νέγρη είναι ένας ιστορικός δρόμος. Βέβαια έχει αλλάξει πολύ την τελευταία δεκαετία. Αλλά και όλη η Κυψέλη έχει μεγάλες διαφορές πια σε σχέση με το παρελθόν. Μια μεγάλη διαφορά από τα προηγούμενα χρόνια είναι ότι πλέον κατοικούν εδώ πολλοί ξένοι. Εμείς οι Ελληνες είμαστε πολύ λιγότεροι».
Οπως λέει, της αρέσει που μένει σε μια πολυεθνική γειτονιά. «Σε αντίθεση με πολύ κόσμο που το φοβάται. Είναι μια ζωντανή γειτονιά. Με τα στέκια της, τα μπαράκια της, τα ψιλικατζίδικα σε κάθε γωνιά. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεμείνεις από τσιγάρα ή γάλα και να μη βρεις οποιαδήποτε ώρα της ημέρας», λέει.
«Εμείς οι ηθοποιοί έχουμε και έναν επιπλέον λόγο που τη διαλέγουμε: έχει πολλά θέατρα, το “Χώρα”, το “Κεφαλληνίας” του Βογιατζή, το “Τόπος αλλού”, το “Μπρόντγουεϊ”. Η Φωκίωνος έχει τα κλασικά στέκια της για καφέ, το “Select” και το “Flocafe”, αλλά έχει και πολλά μπαράκια, εστιατόρια για όλα τα γούστα. Υπάρχει χρώμα και κίνηση εδώ. Οι Αφρικανοί που πουλάνε τα CD δίνουν κι αυτοί το δικό τους στίγμα».
«Εδώ στο πάρκο της Φωκίωνος, όπως βλέπετε, έρχεται πολύς κόσμος με τα παιδιά του για βόλτα και ποδήλατο, επειδή είναι πεζόδρομος, και άλλοι έρχονται με τα σκυλάκια τους. Εγώ δεν πολυβολτάρω στη γειτονιά λόγω φόρτου εργασίας. Φέτος θα έχω και θέατρο, τον “Μπακαλόγατο”, για δεύτερη σεζόν με τον Π. Φιλιππίδη και κάθε Δευτέρα και Τρίτη από το Νοέμβριο θα παίζω στο θέατρο του Αρμένη στο “Δάσος” του Μάμετ -ενώ θα πρωταγωνιστώ και σε σίριαλ στην τηλεόραση. Παρ’ όλα αυτά προλαβαίνω να πηγαίνω στο γυμναστήριο, που ευτυχώς είναι εδώ κοντά. Επίσης φροντίζω να κάνω τα ψώνια μου από τα μαγαζιά της γειτονιάς. Βέβαια σαν τυπική ελληνική οικογένεια που είμαστε, ο μπαμπάς μου, αν και δεν μένουμε μαζί, ψωνίζει πολλές φορές αυτά που μου χρειάζονται».
Οσο για το κεφάλαιο εγκληματικότητα στην περιοχή η ηθοποιός θεωρεί ότι είναι μεγαλύτερη σε σχέση με άλλες γειτονιές της πόλης. «Εχω ακούσει για κρούσματα κλοπών και βιασμών. Εμένα αυτό που με φοβίζει είναι όταν γυρνάω αργά το βράδυ στο σπίτι. Επίσης με ενοχλεί που δεν υπάρχει ένα πάρκινγκ και όλοι παρκάρουν όπου μπορούν, ακόμα και πάνω στα πεζοδρόμια». Ο δήμος έχει βάλει μπλε κάδους για ανακύκλωση, ωστόσο η ηθοποιός αναρωτιέται αν αυτό είναι αρκετό για να κεντρίσει την οικολογική συνείδηση των κατοίκων της Αθήνας. Βέβαια, όπως λέει, «μπορεί το κράτος και αυτή η πόλη να μη σε προδιαθέτουν για να ασχοληθείς με αυτά τα ζητήματα, νομίζω όμως ότι ο πολίτης έχει ξυπνήσει».
ΑΝΔΡΙΩΤΗ ΜΑΡΙΑ, Ελεύθερος Τύπος, Παρασκευή, 03/10/08
No comments:
Post a Comment