Επιτέλους μια παράσταση αρχαίου δράματος, απλή και ξάστερη, που σέβεται και αναδεικνύει το διαχρονικό λόγο του ποιητή. Διότι αυτό το καλοκαίρι φλομώσαμε από μοντέρνες σαχλαμάρες μεγίστης σκηνοθετικής αλαζονείας.
Ο «Προμηθέας δεσμώτης» του Αισχύλου από το περιοδεύον ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, που καταχειροκροτήθηκε πρόσφατα στο Ηρώδειο. Ο ευφυής και συμπονετικός Τιτάνας που τιμωρήθηκε από τον Δία γιατί πρόσφερε στους ανθρώπους τη φωτιά, «την πεμπτουσία των τεχνών», καρφωμένος και καθηλωμένος πάνω σ' έναν βράχο.
Με την πλούσια πείρα του ο Χρίστος Καλαβρούζος, που είχε και τη σκηνοθετική επιμέλεια, έπλασε υποβλητικά τον ακατάβλητο θεϊκό ήρωα με το πληγωμένο δίκιο, την αγωνιστικότητα και τις μελλοντικές του προβλέψεις (υπερυψωμένος και ακίνητος, έδειχνε γιγάντιος στην εντυπωσιακά μεγάλη φορεσιά του).
Σ' αυτή την τραγωδία, που καταγράφει με μοναδικό τρόπο την αέναη σύγκρουση της εξουσίας με την ελευθερία και τη γνώση αλλά και τη μέγγενη της μοίρας και της ανάγκης, ο λόγος αρθρώθηκε καθαρός και περιεκτικός απ' όλους τους ηθοποιούς. Με το αρχέγονο δέος του αισχυλικού λόγου ταίριαζαν:
Ο ενδεκαμελής Χορός των λευκοντυμένων Ωκεανίδων με τους ευφάνταστους «κυματισμούς» του, σ' εξαιρετική χορογραφία της Ερσης Πίττα αλλά και με καθάριο λόγο και τραγούδι. Η γλαφυρή μετάφραση του Παναγιώτη Μουλλά, τα ωραία κοστούμια της Ελένης Δουνδουλάκη όπως και τα λιτά σκηνικά της Λαλούλας Χρυσικοπούλου. Η ατμοσφαιρική μουσική του Μιχάλη Χριστοδουλίδη.
Εξαιρετικοί ο Περικλής Καρακωνσταντόγλου ως βίαιο Κράτος και συμπάσχων Ωκεανός, η Γιούλη Τάσιου ως αλαφιασμένη και τραυματισμένη Ιώ, ο Βασίλης Κολοβός ως προβληματισμένος Ηφαιστος, ο Θωμάς Βούλγαρης ως ελαφρόμυαλος νεαρός Ερμής.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΔΑΛΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/09/2008
Ο «Προμηθέας δεσμώτης» του Αισχύλου από το περιοδεύον ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, που καταχειροκροτήθηκε πρόσφατα στο Ηρώδειο. Ο ευφυής και συμπονετικός Τιτάνας που τιμωρήθηκε από τον Δία γιατί πρόσφερε στους ανθρώπους τη φωτιά, «την πεμπτουσία των τεχνών», καρφωμένος και καθηλωμένος πάνω σ' έναν βράχο.
Με την πλούσια πείρα του ο Χρίστος Καλαβρούζος, που είχε και τη σκηνοθετική επιμέλεια, έπλασε υποβλητικά τον ακατάβλητο θεϊκό ήρωα με το πληγωμένο δίκιο, την αγωνιστικότητα και τις μελλοντικές του προβλέψεις (υπερυψωμένος και ακίνητος, έδειχνε γιγάντιος στην εντυπωσιακά μεγάλη φορεσιά του).
Σ' αυτή την τραγωδία, που καταγράφει με μοναδικό τρόπο την αέναη σύγκρουση της εξουσίας με την ελευθερία και τη γνώση αλλά και τη μέγγενη της μοίρας και της ανάγκης, ο λόγος αρθρώθηκε καθαρός και περιεκτικός απ' όλους τους ηθοποιούς. Με το αρχέγονο δέος του αισχυλικού λόγου ταίριαζαν:
Ο ενδεκαμελής Χορός των λευκοντυμένων Ωκεανίδων με τους ευφάνταστους «κυματισμούς» του, σ' εξαιρετική χορογραφία της Ερσης Πίττα αλλά και με καθάριο λόγο και τραγούδι. Η γλαφυρή μετάφραση του Παναγιώτη Μουλλά, τα ωραία κοστούμια της Ελένης Δουνδουλάκη όπως και τα λιτά σκηνικά της Λαλούλας Χρυσικοπούλου. Η ατμοσφαιρική μουσική του Μιχάλη Χριστοδουλίδη.
Εξαιρετικοί ο Περικλής Καρακωνσταντόγλου ως βίαιο Κράτος και συμπάσχων Ωκεανός, η Γιούλη Τάσιου ως αλαφιασμένη και τραυματισμένη Ιώ, ο Βασίλης Κολοβός ως προβληματισμένος Ηφαιστος, ο Θωμάς Βούλγαρης ως ελαφρόμυαλος νεαρός Ερμής.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΔΑΛΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/09/2008
No comments:
Post a Comment