Επιμέλεια: Εύη Ελευθεριάδου, TA NEA: Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008
Για γρήγορη μετακίνηση, εύκολο παρκάρισμα και προσωπική απομόνωση χρησιμοποιεί τη μηχανή της η Ναταλία Δραγούμη. Όταν ήταν 12 χρόνων, η Ναταλία Δραγούμη είχε βάλει στο μάτι μια ανηφόρα στη γειτονιά της. Την ανέβαινε με το ποδήλατο και της έβγαινε η γλώσσα έξω μέχρι να φτάσει στο τέλος της.
Τότε αποφάσισε να την ανέβει με μηχανή, για να μη λαχανιάσει ξανά. Οι μηχανές τής ήταν πολύ οικείες. Είχε, άλλωστε, πρότυπο τον πατέρα της, που οδηγούσε μόνο μηχανάκι.
Την πρώτη φορά που δανείστηκε μηχανή άλλου και ανέβηκε την ανηφόρα, γεννήθηκε μια μεγάλη σχέση αγάπης της ηθοποιού με τις μοτοσυκλέτες, που κρατά ακόμα και σήμερα. «Είχα πάντα ποδήλατο μικρή και η ιδέα της μηχανής μου καρφώθηκε στο μυαλό γιατί μου την έδιναν οι ανηφόρες. Δεν ήθελα πια να τις ανεβαίνω με το πετάλι, αλλά με το γκάζι. Έτσι άρχισαν όλα. Η μηχανή ήταν η φυσική συνέχεια».
Την πρώτη της μηχανή, μια βέσπα, την αγόρασε στα 18. Στη συνέχεια, από τα 50 κυβικά έκανε το άλμα στα 535 και τη Virago. Οι υπόλοιπες μηχανές της ήταν όλες ΒΜW. Φαν της Ηarley δεν υπήρξε ποτέ. Οι αγαπημένες της μηχανές, όμως, δεν είναι ιδανικές γι΄ αυτήν. «Μου αρέσουν τα ανδρικά μοντέλα. Αλλά αυτά, δυστυχώς, είναι πολύ βαριά και ψηλά για εμένα».
«Στη μηχανή κατά έναν μαγικό τρόπο συγκεντρώνεσαι και τα αντανακλαστικά είναι πάντα έτοιμα. Έχω κάνει πολλές πρόβες πάνω στη μηχανή. Έχω κλάψει πολύ»
Σήμερα η Ναταλία Δραγούμη οδηγεί τη μηχανή της- μία ΒΜW Scarver 650- σχεδόν αποκλειστικά μέσα στην πόλη, ειδικά τώρα το καλοκαίρι, που δεν κάνει κρύο. «Αν και το θέμα του κρύου, ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα της μηχανής, λύνεται με τα κατάλληλα ρούχα».
Η μακρινή οδήγηση δεν της αρέσει, ούτε χρησιμοποιεί τη μοτοσυκλέτα για εκδρομές. «Τα μεγάλα ταξίδια με κουράζουν. Εκεί θέλω άλλου είδους ανέσεις». Αγαπημένη της διαδρομή είναι ο περιφερειακός του Υμηττού.
Μερικά από τα βασικά πλεονεκτήματα της μηχανής μέσα στην Αθήνα είναι τα αυτονόητα: «Πας πιο γρήγορα και βρίσκεις πάντα να παρκάρεις». Αλλά ο σημαντικότερος λόγος που της αρέσει η οδήγηση είναι πιο προσωπικός: «Εκεί είναι το μόνο μέρος που απομονώνομαι. Πάνω στη μηχανή είσαι μόνος, εσύ και ο εαυτός σου. Φοράω το κράνος και σκέφτομαι. Ξεκαθαρίζει το μυαλό μου».
Αντίθετα, στο αυτοκίνητο δεν μπορεί να συγκεντρωθεί γιατί της αποσπούν την προσοχή ένα σωρό πράγματα. Το κινητό, η μουσική, η τσάντα. «Στο αυτοκίνητο δεν είσαι ουσιαστικά μόνος και αφαιρείσαι εύκολα. Στη μηχανή όμως, όχι. Κατά έναν μαγικό τρόπο συγκεντρώνεσαι και τα αντανακλαστικά είναι πάντα έτοιμα. Έχω κάνει πολλές πρόβες πάνω στη μηχανή. Έχω κλάψει πολύ. Ενώ στο αυτοκίνητο, έχεις πάντα την αίσθηση ότι σε βλέπουν. Η μηχανή σού δίνει μία αίσθηση ανεξαρτησίας. Και μια ωραία μοναξιά».
