Σε δύο ισχυρές θεατρικές γειτονιές μεταμορφώνονται η περιοχή της οδού Πειραιώς και η λεωφόρος Αλεξάνδρας. Καινούργια θέατρα, μικρά και μεγάλα, εμφανίζονται, άλλα με ισχυρό εξοπλισμό, άλλα πάλι έχοντας τις πλάτες των ηθοποιών για όλα, θα ανταγωνιστούν ο καθένας στο μέγεθός του, για να κερδίσουν ένα κομμάτι από το κοινό.
Στην Πειραιώς, το μέγεθος των σκηνών που κάνουν την εμφάνισή τους φέτος -κάποιες θα εγκαινιαστούν τον επόμενο χειμώνα- θα είναι μεγαλύτερο. Πολιτιστικά κέντρα, με πολλαπλές αίθουσες και μεγαλύτερη δυνατότητα οικοδόμησης όπως του Μιχάλη Κακογιάννη, ενώ στις γύρω γειτονιές του Κεραμεικού μικρές μονάδες, όπως οι «Ράγες», συμβάλλουν στην αλλαγή του θεατρικού χάρτη.
Καθυστερεί το Εθνικό
Αν μάλιστα υπολογίσουμε και την παρουσία του Εθνικού Θεάτρου με την παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» του Χόρβατ, η γειτονιά γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Ο διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου θα στεγαστεί προσωρινά στα κτίρια του Ελληνικού Φεστιβάλ, αφού οι εργασίες αναπαλαίωσης και επέκτασης του Εθνικού στην Αγίου Κωνσταντίνου -παρά τις διαβεβαιώσεις του υπουργού Πολιτισμού Μ. Λιάπη ότι θα έχουν τελειώσει τον Αύγουστο- δεν ολοκληρώθηκαν.
Σε απόσταση αναπνοής είναι και το «Θέατρον» του Ιδρύματος Μείζονος Πολιτισμού που ετοιμάστηκε στην υποβαθμισμένη βιομηχανική γειτονιά. Ενα φιλόδοξο σχέδιο για τους ιδρυτές του αλλά και μια τονωτική ένεση στην ασχήμια της περιοχής. Καινούργιο κτίριο πολλαπλών χρήσεων, ευέλικτο, διαθέτει μοναδικές δυνατότητες αναδιάταξης και αλλαγής διαρρύθμισης, στηρίζεται στα υψηλότερα πρότυπα, μπορεί να αδειάζει αλλά και να αλλάζει σχηματισμούς στα καθίσματα, ενώ ο οπτικοακουστικός εξοπλισμός είναι μοναδικός για τα ελληνικά δεδομένα. Εκεί, στο 967 θέσεων «Θέατρον», θα στεγαστεί ο Λάκης Λαζόπουλος και η παράστασή του «Βιοπαλαιστής στη στέγη» που ξεκινά ώς το τέλος του μήνα, όπως και η Κάρμεν Ρουγγέρη τα Σαββατοκύριακα. Υπάρχει ωστόσο χώρος και για άλλες θεατρικές ομάδες που θα αναλάβουν τα Δευτερότριτα, ήδη γίνονται συζητήσεις, όπως και για συναυλίες.
Κοντά είναι και το Πολιτιστικό Ιδρυμα του Μ. Κακογιάννη στην Πειραιώς 206 που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει και θέατρο 314 θέσεων. Αυτό θα ανοίξει μάλλον την ερχόμενη θεατρική περίοδο, όπως άλλωστε και το καινούργιο θέατρο της Ελληνικής Θεαμάτων στην Πειραιώς 103 που θα προστεθεί στα υπόλοιπο θεατρικό δίκτυο: Κιβωτός, Εμπορικόν, Πειραιώς 131 και Αποθήκη.
Στην περιοχή του Κεραμεικού χθες άνοιξαν και οι «Ράγες». Στην οδό Κωνσταντινουπόλεως, κοντά στις γραμμές του τρένου, ξεκίνησαν με το «Decadence» του Steven Berkoff που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία της Αλκυώνης Βαλσάρη. Η ιδιαιτερότητα του θεάτρου; Για να φτάσεις στην αίθουσα διασχίζεις πρώτα ένα μπαρ.
Θέατρα στην Αλεξάνδρας
Κινητικότητα και στην περιοχή των Αμπελοκήπων. Στην οδό Μαυρομιχάλη, σε λίγες ημέρες ανοίγει το «Στούντιο Μαυρομιχάλη» όπου στεγάζεται η ομάδα «Νέος Λόγος». Είναι η μόνιμη πια στέγη του (11 χρόνια δραστηριοποιείται) και διαθέτει 70 θέσεις με δυνατότητα αλλαγής της σχέσης κοινού - σκηνής. Εκεί θα βρουν διέξοδο και πολλά «άστεγα» σχήματα της Αθήνας. Η αρχή πάντως γίνεται με την «Κληρονομιά» του Μαριβώ σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή και μετάφραση Ανδρέα Στάικου. Πιο κάτω, στην λεωφόρο Αλεξάνδρας 74, η γνωστή σε όλους μας κινηματογραφική αίθουσα «Ζίνα» παραδόθηκε στις θεατρικές ανάγκες της εποχής. Από το τέλος του μήνα ανοίγει με το έργο του Αρθουρ Μίλερ «Ο θάνατος του εμποράκου» που ερμηνεύει ο Θύμιος Καρακατσάνης, σε σκηνοθεσία Γιάννη Ιορδανίδη. Πληροφορίες αναφέρουν πως κρούσεις για αλλαγές γίνονται και στο «Αστρον» απέναντι από το «Ανεσις» που ήδη καθιερώθηκε στους Αμπελοκήπους. Με λίγα λόγια, η κρίση δεν χτύπησε ακόμη την πόρτα του θεάτρου.
No comments:
Post a Comment