Η «ΑΜΟΡΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ!

ΜΥΡΤΩ ΛΟΒΕΡΔΟΥ: Στη μπούκα

Είπε μια φράση την περασμένη Τρίτη ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάννης Χουβαρδάς, η οποία εμπεριέχει, ίσως, τη στάση του απέναντι στα πράγματα γενικώς: «Θέλουμε να κοιτάμε τη θετική και όχι την αρνητική πλευρά». Γι' αυτό και προέταξε τις επιτυχίες έναντι των αποτυχιών, τα καλά κόντρα στα άσχημα. Είδε το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.

***

Ο απόηχος της πρώτης μετά Κούρκουλο περιόδου στο Εθνικό ήταν μοιρασμένος στα δύο. Στην πρώτη περίοδο (ως τις εορτές των Χριστουγέννων) δόθηκε η αίσθηση ότι η νέα διεύθυνση επεδίωξε να τα αλλάξει όλα «εδώ και τώρα», δίχως περίοδο χάριτος ή προσαρμογής. Το κοινό δεν ακολούθησε τις επιλογές του. Κάποιοι είδαν στις κινήσεις του νέου διευθυντή μια διάθεση μεγέθυνσης του Θεάτρου του Νότου, μια τάση αντιγραφής του ιδιαίτερα επιτυχημένου μοντέλου - αλλά σε εθνικό επίπεδο. Ο ίδιος διαφωνούσε και διαφωνεί με τη λεγόμενη «αμοροποίηση» του Εθνικού, ενώ τα πρώτα αποτελέσματα κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά ήταν.

***

Λίγο μετά ανακοινώθηκε και το κλείσιμο του Θεάτρου του Νότου - Αμόρε, το προσεχές Σάββατο, 31 Μαΐου, οριστικώς (φωτογραφία).

***

Και αν «κάθε αρχή και δύσκολη», το δεύτερο ήμισυ της τρέχουσας σεζόν ήρθε να αλλάξει το κλίμα. Αν λοιπόν το Εθνικό δεν είχε ανοίξει τη χρονιά με τον «Εμπορο του Λας Βέγκας» οι εντυπώσεις θα ήταν διαφορετικές, θα ήταν καλύτερες. Ισως ο Γιάννης Χουβαρδάς να κρίθηκε νωρίς - ήταν όμως δύσκολο να μην κριθεί.

***

Γιατί θα θυμόμαστε - αν θυμόμαστε - τη σεζόν 2007-2008; Για τη νέα τάξη πραγμάτων στο Εθνικό Θέατρο; Για το κλείσιμο της Πειραματικής Σκηνής; Για το λουκέτο στο Θέατρο του Νότου, το γνωστό μας Αμόρε; Οι περισσότεροι πάντως από τους ηθοποιούς του Αμόρε μεταπήδησαν ήδη στο Εθνικό.

***

Οχι όμως και ο Θωμάς Μοσχόπουλος. Ο σκηνοθέτης μαζί με ορισμένους από τους συνεργάτες του δεν αποκλείεται να συνεχίσει να δίνει το ενδιαφέρον θεατρικό του στίγμα με την αρωγή, γιατί όχι, ιδιώτη παραγωγού. Οπως συνέβη με τον Στάθη Λιβαθινό, που βρήκε στο πρόσωπο και στο θέατρο Μεταξουργείο της Αννας Βαγενά και του Λουκιανού Κηλαηδόνη εκείνους που θα στηρίξουν τη Μετα-Πειραματική Σκηνή στο μέλλον.

***

Και αν ο ιδιοκτήτης του Αμόρε Τάσος Παπανδρέου αναζητεί τη διάδοχη λύση για το θέατρο της οδού Πριγκιποννήσων, έχει βρει ήδη λύση για τη σκηνή του θεάτρου Λαμπέτη - που πέρασε στα δικά του (ιδιόκτητα) χέρια και δεν τη διαχειρίζεται πλέον ο Γιώργος Λεμπέσης. Θα τη διαχειρίζεται η Ελληνική Θεαμάτων, η γνωστή μας ΕΛΛΘΕΑ, η οποία χρόνο με τον χρόνο γιγαντώνεται αριθμώντας όλο και περισσότερα θέατρα, όλο και περισσότερες σκηνές (Αποθήκη, Πειραιώς 131, Κιβωτός, Εμπορικόν, Χορν, Παλλάς, Μικρό Παλλάς, Αλίκη...), ενώ χτίζει και κάποιο καινούργιο, πάλι στην Πειραιώς, για εναλλακτικό όμως ρεπερτόριο. Για να δούμε....

ΥΓ.: Σε μία εβδομάδα, την 1η Ιουνίου, αρχίζει το 3ο Φεστιβάλ Αθηνών με την υπογραφή του Γιώργου Λούκου.