Άλλο ένα μεγάλο συν της μηχανής για τη Ναταλία είναι η σωματική άσκηση. «Πάνω στη μηχανή, το σώμα βρίσκεται σε εγρήγορση και δουλεύουν διάφοροι μύες. Διατηρεί το σώμα σε καλή φυσική κατάσταση, ενώ στο αυτοκίνητο είναι σαν να κάθεσαι σε γραφείο».
Η Ναταλία Δραγούμη, όπως και οι περισσότεροι μηχανόβιοι, γνωρίζει καλά τι θα πει πτώση με τη μηχανή. Κάποιες φορές έχει πέσει «βλακωδώς», από δική της απροσεξία, όπως όταν ήταν παρκαρισμένη έξω από μια πιτσαρία και έπεσε παρασύροντας όλα τα μηχανάκια των ντελίβερι, σαν ντόμινο.
Το 2000, όμως, είχε ένα μεγάλο ατύχημα, όταν έπεσε πάνω της ένα αυτοκίνητο παραβιάζοντας διπλό στοπ. «Έπαιζα τότε στο "Μπλε Δωμάτιο", στο θέατρο "Λαμπέτη". Χτύπησα στον κόκκυγα και οι παραστάσεις σταμάτησαν για μία εβδομάδα. Δεν φορούσα κράνος, αλλά ήμουν τυχερή. Είχα σοκαριστεί από το χτύπημα και έκανα τρεις μήνες για να ανέβω ξανά σε μηχανή, όταν πήρα καινούργια. Την παλιά μου δεν ήθελα να την ξαναδώ. Εκείνο το δευτερόλεπτο σκέφτεσαι "πάει, τώρα ή ζω ή πεθαίνω"».
Το μόνο πράγμα για το οποίο παραδέχεται πως κάνει λάθος είναι τα παπούτσια που φορά όταν οδηγεί. «Οδηγώ με σαγιονάρες, πέδιλα, τακούνια, τα πάντα, παρ΄ όλο που δεν πρέπει. Το σωστό είναι μόνο αθλητικά ή κατάλληλες μπότες. Δεν μπορώ όμως να προσαρμοστώ».
Πάντως, ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από άλλους οδηγούς. «Αν δεν τρέχεις και δεν κάνεις αεροπλανικά κόλπα, κινδυνεύεις μόνο από τους άλλους».
Συμβουλές για γυναίκες οδηγούς
● Μην οδηγείτε βαριές μηχανές μεγάλου κυβισμού που θέλουν δυνατά χέρια ● Φοράτε πάντα κράνος, ακόμα και σε πολύ μικρές αποστάσεις ● Βάζετε όλο τον χρόνο αντηλιακό στο πρόσωπο και στο πάνω μέρος των χεριών ● Εφοδιάστε τη μηχανή με θερμαινόμενες λαβές για τον χειμώνα ● Φοράτε μόνο αθλητικά παπούτσια ή μπότες κατάλληλες για μηχανή
Ούτε μέτρο χωρίς κράνος
Η ηθοποιός οδηγούσε πάντα συντηρητικά. Τα τελευταία χρόνια, όμως, από τότε που έκανε παιδιά, η οδήγησή της έχει γίνει ακόμα πιο προσεκτική. «Όταν έχεις παιδιά σκέφτεσαι διαφορετικά. Κανονικά, θα έπρεπε να την καταργήσω. Όλοι μου λένε ότι τώρα που έχω παιδιά πρέπει να αφήσω τις μηχανές. Επειδή όμως δεν θέλω, προσέχω πολύ περισσότερο από πριν. Δεν τρέχω και δεν κάνω ούτε ένα μέτρο χωρίς κράνος».
Από τότε μάλιστα που φόρεσε το κράνος, έχουν σταματήσει και τα πειρακτικά σχόλια στον δρόμο, που απευθύνουν συχνά οι άνδρες σε μια γυναίκα πάνω σε μηχανή.
Η μακρινή οδήγηση δεν της αρέσει, ούτε χρησιμοποιεί τη μοτοσυκλέτα για εκδρομές. «Τα μεγάλα ταξίδια με κουράζουν. Εκεί θέλω άλλου είδους ανέσεις». Αγαπημένη της διαδρομή είναι ο περιφερειακός του Υμηττού.
Μερικά από τα βασικά πλεονεκτήματα της μηχανής μέσα στην Αθήνα είναι τα αυτονόητα: «Πας πιο γρήγορα και βρίσκεις πάντα να παρκάρεις». Αλλά ο σημαντικότερος λόγος που της αρέσει η οδήγηση είναι πιο προσωπικός: «Εκεί είναι το μόνο μέρος που απομονώνομαι. Πάνω στη μηχανή είσαι μόνος, εσύ και ο εαυτός σου. Φοράω το κράνος και σκέφτομαι. Ξεκαθαρίζει το μυαλό μου».
