Η Λυρική Σκηνή ως... «επιχείρηση»

Στην "Καθημερινή" (30/5/2008) το διάβασα και "κουφάθηκα"! Θα μας τρελάνουν οι διάφοροι επιχειρηματίες;

Ο πρόεδρος του Δ.Σ. καταργεί τον καλλιτεχνικό διευθυντή με νομοσχέδιο που κατέθεσε στον κ. Μ. Λιάπη

Του Βασίλη Αγγελικόπουλου

«Οργανα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής είναι το Δ.Σ. και ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής», αναφέρει ο νόμος που διέπει τη Λυρική. Αυτό θα πρέπει να το ξεχάσουμε (και μαζί να «ξεχάσουμε» και την ισχύουσα σε όλον τον κόσμο λογική άποψη που επιβάλλει να διοικείται ένας καλλιτεχνικός οργανισμός από έμπειρο γνώστη της οικείας τέχνης), αν η ηγεσία του ΥΠΠΟ, και βεβαίως η κυβέρνηση, υιοθετήσει «σχέδιο νόμου» που έχει προτείνει ο πρόεδρος του Δ.Σ. της Λυρικής Οδυσσέας Κυριακόπουλος, το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει τροποποίηση της ανωτέρω διάταξης ως εξής: «Οργανο της ΕΛΣ είναι το Δ.Σ.».

Η ρύθμιση αυτή, την οποία προωθεί επίμονα εδώ κι ένα χρόνο ο πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, καθιστά πανίσχυρο ηγέτη της (μοναδικής) ελληνικής Οπερας τον πρόεδρο του Δ.Σ. (δηλαδή τον... ίδιο), ενώ ο ουσιαστικός μέχρι σήμερα ιθύνων νους, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής, καθίσταται ανίσχυρο «στέλεχος» της Λυρικής, που θα μπορεί να εισηγείται το καλλιτεχνικό πρόγραμμα όποτε του παραχωρεί το δικαίωμα το Δ.Σ. και αφού προηγουμένως συμφωνήσει επί του προγράμματος αυτού ο (επίσης προϊστάμενός του) Γενικός Διευθυντής του ιδρύματος - θέση νεοσύστατη και «φωτογραφική», όπως γνωρίζουν οι πάντες στη Λυρική.

Ο κ. Κυριακόπουλος δεν πιέζει μόνο προφορικά τον υπουργό Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη, όπως πίεζε φορτικά τον Γιώργο Βουλγαράκη, αλλά έχει πλέον καταθέσει «επεξεργασμένο» σχέδιο νόμου «Για την τροποποίηση του ιδρυτικού νόμου 2273/1994 της Λυρικής Σκηνής». Σύμφωνα με αυτό, δεν «εξαφανίζεται» μόνο ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής (ο οποίος μάλιστα δεν διορίζεται πλέον από τον εκάστοτε υπουργό Πολιτισμού, αλλά «προσλαμβάνεται» από το Δ.Σ.!).

Κινδυνεύουν να εξαφανιστούν και τα μόνιμα καλλιτεχνικά σύνολα της Λυρικής (ορχήστρα, χορωδία, μπαλέτο, σώμα μονωδών κ.ά.), αφού το σ.ν. προβλέπει κατάργηση της παρ. 3 του άρθρου 10 που ορίζει ότι η Λυρική συνιστά και διατηρεί τα σύνολα αυτά, αναφέροντας μάλιστα και ελάχιστο αριθμό μελών για το καθένα. Η βασική αυτή διάταξη αντικαθίσταται από ένα βερμπαλιστικό κείμενο του στυλ «η Λυρική αναπτύσσει κάθε είδους καλλιτεχνικές και πνευματικές δραστηριότητες, συνεργάζεται με κάθε καλλιτεχνικό φορέα της Ελλάδας και του Εξωτερικού» κ.ο.κ.

Οπως είναι φυσικό, η διάταξη αυτή, πέρα από όλες τις άλλες, έχει προκαλέσει αναβρασμό στους κόλπους του ιδρύματος και απειλεί να τινάξει στον αέρα την «τριετή εργασιακή ειρήνη» που ανακοίνωσε ο κ. Κυριακόπουλος λίγο πριν καταθέσει στο υπουργείο το «σχέδιο νόμου». Στελέχη της Λυρικής παρατηρούν ότι ο πρόεδρος και οι συν αυτώ «προφανώς δεν θέλουν να υπάρχει μόνιμο προσωπικό στη Λυρική έχοντας τα χέρια ελεύθερα να χρησιμοποιούν όποιον θελήσουν χωρίς καμιά δέσμευση προς τους εργαζομένους.

Ο κ. Κυριακόπουλος προτείνει την τροποποίηση των παρ. 1-17 του άρθ. 11 του ν. 2273/94 και, εκτός των άλλων, θέλει να ορίζει το Δ.Σ. και τους Ορκωτούς Λογιστές που θα ελέγχουν τα έργα και την πολιτεία του! Είναι ιδιαιτέρως χαριτωμένα όσα αναφέρονται στην «Εισηγητική έκθεση» για να δικαιολογηθεί η ανάθεση των ηνίων της Λυρικής στα χέρια του πρώην προέδρου των βιομηχάνων: «Επιβάλλεται να αναπτύξει η Λυρική επιχειρηματική δράση», ώστε «να αυξήσει τους ίδιους πόρους με ταυτόχρονη και ανάλογη μείωση της επιβάρυνσης του κρατικού προϋπολογισμού», ότι «η Λυρική πρέπει να παράγει εξαγώγιμο προϊόν υψηλής ποιότητος», ότι αυτό «προϋποθέτει την άσκηση ικανού management» και «τη στήριξη της επιχειρηματικής δράσης με ανταγωνιστικά δεδομένα» και άλλα τέτοια - ως δολώματα που προφανώς σαγηνεύουν υπουργούς και κυβερνήσεις.