«Δυο τρελοί τρελοί παραγωγοί» των Mel Brooks και Thomas Meehan στο Αλίκη από τις 10 Οκτωβρίου και το «Κλουβί με τις τρελές» του Jean Poiret στο Παλλάς από τις αρχές Φεβρουαρίου. Κοινός παρονομαστής αυτής της… τρέλας στο τετράγωνο ο Σταμάτης Φασουλής, ο οποίος υπογράφει τη σκηνοθεσία και των δύο υπερπαραγωγών: «Οι ‘‘Παραγωγοί’’ έχουν ήδη δώσει το στίγμα τους και ο κόσμος αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή αυτή την προσπάθεια.
Φέτος, το μεγάλο στοίχημα είναι το ‘‘Κλουβί με τις τρελές’’. Αυτή την περίοδο λοιπόν οργανώνω τα τεχνικά θέματα της παραγωγής για να προχωρήσω στη συνέχεια στην ουσία των πραγμάτων. Εγώ, βέβαια, ως ηθοποιός προετοιμάζομαι από τώρα για το ρόλο μου ως σταρ του drag show». Το έργο του Poiret εστιάζει στη ζωή ενός ομοφυλόφιλου ζευγαριού, ενός ιδιοκτήτη καμπαρέ (Γιάννης Μπέζος) και του σταρ συντρόφου του που κάνει drag show (Σταμάτης Φασουλής), ο οποίος ταράσσεται όταν ο στρέιτ γιος του ενός (Μέμος Μπεγνής) αποφασίζει να παντρευτεί και να γνωρίσει τη μέλλουσα σύζυγό του (Σοφία Φαραζή), την πεθερά και τον πεθερό του (Αλέξανδρος Μυλωνάς) στην… ιδιαίτερη οικογένειά του.Το θέμα που διαπραγματεύεται η παράσταση γίνεται επίκαιρο από τις συζητήσεις των τελευταίων μηνών για το αν θα πρέπει ή όχι η συμβίωση των ομοφυλοφίλων ζευγαριών να έχει νομική υπόσταση. Τι λέει ο Γιάννης Μπέζος επ’ αυτού; «Οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν και τους ευχαριστεί. Δεν νομίζω όμως πως το συγκεκριμένο θέμα είναι στις άμεσες προτεραιότητες της ελληνικής κοινωνίας».
- Θέαμα
Ο Σταμάτης Φασουλής, μέσα από τη διπλή ιδιότητα του σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή, τονίζει πως «ένα μιούζικαλ δεν είναι μόνο χοροί και τραγούδια, αλλά ένα πολύ ζωντανό θέαμα, που βγάζει και γέλιο και συγκίνηση». Με αυτή την άποψη συντάσσεται και ο συμπρωταγωνιστής του, Γιάννης Μπέζος: «Πέρα από το κωμικό του πράγματος, μας ενδιαφέρει να βγουν πιο γλυκές και ανθρώπινες οι στιγμές των ηρώων. Γιατί στα μεγάλα θεάματα πάντα υπάρχει ο κίνδυνος μέσα στη λάμψη να χαθεί η συγκίνηση».
Οι δύο συμπρωταγωνιστές όμως, που έχουν συνυπάρξει και στο θρυλικό «Βίρα τις άγκυρες», δημιουργούν πολύ καλή χημεία στη σκηνή, που απογειώνει την κωμική ατάκα και αναδεικνύει τις συναισθηματικές αποχρώσεις του κειμένου.«Ο Σταμάτης γνωρίζει πολύ καλά το είδος και σίγουρα θα το κάνει λαμπερό. Οπως γνωρίζει πως για να υπάρχει φως πρέπει να υπάρχει και μια σκιά και αυτό το παιχνίδι με τις φωτοσκιάσεις είναι ενδιαφέρον και για το θεατή και για μας», λέει ο Γιάννης Μπέζος, ενώ ο Σταμάτης Φασουλής μάς εξομολογείται πως «το μιούζικαλ δεν ήταν από τα πράγματα που ήθελα να κάνω. Προέκυψε. Ισως, όσο πιο πολύ απομακρύνεσαι από το όνειρό σου τόσο πιο εύκολα το βρίσκεις».ΜΠΛΑΤΣΟΥ ΙΩΑΝΝΑ, Ελεύθερος ΤύποςΤρίτη, 09/09/2008
No comments:
Post a Comment