Tuesday, March 22, 2011

Ο αξέχαστος μπαρμπα-Σπύρος του θεάτρου


Μακέτα του σκηνικού για το έργο του Καζαντζάκη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» για το «Νέο Ελληνικό Θέατρο» του Μάνου Κατράκη
Ενας από τους σημαντικούς και δημοφιλείς ζωγράφους της Γενιάς του '30, ο αξέχαστος Σπύρος Βασιλείου, εκτός από το πολυάριθμο ζωγραφικό και χαρακτικό έργο του (ειδικά για κατοχικές εκδόσεις της Εθνικής Αντίστασης), είχε και πλούσιο έργο για το θέατρο (σκηνικά και κοστούμια). Σ' αυτό το κομμάτι της δημιουργίας αφορά η έκθεση «Ο Σπύρος Βασιλείου και το Θέατρο» στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138) και παρουσιάστηκε χτες από τον διευθυντή του μουσείου Αγγελο Δεληβοριά, την κόρη του αξέχαστου καλλιτέχνη και την επιμελήτρια της έκθεσης, Ιλια Λακίδου (λειτουργία έως 15/5).
Η έκθεση αναδεικνύει τις σημαντικότερες δημιουργίες της πολύχρονης διαδρομής (1929-1984) του Σπύρου Βασιλείου στο θέατρο και τη μεγάλη συμβολή του στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής σκηνογραφικής - ενδυματολογικής αισθητικής του θεάτρου μας. Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται επιλεγμένες τρισδιάστατες μακέτες, φωτογραφίες και κοστούμια από 44 (από τις 127, συνολικά, παραστάσεις για τις οποίες σχεδίασε τα σκηνικά και κοστούμια), 3 κινηματογραφικές ταινίες (στο διάστημα 1929-1982), για τις οποίες έκανε τα σκηνικά και κοστούμια, κείμενα κριτικής για τα συγκεκριμένα έργα του και ένα σπάνιο ακουστικό ντοκουμέντο, με τον ίδιο να μιλά για τη δουλειά του στο θέατρο.
Τα εκθέματα χωρίζονται σε επτά ενότητες. Οι τέσσερις κινούνται χρονολογικά (μεσοπόλεμος, δεκαετία του 1940, πρώτη και δεύτερη μεταπολεμική περίοδος). Η άλλες τρεις θεματικά (η δουλειά του στις κρατικές σκηνές, για παραστάσεις αρχαίου δράματος και για το «Ελληνικό Χορόδραμα» της Ραλλούς Μάνου. Η πρώτη σκηνογραφία του Σπύρου Βασιλείου έγινε για τα «Κορακίστικα» του Ιάκωβου Ρίζου - Νερουλού, σε σκηνοθεσία Φώτου Πολίτη. Ακολούθησαν συνεργασίες με τους Σωκράτη Καραντινό, Γιώργο Θεοτοκά, Αλέξη Σολομό, Τάκη Μουζενίδη, Μάνο Κατράκη και άλλους σπουδαίους ανθρώπους του θεάτρου. «Αναλίσκεται μόχθος πολύς και αγάπη αληθινή πάνω στα σανίδια, για να έχει ο σκηνογράφος τη λαχτάρα ν' αφουγκραστεί πίσω από την κουίντα, μέσα στον πυρετό της πρεμιέρας, για ν' ακούσει, την ώρα που ανοίγει η αυλαία εκείνο το αδιόρατο "Ααα!" της επιδοκιμασίας», έλεγε ο ίδιος.

No comments: