Ενας από τους χαρακτηριστικότερους και πιο εργατικούς καρατερίστες του ελληνικού θεάτρου ήταν ο Σταύρος Ξενίδης, που πέθανε την Κυριακή στα 84 του χρόνια. Τα τελευταία χρόνια είχε αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα υγείας και είχε υποστεί εγκεφαλικά επεισόδια, ενώ από τον περασμένο Μάιο ζούσε στο Γηροκομείο Αθηνών, μαζί με τη γυναίκα του, την ηθοποιό Μαργαρίτα Λαμπρινού.
Από το 1953, που έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, στην ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου «Μεγάλοι δρόμοι», μέχρι το 1994 που σταμάτησε να παίζει, εμφανίστηκε σε περισσότερες από 70 ταινίες όλων των ειδών. Πιο έντονες στη μνήμη του κοινού είναι, βέβαια, οι κωμωδίες, όπως το «Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα», η «Μοντέρνα Σταχτοπούτα», το «Κοροϊδάκι της δεσποινίδος», η «Κόρη μου η σοσιαλίστρια», ο «Ηλίας του 16ου», «Το πιο λαμπρό αστέρι», η «Ωραία των Αθηνών», αλλά και η «Λούφα και παραλλαγή». Ο Ξενίδης ήταν από τους ηθοποιούς του παλιού ελληνικού σινεμά, που είχαν παίξει και σε ταινίες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου. Για την ερμηνεία του μάλιστα στο «Ταξίδι του Μέλιτος» του Γιώργου Πανουσόπουλου, είχε τιμηθεί με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Σημαντική πορεία είχε ο Ξενίδης και στο θέατρο. Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη το 1924, σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης και εκεί έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1944 στον «Βυθό» του Γκόρκι. Λίγο αργότερα αποχώρησε από το Θέατρο Τέχνης και έπειτα από μερικές σεζόν στον θίασο της κυρίας Κατερίνας, άρχισε τη συνεργασία του με τον Κώστα Μουσούρη, που υπήρξε η μακροβιότερη της σταδιοδρομίας του, όπου έπαιξε τους περισσότερους θεατρικούς του ρόλους, ανάμεσά τους στο «Ωραία μου κυρία» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και το «Ημερολόγιο της Αννας Φρανκ» με την Αντιγόνη Βαλάκου. Μετά τον θάνατο του Μουσούρη, συνεργάστηκε με τους θιάσους του Δημήτρη Χορν και του Νίκου Κούρκουλου.
Τηλεόραση και ραδιόφωνο
Στην τηλεόραση, ο Ξενίδης ταυτίστηκε με τον ρόλο του αστυνόμου Μπέκα, αλλά έπαιξε σε πλήθος σειρών, όπως ο «Συμβολαιογράφος», η «Αστροφεγγιά», το «Σιγά η πατρίδα κοιμάται», το «Χαίρε Τάσο Καρατάσο» και το «Μυστικό του Αρη Μπονσαλέντη». Σημαντική δουλειά είχε κάνει εξάλλου και στο ραδιόφωνο, συμμετέχοντας στο ραδιοφωνικό ανέβασμα πολλών έργων.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Tρίτη, 4 Nοεμβρίου 2008
No comments:
Post a Comment