Οπερέτα στο πνεύμα του σήμερα

 

ΙΣΜΑ Μ. ΤΟΥΛΑΤΟΥ

Μια πρωτότυπη εκδοχή του έργου «Η Κόρη της Καταιγίδος» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών

ΤΟ ΒΗΜΑ:  30/05/2011

Στιγμιότυπο από τις πρόβες για το ανέβασμα της «Κόρης της Καταιγίδας»

Για πρώτη φορά ύστερα από 50, περίπου, χρόνια παρουσιάζεται στο αθηναϊκό κοινό η «Κόρη της Καταιγίδος»: η τρίπρακτη οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη ανεβαίνει στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών (Πειραιώς 260, 13&14 Ιουνίου) από την εταιρεία μουσικού θεάτρου «Οι όπερες των ζητιάνων», γνωστή για τις παραγωγές της σε «αντισυμβατικούς», συχνά, χώρους.

«Περισσότερα από χίλια έργα γράφτηκαν κατά την ακμή της ελληνικής οπερέτας, ενώ στις μέρες μας έχουν καταλήξει να ανεβαίνουν ελάχιστα, κυρίως μέσα από ένα πρίσμα ψευδονοσταλγίας για το αθηναϊκό αστικό τοπίο της εποχής» υπογραμμίζει ο Χαράλαμπος Γωγιός, συνθέτης και ιδρυτικό μέλος της ομάδας. Ο ίδιος συνεχίζει: «Αν και γραμμένη το 1923, η οπερέτα αντιμετωπίζεται από την ομάδα όπως ένα σύγχρονο, κριτικό έργο το οποίο αφορά εμάς τους ίδιους, την κοινωνία του σήμερα και όχι μια άλλη μακρινή κοινωνία αστικής προέλευσης».

Βασισμένη σε γαλλικά πρότυπα, όπως άλλωστε συνηθίζονταν την περίοδο που γράφτηκε, η «Κόρη της Καταιγίδος» περιγράφει την απίθανη περιπέτεια μιας ελληνικής οικογένειας: ο Πέτρος παντρεύεται την Ρίκα Γραικίδου. Η σατανική πεθερά του ωστόσο θα εκμεταλλευτεί διάφορες συμπτώσεις και η ιστορία μας θα εξελιχθεί σε μια τολμηρή φάρσα γεμάτη ανατροπές...

Ωστόσο, γιατί οπερέτα; Ο Χαράλαμπος Γωγιός από κοινού με τον σκηνοθέτη της παράστασης Αλέξανδρο Ευκλείδη απαντούν «Η οπερέτα είναι είδος κακοπαθημένο, με αρκετές δεκαετίες υποβάθμισης στην πλάτη της. Αψυχολόγητες συρραφές, ψευδονοσταλγία, συντηρητισμός, σεμνοτυφία, είναι ασθένειες που για καιρό έπλητταν την παραστασιολογία του είδους. Η παράστασή μας είναι μια απόπειρα να το αντιμετωπίσουμε ξανά με τον δέοντα σεβασμό, ως κανονικό θέατρο δηλαδή...Σε πείσμα του ιδεολογήματος πως, τάχα, πρόκειται για ξενόφερτο και "δεύτερο" είδος που δεν μας αφορά πραγματικά, η οπερέτα είναι στην πραγματικότητα ανεξάλειπτο κομμάτι της καλλιτεχνικής ιστορίας του αστικού ελληνισμού...».

Σε ό,τι αφορά τις παραστάσεις του Φεστιβάλ, πέρα από τον Αλέξανδρο Ευκλείδη που υπογράφει την σκηνοθεσία και τον Χαράλαμπο Γωγιό ο οποίος έχει την ευθύνη της ενορχήστρωσης-μουσικής διεύθυνσης, το σκηνικό και τα κοστούμια είναι του Κωνσταντίνου Ζαμάνη. Ερμηνεύουν ο Δημήτρης Ναλμπάντης, η Βάσια Ζαχαροπούλου, η Ελενα Χατζηαυξέντη, ο Κωστής Ρασιδάκις κ.α