Ο «ΔΟΝ ΚΑΡΛΟ» ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ

ΛΟΝΔΙΝΟ. Το «πιο καυτό εισιτήριο της σεζόν» ήταν, διαβάζουμε, για τον Δον Κάρλο της Βασιλικής Οπερας. Και ιδού γιατί. Η εκδοχή της όπερας του Βέρντι η οποία ήδη παίζεται στο Covent Garden είναι η πεντάπρακτη ιταλική (και όχι η αρχική γαλλική), και παραμένει άσβεστη η ανάμνηση του θριάμβου που είχε καταγάγει με αυτήν προ 50ετίας ο Λουκίνο Βισκόντι στο ίδιο θέατρο (εδώ είχαμε την τύχη να τη δούμε πρόπερσι στο Μέγαρο Μουσικής) υπό τη διεύθυνση του Κάρλο Μαρία Τζιουλίνι. Δεδομένου ότι σκηνοθέτης της τωρινής παράστασης είναι ο Νίκολας Χάιτνερ του Εθνικού Θεάτρου, «η καλλιτεχνική φυσιογνωμία με τη μεγαλύτερη επιρροή στο Ηνωμένο Βασίλειο», πολλοί είχαν ελπίσει σε επανάληψη του θαύματος. Ακόμη, πρωταγωνιστής είναι ο δημοφιλέστερος τενόρος της εποχής μας, ο μεξικανός Ρολάντο Βιγιασόν, ο οποίος επέστρεψε στη σκηνή ύστερα από πολύμηνη απουσία λόγω εξάντλησης, και όλοι είχαν την περιέργεια να τον δουν και να τον ακούσουν. Το συμπέρασμα από τις κριτικές, όχι μόνο τις καταδικαστικές αλλά και τις επαμφοτερίζουσες ή ακόμη και τις επαινετικές, είναι ότι το θαύμα δεν επαναλήφθηκε και ότι ο Βιγιασόν ως Δον Κάρλο δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του ρόλου. Αρνητικά σχόλια διαβάζουμε και για τους άλλους συντελεστές, από την Ελιζαμπέτα της Μαρίνας Ποπλάφσκαγια ως τον αρχιμουσικό Αντόνιο Παπάνο, και ο μόνος που αποσπά γενικότερη αναγνώριση είναι ο ιταλός βαθύφωνος Φερούτσιο Φουρλανέτο ως Φίλιππος Β΄. Ως τις 5 Ιουλίου. [Ars... Brevis, Αναστασία Ζενάκου, Το Βήμα, 29/06/2008]