ΜΙΑ «ΑΛΛΗ» ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΛΣ

Οι αλλαγές που μελετώνται για τη διοίκηση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής έχουν προκαλέσει ήδη αρθρογραφία και αντιπαραθέσεις. Σήμερα δημοσιεύουμε την άποψη της «Εταιρείας για το κτίριο της Οπερας και της Ακαδημίας Λυρικής Τέχνης “Μαρία Κάλλας”»:

«Το Ιδρυμα Νιάρχου παρουσίασε πρόσφατα το κτιριολογικό πρόγραμμα και τις διατάξεις των χώρων για το νέο κτίριο στον χώρο του Δέλτα Φαλήρου, που θα στεγάσει το Εθνικό μας Λυρικό Θέατρο. Από την ποιότητα της εργασίας που έχει επενδυθεί τα δύο τελευταία χρόνια, από το Ιδρυμα Νιάρχου προκύπτει αβίαστα ότι η Αθήνα και η Ελλάδα θα αποκτήσουν, με καθυστέρηση δεκαετιών, μια Οπερα από τις πλέον άρτιες, σύγχρονες και λειτουργικές της Ευρώπης, πολλαπλάσια σε μέγεθος από τη σημερινή, ένα δημόσιο κτίριο, που η αρχιτεκτονική του θα κοσμεί αυτήν την πόλη.

Είναι φανερό ότι αυτή είναι η χρονική στιγμή, η Διοίκηση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής να επιχειρήσει μία συστηματική προσπάθεια αναβάθμισης της λειτουργίας της και προσαρμογής της στη νέα αυτή πραγματικότητα. Αντ’ αυτού, ενημερωθήκαμε από τον Τύπο ότι με πρωτοβουλία του προέδρου του Δ.Σ.(κ. Οδυσσέα Κυριακόπουλου) προωθείται νομοσχέδιο με το οποίο καταργείται ο καλλιτεχνικός διευθυντής, ενώ δημιουργείται θέση «μάνατζερ» (γενικός διευθυντής /διευθύνων σύμβουλος), που αναλαμβάνει εκτός από τα διοικητικά και τον έλεγχο των καλλιτεχνικών ζητημάτων.

Σύμφωνα με την προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση, ο καλλιτεχνικός διευθυντής υποβιβάζεται σε «καλλιτεχνικό στέλεχος» χωρίς κανένα προαπαιτούμενο προσόν, το οποίο διορίζεται από το Διοικητικό Συμβούλιο, με αρμοδιότητες που εκχωρούνται κατά περίπτωση από το Δ.Σ., ενώ υποχρεούται σε έλεγχο των καλλιτεχνικών προτάσεών του από τον γενικό διευθυντή. Ο τελευταίος διορίζεται από το Δ.Σ., χωρίς να προβλέπεται οποιοδήποτε προαπαιτούμενο προσόν για τον διορισμό του.

Είναι φανερό, ότι πρόκειται για μεγάλη οπισθοχώρηση, που αποδιοργανώνει την ΕΛΣ και αποτρέπει οποιοδήποτε πρόσωπο εγνωσμένου και διεθνούς κύρους να αναλάβει καθήκοντα καλλιτεχνικού διευθυντή. Θα ήταν χρήσιμο, να αναρωτηθεί το Δ.Σ. της ΕΛΣ εάν οι διατελέσαντες καλλιτεχνικοί διευθυντές, ο Αλκης Μπαλτάς, ο Λουκάς Καρυτινός, ο Περικλής Κούκος, ο Στέφανος Λαζαρίδης ή και ο σημερινός Τζοβάνι Πάκορ θα δέχονταν να υπηρετήσουν στην ΕΛΣ με το καθεστώς που προωθείται ή εάν θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε αύριο μετά τη μεταστέγαση της ΕΛΣ, στο νέο κτίριο της Οπερας, για καλλιτεχνικό διευθυντή έναν Claudio Abbado.

Γενικότερα, η όλη νομοθετική πρόταση διαπνέεται, όπως ρητά δηλώνεται στην Εισηγητική της Εκθεση, από το πνεύμα της «επιχειρηματικότητας» και της «ανταγωνιστικότητας». Ακολουθείται, δηλαδή, για τη Λυρική Σκηνή, το μοντέλο μιας πολυεθνικής εταιρείας με προσωποπαγή μάλιστα χαρακτηριστικά, όπου οι μάνατζερ είναι πιο σημαντικοί από τους παραγωγούς. Μόνο που η ΕΛΣ δεν είναι επιχείρηση που παράγει προϊόντα για καταναλωτές, αλλά ένας εθνικός φορέας που δημιουργεί παραστάσεις υψηλής καλλιτεχνικής αξίας, διεθνούς μάλιστα αναγνώρισης για ένα κοινό ενημερωμένο και ώριμο.

Σημειώνουμε επίσης ότι διά της απλής απαλείψεως σχετικής παραγράφου καταργούνται τα μουσικά και χορευτικά σύνολα της ΕΛΣ. Αναμένουμε από τον υπουργό να αντιδράσει και να εκφράσει επίσημα την κυβερνητική θέση και πολιτική για την Εθνική Λυρική Σκηνή, καθώς και από τις πολιτικές δυνάμεις να αντιδράσουν σε αυτό το ανοίκειο νομοθέτημα. Πιστεύουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική.

Η Εταιρεία μας που εδώ και οκτώ χρόνια αγωνίζεται με έργα για τη δημιουργία του νέου κτιρίου της Οπερας και βλέπει το όραμα να γίνεται σήμερα πραγματικότητα με τη γενναιόδωρη προσφορά του Ιδρύματος Νιάρχου, θα αγωνιστεί η Ελλάδα να μην αποκτήσει μόνο μια περίλαμπρη στέγη για το Εθνικό Λυρικό Θέατρό μας, αλλά και ένα φυτώριο που θα αξιοποιεί και θα αναδεικνύει τα εξαιρετικά ταλέντα που διαθέτει η χώρα μας».

[Η Καθημερινή, 04/07/2008]