Με τον «Εμποράκο» σε νέο θέατρο ο Καρακατσάνης

Ο Ουίλι Λόμαν από τις 24 Οκτωβρίου θα κατοικεί στη λεωφόρο Αλεξάνδρας 74. Στον πρώην κινηματογράφο «Ζίνα», που αυτή την περίοδο ανακαινίζεται σε σύγχρονο θέατρο από τους αδερφούς Τάγαρη. Και ο Θύμιος Καρακατσάνης στη 46χρονη πορεία του στο θέατρο επιστρέφει και πάλι στο «Θάνατο του εμποράκου», το εμβληματικό έργο του Αρθουρ Μίλερ. «Το έργο το έχω ξαναπαίξει πριν από 25 χρόνια στο θέατρο “Αλάμπρα”», θυμάται ο Θύμιος Καρακατσάνης: «Και πάντα το ρεπερτόριό μου το καθόριζε η καθημερινότητά μας. Θεωρώ ότι το έργο του Αρθουρ Μίλερ την περιγράφει εξαιρετικά. Το θέατρο είναι μια πολιτική πράξη, είτε παίζεις κωμωδία και αφιονίζεις το κοινό μέσα από το γέλιο είτε ένα αμιγώς πολιτικό έργο, που εδώ έχει και μια ποιητική διάσταση. Ο Αρθουρ Μίλερ είναι ο κατεξοχήν Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας που κατεδάφισε το αμερικανικό όνειρο».

• Ο ρόλος

Η πολιτική και κοινωνιολογική κοσμογραφία του Μίλερ απεικονίζεται με εξαιρετικό τρόπο στο ρόλο του εμποράκου Ουίλι Λόμαν, που υποδύεται εδώ ο λαοφιλής ηθοποιός: «Ο Ουίλι Λόμαν είναι ο μέσος Αμερικανός πολίτης. Οπως λέει και ο Μίλερ στο έργο του, “ο άνθρωπος αξίζει περισσότερο πεθαμένος παρά ζωντανός”. Ο Ουίλι Λόμαν λοιπόν προτιμά να πεθάνει, να αυτοκτονήσει σε ένα τροχαίο, προκειμένου η οικογένειά του να πάρει την αποζημίωση. Ο πολίτης στο σύμπαν του Μίλερ δεν είναι παρά μια άχρηστη, στυμμένη λεμονόκουπα, που έχοντας γεράσει έχει χάσει το ζουμί της. Ο Μίλερ βάζει με τα έργα του τον πολίτη προ των ευθυνών του».

• Απαντήσεις

Αφυπνίζει λοιπόν συνειδήσεις το θέατρο; «Το θέατρο μπορεί να κάνει πολλά για τους πολίτες αλλά όχι “επαναστάσεις”. Μπορεί με τα κατάλληλα έργα και τον κατάλληλο τρόπο να κάνει τον πολίτη να απαντήσει στην καθημερινότητά του. Το να κάνεις θέατρο λοιπόν είναι μια πράξη ευθύνης για τον καλλιτέχνη. Εδώ, σε αυτή τη χώρα όπου γεννήθηκε το θέατρο, δεν ανοίγουν πια θεατρικές σκηνές αλλά κόλπα. Σήμερα έχουμε εμπλακεί σε μια δυτικότροπη πρωτοπορία, η οποία είναι τελικά βραδυπορία και μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ηλιθιότητα», σημειώνει με το γνωστό καυστικό του τρόπο ο Θύμιος Καρακατσάνης. Θεωρεί επίσης πως δεν είναι τυχαίο ότι «το μάρκετινγκ των ΜΜΕ προβάλλει σκουπίδια και σπρώχνει τους νέους σε λάθος δρόμους εύκολου πλουτισμού και τάχιστης απογοήτευσης». Ο ίδιος πάντως με την κόρη του Αλεξάνδρα θα δημιουργήσουν «μια παιδική σκηνή στο “Ζίνα” όπου θα ανεβάζουμε τις κωμωδίες του Αριστοφάνη διασκευασμένες για το παιδικό κοινό, χωρίς δηλαδή τη συνήθη ελευθεροστομία του αλλά μέσα σε ένα παιδαγωγικό και ψυχαγωγικό πλαίσιο».

ΜΠΛΑΤΣΟΥ ΙΩΑΝΝΑ, Ελεύθερος Τύπος, Παρασκευή, 12/09/2008