Sunday, March 20, 2011

Πληκτική «Στουάρντα» από τη «Σκάλα»


  • Του Νικου A. Δοντα, Η Καθημερινή, Kυριακή, 20 Mαρτίου 2011
  • Ακόμα και σήμερα, όπου οι μέρες ακμής της «Σκάλας» ανήκουν ξεκάθαρα στο παρελθόν, η παραγωγή της όπερας «Μαρία Στουάρντα» του Ντονιτσέτι, που παρουσιάστηκε στην αίθουσα «Τριάντη» στις 10 Μαρτίου, δεν αντιπροσωπεύει το περίφημο θέατρο του Μιλάνου. Πολύ περισσότερο, που το παλαιομοδίτικο θέαμα του 81χρονου Πιερ Λουίτζι Πίτσι δόθηκε χωρίς το εντυπωσιακό σκηνικό του δάσους, αφού, κατά πληροφορίες, αυτό δεν προσαρμοζόταν στην «Τριάντη». Αραγε, ουδείς το είχε ελέγξει πριν κλείσει τη συμφωνία; Κι αν κάτι έχει σημασία στις παραγωγές του Πίτσι, είναι τα σκηνικά. Το δε συγκεκριμένο αποτελούσε τη μόνη εναλλαγή.
  • Ετσι, εκείνο που τελικά είδαμε ήταν μία παράσταση με ενιαίο σκηνικό και στις δύο πράξεις, φωτισμένο ερασιτεχνικά από τον Σέρτζο Ρόσι. Μία τεράστια φυλακή, πραγματική για την πρωταγωνίστρια βασίλισσα της Σκωτίας, ψυχολογική –κατά τον Πίτσι– για την αντίζηλό της βασίλισσα της Αγγλίας. Λευκοί και γαλάζιοι φωτισμοί για την άτυχη Μαρία, πορτοκαλί φώτα για την Ελισάβετ.
  • Αντίστοιχα συμβατικά ήσαν όλα όσα συνέβαιναν στη σκηνή, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες ο Πίτσι απλά αναπαράγει το στυλ που τον έκανε διάσημο 30 χρόνια νωρίτερα. Ακίνητη, μετωπικά στημένη ήταν η χορωδία, ενώ οι πρωταγωνιστές ανεβοκατέβαιναν αενάως τα σκαλιά στο κέντρο της σκηνής ανοιγοκλείνοντας τα χέρια κατά το πρότυπο άλλων εποχών. Μία παραγωγή που, τελικά, φάνηκε να σέβεται ελάχιστα το βασισμένο στον Σίλερ έργο, παραμένοντας απλώς ανιαρά επιδερμική.
Εξοχη Τσόφι
  • Παρόλα αυτά, άξιζε να δει κανείς την παράσταση για την ερμηνεία της Πατρίτσια Τσόφι στον κεντρικό ρόλο. Ανάμεσα στις κορυφαίες Ιταλίδες τραγουδίστριες της εποχής, η Τσόφι έπλασε με τη λυρική φωνή της ένα συγκινητικό πορτρέτο της άτυχης βασίλισσας της Σκωτίας. Ερμηνεύοντας τη μελωδική μουσική με μεγάλη ευαισθησία, εμπλουτίζοντας τη φωνητική γραμμή διαρκώς με νέα χρώματα, διαθέτοντας τον έλεγχο σε όλες τις θέσεις της φωνής, από τις χαμηλότερες στις ψηλότερες νότες, δεν τραγούδησε ένα ρόλο, αλλά διαμόρφωσε ένα χαρακτήρα.
  • Την υπόλοιπη διανομή αποτελούσαν κυρίως ανερχόμενοι τραγουδιστές. Ωστόσο, από τη Σκάλα αναμένει κανείς αν όχι τους κορυφαίους, τουλάχιστον τους καταξιωμένους. Ετσι, σαφώς ισχνή πλάι στην Τσόφι ήταν η Ελισάβετ της μεσοφώνου Ελενας Μπελφιόρε, παρότι υπερασπίστηκε τον ρόλο της με ηρωισμό. Θετική ήταν η παρουσία του ελαφρού λυρικού τενόρου Φραντσέσκο Ντεμούρο ως Λέστερ, που τραγούδησε με μουσικότητα και σιγουριά. Στους μικρότερους ρόλους ικανοποιητικοί ήσαν ο βαθύφωνος Μίρτο Παλάτσι ως Τάλμπο, ο βαρύτονος Σιμόνε Πιατσόλα ως Σέσιλ και η μεσόφωνος Ελένη Βουδουράκη ως Αννα. Καλά τραγούδησε η χορωδία της ΕΡΤ, ενώ αξιοπρεπής ήταν η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό τον Ρίτσαρντ Μπόνινγκ, ιδιαίτερα έμπειρο στο συγκεκριμένο ρεπερτόριο.

No comments: