• ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΥΛΙΝΑ ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΥ
  • Κυριακή, 17 Απριλίου 2011 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Ok yes, ok yes, πήγα στο Σύνταγμα προχτές. Ok no, ok no, από την πόρτα σου περνώ. Ok yes, ok yes, πάει η Ελλάδα για εκλογές». «Τι έγινε, ρε παιδιά;». Αυτό που έγινε είναι ότι το έργο της Δήμητρας Παπαδοπούλου «Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη» ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου «Εγνατία» και η δημιουργός μιλά για το σεξ, που περνάει τη δική του κρίση, τις κρίσιμες μάζες, το βόλεμα, αλλά και το χιούμορ, που είναι το μόνο της όπλο και η μοναδική της περιουσία...

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη;
Δεν είναι μια ιδέα που μου ήρθε απότομα. Προέκυψε από μια συνθήκη πραγμάτων. Εβλεπα κοινά ζητήματα σε πολλά ζευγάρια που συναντούσα και ξεκίνησα μια έρευνα περισσότερο δημοσιογραφική-κοινωνιολογική, θα έλεγα. Το έκανα περισσότερο για πάρτη μου. Οταν μάζεψα όμως όλα αυτά τα στοιχεία, είδα ότι βγαίνει ένα θεατρικό έργο.
Ο Ζουγανέλης, λοιπόν, υποδύεται έναν ψυχίατρο που προσπαθεί με έναν πολύ κωμικό τρόπο να βγάλει ένα ζευγάρι από το αδιέξοδο. Το ζευγάρι αυτό το συναντούμε συχνά στην καθημερινότητά μας, αν και οι ρόλοι είναι αντεστραμμένοι. Η γυναίκα έχει εξουσία, βγάζει αρκετά χρήματα και στέκεται στα πόδια της, ενώ ο άντρας είναι άνεργος και ψάχνεται. Ολο αυτό τους έχει δημιουργήσει μια ανισορροπία, κοινωνική και «κρεβατιακή».

Επιβεβαιώσατε μέσα από την «έρευνα» αυτή πράγματα που πιστεύατε σχετικά με τη σεξουαλική ζωή των Ελλήνων;

Οτι όλοι ζούμε στο ίδιο σύμπαν, σε ό,τι αφορά την ερωτική-σεξουαλική μας ζωή. Ολοι έχουμε κοινά βιώματα.

Οι Ελληνες είναι απελευθερωμένοι σεξουαλικά;

Δε νομίζω ότι είναι απελευθερωμένοι. Εγώ τους έχω χωρίσει σε δυο κατηγορίες, στους κορεσμένους και στα λιγούρια.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της παράστασης είναι ότι το κοινό είναι αυτό που αποφασίζει στο τέλος για την τύχη του ζευγαριού. Πώς αποφασίσατε να βάλετε τους θεατές στο παιχνίδι;

Ημουν σίγουρη ότι το κοινό βιώνει παρόμοιες καταστάσεις. Στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι. Οι θεατές αντιδρούν εξαιρετικά ώριμα και όμορφα. Είναι μια πολύ δημιουργική διαδικασία. Το έργο είναι πολύ κωμικό, αλλά είναι και ψαγμένο. Το αναγνωρίζουν αυτό. Επειτα, μιλάει για πράγματα που ζουν κι οι ίδιοι.

Δε σοκάρονται κάποιοι;
Σε ένα δυο θέματα κάποιοι θεατές μεγαλύτερης ηλικίας σοκάρονται. Απλώς δεν απαντούν στις ερωτήσεις και ο Ζουγανέλης πάει παρακάτω.

Η οικονομική κρίση παίζει το δικό της «ρόλο» στο έργο...

Η κρίση είναι που έχει βγάλει στην επιφάνεια όλα αυτά που έχουν γίνει πια δευτερεύοντα στη ζωή μας. Την ομορφιά, την απόλαυση, το σεξ... Αυτά έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα, αφού τώρα σε πρώτο πλάνο είναι η επιβίωση. Κατά τη διάρκεια της κρίσης το σεξ περνάει τη δική του κρίση.