Αντίθετα, στο αυτοκίνητο δεν μπορεί να συγκεντρωθεί γιατί της αποσπούν την προσοχή ένα σωρό πράγματα. Το κινητό, η μουσική, η τσάντα. «Στο αυτοκίνητο δεν είσαι ουσιαστικά μόνος και αφαιρείσαι εύκολα. Στη μηχανή όμως, όχι. Κατά έναν μαγικό τρόπο συγκεντρώνεσαι και τα αντανακλαστικά είναι πάντα έτοιμα. Έχω κάνει πολλές πρόβες πάνω στη μηχανή. Έχω κλάψει πολύ. Ενώ στο αυτοκίνητο, έχεις πάντα την αίσθηση ότι σε βλέπουν. Η μηχανή σού δίνει μία αίσθηση ανεξαρτησίας. Και μια ωραία μοναξιά».
Άλλο ένα μεγάλο συν της μηχανής για τη Ναταλία είναι η σωματική άσκηση. «Πάνω στη μηχανή, το σώμα βρίσκεται σε εγρήγορση και δουλεύουν διάφοροι μύες. Διατηρεί το σώμα σε καλή φυσική κατάσταση, ενώ στο αυτοκίνητο είναι σαν να κάθεσαι σε γραφείο».
Η Ναταλία Δραγούμη, όπως και οι περισσότεροι μηχανόβιοι, γνωρίζει καλά τι θα πει πτώση με τη μηχανή. Κάποιες φορές έχει πέσει «βλακωδώς», από δική της απροσεξία, όπως όταν ήταν παρκαρισμένη έξω από μια πιτσαρία και έπεσε παρασύροντας όλα τα μηχανάκια των ντελίβερι, σαν ντόμινο.
Το 2000, όμως, είχε ένα μεγάλο ατύχημα, όταν έπεσε πάνω της ένα αυτοκίνητο παραβιάζοντας διπλό στοπ. «Έπαιζα τότε στο "Μπλε Δωμάτιο", στο θέατρο "Λαμπέτη". Χτύπησα στον κόκκυγα και οι παραστάσεις σταμάτησαν για μία εβδομάδα. Δεν φορούσα κράνος, αλλά ήμουν τυχερή. Είχα σοκαριστεί από το χτύπημα και έκανα τρεις μήνες για να ανέβω ξανά σε μηχανή, όταν πήρα καινούργια. Την παλιά μου δεν ήθελα να την ξαναδώ. Εκείνο το δευτερόλεπτο σκέφτεσαι "πάει, τώρα ή ζω ή πεθαίνω"».
Το μόνο πράγμα για το οποίο παραδέχεται πως κάνει λάθος είναι τα παπούτσια που φορά όταν οδηγεί. «Οδηγώ με σαγιονάρες, πέδιλα, τακούνια, τα πάντα, παρ΄ όλο που δεν πρέπει. Το σωστό είναι μόνο αθλητικά ή κατάλληλες μπότες. Δεν μπορώ όμως να προσαρμοστώ».
Πάντως, ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από άλλους οδηγούς. «Αν δεν τρέχεις και δεν κάνεις αεροπλανικά κόλπα, κινδυνεύεις μόνο από τους άλλους».
Συμβουλές για γυναίκες οδηγούς
● Μην οδηγείτε βαριές μηχανές μεγάλου κυβισμού που θέλουν δυνατά χέρια ● Φοράτε πάντα κράνος, ακόμα και σε πολύ μικρές αποστάσεις ● Βάζετε όλο τον χρόνο αντηλιακό στο πρόσωπο και στο πάνω μέρος των χεριών ● Εφοδιάστε τη μηχανή με θερμαινόμενες λαβές για τον χειμώνα ● Φοράτε μόνο αθλητικά παπούτσια ή μπότες κατάλληλες για μηχανή
Ούτε μέτρο χωρίς κράνος
Η ηθοποιός οδηγούσε πάντα συντηρητικά. Τα τελευταία χρόνια, όμως, από τότε που έκανε παιδιά, η οδήγησή της έχει γίνει ακόμα πιο προσεκτική. «Όταν έχεις παιδιά σκέφτεσαι διαφορετικά. Κανονικά, θα έπρεπε να την καταργήσω. Όλοι μου λένε ότι τώρα που έχω παιδιά πρέπει να αφήσω τις μηχανές. Επειδή όμως δεν θέλω, προσέχω πολύ περισσότερο από πριν. Δεν τρέχω και δεν κάνω ούτε ένα μέτρο χωρίς κράνος».
Από τότε μάλιστα που φόρεσε το κράνος, έχουν σταματήσει και τα πειρακτικά σχόλια στον δρόμο, που απευθύνουν συχνά οι άνδρες σε μια γυναίκα πάνω σε μηχανή.
No comments:
Post a Comment