Ο 28χρονος Λιν-Μανουέλ Μιράντα μεγάλωσε στο ολοζώντανο πολυπολιτισμικό κύτταρο της γειτονιάς Washington Heights στα βορεινά «ύψη» του Μανχάταν. Η καθημερινότητα της πορτορικανικής καταγωγής οικογένειάς του και οι μνήμες της παιδικής του ηλικίας ήταν η πρώτη ύλη για το μιούζικαλ «In the Heights», που τον Απρίλιο του 1999 ανέβηκε σε μία πρώτη εκδοχή στο θέατρο της Πανεπιστημιακής του Σχολής στο Wesleyan.
Είναι 28χρονος, Πορτορικανός συγγραφέας, συνθέτης, ηθοποιός κι από προχθές πρώτη είδηση στα αμερικανικά ΜΜΕ: αρκούσε η πρώτη του εμφάνιση στο Μπρόντγουεϊ με το δικό του μιούζικαλ «In the Heights» για να πάρει 4 Τόνι |
Παρ' ότι ενδοπανεπιστημιακής κατανάλωσης, έγινε τόσο μεγάλη επιτυχία, που άνοιξε για τον Μιράντα την πόρτα του επίσημου θεάτρου. Η επόμενη εκδοχή του μιούζικαλ, το 2005 στο οφ-Μπρόντγουεϊ «37 Arts Theatre», ήταν η πρώτη επαγγελματική δουλειά του νεαρού δραματουργού, συνθέτη και ηθοποιού. Τελευταία και τυχερή η περσινή παραγωγή του μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ, που με τον ίδιο συμμέτοχο στο καστ ήταν αυτή που συγκέντρωσε τα περισσότερα φώτα προχθές στην 62η τελετή απονομής των βραβείων «Τόνι». Η διανθισμένη με σάλσα, χιπ-χοπ, ραπ και ρέγκετον χαρούμενη ιστορία της ισπανόφωνης κοινότητας των Heights, απέσπασε το Τόνι καλύτερου μιούζικαλ, αλλά και αυτά για την πρωτότυπη μουσική, τη χορογραφία και την ενορχήστρωση.Με 4 Τόνι ήταν βέβαια πίσω από την αναβίωση της μεγάλης μουσικοθεατρικής επιτυχίας των Ρ. Ρότζερς και Ο. Χαμερστάιν «South Pacific» που απέσπασε 7 (καλύτερης αναβίωσης, σκηνοθεσίας, ανδρικού ρόλου, σκηνικών, κοστουμιών, φώτων και ήχου) ή από το, βραβευμένο και με Πούλιτζερ, οικογενειακό μελόδραμα «August: Osage County» του, επίσης πρωτοεμφανιζόμενου στο Μπρόντγουεϊ, Τ. Λετς, που απέσπασε 5 Τόνι (καλύτερου θεατρικού έργου, πρώτου και δεύτερου γυναικείου ρόλου, σκηνοθεσίας και σκηνογραφίας). Κι όμως, η προσωπική ιστορία του Πορτορικανού Μιράντα, σύμβολο μιας ολόφρεσκιας όψης του αμερικανικού ονείρου, συγκέντρωσε το μεγαλύτερο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον.
Ισπανόφωνοι νέοι στο Μανχάταν, σάλσα και έρωτες: 51 χρόνια μετά το West Side Story, ένας νέος συγγραφέας και συνθέτης έδωσε τη δική του εκδοχή για τους σύγχρονους Πορτορικανούς στο «Heights» του Μανχάταν κι έσκισε... |
Ο Μιράντα, «ραπάροντας» την ευχαριστήρια ομιλία του στα Τόνι, φαίνεται ότι έχει μια προσωπικότητα τόσο ευχάριστη όσο και το έργο του. Στην ιστοσελίδα του Broadway.com εξομολογήθηκε πως ο σπόρος της έμπνευσης των «Heights» ήταν μια ηλιόλουστη μέρα της παιδικής του ηλικίας όταν κρατώντας απ'το χέρι την «Αμπουέλα» (Γιαγιά) Μούντι, τη νταντά του δηλαδή, διέσχισαν την πολύχρωμη γειτονιά τους ακούγοντας από τα ανοιχτά παράθυρα ραπ, σάλσα ή ισπανικές κιθάρες. Ενα μπαράκι που έπαιζε μερένγκε τράβηξε την προσοχή τους, όχι τόσο για τη δυνατή του μουσική όσο για τους τρεις «κουλοχέρηδες» -μεγάλο πάθος της «Γιαγιάς» Μούντι. Ο Λιν-Μανουέλ πέρασε το υπόλοιπο απόγευμά του τρώγοντας γλυκά και παρακολουθώντας τη νταντά του να κάνει προσευχές στον θεό του τζόγου να της χαρίσει τρία «φρουτάκια» στη σειρά. Ηταν η πρώτη φορά που ο μικρός σκέφτηκε ότι η ζωή είναι ωραία...Εκείνη η μέρα γέννησε αργότερα σκηνές με freestyle rap έξω από μπαράκια ή σάλσα χορευτικά για την πρώτη πανεπιστημιακή παράσταση. Αργότερα ο Μιράντα, ήδη συνιδρυτής της ομάδας Freestyle Love Supreme, που συνδύαζε το χιπ-χοπ, τη θεατρική αφήγηση, τον αυτοσχεδιασμό και το μιούζικαλ, ξαναδούλεψε το έργο του, ενώ ταυτόχρονα παρέδιδε αγγλικά στο Hunter College High School και συμπλήρωνε το εισόδημά του γράφοντας μουσικά σποτ για την προεκλογική εκστρατεία διαφόρων υποψήφιων πολιτικών. Πέρυσι τα εγκατέλειψε όλα για να πάει μαζί με το έργο του στο Μπρόντγουεϊ... [ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/06/2008]
No comments:
Post a Comment