Αντιγόνη Δρακουλάκη: «Δεν ξέρω αν θα βρω ξανά την... Εδέμ»

Η τηλεοπτική δικηγόρος Νόρα πιστεύει ότι ο ρόλος της θα της μείνει... τατουάζ στην ψυχή και όχι στην καριέρα
Αφροδίτη Γραμμέλη ΤΟ ΒΗΜΑ: 30/4/2011

Τρία χρόνια υποδύεται τη δυναμική δικηγόρο, τη Νόρα, στα «Μυστικά της Εδέμ». Λίγο πριν κλείσει ο κύκλος της επιτυχημένης καθημερινής σειράς η Αντιγόνη Δρακουλάκη μίλησε στο «Βήμα» για όλα όσα πήρε από το σίριαλ, τον ρόλο και τις συνθήκες συνεργασίας, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην ανασφάλεια, στην οικονομική κρίση και στον τρόπο με τον οποίο η ίδια τα αξιολογεί.

- Τόσα χρόνια και τόσα επεισόδια μετά, δεν υπάρχει κίνδυνος να ξεχειλώσουν τα «Μυστικά της Εδέμ»;

«Οχι, δεν γίνεται εφόσον το σενάριο το υπογράφουν η Ελενα Ακρίτα και ο Γιώργος Κυρίτσης».

- Και πώς κρατιέται ζωντανό το ενδιαφέρον της σειράς;

«Γράφεται από ανθρώπους επαγγελματίες, έξυπνους, εμπνευσμένους. Συνεργάζονται τόσο καλά και με τόσο κέφι που είναι αδύνατον να βαλτώσει».

- Μπορεί να μη βαλτώνει, αλλά δεν θα μπορούσε να οδηγηθεί σε υπερβολές;

«Στην καθημερινότητά μας ακούω τέτοιες υπερβολές από τις ειδήσεις που τελικά δεν ξέρω ποιο είναι υπερβολή: αυτό που διαβάζω και υποδύομαι ή αυτό που ζω. Υπάρχουν φορές που σκέφτομαι ότι εάν κάποιο από αυτά που ακούμε το έγραφαν και μου το έδιναν να το παίξω θα έλεγε ο κόσμος: “Μα τι κάνουν οι άνθρωποι!”. Και όμως, αυτό που συμβαίνει στις μέρες μας είναι πολύ πιο υπερβολικό από αυτό που παίζουμε στις σειρές».

- Εσάς δεν σας κούρασε όλο αυτό; Τα πολύωρα και καθημερινά γυρίσματα για παράδειγμα;

«Είναι απαιτητικές οι συνθήκες εργασίας, αλλά η συγκεκριμένη δουλειά έχει πολλές απολαύσεις. Μου έδωσε χαρές και επιβράβευσε τους κόπους ετών. Θα ήμουν αχάριστη αν έλεγα ότι κουράστηκα. Ολο το κλίμα και οι άνθρωποι γύρω μου είναι τόσο συγκινητικά ζεστοί που τους νιώθω οικογένειά μου. Δεν νιώθω ότι δουλεύω».

- Θέλετε να μου πείτε ότι δεν έχει αρνητικά αυτή η δουλειά;

«Είναι σαν να ζητάς από κάποια μητέρα να σου πει τα αρνητικά στο να μεγαλώνει ένα παιδί. Ναι, έχει αγωνία, έχει κούραση, αλλά είναι τόσο σπουδαίο αυτό που κάνει. Το ίδιο νιώθω και εγώ για αυτή τη δουλειά. Δεν μπορώ να γκρινιάξω για την κούραση ή για το ότι πρέπει να μάθω πολλά λόγια».

- Για ποιον λόγο πιστεύετε ότι οι καθημερινές σειρές έχουν τόσο φανατικό κοινό;

«Οι καθημερινές σειρές είχαν παρεξηγηθεί. Παλαιότερα είχαν τη στάμπα της σαπουνόπερας. Τώρα πλέον μιλάμε για δουλειές άλλου επιπέδου. Για τον κόσμο λειτουργούν σαν συντροφιά, συμπόνια και παρηγοριά. Επίσης διαθέτουν και χιούμορ που είναι απαραίτητο. Είναι πολύ γλυκό να ξέρεις ότι οι μαμάδες αλλάζουν τα προγράμματά τους για να μη χάσουν τη σειρά. Το ακούω από τον κόσμο και χαίρομαι. Συντροφεύεις τη ζωή τους και αυτό σου δίνει χαρά. Το τι μας λένε και το τι εισπράττουμε είναι κάτι που δεν μπορώ να το περιγράψω. Είμαι ευγνώμων».

- Η σειρά ολοκληρώνεται. Εχετε αγωνία για το τι θα κάνετε στο μέλλον;

«Αρχικά στενοχωριέμαι που τελειώνει η σειρά. Νιώθω την ανάγκη να κάνω πράγματα με αυτούς τους συνεργάτες που έχουμε περάσει τόσο καλά. Δεν ξέρω αν θα βρω ξανά τέτοιες συνθήκες. Ο ρόλος της Νόρας είναι από τα καλύτερα πράγματα που έχω κάνει. Είμαι περήφανη που υποδύομαι και τη συγκεκριμένη προσωπικότητα, η οποία με έχει βοηθήσει πολύ».

- Δεν φοβάστε την τυποποίηση λόγω ρόλου;

«Σαφέστατα όταν υποδύεσαι τρία χρόνια έναν ήρωα βάζεις πολλά πράγματα από σένα και παίρνεις και εσύ από τον ρόλο. Σίγουρα στον επόμενο ρόλο θα θέλω να κάνω κάτι διαφορετικό. Και στο θέατρο που έπαιξα εφέτος αυτό φοβήθηκα. Ωστόσο οι δικοί μου άνθρωποι μου είπαν πως δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Δεν πιστεύω ότι η Νόρα θα είναι τατουάζ στην καριέρα μου, αλλά στην ψυχή μου».

- Τι συναισθήματα σας προκαλεί όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας;

«Θεωρώ ότι καλά πάθαμε ό,τι πάθαμε. Ολη αυτή η ασυδοσία και η ανωριμότητα στην καθημερινότητά μας θα είχε σίγουρα επιπτώσεις. Ταξιδεύοντας στην Ευρώπη καταλαβαίνεις ότι εμείς ήμασταν αλλού, ζούσαμε στην ασυδοσία. Θέλω περισσότερη ποιότητα στη ζωή μου. Ισως αυτή η οικονομική τρομοκρατία να μας κάνει να καταλάβουμε αυτά που πραγματικά αξίζουν στη ζωή μας και να τα προστατεύσουμε. Η κρίση σε κάνει να σκέφτεσαι. Θα ήθελα να είμαστε πιο έντιμοι και πιο σωστοί. Ο καθένας μας μπορεί να βρει και να κάνει αυτό που θέλει. Και εγώ από το μηδέν ξεκίνησα και χωρίς παρέες και στήριξη έκανα ό,τι έκανα. Είχαμε λίγο βολευτεί. Ηλθε η ώρα να ξεβολευτούμε».