Γιατί επιλέξατε να μη βρίσκεστε κι εσείς στη σκηνή;

Δεν ήταν ότι πήρα απόφαση να μην παίξω. Απλώς δεν είχα την ανάγκη να το κάνω και δεν το έκανα. Δεν ήταν αποτέλεσμα λογικής διεργασίας. Ηταν εντελώς ψυχικό. Εκανα πολύ κέφι να το στήσω και να μείνω έξω από τα υπόλοιπα. Αν έμπαινα μέσα, μπορεί να έχανα άλλα πράγματα.

Αντιμετωπίζετε διαφορετικά ένα ρόλο όταν ξέρετε ότι θα τον ερμηνεύσετε εσείς;

Μπορεί, χωρίς όμως να ξέρω σε ποιο βαθμό. Ξέρετε, αυτό συμβαίνει ασυνείδητα...

Στο προηγούμενο έργο σας, το «Δεν μπορώ να μείνω μόνη μου», η κεντρική ηρωίδα δεν περνούσε ούτε λεπτό μόνη της. Πόσο συχνά σήμερα συναντούμε ανθρώπους που έχουν ακριβώς την ίδια δυσκολία;

Συνέχεια! Σήμερα, ειδικά, η οικονομική κρίση κάνει τους ανθρώπους να μην μπορούν να χωρίσουν και για λόγους οικονομικούς.

Στην παράσταση οι θεατές ψηφίζουν για την τύχη του ζευγαριού. Στις υπόλοιπες εκλογές στις οποίες καλούμαστε να συμμετάσχουμε ποιο είναι αλήθεια το διακύβευμα;

Το βόλεμα. Ενώ στην παράσταση ο θεατής δεν ψηφίζει με βάση το βόλεμα, αλλά το αντίθετο. Ψηφίζει αντικειμενικά, γιατί το αποτέλεσμα δε θα επηρεάσει τη ζωή του.

Υποθέτω ότι το χιούμορ δε χαρακτηρίζει μόνο τα έργα σας αλλά και τη ζωή σας...

Το μόνο σωσίβιο για τον άνθρωπο είναι το χιούμορ. Ειδικά σήμερα! Ποντάρω μονάχα στο χιούμορ και την αγάπη. Δεν έχω τίποτε άλλο πέρα από αυτά. Δεν έχω άλλη περιουσία.

Με δεδομένο ότι έχετε γεννηθεί στην Αλεξάνδρεια, πώς είδατε τα πρόσφατα γεγονότα στην Αίγυπτο;

Με ανησυχία. Εχω συγγενείς εκεί. Πιστεύω ότι είναι μια εποχή ανακατατάξεων. Οι λαοί έχουν ανάγκη να αναπνεύσουν. Η κινητοποίηση του κόσμου μου φάνηκε απόλυτα φυσιολογική. Εχω ζήσει στην Αίγυπτο και ξέρω πόση φτώχεια υπήρχε τότε, πόσο μάλλον σήμερα.

Στην Ελλάδα περιμένετε μια τόσο μεγάλη κινητοποίηση από τους πολίτες;
Εξαρτάται από το πόση είναι η κρίσιμη μάζα των μη βολεμένων. Εκεί παίζεται το παιχνίδι. Δε μιλάω για τους ευαισθητοποιημένους και τους διανοούμενους. Μιλάω για τη μάζα που κινείται με βάση το πόσο κατοχυρωμένη και βολεμένη είναι.

Πώς θα έβρισκε το 2011 τους «Απαράδεκτους»;

Με χιούμορ πάλι! Ισως περισσότερο ευαίσθητους αλλά με το ίδιο χιούμορ. Εξάλλου, είναι το μόνο όπλο που έχουμε.

«Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη» της Δήμητρας Παπαδοπούλου θα παρουσιαστεί από τις 27 Απριλίου στο θέατρο «Εγνατία». Σκηνοθεσία: Δήμητρα Παπαδοπούλου, Αγγελίτα Τσούγκου. Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Ζουγανέλης, Μαρία Λεκάκη, Κλέων Γρηγοριάδης. Παραστάσεις: Τετάρτη - Πέμπτη - Παρασκευή: 21.30, Σάββατο: 18.30 και 21.30, Κυριακή: 20.00.