«Ηρθαμε στη ζωή για να ζούμε με χαρά. Με τη χαρά των μικρών καθημερινών στιγμών». Προσφέροντας πάμπολες «στιγμές» μέθεξης στο κοινό, η Βέρα Ζαβιτσιάνου, μια ξεχωριστή κυρία του ελληνικού θεάτρου που διέπρεψε στο Θέατρο Τέχνης, στο Εθνικό Θέατρο αλλά και στο ελεύθερο, ερμηνεύοντας ποικίλους ρόλους ξένου κι ελληνικού ρεπερτορίου για μισό και πλέον αιώνα, έφυγε χθες το βράδυ σε ηλικία 74 χρόνων. Η κηδεία θα γίνει τη Δευτέρα στις 5 μ.μ. στο Νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου.
Απόφοιτη κι αυτή της δραματικής σχολής του Θεάτρου Τέχνης όπως ο Βάσος Ανδρονίδης που αποδήμησε το καλοκαίρι, έκανε την πρώτη της εμφάνιση το '54 στο έργο του Θόρντον Ουάιλντερ «Με τα δόντια» σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν. Εως το '58 έπαιξε στο Θέατρο Τέχνης σ' έργα των Σέξπιρ, Λόρκα, Τσέχοφ, Ιψεν, Ουίλιαμς, Μπρεχτ, Καμπανέλλη κ.ά. Συνεργάστηκε με τον Δημήτρη Χορν («Μαθήματα γάμου» του Στίβενς, «Θωμάς ο δίψυχος» του Τερζάκη), τον Αλέκο Αλεξανδράκη («Το πρώτο χάδι» του Ουίλιαμς), τον Μάνο Κατράκη («Το τραγούδι του νεκρού αδελφού» του Μίκη Θεοδωράκη).
Αριστερά: Με τον Μάνο Κατράκη στην ιστορική παράσταση με «Το τραγούδι του νεκρού αδελφού» του Μίκη Θεοδωράκη Κάτω: «Δεν θα μπορούσα να έχω ένα θίασο και να τον διευθύνω. Είναι άλλες οι υποχρεώσεις και οι απαιτήσεις ενός στρατηγού», είχε πει η Βέρα Ζαβιτσιάνου |
Στο Εθνικό Θέατρο για 22 χρόνια (1963-1973 και 1986-1998) κυριαρχεί στο σανίδι πρωταγωνιστώντας σ' έργα των Μολιέρου, Πιραντέλο, Ανούιγ, Ουάιλντ, Ιψεν, Ζενέ, Λόρκα, Ο'Νιλ κ.ά. Κάποιοι θα θυμούνται την παρουσία της ως κυρία Αλβιγκ στους «Βρικόλακες» του Ιψεν, ως Λίμπι στις «Φάλαινες του Αυγούστου» του Ντέιβιντ Μπέρι (μια ελεγεία για τα γηρατειά με συμπρωταγωνίστριες την Αντιγόνη Βαλάκου και τη Νέλλη Αγγελίδου). Και βεβαίως ως Σοφία Αποστόλου στον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο ουρανός κατακόκκινος» που έπαιξε στο Εθνικό πριν από δέκα χρόνια σε σκηνοθεσία Βίκτωρα Αρδίττη (το ίδιο μονόπρακτο το παρουσίασε το καλοκαίρι στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών η Ρένη Πιττακή αφιερώνοντάς το στην Ζαβιτσιάνου).
«Δεν θα μπορούσα να έχω έναν θίασο και να τον διευθύνω. Είναι άλλες οι υποχρεώσεις και οι απαιτήσεις ενός στρατηγού. Εμένα μου αρέσει να διαλέγω έναν ρόλο ή να μου τον αναθέτουν και ν' ασχολούμαι μόνο μ' αυτόν... Δεν είχα ποτέ τη δίψα να εκτεθώ περισσότερο, στην τηλεόραση π.χ. παρόλο που εκεί έχω δει πολύ καλούς ηθοποιούς να δουλεύουν. Εμένα μ' ενδιέφερε μόνο το θέατρο και τίποτε άλλο».
Μια όχι και τόσο γνωστή πλευρά της Ζαβιτσιάνου είναι η τραγουδιστική (ερμήνευσε τραγούδια στους δίσκους «Το τραγούδι του νεκρού αδελφού» του Μίκη Θεοδωράκη, «Ερωτόκριτος» του Νίκου Μαμαγκάκη και «Ο μικρός Επιτάφιος» των Σταμάτη Κραουνάκη-Γιώργου Μανιώτη).
Στην τηλεόραση ερμήνευσε τον ομώνυμο ρόλο στην τηλεταινία του Διαγόρα Χρονόπουλου «Η κυρία Κούλα», βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Μένη Κουμανταρέα. Επαιξε επίσης πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους σε θεατρικά έργα για την ελληνική ραδιοφωνία.
Σκηνοθέτησε τη «Φαλακρή τραγουδίστρια» του Ιονέσκο στο Εθνικό Θέατρο. Ηταν δασκάλα υποκριτικής στις δραματικές σχολές των Γρ. Βαφιά, Κ. Μιχαηλίδη, Γ. Κιμούλη. Είχε τιμηθεί με το έπαθλο «Κοτοπούλη» και με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα που της απένειμε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
* Τα προαναφερθέντα αποσπάσματα με λόγια της είναι από συνέντευξή της στην «Ε» στη Ναταλί Χατζηαντωνίου τον Δεκέμβριο του 2002.
Στην τηλεόραση ερμήνευσε τον ομώνυμο ρόλο στην τηλεταινία του Διαγόρα Χρονόπουλου «Η κυρία Κούλα», βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Μένη Κουμανταρέα. Επαιξε επίσης πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους σε θεατρικά έργα για την ελληνική ραδιοφωνία.
Σκηνοθέτησε τη «Φαλακρή τραγουδίστρια» του Ιονέσκο στο Εθνικό Θέατρο. Ηταν δασκάλα υποκριτικής στις δραματικές σχολές των Γρ. Βαφιά, Κ. Μιχαηλίδη, Γ. Κιμούλη. Είχε τιμηθεί με το έπαθλο «Κοτοπούλη» και με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα που της απένειμε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
* Τα προαναφερθέντα αποσπάσματα με λόγια της είναι από συνέντευξή της στην «Ε» στη Ναταλί Χατζηαντωνίου τον Δεκέμβριο του 2002.
Γ.Ε.Β., ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/09/2008
No comments:
Post a Comment