[Γ.Δ.Κ.Σ., ΤΑ ΝΕΑ, 20/6/2008]Το 1994 και όχι το 1993, όπως έγραφα, ψηφίστηκε ο νόμος που ρύθμιζε το θεσμικό πλαίσιο των τριών κρατικών Σκηνών, τον οποίον «εμπνεύστηκε και προώθησε ο τότε υπουργός Πολιτισμού κ. Θάνος Μικρούτσικος, βαθύς γνώστης των καλλιτεχνικών πραγμάτων γενικότερα αλλά και του τρόπου διοίκησης πολιτιστικών οργανισμών δημοσίου συμφέροντος ειδικότερα» μου γράφει και με διορθώνει ο τέως- και επί πολλά χρόνια- Διευθυντής Θεάτρου και Χορού του υπουργείου Πολιτισμού Πολυχρόνης Πολυχρονόπουλος αναφερόμενος στα σχόλια της στήλης (9 και 10 Ιουνίου) για την επιχειρούμενη ανατροπή του πλαισίου αυτού στη Λυρική- και μετά βλέπουμε...-, με στόχο την αποδυνάμωση του καλλιτεχνικού διευθυντή και την ενδυνάμωση του Διοικητικού Συμβουλίου που καθίσταται, τελικά, όπως προκύπτει από την εισηγητική έκθεση του προέδρου του Δ.Σ. κ. Οδυσσέα Κυριακόπουλου περί της τροποποίησης που την έχω στα χέρια μου, ο απόλυτος άρχων. «Στον νόμο αυτόν», συμπληρώνει ο κ. Πολυχρονόπουλος, «προσδιορίστηκαν, μεταξύ πολλών άλλων, οι υφιστάμενες ακόμη αρμοδιότητες των καλλιτεχνικών διευθυντών και η σχέση τους με το Δ.Σ. Το μοντέλο αυτό των καλλιτεχνικών διευθυντών ήταν ταυτόσημο με τις απόψεις και της Μελίνας, όπως τις άκουσα από την ίδια αρκετές φορές, μόνο που δεν πρόλαβε ή δεν μπόρεσε να τις υλοποιήσει με θεσμικό τρόπο όπως έκανε ο Μικρούτσικος». Ο Μικρούτσικος, όμως, γράφει πια μουσικές, η Μελίνα είναι στα θυμαράκια και ΥΠΠΟ είναι τώρα ο κ. Μιχάλης Λιάπης- και μη χειρότερα να λέμε... Στο μεταξύ ο κ. Κυριακόπουλος άρχισε και να αρθρογραφεί, έντεχνα μετατοπίζοντας το θέμα από τη σχεδιαζόμενη «αναβάθμιση» του Δ. Σ. που «τα μέλη του μπορεί να είναι καλλιτέχνες, επιστήμονες, επιχειρηματίες και αναγνωρισμένου κύρους πρόσωπα των γραμμάτων και των τεχνών»- καταλαβαίνετε...- στη δημιουργία θέσης «Γενικού Διευθυντή (ή Διευθύνοντος Συμβούλου)». Ελπίζω ο... Θεός της Νέας Δημοκρατίας να μην είναι εντελώς στραβός και κουφός και να βάλει το χέρι του μπας και φωτίσει τον κ. υπουργό.
No comments:
Post a Comment